Quote:
Originally posted by τι-ποτέ
γειά σου φίλη!
αυτά που ρωτάς εδώ, τα ρώτησες και στο γιατρό σου; νομίζω πως είναι πάντα αρκετά βασικό να έχουμε έστω κι έναν υποτυπώδη, μικρό, αλλά όσο γινεται πιο ουσιαστικό διάλογο με το γιατρό μας. ο διάλογος μπορεί να βοηθήσει εμάς αλλά και να οδηγήσει και το γιατρό σε καλύτερη προσέγγιση.
εγώ που δεν είμαι ειδικός, κι έχω και γω τα δικά μου βάσανα, σε ακούω και καταλαβαίνω τη δυσκολία. μου φαίνεται όμως ΠΟΛΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΘΕΤΙΚΟ το ότι μπήκες εδώ και περιέγραψες τόσο απλά, σε τόσο λίγες γραμμές, τη ζωή σου. είναι σαν να την είδες για μια στιγμή από μακριά, σαν να την κοίταξες απλά και αδέκαστα. εγώ το βρίσκω αυτό πολύ γενναία κίνηση.
Συμφωνώ.Έδωσες πλήρη περιγραφή.Χμμ νομίζω ότι ανήκει σε έναν συγκεκριμένο τύπο σχιζοφρένειας το παράδειγμά σου.Η ερώτησή μου είναι γιατί ενώ δεν ενδιαφέρεσαι να κάνεις φίλους και ούτε θες επικοινωνία εκθέτεις ότι έχεις πρόβλημα που θέλει λύση;Δεν το ρωτώ επιθετικά απλά να καταλάβω γιατί θέλω να ξέρω καλύτερα πως αισθάνεσαι.Δηλ.αν περνάς μια χαρά έτσι γιατί παίρνεις φάρμακα;Σου έχει προκληθεί ποτέ δυσφορία ή η ανάγκη να επικοινωνήσεις με άλλους;