Παλινδρόμηση - ψυχοσωματικα

Καλησπερα σε όλους..
Θα ήθελα να μάθω αν κανένας απο εσάς ζείτε το πρόβλημα που ζω εδω και 3 μήνες...
Έχω τέσσερα χρόνια θέματα ανχος και ψυχοσωματικων.. Έχω δοκιμάσειο πολλα αλλα μετα τον Φεβρουαρίου που με έπιασε το στομάχι , ειλικρινά ενω έκανα επισκέψεις σε γαστραντερολογους όλοι μου είπανε οτι κάνω παλινδρόμηση αλλα θα επρεπε να περάσει. Εγω έχω κάθε μέρα καψιμο στο θώρακα , καψιμο στον λαιμό... Τι να κάνω άλλο εκτος απο φαρμακα για το στομάχι.. Ειλικρινά , παιδια , νιώθω οτι δεν θα σταματήσει πότε η ενόχληση.. Η γάστρο σκοπηση έδειξε οτι δεν έχω ορθολογική ζήτημα. Ο λαρυγγας μόνο ειναι λίγο κόκκινος λόγω των γαστρικων υγρών . Γνωρίζει κάνεις τίποτα; Αντιμετωπίζει κάνεις το ίδιο θέμα; Κάθε στιγμη αναρωτιέμαι πότε επιτέλους θα περάσει...

Ευχαριστω που διαβάσατε το μνμ . Αντωνία

οταν σ φυγει το αγχοσ που εχεισ τοτε θα περασει κι αυτο

Καλή σου μέρα.
Όπως θα έχεις διαπιστώσει, απο τα πρώτα πράγματα που επηρεάζει το άγχος είναι το γαστρεντερικό.
Αφού λες οτι έχεις "εμπειρία" απο άγχος και ψυχοσωματικά, δέξου οτι είναι και αυτό ένα απο αυτά και οτι μόλις ηρεμήσεις λίγο θα υποχωρήσει. Είναι πολύ ζόρικη η παλινδρόμηση, ξέρω, γι'αυτό πρόσεξε και τη διατροφή σου (οχι όξινα και όχι λιπαρά ή οτι άλλο επιδεινώνει την κατάσταση) για να το βοηθησεις κι εσυ λίγο.
Αν και η λύση είναι η ηρεμία (αλλά που να τη βρείς!).
Περαστικά σου εύχομαι :)

Γεια σου. Λοιπον επειδη ειμαι απο αυτους που εζησα και ζω το ιδιο προβλημα και αφου εκανα εξετασεις επι εξετασεων (γαστροσκοπησεις, κολονοσκοπησεις αιματολογικες) στο τελος κατεληξα εκει που επρεπε να παω απο την αρχη. Σε ψυχολογο-ψυχιατρο. Μην τρομαζεις δεν εχεις ...τρελαθει. Απλα αφου δεν σου βρισκουν κατι παθολογικο τοτε εναι καθαρα θεμα αγχους. Το πως ξεπερνιεται το αγχος δεν μπορω να σου το πω υπαρχουν ανθρωποι που καταφερνουν να ηρεμουν με διαφορους τροπους. Εγω δηστυχως δεν ειμαι απο αυτους. Αυτη την περιοδο ακολουθω φαρμακευτικη αγωγη που μου εδωσε ο ψυχιατρος μου (αγχολυτικα) , ειμαι στην 9η μερα και ηδη αισθανομαι πολυ καλυτερα. Η παλινδρομηση και οι πονοι στο εντερο και το στομαχι εχουν περιοριστει να φανταστεις σταματησα και τα αντιοξινα χαπια που επαιρνα δυο την ημερα.
Αυτα που μπορω να σου πω ειναι οτι για τους ψυχιατρους ολα αυτα(παλινδρομησεις , υπερπαραγωγη οξεων, πονοι ) ειναι σωματικες εκδηλωσεις του αγχους. Χαρακτηριστικα θα σου πω αυτο που μου ειπε προχθες η ψυχιατρος οταν την ρωτησα για την "νευρωση" στομαχου που εχω. Η νευρωση στομαχου δεν υπαρχει στην ιατρικη απλα ειναι μια εκφραση που εχουν "εφευρει" οι γαστρεντερολογοι αντι να σου πουνε "αγχωδης διαταραχη". Η δικια μου γνωμη ειναι κανε καμμια επισκεψη σε ψυχιατρο ψυχολογο και θεσε το ζητημα σου και απο εκει και περα βλεπεις και αποφασιζεις.

Quote:

---

Originally Posted by ti einai touto pali

Γεια σου. Λοιπον επειδη ειμαι απο αυτους που εζησα και ζω το ιδιο προβλημα και αφου εκανα εξετασεις επι εξετασεων (γαστροσκοπησεις, κολονοσκοπησεις αιματολογικες) στο τελος κατεληξα εκει που επρεπε να παω απο την αρχη. Σε ψυχολογο-ψυχιατρο. Μην τρομαζεις δεν εχεις ...τρελαθει. Απλα αφου δεν σου βρισκουν κατι παθολογικο τοτε εναι καθαρα θεμα αγχους. Το πως ξεπερνιεται το αγχος δεν μπορω να σου το πω υπαρχουν ανθρωποι που καταφερνουν να ηρεμουν με διαφορους τροπους. Εγω δηστυχως δεν ειμαι απο αυτους. Αυτη την περιοδο ακολουθω φαρμακευτικη αγωγη που μου εδωσε ο ψυχιατρος μου (αγχολυτικα) , ειμαι στην 9η μερα και ηδη αισθανομαι πολυ καλυτερα. Η παλινδρομηση και οι πονοι στο εντερο και το στομαχι εχουν περιοριστει να φανταστεις σταματησα και τα αντιοξινα χαπια που επαιρνα δυο την ημερα.
Αυτα που μπορω να σου πω ειναι οτι για τους ψυχιατρους ολα αυτα(παλινδρομησεις , υπερπαραγωγη οξεων, πονοι ) ειναι σωματικες εκδηλωσεις του αγχους. Χαρακτηριστικα θα σου πω αυτο που μου ειπε προχθες η ψυχιατρος οταν την ρωτησα για την "νευρωση" στομαχου που εχω. Η νευρωση στομαχου δεν υπαρχει στην ιατρικη απλα ειναι μια εκφραση που εχουν "εφευρει" οι γαστρεντερολογοι αντι να σου πουνε "αγχωδης διαταραχη". Η δικια μου γνωμη ειναι κανε καμμια επισκεψη σε ψυχιατρο ψυχολογο και θεσε το ζητημα σου και απο εκει και περα βλεπεις και αποφασιζεις.

---

Χαίρομαι ιδιαίτερα που είσαι καλυτερα :) Πάντα τέτοια!!

Ευχαριστω για τις απαντησεις .....


Blue9791 - έχεις δικιο , αφου γνωριζω μπορω να το αλλαξω. απλα εχω απελπιστει...


ti einai touto pali - Το εχω κανει και αυτο.. δεν το εγραψα . Αλλα εκανα θεραπεια 1,5 χρονο με αγχολυτικα .....

Και ενω ξεπερασα πονοκεφαλους !!!! τωρα αυτο παλι.... δεν θελω να παρω παλι χαπια.
Δεν ειναι αλλαγη στον τροπο ζωης μου... μαλλον θα παω σε ψυχολογο αυτη τη φορα.

Αλλα ρε παιδια - με βασανιζει το ΠΟΤΕ .. ΠΟΤΕ επιτελους θα ζησω και εγω ανεμελα....

Ξεκίνα απο σήμερα!! :)

Γνωριζεις Blue αν βοηθαει... και γρηγορα. Εψαχνα στο ιντερνετ και λενε οι παραπανω οτι θελει χρονο και χρημα...

Βεβαια εδω που εφτασα τα δινω.. αλλα και παλι η ψυχιατρος δεν μου εκανε πολλα.
Κολλησε με τα χαπια 9 το πιστεψα και εγω ) και μειναμε ως εκει... δεν κανουνε θαυματα ομως.το προβλημα επανηλθε

Η μόνη αλήθεια είναι οτι όλα αυτά θέλουν χρόνο. Χρήμα ίσως. Εννοω οτι αν βρείς εναν άνθρωπο που να μπορεί να σε καθοδηγήσει καλώς. Αλλά με αφορμή την τελευταία πτώση μου (πάρα πολύ πρόσφατα) και έχοντας πείρα και ως προς το χρόνο, το χρήμα αλλά και της όλης κατάστασης, χωρίς να θέλω να ακουστώ απολυτη (γιατι δεν είμαι) θεωρώ οτι η λύση και η δική σου και όλων μας είναι μεσα μας (ναι ξερω κλισέ αφόρητο) και επίσης ξέρω πως αν δεν βρέξεις κώλο, ψάρια δεν πιάνεις. Τι θέλω να πω μ'αυτό; Ψάξε και βρες τι σε κάνει να αισθάνεσαι καλά ή έστω απλά σε ανακουφίζει και καντο. Μην κοιτάς με τρόμο το μέλλον και μην εναποθέτεις τις ελπίδες σου σε κανέναν παρα μόνο σε σενα. Εσύ ξέρεις πώς και πόσο πονάς. Αν αγαπάς καποιον άνθρωπο ακόμα καλύτερα γιατι θα έχεις και στήριξη απο εκει. Αν έχεις φίλους, μίλα! Αν δεν έχεις, μίλα εδω. Μίλα σε σενα. Και το κυριότερο είναι να ακους εσενα. Ο πόνος, είτε σωματικός είναι είτε ψυχικός είναι ο μόνος τρόπος που έχει το κορμί μας ή η ψυχή μας να μας προειδοποιήσει οτι κατι δεν παει καλά. Για κανέναν δεν είναι καλή περίοδος. Οκ, δεδομένο αυτό. Και με βάση αυτό πορευόμαστε. Μην περιμένεις να σε ευνοήσουν οι συνθήκες. Φτιάξε τις συνθήκες. Οτι αλλάζει, άλλαξε το και οτι δεν αλλάζει αποδέξου το. Το έχω αναφέρει και στο δικό μου νημα. Βρές κατι που να σε εμπνέει. Τα χάπια που παίρνεις και εσυ και εγω, καλύπτουν τα συμπτώματα ενος πολυ υπαρκτου και παρόντος προβλήματος. Και καλύπτουμε τα συμπτώματα για να μπορουμε να είμαστε λειτουργικοί. Απο εκεί και πέρα όμως, ακόμα και ο φόβος σου θέλει εκπαίδευση πριν σε εκπαιδεύσει εκείνος. Ξέρεις τι έκανα πρίν μου γυρίσει το μυαλο; Σε κάθε πανικό, έτρεχα. Εφευγα απο δουλειες, απο ανθρώπους, απο όλα. Αυξανα φάρμακα (παντα υπο ιατρικη παρακολουθηση), κοιμομουν καμια εβδομάδα και όταν συνερχόμουν προσπαθουσα να μαζεψω τα κομματια μιας ζωης σπασμενης κυριολεκτικά. Βρες κίνητρο. Θες παραδείγματα; Για μενα κίνητρο είναι η σχέση μου. Θέλω να είμαι καλά για να περνάμε και μαζί καλά. Κίνητρο είναι οι άνθρωποι με προβλήματα ζωής και θανάτου που τα ξεπερνουν με χαμόγελο (μπες στο youtube και θα βρείς εκατοντάδες ιστορίες), επίσης κίνητρο είναι να μην απέχω απο πράγματα που αγαπώ. Προχθες ήμουν αγχωμένη επειδη θα πηγαινα για μπάνιο την Κυριακη μηπως και πάθω κρίση πανικού. Είχα 2 επιλογές. 'Η να κάτσω σπίτι να βράσω και μιζεριάσω επειδή δεν προσπάθησα καν ή να πάω και ας πάθω όσες κρίσεις αντέχω. Η διαφορά είναι οτι στην μεν πρώτη περίπτωση παρέδωσα τα όπλα ενω στη δεύτερη ακόμα και να έχανα, θα είχα προσπαθήσει. Δεν θέλω να γίνομαι κουραστική. Ενδεχομένως όλα αυτά να τα έχεις ακούσει χιλιάδες φορές και να μη σου λένε τίποτα. Το θέμα είναι να γίνει το κλικ στο μυαλό σου και να δεις το ίδιο μεν πρόβλημα αλλά απο άλλη οπτική. Δεν σου μιλάει ενας υπεράνθρωπος. Σου μιλάει ενας άνθρωπος φοβικός, με κρίσεις πανικού, που κολώνει deep down να παει διακοπές τον Αυγουστο, που ακόμα και αυτή τη στιγμή δεν αισθάνεται και πολυ καλά αλλά που προσπαθεί πολύ γιατι θέλει πολύ. Και ξερω οτι και εσυ θελεις πολύ.
Ο,τι θες εδω ειμαστε :)

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Η μόνη αλήθεια είναι οτι όλα αυτά θέλουν χρόνο. Χρήμα ίσως. Εννοω οτι αν βρείς εναν άνθρωπο που να μπορεί να σε καθοδηγήσει καλώς. Αλλά με αφορμή την τελευταία πτώση μου (πάρα πολύ πρόσφατα) και έχοντας πείρα και ως προς το χρόνο, το χρήμα αλλά και της όλης κατάστασης, χωρίς να θέλω να ακουστώ απολυτη (γιατι δεν είμαι) θεωρώ οτι η λύση και η δική σου και όλων μας είναι μεσα μας (ναι ξερω κλισέ αφόρητο) και επίσης ξέρω πως αν δεν βρέξεις κώλο, ψάρια δεν πιάνεις. Τι θέλω να πω μ'αυτό; Ψάξε και βρες τι σε κάνει να αισθάνεσαι καλά ή έστω απλά σε ανακουφίζει και καντο. Μην κοιτάς με τρόμο το μέλλον και μην εναποθέτεις τις ελπίδες σου σε κανέναν παρα μόνο σε σενα. Εσύ ξέρεις πώς και πόσο πονάς. Αν αγαπάς καποιον άνθρωπο ακόμα καλύτερα γιατι θα έχεις και στήριξη απο εκει. Αν έχεις φίλους, μίλα! Αν δεν έχεις, μίλα εδω. Μίλα σε σενα. Και το κυριότερο είναι να ακους εσενα. Ο πόνος, είτε σωματικός είναι είτε ψυχικός είναι ο μόνος τρόπος που έχει το κορμί μας ή η ψυχή μας να μας προειδοποιήσει οτι κατι δεν παει καλά. Για κανέναν δεν είναι καλή περίοδος. Οκ, δεδομένο αυτό. Και με βάση αυτό πορευόμαστε. Μην περιμένεις να σε ευνοήσουν οι συνθήκες. Φτιάξε τις συνθήκες. Οτι αλλάζει, άλλαξε το και οτι δεν αλλάζει αποδέξου το. Το έχω αναφέρει και στο δικό μου νημα. Βρές κατι που να σε εμπνέει. Τα χάπια που παίρνεις και εσυ και εγω, καλύπτουν τα συμπτώματα ενος πολυ υπαρκτου και παρόντος προβλήματος. Και καλύπτουμε τα συμπτώματα για να μπορουμε να είμαστε λειτουργικοί. Απο εκεί και πέρα όμως, ακόμα και ο φόβος σου θέλει εκπαίδευση πριν σε εκπαιδεύσει εκείνος. Ξέρεις τι έκανα πρίν μου γυρίσει το μυαλο; Σε κάθε πανικό, έτρεχα. Εφευγα απο δουλειες, απο ανθρώπους, απο όλα. Αυξανα φάρμακα (παντα υπο ιατρικη παρακολουθηση), κοιμομουν καμια εβδομάδα και όταν συνερχόμουν προσπαθουσα να μαζεψω τα κομματια μιας ζωης σπασμενης κυριολεκτικά. Βρες κίνητρο. Θες παραδείγματα; Για μενα κίνητρο είναι η σχέση μου. Θέλω να είμαι καλά για να περνάμε και μαζί καλά. Κίνητρο είναι οι άνθρωποι με προβλήματα ζωής και θανάτου που τα ξεπερνουν με χαμόγελο (μπες στο youtube και θα βρείς εκατοντάδες ιστορίες), επίσης κίνητρο είναι να μην απέχω απο πράγματα που αγαπώ. Προχθες ήμουν αγχωμένη επειδη θα πηγαινα για μπάνιο την Κυριακη μηπως και πάθω κρίση πανικού. Είχα 2 επιλογές. 'Η να κάτσω σπίτι να βράσω και μιζεριάσω επειδή δεν προσπάθησα καν ή να πάω και ας πάθω όσες κρίσεις αντέχω. Η διαφορά είναι οτι στην μεν πρώτη περίπτωση παρέδωσα τα όπλα ενω στη δεύτερη ακόμα και να έχανα, θα είχα προσπαθήσει. Δεν θέλω να γίνομαι κουραστική. Ενδεχομένως όλα αυτά να τα έχεις ακούσει χιλιάδες φορές και να μη σου λένε τίποτα. Το θέμα είναι να γίνει το κλικ στο μυαλό σου και να δεις το ίδιο μεν πρόβλημα αλλά απο άλλη οπτική. Δεν σου μιλάει ενας υπεράνθρωπος. Σου μιλάει ενας άνθρωπος φοβικός, με κρίσεις πανικού, που κολώνει deep down να παει διακοπές τον Αυγουστο, που ακόμα και αυτή τη στιγμή δεν αισθάνεται και πολυ καλά αλλά που προσπαθεί πολύ γιατι θέλει πολύ. Και ξερω οτι και εσυ θελεις πολύ.
Ο,τι θες εδω ειμαστε :)

---

Το οτι εκανες τον κοπο να μου γραψεις τσο καλα λογια σ'ευχαριστω . ειλικρινα....

Θελω να αλλαξω και οντως βαρεθηκα την κατασταση. μεσα στην απελπισια σκεφτομαι ..μα γιατι? και ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.
εχω και εγω κινητρο την σχεση μου μου..ειμαι 26 ακομα θελω να κανω και οικογενεια.

Να το αποδεχτω - Μεγαλη κουβεντα και ειλικρινα θα προσπαθησω απο τωρα.
Ποναω καθημερινα εχοντας καψιμο συνεχεια..δυσκολευομαι να λειτουργησω.

Να το αποδεχτω - ειναι μια αρχη. Ευχαριστω!

exw kai egw auto to problima kai eixa postarei kiolas sto sygkekrimeno forum...eixa kai egw kompo ston laimo kai san dusforia eixa kai ponous stin koilia kai ekana gastroskopisi o giatros m eipe pws exw gastooisofagiki palindromisi eimai me therapeia 2 mines kai kati!kai niwthw ton farygga m kathe mera erethismenoo..fysika eimai kalutera alla den pauei oristika i enoxlisi...kai eimai 22 xronwn.. :/

3 μηνες?? ΕΙΜΑΙ 22 χρονων. Το δραμα με το στομαχι το ζω εδω και ενα χρονο σε καθημερινη βαση χωρις σταματημο, μονο με υφεσεις και εξαρσεις!!! Με το που τρωω κατι, οτιδηποτε μου καθεται πετρα, ενα βαρος κ εχω ταση για εμετο...Το τι εξετασεις εκανα , σε ποσσους γιατρους πηγα τι γαστροσκοπησεις δεν λεγεται!!!! Δεν εχω τιποτα...ερεθισμος στομαχου απο το αγχος (περασα μια στεναχωρια περυσι)!!! Να ξερεις πως το αγχος ειναι ο δευτερος εγκεφαλος του ανθρωπου. Οπως και εσυ ετσι και εγω πιστευω πως θα ζησω μια ζωη με αυτο!!! Ομως ΟΧΙ!!!!!!!!!Αν θες να με ακουσεις , πηγαινε σε μια καλη ψυχολογο...(Μπορω να σου προτεινω την ΚΑΛΥΤΕΡΗ με φοβερη πειρα ) η οποια θα σε βοηθησει και ισως και με την βοηθεια καποιων ΜΗ εθιστικων φαρμακων νιωσεις ποοολυ καλυτερα σε λιγους μηνες απο τωρα!!!! Ειναι ατιμο πραγμα το αγχος !!! Εμενα με εμποδιζει ολο αυτο να λειτουργησω στην καθημερινοτητα μου!!! και να ητανε μονο αυτο....Γενικα θελεις στηριξη ειδικου!!!!!!!

και να ξερεις πως ακομα και να σου φυγει το στρες το ψυχοσωματικο αργει να φυγει....Ειναι αναλογα και τον ανθρωπο βεβαια και πως θα αξιοποιησει την βοηθεια που θα του δωθει!!! Αν θες στειλε μου message να σου πω πιο αναλυτικα καποια πραγματα περι του θεματος!! :))