άγχος και δουλειά

Έχω πρόβλημα με τη δουλειά μου. Τελειώνει η σύμβαση και δε νομίζω να με ξαναπάρουν. Δυστυχώς δηλαδή όλα αυτό δείχνουν. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει και πολύ η δουλειά μου και δεν αισθάνομαι πολύ καλά στο περιβάλλον αυτό. Επειδή όμως τα περιθώρια έχουν στενέψει πολύ για μένα κι αυτή είναι μια καλή περίπτωση και ντάξει δεν μου είναι και εντελώς απωθητική είχα πει να το παλέψω. Ο χώρος όμως είναι πολύ απαιτητικός και το άγχος μου και η ψιλοκατάθλιψη φαίνονται κι επειδή ακριβώς δουλεύω σε υποδοχή δεν μπορώ να είμαι όπως να ναι. Αχ Θεέ μου! Συνεχώς άγχη και φοβίες.

stirixi καλημέρα
αν η ανανέωση της σύμβασης σου εξαρτάται και από εσένα, θα έλεγα ότι πρέπει να συντονίσεις τις προσπάθειες σου σ' αυτό..ακόμα και αν είναι κάτι που δεν σε καλύπτει τόσο.
Δυστυχώς πλέον τα περιθώρια επιλογής μας στον χώρο εργασίας είναι πολύ περιορισμενα και κάνουμε εκπτώσεις στα θέλω μας.
Μέχρι και πριν τρια χρόνια εργαζόμουν ως υπεύθυνη λογιστηρίου σε ανώνυμες εταιρίες, καλή θεση με ικανοποιητικό μισθό.
Τώρα οι συνθήκες εργασίας και ο μισθός μου έχουν αλλάξει πολυ , δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι στην ηλικία μου , με τις γνώσεις και την εμπειρία μουότι η θέση μου θα ήταν τόσο υποδεεστερη αυτής που ήξερα και φανταζόμουν.
Στην αρχή με ενοχλούσε, όσο περνούσε ο καιρός και μέσα στις γενικότερες οικονομικές και κοινωνικές καταστάσεις, εκτίμησα τα θετικά της, είδα τις καλές πλευρές ..
Και κυρίως αισθάνομαι τυχερή που έχω δουλειά και πληρώνομαι.
Συν τοις άλλοις προσπαθώ να μην ξοδεύω πολύ ενέργεια σ' αυτήν , να γεμίζω όσο μπορώ τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας μου με πραγματα που με γεμίζουν.
Γνώμη μου , προσπάθησε να κρατήσεις την δουλειά που έχεις αν είναι εφικτό, δώστης θετική ενέργεια αλλά μην την σπαταλάς εκεί,
Γέμισε την υπόλοιπη μέρα σου με πράγματα που σε εκφράζουν,

Έχει δίκιο η frini με την ανεργία που έχει αυξηθεί σε μεγάλο ποσοστό δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές να διαλέγουμε δουλειές μείνε σε αυτή σε περίπτωση που υπάρχει ανανέωση και όλα καλά εγώ στεναχωρέθηκα που δεν με πήραν στο πρόγραμμα που έκανα τα χαρτιά μου και είχα μια ελπίδα με έποιασε μελαγχολία βαρέθηκα να κάθομαι ρε παιδιά πως περνάει η δικιά σας η μέρα