Υποφέρω...

Καλησπέρα σε όλους σας.
Διαβάζω και εγώ τη σελίδα σας εδώ και κάμποσο καιρό και πήρα το θάρρος να σας γράψω.
Έχω διαγνωσθεί με ΙΔΨ εδώ και περίπου 6 χρόνια. Έκανα ψυχοθεραπεία, αλλά δε με βοήθησε και πάρα πολύ. Τη διέκοψα. Γενικά είμαι άνθρωπος που ειμαι μεσα στην αρνηση και σκεφτειτε οτι ακομη λογω ΙΔΨ αυτό επιτείνεται. Επισκέφθηκα και ψυχίατρο, που μου χορηγησε αγωγη, με αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωτικά και αγχολυτικά, αλλά τα διέκοψα μονος μου, γιατι παλι δεν εβρισκα λυση.
Γενικα το πρόβλημα μου ειναι λιγο συνθετο και ακομη και τωρα αυτα τα σκαμπανεβασματα με τρελαινουν. Δε μπορω να αποκτησω ψυχικη γαληνη και ηρεμια με τίποτα... Βασανίζομαι πολλά χρόνια απο αυτο το πραγμα, και εχω εντοπισει πως οι ιδεοψυχαναγκσμοι και οι ιδεοληψιες μου κινουνται γυρω απο το σεξ.

Ίσως γελάσετε με την περίπτωση μου, ή νιώσετε πολύ μεγάλη απορία. Είμαι πλέον 30 ετών. Είμαι ομοφυλόφιλος. Φοβάμαι το σεξ. Έχω κάνει μόνο μια σχέση στη ζωή μου, με ένα αγόρι που κράτησε περίπου 5 χρόνια, με όλα τα σκαμπανέβασματα. Αυτή η σχέση, πάνε περίπου τώρα άλλα 5 χρόνια που έχει λήξει. Στο διάστημα αυτό η σεξουαλική μου ζωή είναι παντελώς ανύπαρκτη. Το βασικό πρόβλημα που συμβαίνει αυτό, είναι το γεγονός ότι στο μυαλό μου έχω ταυτίσει, το σεξ με τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Και προς αυτήν την κατεύθυνση συνηγορούσε και συνηγορεί το γεγονός, πως οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι, λειτουργούν πολύ αχαλίνωτα και παθιασμένα σε αυτόν τον τομέα, με αποτέλεσμα, να ανθίσταμαι όλο και περισσότερο σε μια πιθανή σεξουαλική συνεύρεση, με κάποιον υποψήφιο σύντροφο. Στη διάρκεια της σχέσης που είχα, ο σύντροφος μου απιστούσε, και πήγαινε με άλλους. Αν και το μάθαινα, δεν είχα το κουράγιο να αποχωρήσω. Αυτή η ιστορία πραγματικά με διέλυσε πολύ. Ενώ μέχρι τότε η σεξουαλική μου ζωή λειτουργούσε απόλυτα φυσιολογικά, όταν άρχισε να κλονίζεται η πεποίθηση μου, πως το συναίσθημα μαζί με το σεξ, δεν συνδεόταν απαραίτητα και πως ο τότε σύντροφος μου επέλεγε να συνευρίσκεται κι με άλλους, στο μυαλό μου άρχιζε να σχηματίζεται η ιδέα, πως πέρα από την απιστία-προδοσία, με εξέθετε σε κίνδυνο. Πως εξέθετε το σώμα μου σε κίνδυνο, από τη στιγμή που μοιραζόταν το δικό του με άλλους. Όλη αυτή η κατάσταση με τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, άρχισε να διογκώνεται στο μυαλό μου με τρομερές διαστάσεις. Αφότου χώρισα οριστικά, θεωρούσα ότι κάθε πιθανός ερωτικός σύντροφος κουβαλούσε και από μια αρρώστια, την οποία θα μπορούσα να κολλήσω και εγώ. Όλη αυτή η σεξουαλική υπερδραστηριότητα των περισσότερων ομοφυλόφιλων, με κουράζει και με τρομάζει. Επιπλέον, με ενοχλεί, που προσπαθούν να μας περάσουν όλη αυτή τη δήθεν κουλτούρα ως κανόνα. Τέλος, κανείς δεν έχει τη διάθεση να προσεγγίσει και να πλησιάσει τον άλλον, με ωραίο τρόπο, να τον κάνει να νιώσει μια συναισθηματική ασφάλεια, προκειμένου να ξεκουμπωθεί. Θα μου πείτε βέβαια, και πολύ καλά κάνουν... Κανείς δε μπορεί να περιμένει εσένα, πότε θα ξεκλειδώσεις, για να προχωρήσετε σεξουαλικά... Το θέμα είναι όμως, πως είμαι ανενεργός, τόσα χρόνια, μου λείπει το σεξ πολύ, αλλά έχω παγιδευτεί σε αυτήν την κατάσταση και αυτόν το φαύλο κύκλο, που δε μπορώ να ξεφύγω. Μου έχει γίνει εμμονή. Ύστερα από χρόνια ψυχοθεραπείας, και επίσκεψης σε ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή, συνεχίζω να μη μπορώ να βρω άκρη σε αυτόν τον τομέα, και να μυθοποιώ με τον αρνητικό τρόπο το σεξ. Και όχι απλά να το μυθοποιώ, αλλά να το φοβάμαι και να το τρέμω, ως κάτι το ιδιαίτερα επικίνδυνο. Έχετε να προτείνετε κάτι ή η περίπτωση μου είναι καταδικασμένη...; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων...

Νομιζω πως δε θα μπορεσω ποτε να λυτρωθω απο το φοβο μου για τις αρρωστιες. Νομιζω οτι ολο αυτο το πραγμα ειναι ιδεοψυχαναγκαστική; φοβια; εμμονη; υποχονδριαση; υπερβολικο άγχος; δε ξερω τι ακριβως ειναι, παντως δεν αντεχω αλλο...