Να πάρεις ή να μην πάρεις φάρμακα?
Θερμή παράκληση προς όλους:
αποφεύγετε προτροπές του στυλ "να πάρεις ή να μην πάρεις φάρμακα".
Ο Carl Rogers έλεγε "the unique, is universal" και πράγματι πολλές περιπτώσεις μπορεί να μοιάζουν. Όμως, όσο μοιάζουν, άλλο τόσο διαφορετικές είναι. Εάν κάποιος ειδικός έχει προτείνει αγωγή, είναι τουλάχιστον επιπόλαιο να τον ακυρώνουμε "ελαφρά τη καρδία" έχοντας στηριχθεί στο διάβασμα μια προσωπικής ιστορίας των 5 σειρών στο φόρουμ.
Ένα απλό παράδειγμα:
Μπορεί ο Α να έχει κατάθλιψη,
ο Β να έχει κατάθλιψη
και γω να έχω παρόμοια συμπτώματα μαζί τους και να τα έχω ξεπεράσει με τον δικό μου τρόπο.
Λέω λοιπόν στον Α να μην πάρει φάρμακα αλλά να προσπαθήσει μόνος του.
Και αυτός προσπαθεί.... και τα καταφέρνει.
Το λέω και στον Β.... και αυτός προσπαθεί.... και αυτοκτονεί. Είχε ντραπεί, να μοιραστει στο φόρουμ τις σκέψεις θανάτου που έκανε.
Απλοϊκό έως χαζό το παράδειγμα μου, όμως μπορεί να είναι και αληθινό.
Θερμή παράκληση λοιπόν: όχι εύκολες ερμηνείες, διαγνώσεις και προτάσεις.
Δεν είμαστε εδώ για να δώσουμε λύση στον άλλον, για να του πούμε τι να κάνει ή τι να μην κάνει.
Είμαστε εδώ για να τον ακούσουμε και να τον υποστηρίξουμε σε ότι έχει επιλέξει να κάνει.