αγχος για το μελλον!!

καλησπερα!!! ειμαι 30 χρονων και αποφασισα να γραψω εδω γιατι ειμαι πολυ μπερδεμενη και αγχωμενη τον τελευταιο καιρο!!θελω παρα πολυ να ακουσω τη γνωμη σας και τις συμβουλες για ενα θεμα που με απασχολει...μπορει σε μερικους να φανω υπερβολικη αλλα βρισκομαι μπροστα σε ενα διλημμα και δεν ξερω τι να κανω. εδω και 3 χρονια εχω μια παρα πολυ καλη σχεση που ομως λογω κρισης φαινεται να εχει βαλτωσει και να μην εχει προοπτικη. ο φιλος μου ειναι ανεργος και η κατασταση της χωρας δεν του επιτρεπει να βρει αμεσα μια εργασια. αυτο οπως καταλαβετε παγωνει τη σχεση μας που φαινεται να μην εχει μελλον. εν τω μεταξυ εγω εχω δουλεια και θελω που να προχωρησω (για παραδειγμα να παω να μεινω μαζι του και αργοτερα να κανω πιο επισημη τη σχεση). ομως αυτος δε βρισκει δουλεια εδω και καιρο και η ανασφαλεια μου μεγαλωνει.του προτεινα να φυγουμε και απο τη χωρα αλλα δειλιαζει..γενικα ειμαι πολυ μπερδεμενη...τον αγαπω παρα πολυ αλλα εχω αγχωθει παρα πολυ που αποφασισα να αφησω καποιο ευλογο χρονικο διαστημα και μετα οτι ηθελε προκυψει.ομως και ετσι δε νιωθω ευχαριστημενη στεναχωριεμαι πολυ στην ιδεα να τον αφησω..ειναι λιγο αδιεξοδη η σχεση μου...

κατ αρχας ποτε δεν ξερεις ποτε θα φανει μια βιωσιμη λυση και δεν πρεπει να χανεις το κουραγιο σου.
μπορει να βρεθει πολυ συντομα κι εσυ να εχεις χασει μια ομορφη σχεση.
καλυτερα ψαξε μεσα σου τι σημαινει αυτος ο ανθρωπος στην ζωη σου και σκεψου αν αξιζει να τον χασεις απο ανασφαλεια.
αν ειναι πιο βασικη επιλογη σου μια αποκατασταση , απο το αν θα γινει με τον συγκεκριμενο τυπο η με καποιον αλλο, ισως και καλυτερο, τοτε ισως δεν εχει νοημα να συνεχισεις

Γεια σου thal
συγγνώμη αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί σκεφτεσαι ν' αφήσεις τον φίλο σου απο τη στιγμή που λες ότι τον αγαπάς..
Τον βλέπεις να μην ψάχνει για δουλειά?Πιστεύεις ότι δεν τον ενδιαφέρει?
Σ' αυτούς τους δύσκολους καιρους πρέπει να στηρίζουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε, έτσι δεν είναι?
Βοηθησε τον να μην πέσει η ψυχολογία του και προσπαθηστε να κρατήστε την σχέση σας δυνατή .

poly swsta auta pou mou grafete kai euxaristw para polu pou diavasate to mnm mou...ekeino pou me agxwnei perissotero einai oti ton vlepw na min sumvivazetai sto na kanei mia opoiadipote douleia..einai xalaros..perimenei mexri na veltiwthei i katastasi.kata ti gnwmi tha mporouse na psaxnetai ligo perissotero.oxi oti adiaforei alla einai xalaros..ayto me gemizei me perissotero aghos..

σ' αυτο θα συμφωνήσω μαζί σου
Το έχω δει σε αρκετά κοντινά μου ζευγάρια να αντιμετωπίζει ο άντρας λιγο χαλαρά την κατάσταση, δεν ξέρω αν είναι πραγματικό αυτό που βγαίνει ή προσπαθούν να το καλύψουν πισω από μια μασκα άνεσης.
Μία φίλη μου που αντιμετωπιζε το ίδιο θέμα με τον άντρα της ενάμισυ χρονο, μου έλεγε, οκ καταλαβαίνω ότι υπάρχει μια γενικότερη δύσκολη κατάσταση, να τον δω να νοιαζεται, να ψάχνει, να μην το βάζει κάτω..
Στηριξε τον και παροτρυνε τον, μιλησε μαζι του..πες του ότι στην αρχή θα βρει και κάτι που δεν τον ικανοποιει, δεν υπαρχουν δουλειες με αξιώσεις, έτσι έχουν τα πράγματα δυστυχώς, ας μην εγκαταλειπει τον εαυτο του, ας βρει κάτι υποδεεστερο των απαιτήσεων του μέχρι ν' ανοιξει λιγο η κατάσταση (το ευχομαι με τα χιλια για όλους μας)

Καλησπέρα και απο μενα.
Είμαι 33 ετών και ήμουν 3 χρόνια άνεργη. Ήμουν και εγω χαλαρή σχετικά. Έλεγα αυτό ακριβώς. Οτι θα φτιάξουν τα πράγματα.
Πριν περίπου 2 χρόνια γνώρισα την κοπελιά μου. Εκείνη δουλεύει. Σε κακοπληρωμένη μεν δουλειά αλλά σχετικά σταθερή.
Και βρέθηκα μαζί με εναν άνθρωπο που είχε ανεξαρτησία ενω εγω ήμουν πλήρως εξαρτημένη οικονομικά.
Φυσικά και με στήριξε, με βοήθησε, έψαξε μαζί μου αλλά είχα σταματήσει να είμαι χαλαρή γιατί ήθελα μια δουλειά, οποιαδήποτε, για να μπορώ να έχω τη δυνατότητα να κάνουμε πράγματα μαζι. Ήμουν τυχερή λοιπόν και βρήκα δουλειά.
Ο καλός σου λοιπον θα έπρεπε να έχει καταλάβει πόσο σημασία έχει για εκείνον πρώτα να συμβιβαστεί και να βρεί μια δουλειά.
Το πιθανότερο είναι να ψιλοβαριέται. Το καταλαβαίνω. Αν έχει βολευτεί κιόλας ακόμα περισσότερο.
Καταλαβαίνω και εσενα που αν μη τι άλλο θες να πάρεις μια ανάσα.
Κάνε μια κουβέντα μαζί του, σε ήπιους τόνους, με απολυτη ειλικρίνεια για τους φόβους σου και τα άγχη σου.
Αν καταλάβει, καλώς. Θέλει μάλλον λίγο σπρώξιμο.
Φυσικά όλοι θέλαμε να είμαστε διευθυντές αλλά είναι περιορισμένες οι θέσεις :P
Ας συμβιβαστεί με κάτι λιγότερο. Άλλωστε αν δεν ξεκινήσεις απο κάτω, δεν φτάνεις πάνω.

θα συμφωνησω στο οτι πρεπει να συζητησω μαζι του..το εχω ηδη συζητησει και επιμενει οτι ψαχνει και δε βρισκει.οπως καταλαβαινετε εγω διατηρω αμφιβολιες αν ψαχνει αρκετα αλλα δεν μπορω να το ξερω και ακριβως γτ ειναι γενικα δυσκολο να βρει καποιος δουλεια λογω της καταστασης...οποτε εκει αρχιζει και το προβλημα μου. αν ημουν σιγουρη οτι ειναι αρνητικος θα επαιρνα πιο ευκολα μια αποφαση. αν ομως ψαχνει και οντως δε βρισκει θα ηταν πολυ αδικο να τον αφησω μιας και ειμαι και πολυ καλα μαζι του..

ταλ, εγώ ξέρεις τι δεν μπορώ να καταλάβω?
Πως λες από τη μια πως είσαι πολύ καλά μαζί του και από την άλλη υποστηρίζεις πως έχεις πρόβλημα και ψάχνεις να βρεις αν σου λέει ψέμματα ότι ψάχνει για δουλειά και πως αν ήσουν σίγουρη ότι είναι αρνητικός θα έπαιρνες πιο εύκολα μια απόφαση.
Τι είδους "καλά" είναι αυτό?

Thal εγώ αναρωτιέμαι γιατί τον αμφισβητείς. Σου έχει δείξει ότι είναι τεμπέλης γενικότερα;

Και αν είστε τόσο κοντά οσο λες, ξέρεις αν ψάχνει για δουλειά, εφημερίδες, ιντερνετ, γνωστούς...
Πάντως εγώ έχω φίλους που είναι άνεργοι 2 και 3 χρονια και ψάχνουν ότι να ναι..
Θα σου ξαναπώ ,αν τον αγαπάς στηριξε τον, μην του γκρινιάζεις, δεν σας πήραν και τα χρόνια για επισημοποιήσεις...(και ιδιαίτερα σε χαλεπούς καιρους)
Το σημαντικό και για τους δυο σας είναι να το παλεύει..

Thal, ίσως για το φίλο σου δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία να προχωρήσει άμεσα σε μια συγκατοίκηση ή επισημοποίηση, οπότε δεν έχει και τόσο ισχυρό κίνητρο να κάνει μια οποιαδήποτε δουλειά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν περνά καλά στη σχέση σας. Πάντως είναι αλήθεια πως οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση το να φύγουμε έξω. Υποθέτω είναι και αυτός κοντά στην ηλικία σου? Έχει εργαστεί ποτέ? Τα έξοδά σας σαν ζευγάρι ποιος τα καλύπτει?

Εργαζοταν απο οτι ξερω για 4 χρονια μεχρι το 2010..ψαχνει απο γνωστους, το εχει πει σε ολους. ψαχνει και στο internet απλως δεν ειναι ο τυπος που θα παει να χτυπησει πορτες μοιραζοντας βιογραφικα.. και τελικα νομιζω οτι η marina38 εχει δικιο σε αυτο που λεει...γι'αυτον δεν υπαρχει λογος να βιαστει για μια συγκατοικηση , περιμενει να δει τι θα γινει...μονο που ορισμενες φορες παραειναι χαλαρος...(οσον αφορα τα εξοδα μας ο καθενας καλυπτει τα δικα του).παιδια, σας ευχαριστω ολους που γραφετε...

εξαρτάται και από την ειδικότητα του το που θα ψάξει. Εμένα ας πούμε με βολεύει περισσότερο από το ίντερνετ.

Μην κανεις τη βεβιασμενη κίνηση να διαλύσεις μια ωραία σχέση, δε χαθηκε ο κόσμος αν αργησει η επισημοποίηση στη σχέση. Και να χαίρεσαι που ο άνθρωπος δεν ειναι τεμπέλης ή να το χει ριξει στην απελπισία και να μενει με σταυρωμενα χερια όπως κανουν πολλοί, αλλά το παλεύει και δεν τα βάζει κάτω και αυτοί που δεν τα βαζουν κατω και παλευουν πάντα κατι καταφερνουν στο τελος. Κι αν τελειωσε μια καλή επιστημη και εχει προσοντα δεν θα παει σε δουλεια που τον εξευτελίζει απλά για να ναι σε δουλεια γιατι τοτε ειναι που θα τον πιασει η απογοητευση και δεν ξερω τι άλλα ψυχολογικά και αυτά θα διοχετευονται στη σχεση και κατι τετοιο θα κανε ζημια σε μια ωραια σχέση. Αυτο θα το κανει μονο αν δεν εχει να φάει.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

ταλ, εγώ ξέρεις τι δεν μπορώ να καταλάβω?
Πως λες από τη μια πως είσαι πολύ καλά μαζί του και από την άλλη υποστηρίζεις πως έχεις πρόβλημα και ψάχνεις να βρεις αν σου λέει ψέμματα ότι ψάχνει για δουλειά και πως αν ήσουν σίγουρη ότι είναι αρνητικός θα έπαιρνες πιο εύκολα μια απόφαση.
Τι είδους "καλά" είναι αυτό?

---

ε πως θα της τα φερνει αν δεν δουλευει βρε θεοφανια