ερωτηση που αφορα κυριως αντρες!!

με ενδιαφερει η οπτικη των αντρων περισσοτερο σε αυτο το ζητημα. οταν ενας αντρας ειναι με μια κοπελα, ομως δεν ειναι εκδηλωτικος, ειναι σε μια κατασταση γενικης βαρεμαρας και κουρασης, δεν παιρνει πρωτοβουλιες για να ζησει κατι λιγο πιο "τρελο" με την κοπελα του αλλα παρολ'αυτα ειναι μαζι της και δεν φευγει (παρολο που εκεινη του δινει συνεχως ευκαιριες) τι σημαινει?? οταν τελικα βαριεται την αλλη καποιος πως συμπεριφερεται? γιατι εγω μεχρι τωρα ηξερα οτι απλως παιρνει το καπελακι του και φευγει, δεν καθεται με το ζορι!

Και για ποιο λόγο ακριβώς επιθυμείς την οπτική των αντρών περισσότερο?

γιατι κακα τα ψεματα, επειτα απο συζητησεις με φιλες μου κλπ δεν βγαζω ακρη. ισως ειναι λιγο απολυτο αυτο που λεω αλλα εμεις οι κοπελες σε καποια ζητηματα αρνουμαστε να δουμε την πραγματικοτητα, η πιο απλα η οπτικη μας διαφερει ριζικα απο αυτη των ανδρων (περα απο τις διαφορες οπτικης που παρατηρουνται απο ατομο σε ατομο). φυσικα δεν λεω πως απευθυνομαι μονο σε αντρες, και οι γνωμες απο κοπελες που βλεπουν πιο "ξεκαθαρα" απο μενα ειναι ευπροσδεκτες :)

Σόρρυ, δεν πιστεύω σε ψευτοδιαχωρισμούς, ειδικά όταν ω τι σύμπτωση, οι γυναίκες πάντα είναι στο εδώλιο της κατηγορουμένης.

ε μαλλον καταληγω στο οτι καποιος λογος υπαρχει γι αυτο. στατιστικα και μονο ακουω την πλειοψηφια των κοπελων στην ηλικια μου να παραπονιουνται οτι τα αγορια τους τις εχουν γραμμενες και τις κατηγορουν για "πρηξιμο" και να μοιρολατρουν συνεχως. επειδη λοιπον βρεθηκα και εγω σε αυτη τη θεση προσπαθω απλως να καταλαβω τι γινεται και για ποιο λογο οι σχεσεις που στηριζονται σε συναισθηματα εχουν γινει τοσο δυσκολη υποθεση. ενα φαινομενο παραρτηρω απλως το οποιο συμβαινει αυτη την περιοδο και σε εμενα.

Νομίζω πως όλα αυτά με τα συναισθήματα και το μοίρασμα και τα τέτοια, αποκρύπτουν απλώς το γεγονός πως οι σχέσεις βασίζονται κυρίως στη σαρκική επιθυμία, και κάπου κάπου καταλαβαίνω τη βαρεμάρα, γιατί τη νιώθω και γω. λολ
Πχ,τι σκέφτεσαι, μ'αγαπάαας, τι θα ήθελες τώρα, αγαπούλα μου, μωράκι μου, παπαράκι μου, χαχαα, τώρα να σου πω ότι τα βλέπω ως σαβούρα, τι θα πεις? λολ, άσε να σου πούνε άλλα μέλη, δεν είμαι κι η καταλληλότερη.:P

Όταν την βαριέται, άρα επαψε πλεον να την γουσταρει, βρισκει δικαιολογίες για να την αποφεύγει, αραιώνει τα ραντεβού μαζι της και παριστάνει τον νωθρό, τον βλάκα, τον χαζο κλπ, στα ματια της θα φαινεται σαν έλλειψη ενδιαφεροντος, χαζός, ατομο το οποιο δεν της ταιριαζει, με σκοπό να μην τον αντεξει και να κάνει αυτή τελικά την κίνηση να τον απορρίψει, αντι να παρει αυτος το βαρος να της πει χωρίζουμε. Ειναι προσφιλής μέθοδος βελούδινου διαζύγιου.
Εκτός κι αν ειναι ο χαρακτήρας του τετοιος, ήταν δλδ από τότε που τον γνώρισες, δλδ ήρεμος, χαμηλών τόνων που δεν ειναι στο καλούπι του η τρέλλα και η πολλή πρωτοβουλία. Κι αν ειναι τετοιος προφανώς δεν φευγει γιατι ξέρει ότι δύσκολα θα του ξανατύχει σχέση. Εξαρταται κι από το αν του εχεις υποδειξει αυτα που σε ενοχλουν και ο ίδιος το προσπαθεί να βελτιωθει κι απο το αν συναμα υπαρχουν και καλες πτυχες της ζωης τους που όμως λόγω της επικεντρωσης σου σ' αυτα τα αρνητικα τις αγνοεις. Αν εξαρχης ηταν και ειναι τετοιος ειτε τον παίρνεις είτε τον παρατας.
Εκτος κι αν έχει δικα του σοβαρα προβλήματα και η σκεψη του ειναι βυθισμενη σ΄αυτα, που δεν τον αφηνουν να αφοσιωθει στη σχεση οποτε η αντιμετωπιση του απο μερους σου θα πρεπει να ναι διαφρετικη.
Εκτος κι αν προκειται για επιφανειακή σχέση, σαρκικη, εξόδοι, πλάκα και τετοια δλδ και τιποτα βαθυτερο οποτε φυσιολογικα με τον καιρο εχετε μπουχτισει.
Αυτα τα τεσσερα ενδεχομενα ξερω.......

εγώ πιστεύω ότι απλά είναι ανάγκη να μην εξαρτάται η ψυχολογική μας κατάσταση από τις αντιδράσεις ενός άντρα ή μιας γυναίκας.
Ούτε υπάρχει στερεότυπη συμπεριφορά αντρών και γυναικών...
σίγουρα όμως υπάρχει στερεότυπη αντίδραση αυτού που βασίζει την αξία του στη σχέση.
Ακούγεται αυστηρό αλλά επί της ουσίας αυτό κάνουμε...και μετά γεμίζεις ανασφάλειες, και που δεν είναι εκδηλώτικός, και δεν μου κάνει εκπλήξεις και κάτι τρέχει στα γύφτικα.
Θες λίγη αδρεναλίνη στη ζωή σου, θες ενθουσιασμό? πήγαινε κάνε ράφτινγκ..κατέβα με ποδήλατο μια βουνοπλαγιά..γενικά κάνε κάτι που θα σε ευχαριστήσει εσένα!
Θες γκόμενο πιο εκδηλωτικό?
χώρισε το "μαμούχαλο" και βρες τον καπετάν φασαρία.
Τα πράγματα γίνονται απλά όταν ξεκαθαρίσεις μεσα σου το λόγο για τον οποίο αποζητάς μια σχέση :-)

η αληθεια ειναι αυτη, πως απο την αρχη ηταν ετσι. πολυ χαμηλων τονων, ηρεμος κλπ. δλδ και απο την αρχη της σχεσης μας αναρωτιομουν για τα αισθηματα του γιατι αυτα δεν εκφραζονταν ποτε. απλως τον τελευταιο καιρο(τελευταιες μερες για την ακριβεια) εχει παραγινει το κακο. θελει να με βλεπει, μου τηλεφωνει δε λεω. αλλα εχω την αισθηση αυτου που ειπες, οτι μου κανει τον χαζο και τον αδιαφορο και τον απιστευτα νωθρο. να σημειωσω οτι πριν δεκα μερες ειχε σημειωθει ενας πολυ σημαντικος καβγας που κατεληξε στο οτι τον πιεζω πολυ (γιατι οντως ειμαι πολυ απαιτητικη και υστερικη) αλλα παρολ΄αυτα δεν μου ειπε να χωρισουμε γιατι αυτο λεει δεν το θελει με τιποτα. εγω τι κανω ομως? η καθε ερωτηση για το αν ειναι ολα καλα παιρνει την απαντηση "τι λες μωρε? μια χαρα ειμαι".. τωρα η η διαισθηση μου με παραπλανα η ο τυπος με δουλευει ψιλο γαζι!

Quote:

---

Originally Posted by chesire

με ενδιαφερει η οπτικη των αντρων περισσοτερο σε αυτο το ζητημα. οταν ενας αντρας ειναι με μια κοπελα, ομως δεν ειναι εκδηλωτικος, ειναι σε μια κατασταση γενικης βαρεμαρας και κουρασης, δεν παιρνει πρωτοβουλιες για να ζησει κατι λιγο πιο "τρελο" με την κοπελα του αλλα παρολ'αυτα ειναι μαζι της και δεν φευγει (παρολο που εκεινη του δινει συνεχως ευκαιριες) τι σημαινει?? οταν τελικα βαριεται την αλλη καποιος πως συμπεριφερεται? γιατι εγω μεχρι τωρα ηξερα οτι απλως παιρνει το καπελακι του και φευγει, δεν καθεται με το ζορι!

---

Περιμένει να βρει την επόμενη. Μετά παίρνει το καπελάκι του και φεύγει. Και πάλι, όχι πάντα.

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Περιμένει να βρει την επόμενη. Μετά παίρνει το καπελάκι του και φεύγει. Και πάλι, όχι πάντα.

---

μπορει, η απλως δεν θελει την συγκρουση ;)

@cherice:Μήπως ή υπερπροσφορά σου τον έχει κάνει έτσι βαρύ?
Ήταν πάντοτε έτσι?

Παλιότερα ανταποκρινόταν στα καλέσματα?
Καμπανάκι του χτύπησες?

##

Αχ!, ...πόσο συμφωνώ με την void...!

...Μόνο που, μέχρι να φτάσουμε στην ολοκλήρωση που χρειάζεται κόπο και χρόνο, τρέχουν και άλλες ανάγκες (...και δέν αναφέρομαι μόνο στις σαρκικές).

Υπάρχει και το ανέκδοτο με τον σύζυγο που τόνιζε εσαεί πως γιά κυνήγι θα πηγαίνει κάθε Σαββατοκύριακο μέχρι την μέρα που αυτή του απάντησε πως θα κάνει σέξ κάθε Κυριακή λείπει-δέν λείπει

ναι ειναι γεγονος πως η υπερπροσφορα μου του εχει κανει κακο. θεωρω πως ειμαι κατι παραπανω απο διαθεσιμη και δεδομενη γι αυτον, τοσο που καθε αποκλιση απο τα καθιερωμενα απο την πλευρα μου τον ανησυχει. αν βγω με καποιον που δεν τον εχει ξανακουσει ως φιλο μου, αν δεν απαντησω σε κανενα τηλεφωνο κλπ.εκεινος φυσικα εχει τον κυκλο του τους φιλους του,κανονικα. καμπανακι του χτυπαω μονο στα λογια, οτι περναει απο το μυαλο μου να τον αφησω ετσι οπως φερεται αλλα δειχνει να το παιρνει στην πλακα. εμπρακτα δεν ξερω τι να κανω. να τον παρατησω μια και καλη η να δωσω την μαχη μου? απλως φοβαμαι οτι χαζοχαιρομαι μονη μου, οτι θα κανω προσπαθεια να προειδοποιησω καποιον που ετσι κ αλλιως "χεστηκε" για μενα.. (σορρυ κιολας)

Κακό πτράγμα να μας θεωρούν δεδομένους. Μα, γιά αρχή χρησιμοποίησε την ανασφάλειά του. Όλα ένα παιχνίδι να φαίνεται πως είναι.
Καταρχήν να μή καταπιέζεσαι, να κάνεις ό,τι γουστάρει η καρδιά σου, ...ξαλάφρωνε! Η προσπάθεια να τον επαναφέρεις δέν πρέπει να είναι ψυχοφθόρα γιά 'σένα, να δώσεις την μάχη σου όσο αντέχεις.

Να μήν φοβάσαι ούτε να χαζοχαίρεσαι, ούτε τίποτε, να φοβάσαι μόνο που όταν τα δώσεις ΟΛΑ στον άλλον, δέν θα μείνει τίποτε γιά 'σένα.