mala vida...

καλησπέρα σε όλους,
αισθάνομαι ότι περνάει η ζωή μου χωρίς νόημα...είμαι χωρίς σχέση 3 χρόνια και η ψυχολογία μου πηγαίνει απ'το κακό στο χειρότερο. όχι συνέχεια δηλαδή, αλλά όταν με πιάνει (καλή ώρα) μου φαίνονται όλα μαύρα. αισθάνομαι ένα κενό μέσα μου και δεν ξέρω πώς να το καλύψω. ποτέ δεν είχα αγχωθεί για παρόμοια πράγματα στο παρελθόν αλλά πλέον βλέποντας τον καιρό να περνάει και να παραμένω μόνη μου, δεν ξέρω πια πώς να το αντιμετωπίσω.
οι φίλοι μου παντρεύονται, κάνουν παιδιά, εξελίσσονται φυσιολογικά εν πάση περιπτώσει και εγώ έχω μείνει στάσιμη εδώ και τόσο καιρό. ντρέπομαι πλέον να εμφανίζομαι σε κοινωνικές εκδηλώσεις μόνη μου όταν σχεδόν όλοι είναι ζευγάρια, ντρέπομαι όταν η μαμά μου λέει στις φίλες της "πότε θα παντρευτεί αυτό το παιδί, περνάνε τα χρόνια", ντρέπομαι να το παίζω άνετη μ'αυτή την κατάσταση ενώ δεν είμαι. βαρέθηκα να κανονίζω να βγαίνω για να μην αισθάνομαι μοναξιά, βαρέθηκα να κάνω ένα σωρό δραστηριότητες για να μη μένω μόνη μου μέσα σ΄ένα σπίτι, ζηλεύω όταν ακούω τις φίλες μου να κανονίζουν διάφορα με τους καλούς τους και το χειρότερο... ντρέπομαι που το λέω αλλά όταν ακούω ότι κάποια φίλη μου παντρεύεται ή είναι έγκυος στο πρώτο άκουσμα δε χαίρομαι, αντιθέτως στενοχωριέμαι. το ξέρω ότι ακούγεται φρικτό αυτό και αισθάνομαι πολύ άσχημα γιατί δεν είμαι τετοιος άνθρωπος και ούτε θέλω να γίνω και πλέον δε με αναγνωρίζω. όλα αυτά βέβαια δεν τολμάω να τα πω σε κανέναν, ούτε καν στον ίδιο μου τον εαυτό.
κατά τ'άλλα δεν αντιμετωπίζω άλλα προβλήματα, έχω πολύ κοντινούς ανθρώπους δίπλα μου, τους φίλους μου, την οικογένειά μου, δουλειά, την υγεία μου δόξα τω θεώ, αλλά αυτή η έλλειψη συντροφικότητας στη ζωή μου, έχει γίνει αφόρητη. αν θέλει κάποιος να πει μια γνώμη, θα το εκτιμούσα...

Βρε amelie, το ξέρω θα ακουστεί κάπως, αλλά ο έρωτας έρχεται όταν δεν τον περιμένεις...

Από την άλλη μεριά, τι νομίζεις ότι φταίει που δεν κάνεις σχέση? Στο ρωτάω γιατί πολλές φίλες μου που είναι μόνες, φταίν στην ουσία εκείνες. Έχουν πολύ υψηλές προσδοκίες και όταν τις πλησιάζουν άτομα πχ χαμηλότερου μορφωτικού, οικονομικού ή εμφανισιακού επιπέδου, τους απορρίπτουν.

Ο έρωτας όμως δεν μετριέται με τα παράπάνω.

Στον θρονο της τελειοτητας υπαρχει μονο μοναξια...

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Στον θρονο της τελειοτητας υπαρχει μονο μοναξια...

---

Αν ψάχνει να βρει πρίγκηπα ισχύει αυτο που λες. Εκτος κι αν η δυσκολία οφείλεται σε σοβαρο εμφανισιακο πρόβλημα ή δυσκολεύονται οι άντρες με το χαρακτηρα και τις απαιτησεις της και φευγουν.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αν ψάχνει να βρει πρίγκηπα ισχύει αυτο που λες. Εκτος κι αν η δυσκολία οφείλεται σε σοβαρο εμφανισιακο πρόβλημα ή δυσκολεύονται οι άντρες με το χαρακτηρα και τις απαιτησεις της και φευγουν.

---

εσυ τι λες?

Quote:

---

Originally Posted by axl100

εσυ τι λες?

---

Μετά από πολύ προσεκτική ανάγνωση του μηνύματος της τείνω να συμφωνήσω μαζι σου!

οσο ειμαστε σκλαβοι δεν προκειται να ειμαστε ευτυχισμενοι

αγαπητέ axl η ειρωνεία και η επιθετικότητα είναι το τελευταίο που χρειάζομαι αυτή τη στιγμή...
εμφανισιακό πρόβλημα δεν έχω αν και δε νομίζω ότι για να κάνει κανείς σχέση πρέπει να είναι top model. τώρα αν φταίει ο χαρακτήρας ή οι απαιτήσεις μου δεν ξέρω, έχω απαιτήσεις αλλά αυτές δεν είναι σίγουρα τα λεφτά ή η εμφάνιση.

Quote:

---

Originally Posted by amelie♥

αγαπητέ axl η ειρωνεία και η επιθετικότητα είναι το τελευταίο που χρειάζομαι αυτή τη στιγμή...
εμφανισιακό πρόβλημα δεν έχω αν και δε νομίζω ότι για να κάνει κανείς σχέση πρέπει να είναι top model. τώρα αν φταίει ο χαρακτήρας ή οι απαιτήσεις μου δεν ξέρω, έχω απαιτήσεις αλλά αυτές δεν είναι σίγουρα τα λεφτά ή η εμφάνιση.

---

το οτι μιλησα μεταφορικα δεν σημαινει πως σε ειρωνευομαι, αλλα το οτι αντιδρας ετσι στους αντρες δειχνει που κρυβεται το προβλημα σου

δεν έχω κανένα λόγο ούτε και τη διάθεση να διαπληκτιστώ μαζί σου. αν εσύ έχεις την ικανότητα να ανακαλύπτεις μέσα σε 1 λεπτό πού βρίσκεται το πρόβλημα στη συμπεριφορά κάθε ανθρώπου, τότε συγχαρητήρια, εμένα όμως δε με αφορούν τέτοιου είδους διαπιστώσεις. ούτε σε μαγικό θρόνο κάθομαι, ούτε το τέλειο ψάχνω, ούτε αντιδρώ "έτσι" στους άντρες, αντιδρώ "έτσι" σε οποιονδήποτε βγάζει από το πουθενά αφθαίρετα συμπεράσματα.

Quote:

---

Originally Posted by amelie♥

δεν έχω κανένα λόγο ούτε και τη διάθεση να διαπληκτιστώ μαζί σου. αν εσύ έχεις την ικανότητα να ανακαλύπτεις μέσα σε 1 λεπτό πού βρίσκεται το πρόβλημα στη συμπεριφορά κάθε ανθρώπου, τότε συγχαρητήρια, εμένα όμως δε με αφορούν τέτοιου είδους διαπιστώσεις. ούτε σε μαγικό θρόνο κάθομαι, ούτε το τέλειο ψάχνω, ούτε αντιδρώ "έτσι" στους άντρες, αντιδρώ "έτσι" σε οποιονδήποτε βγάζει από το πουθενά αφθαίρετα συμπεράσματα.

---

ποιο ειναι αυθαιρετο? που δεν μπορεις να κανεις σχεση? εσυ το λες αυτο. τωρα αν δεν σου αρεσει η πραγματικοτητα κατσε στον κοσμο σου. Αν αρπαζεσαι ετσι ευκολα προφανως δεν μπορεις να κρατησεις καποιον διπλα σου, δεν θελει και εξεταση DNA για να αποδειχθει

εσυ κορίτσι μου που θεωρείς ότι εγγυται το πρόβλημα σου?
Εχεις κανει αποτυχημένες σχέσεις και φοβάσαι?
Ο κύκλος σου είναι περιορισμένος ?
Το να εχεις συναισθηματικές απαιτήσεις είναι ευλογο και φυσικο. Μήπως ο τρόπος που τις διεκδικείς είναι πιεστικος?

Και να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω σε κάτι που λες..
Φυσιολογική εξέλιξη δεν είναι μόνο ο γάμος και η οικογένεια.Μην κολλάς σε κοινωνικά κατεστημένα και πρότυπα, όυτε σ' αυτά που λεει η μητέρα σου.
Φυσιολογική εξέλιξη είναι να είμαστε καλά μ' αυτό που επιλέξαμε να κάνουμε ..Και να έχεις στο νου σου, στον άνθρωπο σ' ενα γενικότερο, του λειπει αυτο που δεν έχει. Ρώτα τους παντρεμένους..είσαι σίγουρη πως οι παντρεμένες φίλες σου είναι καλά ή απλά φαίνονται έτσι?
Αρα για μένα το θέμα δεν ειναι ο γαμος και η οικογένεια, αλλά να έχεις μια σχέση που να σε γεμιζει..

Συμφωνώ με Frini.

Ειδικά αυτή η καραμέλα με τον γάμο, ότι είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μια γυναίκας... Χαλαρώστε ρε λιγάκι. Σιγά να μην είναι ένα πανηγύρι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής. Η ευτυχία είναι αλλού.

Το θέμα όμως είναι ότι για να έχεις μείνει μόνη σου τόσο καιρό, ή είσαι λίγο άτυχη (που συμβαίνει, αλλά θα γυρίσει ο τροχός), ή ίσως πλησιάζεις λάθος άτομα. Εσύ θα πρέπει να σκεφτείς και να αναλύσεις τις συμπεριφορές σου. Ποιο είναι το λάθος, αν υπάρχει?

οι σχέσεις που έχω κάνει γενικά στη ζωή μου ήταν μια χαρά, δηλ. έχω περάσει και πολύ καλά, σε κάποιες άλλες έχω ταλαιπωρηθεί, αλλά τέλος πάντων όλα στο πλαίσιο του φυσιολογικού. τα τελευταία 3 χρόνια όμως δυσκολεύομαι να βρω κάποιον με τον οποίο θα προκύψει μια ουσιαστική σχέση και 2-3 πράγματα που έχουν ξεκινήσει, έχουν τελειώσει άδοξα.
κύκλο μεγάλο έχω, δεν είναι εκεί το πρόβλημα, βέβαια δε γνωρίζω πλέον τόσο καινούριο κόσμο όσο στο παρελθόν, το πρόβλημα είναι ότι σπάνια θα τύχει να υπάρξει αμοιβαίο ενδιαφέρον με κάποιον (δηλ. έχει τύχει να αρέσω σε κάποιους, αλλά να μη μου αρέσουν, ή να αρέσει σε μένα κάποιος αλλά να είναι πχ.δεσμευμένος κτλ), κοινώς δεν τυχαίνει το επιθυμητό! και αυτό βέβαια δε θα συνιστούσε πρόβλημα αν συνέβαινε ένα χρόνο, αλλά 3 χρόνια τώρα, μπορεί να είναι μόνο ατυχία???
επίσης, να διευκρινίσω ότι όσον αφορά στο γάμο και στα παιδιά, δεν είμαι απ' αυτές που είχαν πάντα όνειρο ζωής να αποκατασταθούν, συμφωνώ απόλυτα και με τις δύο ότι το ζητούμενο είναι μία σχέση που να σε γεμίζει και αυτό είναι που αναζητώ και γω, απλά όσο μεγαλώνω αισθάνομαι ότι σφίγγει ο κλοιός κοινωνικά, αν ήμουν 5 χρόνια μικρότερη δε θα με απασχολούσε καν το θέμα, αλλά όσα μου λένε σχετικά, με επιβαρύνουν και με αγχώνουν. και Φρύνη έχεις δίκιο, οι παντρεμένες φίλες μου ζηλεύουν εμένα και εγώ αυτές!
το πρόβλημα kuxumuxu μου δεν ξέρω ποιο είναι, σίγουρα έχει συμβεί να πλησιάσω και λάθος άτομα γιατί δε νομίζω να φταίω πάντα εγώ σε ό,τι αποτυγχάνει, αλλά τι σημαίνει κιόλας "σωστό" ή "λάθος", μήπως ξέρεις πώς θα σου βγει ο καθένας στο τέλος? δηλ. αν ήξετα ότι πρόκειται για ακατάλληλο άτομο, δε θα έμπαινα καν στη διαδικασία, αλλά στην αρχή όλοι καλοί φαίνονται!
πάντως, αν εντοπίζω κάπου ένα δικό μου λάθος είναι ότι ίσως -όπως διαπιστώνεις και συ Φρύνη- διεκδικώ πιεστικά τις απαιτήσεις μου εντός σχέσης, πώς μπορείς να το αλλάξεις αυτό όμως όταν λειτουργείς έτσι μια ζωή?