Παιζει ρόλο αν η σκέψη που λέμε στον εαυτό μας είναι καταφατική?
Καλησπέρα! Παρακολουθω το τελευταίο δίμηνο ατομικές συνεδρίες,προσπαθώντας να ξεπεράσω έναν φαύλο κύκλο που έχω μπει,στον οποιο η σχέση μου με το αντίθετο φύλο επηρρεάζει την διάθεση μου,την αυτοπεποίθηση μου σε βαθμο,που όταν έρχομαι έστω και σε επαφή με μια κουβέντα σε μια φίλη ή γνωστη νοιωθω ωραια με εμενα και οταν όχι νοιωθω αποτυχημενος και αρνητικες σκέψεις με κατακλύζουν..
Με τον ψυχολογο μου προσπαθουμε με διάφορα εργαλεία να απαλλαχτω απο τον φαυλο κυκλο.Ενας τροπος ειναι και κάποιες σκέψεις που πρεπει να "λεω" στον εαυτο μου ετσι ωστε να αντικαταστησω τις προηγουμενες που προκαλουν την αρνητικη συμπεριφορα..
Η απορια μου ειναι πως ειχα διαβασει καποτε πως ο εγκεφαλος δεν μπορει να εκλαβει την αρνηση σε μια προταση οταν του "λες" μια σκεψη,δηλαδη :
Αν πεις "Δεν φοβαμαι την αποτυχια" ο εγκεφαλος το εκλαμβανει "Φοβαμαι την αποτυχια",οποτε πρεπει να αντικαταστησεις την σκεψη αυτη με μια αλλη καταφατικη οπως π.χ "Ειμαι δεκτικος στην οποια αποτυχια μου τυχει"
Γνωριζετε κατα ποσο αυτο ισχυει γιατι πραγματικα δεν ξερω πως να το ψαξω στο google και δεν θυμαμαι απο που το ειχα διαβασει:P
