Ποσο ατυχος στη ζωη του μπορει να ειναι ενας ανθρωπος? Η μαλλον ποσο γκαντεμης..
Να πηγαινουν ολα στραβα.. οικογενειακα,προσωπικα,οικ ονομικα... κ κει που νομιζες οτι πλεον τα εχεις δει ολα
ερχεται ξανα το θεμα υγεια... οκ.. το ηξερα οτι καποια στιγμη θα χρειαζοταν να ξανακανω επεμβαση.. αλλα γιατι τωρα που
ειναι ολα τοσο χαλια... γιατι.... ? Γιατι που να παρει ο διαολος δεν υ[αρχει κ ενα μικρο κομματι ευτυχιας κ για μενα...??
Γεια χαρά και πάλι!
Θέλω να πιστεύω ότι τουλάχιστον δεν πρόκειται για κάτι σοβαρό,
αλλά για επέμβαση ρουτίνας.
Όχι ότι μπορώ να σου δώσω απαντήσεις, ούτε και λύσεις.
Κατανοώ πάντως...
Τα πραγματικά σοβαρά θέματα δεν επιδέχονται λύσεις με συμβουλές,
αλλά με πρακτικές λύσεις.
Αν το θέμα αφορά εγχείρηση,
καλύτερα μην αναζητάς ένα κομμάτι ευτυχίας,
αλλά γιατρό που να εμπιστεύεσαι
και πληροφορίες για το πόσο θα σου κοστίσει,
γιατί εγώ είμαι άτομο καχύποπτο
και όταν ακούω εγχείρηση
αυτόματα σκέφτομαι "τι φακελάκι παίρνει ο γιατρός",
"επιλογή δημόσιου ή ιδιωτικού νοσοκομείου",
αν και μπορεί ήδη να ξέρεις αφού έχεις προηγούμενη εμπειρία...
Θεωρώ δεδομένο ότι είσαι ασφαλισμένη
αν και δε θα 'πρεπε αφού ένας στους τρεις
δουλεύει ανασφάλιστος
(και δεν ξέρω τι ακριβώς κοστίζει
η νοσοκομειακή περίθαλψη σ' αυτήν την περίπτωση).
Προσπάθησε -όσο γίνεται- να αποβάλεις την αρνητική ψυχολογία
(ξέρω δεν είναι εύκολο, αλλά δυσκολεύει τα πράγματα)
δείξε ψυχραιμία και εστίασε το μυαλό σου στο πρόβλημα υγείας
γιατί αυτό είναι το σημαντικότερο όλων.
Η ατυχία δυστυχώς είναι μέσα στη σύνθεση της ζωής όμως δεν μπορείς να αρνηθείς ότι τα πάντα μπορούν να έρθουν αλλιώς.Η επεμβαση σου εύχομαι να πάει καλά κ όλο αυτό που περνάς να σταματήσει εκεί.Δε θα σου δώσω ψευδοθετικη προσφορα ψυχολογικού ανεβάσματος αλλά πιστεύω ότι θα έρθει η ευτυχία αρκει να κρατήσεις την ΕΛΠΙΔΑ Κ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ μέσα σου.Quote:
Originally Posted by πιεσμενη
δες την ταινια pursuit of happiness!
Συμφωνώ με Joann να προσέχεις γιατρούς εκμεταλλευτές... Εδώ έχει τύχει ν' ακούσω σε ραδιοφωνική εκπομπή να επιβραβεύουν γιατρό επειδή ΔΕΝ παίρνει φακελάκι.
Εκεί έχουμε φτάσει...Για την ατυχία τι να πω, και γω βασιλισσα της είμαι. λολ Υπομονή χρειάζεται, μερικές φορές, καποια πράγματα τα προκαλούμε εμείς στον εαυτό μας με
την μεμψιμοιρία και την απαισιοδοξία που μας διακατέχει.