αδυνατω να κοιμηθω το βραδυ

καλησπερα.. δεν το περιμενα πως θα υπηρχε καποιος τετοιοσ χωρος. και πραγματικα το ειχα αναγκη αυτη τη στιγμη.. παει σχεδον 2 χρονια , ισωσ κ περισσοτερο που δεν ειμαι καθολου καλα! και πιο πριν ομωσ με ειχα προβληματα με τον υπνο.. το βραδυ δεν μπορω να κοιμηθω με τιποτα κ το πρωι δεν μπορω να σηκωθω.. ειμαι φοιτητρια σε μεταπτυχιακο το οποιο γινεται απογευματινεσ ωρεσ με αποτελεσμα να μην εχω καποια υποχρεωση το πρωι και ετσι να μην σηκωνομαι με τιποτα.

το προβλημα ειναι πωσ ξυπναω αρκετες φορες αλλα νοιωθω πολυ ασχημα ψυχολογικα και δεν θελω νασηκωθω. ειναι σαν να μην αφηνω τον εαυτο μοθ να σκεφτει κ γ αυτο πεφτω ξανα κ ξανα γ υπνο γ να μην κανω κατι με αποτελεσμα να σηκωνομαι στη μια το μεσημερι και να νοιωθω λεσ και εχω ενα βαροσ στο στηθοσ.. τετοιεσ ωρεσ οπωσ σημερα προσπαθω να κοιμηθω και τιποτα! γυριζω συνεχεια στο κρεβατι κ μου ερχεται να αρχισω να σπαω τα παντα που δεν με παιρνει με τπτ ο υπνοσ..

περα απο αυτο γενικα οη τη μερα ειμαι χαλια! περιφερομαι απο το κρεβατι στον καναπε κ δεν θελω να κανω τιποτα και να μιλαω με κανεναν! και που τα κανω ολα αυτα δηλαδη και παω κ μεχρι τον καναπε γινεται επειδη δεν μενω μονη μου ωστε να εχω την αυτονομια μου αλλα με τουσ θειουσ μου με αποτελεσμα να πρεπει να συμπεριφερομαι κ φυσιολογικα.. κ εκει ειναι που τρελαινομαι κ θελω να αρχισω να φωναζω! να μπω κατω απο το σεντονι μου κ να κατσω γ μηνεσ χωρισ να ειμαι αναγκασμενη να μιλαω σε κανενα. να ακοιγω μονο την τηλεοραση μου και να ξεχνιεμαι.. δεν ειμαι καλα και δεν ξερω τι να κανω! ξερω μονο πωσ δεν ειναι λογικη συμπεριφορα αυτη και κατι πρεπει να κανω συντομα γτ με βλεπω στα φαρμακασελιγο καιρο!

το ξερω πωσ πρεπει να πιεστω και να βγω λιγο απο το σπιτι μου να μιλησω με κοσμο να γελασω να πω τισ αηδιεσ μου κ να ειμαι οκ αλλα πιεζομαι οταν ειμαι με κοσμο! νοιωθω να πνιγομαι.. νοιωθω σαν να περναω τεστ γ το αν ειμαι αρκετα καλοσ ανθρωποσ καλη φιλη καλη κορη καλη φοιτητρια! νοιωθω να πιεζομαι απιστευτα με τον κοσμο που θεωρει πωσ ειμαι καλα και μεσα μου νοιωθω λεσ και πεζω στο θεατρο του παραλογου!! εν ολιγοισ εχω κλειστει σπιτι μου τον τελευταιο εναμιση χρονο και καθομαι και κοιταζω το ταβανι!

Γεια σου ανωνυμη789! απο ο,τι καταλαβαινω το θεμα σου η ειναι γενικοτερη ασχημη ψυχολογικη σου κατασταση κ ο ασχημος υπνος ειναι απλα αποτοκος.. δεν εισαι ευχαριστημενη απο το μεταπτυχιακο σου; εχει γινει κατι αλλο στη ζωη σου που σε επηρεασε; ολοι περνανε φασεις στη ζωη τους σιγουρα.. καλοκαιρι ηρθε, μπορεις να κανεις τοσα πραγματα, να βγεις εξω, να πας θαλασσα, απλα εσενα δε σ'ευχαριστουν. η ορεξη ομως ερχεται τρωγοντας...!! αν το προσπαθησες ηδη αρκετα κ βλεπεις οτι δεν αποδιδει σκεψου να επισκεφθεις καποιον ειδικο... μην αφηνεις τη ζωη σου να περναει..

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

Γεια σου ανωνυμη789! απο ο,τι καταλαβαινω το θεμα σου η ειναι γενικοτερη ασχημη ψυχολογικη σου κατασταση κ ο ασχημος υπνος ειναι απλα αποτοκος.. δεν εισαι ευχαριστημενη απο το μεταπτυχιακο σου; εχει γινει κατι αλλο στη ζωη σου που σε επηρεασε; ολοι περνανε φασεις στη ζωη τους σιγουρα.. καλοκαιρι ηρθε, μπορεις να κανεις τοσα πραγματα, να βγεις εξω, να πας θαλασσα, απλα εσενα δε σ'ευχαριστουν. η ορεξη ομως ερχεται τρωγοντας...!! αν το προσπαθησες ηδη αρκετα κ βλεπεις οτι δεν αποδιδει σκεψου να επισκεφθεις καποιον ειδικο... μην αφηνεις τη ζωη σου να περναει..

---

μου ειναι πολυ δυσκολο να σηκωθω και να ετοιμαστω για ναβγω! ακομα κ οταν υπαρχει καποιοσ που θαερθει να με παρει απο το σπιτι κ θα με γυρισει κιολασ! ναι γενικοτερα η ψυχολογια μου επηεραζεται απο παρα πολλα τα τελευταια χρονια κ εκει ξεσπανε τα περισσοτερα! (γενικα ομωσ παντα τα αντιμετωπιζα ηρεμα κ λογικα, ναι με μερικα νευρα παραπανω αλλα που σιγα σιγα ξεπερνιωνταν) αλλα τωρα ειναι βασανιστικο να θελω να ξεκουραστω και να μην μπορω ουτε αυτο. και ο ειδικοσ δυστυχοσ χρειαζεται χρηματα κατι το οποιο αυτη στιγμη δεν διαθετω! νοιωθω λεσ και καποιοσ με εχει πιασει απο το λαιμο κ με σφιγκει τοσο ωστε να παιρνω βασανιστικα τισ ανασεσ μου και να αγωνιω συνεχεια αν θα με αφησει να παρω και την εποενη!

Quote:

---

Originally Posted by anonimi789

μου ειναι πολυ δυσκολο να σηκωθω και να ετοιμαστω για ναβγω! ακομα κ οταν υπαρχει καποιοσ που θαερθει να με παρει απο το σπιτι κ θα με γυρισει κιολασ! ναι γενικοτερα η ψυχολογια μου επηεραζεται απο παρα πολλα τα τελευταια χρονια κ εκει ξεσπανε τα περισσοτερα! (γενικα ομωσ παντα τα αντιμετωπιζα ηρεμα κ λογικα, ναι με μερικα νευρα παραπανω αλλα που σιγα σιγα ξεπερνιωνταν) αλλα τωρα ειναι βασανιστικο να θελω να ξεκουραστω και να μην μπορω ουτε αυτο. και ο ειδικοσ δυστυχοσ χρειαζεται χρηματα κατι το οποιο αυτη στιγμη δεν διαθετω! νοιωθω λεσ και καποιοσ με εχει πιασει απο το λαιμο κ με σφιγκει τοσο ωστε να παιρνω βασανιστικα τισ ανασεσ μου και να αγωνιω συνεχεια αν θα με αφησει να παρω και την εποενη!

---

καποτε ημουν και εγω στην ιδια θεση με εσενα. καταλαβαινω πως νοιωθεις και ξερω που οφειλεται αυτο που ζεις!! αν θελεις να σε πω καποια πραγματα και να σε βοηθησω στειλε μου στο [email protected] και τα υπολοιπα θα ερθουν!!

και να μαι παλι εδω! και φυσικα στην ιδια κατασταση, λιγο χειροτερη λιγο καλυτερη δεν παιζει κ πολυ ρολο!

καλησπερα λοιπον! μια ειναι η λεξη και γ αποψε. ΧΑΛΙΑ!!!!!!!!! πολλα χαλια! βλεπεισ δεν μου φτανει το χαλι μου δεν μενω και μονη μου αλλα με μια ολοκληρη οικογενεια απο θειουσ και ξαδερφια! δεν λεω, δυσκολεσ αποχεσ. τι να κανουμε? θα συγκατοικήσουμε. αλλα οταν δεν συγκατοικεις αλλα μενεισ με αλλουσ στο σπιτι ΤΟΥΣ? οσο υπεροχοι κ να ειναι, αν εισαι σε περιεργη καταστασηδεν τρελαινεσαι που δεν μπορεισ να βρεισ ενα λεπτο ησυχιασ χωρισ να απαντασ σε γιατι κ πωσ? αλλα ΟΧΙ! οσο ονειρεμενη και να ειναι ησυκατοικηση αυτο ΔΕΝ ειναι το σπιτι ΣΟΥ!!! σκασμοσ λοιπον κ ψυχραιμια! πωσ λενε "σκασε κ κολυμπα"? καπωσ ετσι! οκ! ειμαι στη φαση μου, σε αυτη την περιεργη φαση με αναγκη γ μοναξια! κ οχι δεν την εχω ουτε αυτην!

συγγνωμη.. δεν το λεω απο αχαριστια πραγματικα.. απλα απο αναγκη ηρεμιασ το λεω.. απο αναγκη να μην ακουω γιατι! να μην χρειαστει να εξηγησω, να μην χρειαστει να μιλησω καν αν δεν το θελω! εχω αναγκη να περασω τη φαση κ δεν νοιωθω πωσ θα βγω απο αυτην επειδή θα ειμαι αναγκασμενη να ειμαι σωστη ακομα κ μεσα στο σπιτι μου!!

μηπως αν συζητουσες μαζι τους την ψυχολογικη σου κατασταση σου εφευγε καπως το βαρος; δεν ειναι κακο να μοιραζεσαι πραγματα με δικους σου ανθρωπους.. και αν ειστε δεμενοι σιγουρα θα σε καταλαβουν και θα θελουν να σε βοηθησουν..

μπα.. οι δικοι σου ανθρωποι οσο και να σε αγαπανεκαι κ να σε νοιωθουν δεν νομιζω οτι μπορουν να δουν με την ιδια ευκολια τη σοβαροτητα τησ καταστασησ οταν μιλαμε γ τετοια πραγματα! η λεξη καταθλιψη(συμπερασμα τησ ψυχολογου που παω οταν εχω την οικονομικη δυνατοτητα!) ειναι ταμπου ακομα! θεωρουν πωσ απλοσ περνασμια περιοδο γκρινιασ! δεννοιωθω ανετα να μιλησω γ αυτο μαζι τουσ.. ο μονοσ δικοσ μου ανθρωποσ, σε οικογενεια εννοω, που το ξερει ειναι η μητερα μου και νομιζω πωσ ειναι το μεγαλυτερο βημα που μπορω να κανω τωρα!

Quote:

---

Originally Posted by anonimi789

μπα.. οι δικοι σου ανθρωποι οσο και να σε αγαπανεκαι κ να σε νοιωθουν δεν νομιζω οτι μπορουν να δουν με την ιδια ευκολια τη σοβαροτητα τησ καταστασησ οταν μιλαμε γ τετοια πραγματα!

---

Δεν έχει τόση μεγάλη σημασία αν είναι δικοί σου ή όχι, αλλά υπάρχουν άτομα που καταλαβαίνουν περισσότερο και άτομα που καταλαβαίνουν λιγότερο. Μακάρι οι δικοί σου να είναι οι πρώτοι. Ξεχώρισέ τους, νομίζω ότι είναι πολύ χρήσιμο να ξέρεις το ποιοί καταλαβαίνουν και ποιοί δεν καταλαβαίνουν. Συνήθως οι δεύτεροι είναι αυτοί που είναι σίγουροι πως καταλαβαίνουν γι' αυτό μας μπερδεύουν. Μπορώ αν θες να εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό.

και η μητερα σου ειναι ενα μεγαλο βημα...επειδη εχω περασει κι εγω απο καταθλιψη, ενιωθα οτι κανεις δε με καταλαβαινε, τα μεγαλοποιουσα ολα, αλλα τα πραγματα ηταν διαφορετικα.. δεν ειναι αναγκη να μαθουν τη διαγνωση της "καταθλιψης" αλλα κ μονο που σε βλεπουν σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση νομιζω ειναι αρκετος λογος να ανησυχουν ηδη..!

Quote:

---

Originally Posted by John11

Δεν έχει τόση μεγάλη σημασία αν είναι δικοί σου ή όχι, αλλά υπάρχουν άτομα που καταλαβαίνουν περισσότερο και άτομα που καταλαβαίνουν λιγότερο. Μακάρι οι δικοί σου να είναι οι πρώτοι. Ξεχώρισέ τους, νομίζω ότι είναι πολύ χρήσιμο να ξέρεις το ποιοί καταλαβαίνουν και ποιοί δεν καταλαβαίνουν. Συνήθως οι δεύτεροι είναι αυτοί που είναι σίγουροι πως καταλαβαίνουν γι' αυτό μας μπερδεύουν. Μπορώ αν θες να εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό.

---

ναι θα ηθελα να ακουσω την αποψη σου γιατι μπερδευτηκα λιγο..:)

Quote:

---

Originally Posted by ~Lucy~

και η μητερα σου ειναι ενα μεγαλο βημα...επειδη εχω περασει κι εγω απο καταθλιψη, ενιωθα οτι κανεις δε με καταλαβαινε, τα μεγαλοποιουσα ολα, αλλα τα πραγματα ηταν διαφορετικα.. δεν ειναι αναγκη να μαθουν τη διαγνωση της "καταθλιψης" αλλα κ μονο που σε βλεπουν σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση νομιζω ειναι αρκετος λογος να ανησυχουν ηδη..!

---

δεν ξερω αν τα μεγαλοποιω και ισωσ να μην ειμαι κ σε θεση να το κρινω. παντωσ πιστευω πωσ οι δικοι σου ειναι που πιστευουν πωσ μεγαλοποιεισ τα πραγματα κ πωσ "ελα μωρε, σιγα το πραγμα! σοβαρεψου και θα περασει" δεν θα περασει ετσι ευκολα γιατι αν ηταν ετσι θα ειχε ηδη περασει. και ναι πιστευω πωσ ανησυχουν αλλα εχουν πιο σκληρουσ τροπουσ να σε αντιμετωπιζουν! σαν να θελουν να σου δοσουν κουραγιο μεσα απο μια προσπαθεια να σε πεισουν πωσ εισαι καλα και φταει που ξυμπνησεσ στραβα! κυριωσ οταν μεχρι τοτε ειχεσ δωσει την ιδεα ενοσ σκληρου και κατα βαση ορθολογιστή ανθρωπου. ε λοιπον το ξερω πλεον και το βλεπω πωσ δεν ειμαι καλα! δεν θελω να με κρινουν.. να με παρουν μια αγκαλια θελω.. να με αφησουν να κλαψω χωρισ να φοβηθω πωσ θα νοιοσουν ασχημα θελω.. θελω στηριξη αποκλειστικά δικη μου χωρισ να χρειαζεται να στηρίζω ακομα κ σε αυτο εγω αυτουσ!!!!!

γεια σου ειμαι και γω στην ιδια κατασταση με σενα εδω και περιπου ενα μηνα καθομαι σπιτι δεν κανω τιποτα δεν θελω να δω κανεναν θελω να μαι μονη μου και ναι το ξερω πως ειναι κριμα γιατι ειμαστε νεα κοριτσια ....βασικα αυτο που εγραψες στην αρχη η τελευταια παραγραφος που εγραψες με περιγραφει κ μενα αυτη την περιοδο

Quote:

---

Originally Posted by anonimi789

δεν ξερω αν τα μεγαλοποιω και ισωσ να μην ειμαι κ σε θεση να το κρινω. παντωσ πιστευω πωσ οι δικοι σου ειναι που πιστευουν πωσ μεγαλοποιεισ τα πραγματα κ πωσ "ελα μωρε, σιγα το πραγμα! σοβαρεψου και θα περασει" δεν θα περασει ετσι ευκολα γιατι αν ηταν ετσι θα ειχε ηδη περασει. και ναι πιστευω πωσ ανησυχουν αλλα εχουν πιο σκληρουσ τροπουσ να σε αντιμετωπιζουν! σαν να θελουν να σου δοσουν κουραγιο μεσα απο μια προσπαθεια να σε πεισουν πωσ εισαι καλα και φταει που ξυμπνησεσ στραβα! κυριωσ οταν μεχρι τοτε ειχεσ δωσει την ιδεα ενοσ σκληρου και κατα βαση ορθολογιστή ανθρωπου. ε λοιπον το ξερω πλεον και το βλεπω πωσ δεν ειμαι καλα! δεν θελω να με κρινουν.. να με παρουν μια αγκαλια θελω.. να με αφησουν να κλαψω χωρισ να φοβηθω πωσ θα νοιοσουν ασχημα θελω.. θελω στηριξη αποκλειστικά δικη μου χωρισ να χρειαζεται να στηρίζω ακομα κ σε αυτο εγω αυτουσ!!!!!

---

γιατι πιστευεις οτι θα σε κρινουν; επειδη θα δειξεις τι πραγματικα νιωθεις; παντως δε χανεις κατι να συζητησεις εστω με τη μητερα σου, να της ανοιχτεις, γιατι σιγουρα ειναι πολυ δυσκολη περιοδος για σενα κ μονο εσυ ξερει τι τραβας, αλλα μονο αν τους το πεις θα το καταλαβουν. αλλιως δε μπορουν να το ξερουν..κ ισως η μητερα σου μπορει να προετοιμασει το εδαφος κ στους υπολοιπους..

θα ηθελες να μιλησουμε ?να δουμε αν εχουμε κοινα προβληματα ?

Quote:

---

Originally Posted by anonimi789

ναι θα ηθελα να ακουσω την αποψη σου γιατι μπερδευτηκα λιγο..:)

---

Είχα πει "... είναι πολύ χρήσιμο να ξέρεις το ποιοί καταλαβαίνουν και ποιοί δεν καταλαβαίνουν. Συνήθως οι δεύτεροι είναι αυτοί που είναι σίγουροι πως καταλαβαίνουν γι' αυτό μας μπερδεύουν".

Οι άνθρωποι έχουμε φόβους. Οι φόβοι μας οδηγούν να κάνουμε πράγματα που δεν θα κάναμε σε άλλη περίπτωση. Όταν π.χ. έχουμε το φόβο της μοναξιάς, υπάρχει περίπτωση να προσκολώμαστε σε κάποιους, και η προσκόλησή αυτή να φτάνει σε εξάρτηση. Έτσι εξαρτημένοι, κάνουμε πράγματα που η κοινή λογική δεν δικαιολογεί να κάνουμε. Αλλά μη βλέποντας το φόβο και την εξάρτηση, νομίζουμε ότι ακολουθούμε το σωστό. Αν εξετάσεις τις πράξεις θα δεις ότι σε κάποιες περιπτώσεις γίνονται εντελώς παράλογες. Αν ξέρω το φόβο, καταλαβαίνω και την εξάρτηση, τότε καταλαβαίνω και τις πράξεις μου. Δεν λέω τι καλός που είμαι όταν δεν είμαι, δεν λέω δεν φοβάμαι όταν φοβάμαι, δεν λέω ότι καταλαβαίνω όταν δεν καταλαβαίνω. Αν όμως, δεν καταλαβαίνω την κατάσταση τότε δρω σαν να γνωρίζω ότι όλες οι πράξεις μου είναι σωστές και το πιστεύω αυτό μην βλέποντας ότι γίνεται λάθος. Σ' αυτή την περίπτωση νομίζω ότι ξέρω τα πάντα, και αυτό πιστεύω και αυτό βγαίνει προς τα έξω, αλλά στην ουσία δεν ξέρω τίποτα (υπάρχει και κάποια -όσο κι αν φαίνεται απίθανο- μαθηματική θεωρία που εξηγεί με διαφορετικό τρόπο γιατί σε κάποιες περιπτώσεις νομίζουμε ότι γνωρίζουμε αλλά στην ουσία δεν γνωρίζουμε ένα θέμα/αντικείμενο).

Ένα απλό παράδειγμα. Έχω ένα φίλο. Ο φίλος μου κάνει κάτι λάθος, αλλά επειδή τον "αγαπώ" (στην ουσία όταν είναι εξάρτηση) δεν θέλω να δω το λάθος γιατί θα χαλάσει η σχέση μου μαζί του. Και έτσι, κάνω και εγώ λάθος. Δηλαδή, ακολουθώ το λάθος και όχι αυτό που είναι σωστό. Στην ουσία δεν θέλω να δω το λάθος. Αν είμαι σε τέτοια φάση, τοτε το ένα λάθος γίνονται δέκα. Τότε δεν υπάρχει κατανόηση από μέρους μου για κανένα θέμα. Δεν καταλαβαίνω την κατάθλιψη του άλλου, κλπ.
Έχει μεγάλη διαφορά π.χ. να καταλαβαίνω την κατάθλιψη του άλλου αλλά να μην μπορώ να κάνω κάτι γιατί, φοβάμαι, πονάω και δεν αντέχω, ντρέπομαι, δεν θέλω, κλπ. Και διαφορά να μην την καταλαβαίνω, και να λέω και να πιστεύω ότι την καταλαβαίνω.