Προβλημα με την σχεση μου.
Καλησπερα,θα σας περιγραψω εν συντομια την συμπεριφορα της κοπελας μου καθως και την συμπεριφορας της υστερα απο ενα γεγονος που ενεπλακη και οικογενειακο μου προσωπο.
Εμπλοκη αδερφης μου με πρωην της (χωρις να γνωριζει ουτε ο πρωην ουτε η αδερφη μου τι σχεση υπηρχε).
Η σχεση της με τον πρωην οπως μου την παρουσιαζε ηταν σαν σχεση εξαρτησης.Εφτασε σε σημειο η κοπελια να βρισει την αδερφη μου οταν μαλιστα η αδερφη μου πλεον κρατουσε απλα μια επικοινωνια με τον πρωην της κοπελιας μου. (αποδεδειγμενα).
Εγω δηλαδη ημουν το θυμα,παρολες τις αντιρησεις απο την πλευρα της κοπελιας μου οτι δεν εχει μεινει κανενα συναισθημα για τον πρωην,δικαιολογωντας την αντιδραση της ως "δεν μπορουσα να δεχτω αυτη την κατασταση επειδη ηταν ακομα θεωρητικα στην ζωη μου".Οντως εδωσε αγωνα για να τον "αφησει"...αλλα υπαρχει τιποτα λογικο σε ολη της αυτη την συμπεριφορα και μαλιστα που το ξεσπασμα εγινε και μετα απο εναν χρονο σχεδον?
Απλα δεν παραδεχτηκε ποτε μαλλον μεσα της τα συναισθηματα που ειχε ακομα για τον πρωην σωστα?Γιατι φερθηκε στην αδερφη μου σαν αντιζηλος απεναντι στον πρωην.
Στην εργασια της η κοπελια αναπτυσσει πολυ καλες σχεσεις,ισορροπημενες κλπ...αν και αμφιβαλλω οτι θα μπορουσε να κανει με εργοδοτη(ειναι αφεντικο στην δουλεια της,ηλικια κατω των 30).
Απωλεια γονεα απο πολυ μικρη ηλικια.
Επισης πανω σε κρισεις θυμου,την πιανει απιστευτο παραληρημα συνδεοντας γεγονοτα και δημιουργωντας ουσιαστικα εναν "αλλο" κοσμο...στον οποιο ειναι η πληγωμενη,αυτη που θελανε να της κανουν κακο(η αδερφη μου κλπ) κλπ κλπ....
Και γενικα πολλα αλλα....απιστευτες σκηνες ζηλοτυπιας χωρις το παραμικρο ερεθισμα απο μερους μου...απιστευτη κτητικοτητα σαν ναμαι κτημα της κλπ κλπ.Σε διαφωνια μαζι της σχεδον παντα νιωθεις οτι πεφτεις σε τοιχο (και εχω φτασει σε σημειο πολλες φορες να λεω "ναι εχεις δικιο...")....+πολλα αλλα με αποκορυφωμα απαιτησεις οπως "μην παραστεις σε γεννεθλια της αδερφης σου για να νιωσω λιγο το αισθημα της δικαιωσης".Αν αυτο δεν ειναι παρανοικο που ζηταει απο μενα δικαιωση για συναισθημα που αφορα τον πρωην της τι ειναι ακριβως??
Εμμονη??Απωθημενο??Και μαλιστα μετα απο ενα χρονο?
Ειναι δυνατον ολη αυτη η παραλογη (το λιγοτερο παραλογη ετσι οπως το ζω εγω) συμπεριφορα να αφορα ενα μεμονωμενο γεγονος (ετσι οπως το παρουσιαζει δηλαδη) και οχι ολοκληρη την δομη του χαρακτηρα της?
Θεωρει ολους τους ανθρωπους που ναι κοντινοι σε μενα απειλες..
Νομιζει οτι ειναι το κεντρο του κοσμου και οτι ολοι ασχολουνται με αυτη...αδιαφορωντας για τα συναισθηματα που προκαλει στους αλλους...