Βοήθεια για αντιμετώπιση άγχους

Παιδιά καλημέρα και συγχαρητήρια σε όλους. Σας παρακολουθώ καιρό και χαίρομαι που υπάρχει ένα ελληνικό forum υποστήριξης και βοηθάει ο ένας τον άλλο. Με λένε Δημήτρη και η περιπέτεια μου αρχίζει με μια ξαφνική κρίση πανικού πριν 1 χρόνο. Δεν το ήξερα τι μου συνέβει γιαυτό όταν άρχιζαν να "κόβονται" ξαφνικά τα χέρια και τα πόδια μου λέω αυτό ήταν πέθανα. Είχα ακούσει αυτό το "ένιωσε μια ξαφνική αδιαθεσία" κτλ. Πήρα το ασθενοφόρο με πήγαν νοσοκομείο και τελικά όλες οι εξετάσεις ήταν καθαρές. Είχα τσιμπημένη χοληστερίνη(κληρονομική δεν είμαι υπέρβαρος) αλλά την αντιμετώπισα. Το χειμώνα που μας πέρασε 4-5 μήνες με πονούσε αφόρητα το κεφάλι μου. Κάνω εξετάσεις όλα καλά. Πριν 1 μήνα άρχισε να με πονάει η καρδιά μου κάθε μέρα. Κάνω καρδιογράφημα,triplex και βιοχημικές όλα καλά. Και φτάνω σήμερα που σας γράφω....Πριν 3 μέρες άρχισε αυτό. Όλη μέρα νιώθω μια αδιαθεσία? ατονία? Δεν μπορώ να το περιγράψω. Μετά τις 10 τη νύχτα είμαι μια χαρά....Η πίεση μου 12 με 8 όμως οι σφυγμοί απο το πρωί μέχρι που θα κοιμηθώ είναι κολλημένοι 90-96. Μου είπε ένας καρδιολόγος να κάνω ένα τεστ κοπώσεως. Η ερώτηση που θέλω να σας κάνω είναι: Αξίζει να το κάνω και αυτό? Δεν μπορώ άλλο ρε παιδιά. Μέχρι τα 34(είμαι σχεδόν 35) είχα κάνει μόνο τα εμβόλια του στρατού. Ούτε έξω απ'το νοσοκομείο δεν είχα περάσει και τώρα όλα μαζεμένα. Έχει κανείς παρόμοια εμπειρία? Τι με συμβουλεύετε?
Ευχαριστώ.

Καλημέρα Δημήτρη. Μάλλον άγχος είναι όλα αυτά το οποίο το θρέφεις με τον φόβο σου.
Τι εχει αλλάξει στη ζωή σου;
Γενικά κάτι σε ενοχλεί για να αντιδρά ετσι το σώμα σου.
Παθολογικό πάντως δεν είναι 99%.
Και όοοοολοι εδω έχουμε αν οχι την ίδια, παρόμοια εμπειρία :)

Kαλημέρα Blue. Ναι, έχει αλλάξει...έχασα τη δουλειά μου και με πήρε απο κάτω.
Το ξέρω πως είναι και άλλοι στη θέση μου ή και χειρότερα γιαυτό αποφάσισα να γράψω.

Quote:

---

Originally Posted by Jim

Kαλημέρα Blue. Ναι, έχει αλλάξει...έχασα τη δουλειά μου και με πήρε απο κάτω.
Το ξέρω πως είναι και άλλοι στη θέση μου ή και χειρότερα γιαυτό αποφάσισα να γράψω.

---

Jim μου, το ξέρεις και μόνος σου εξάλλου(τίτλος στο θέμα), πως βρήκε το άγχος τρόπους-συμπτώματα για να εκδηλωθεί!
Όπως σου είπε κι η Μπλου, δεν χρειάζεται να ψάχνεσαι με γιατρούς, γιατί όλα.. σ' αυτό αποδίδονται. Βέβαια, είναι πιο εύκολο να
ασχολείσαι με εμφανή συμπτώματα, παρά με τα αίτιά του και την όποια δύσκολη πραγματικότητα βιώνουμε, δυστυχώς όλοι!
Προσπάθησε να μην το τροφοδοτείς με αρνητική σκέψη κι έτσι εντείνεις περισσότερο τα συμπτώματά του. Καλή συνέχεια! :)

Καλησπέρα σας και από μένα...Δεν είμαι καλά το τελευταίο καιρό...΄με πιάνει ε΄να πράγμα ανεξήγητο πως να σας το πω...Ιδρώνουν τα χέρια μου, οι πατούσες μου, με πιάνει ένας αφόρητος πονοκέφαλος σαν να έχει πάρει κάποιος μια τανάλια και να μου σφίγγει το κρεβάτι...Μετράω τη πίεση μου γύρω στο 14 με 15 και 85 παλμούς....πάω στο καρδιολόγο με εξετάζει και μου είπε ότι είμαι οκ αν και θα χρειαστεί να κάνω μια αξονική θώρακος για να δούμε τη αορτή καλύτερα, γιατί του λέω γιατρέ ε΄χω κάποιο πρόβλημα δεν είμαι καλά???Όχι μου λέει μια χαρά είσαι αλλά καλό είναι να το παρακολουθήσουμε.....Το πρόβλημα μου όμως δεν είναι αυτό....Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει, τα 3 τελευταία χρόνια δεν μπορώ να πω ότι είναι τα καλύτερα της ζωής μου με εξαίρεσητο γαμό μου το 2009....Τέλος πάντων τους 2 τελευταίους μήνες είμαι χάλια με αποκορύφωση τους 2 τελευταίους μήνες....Ζάλη, πονοκέφαλος ιδρώτας ρίγη......τρέμουλο και η φωνή μου να βγαίνει σαν να θέλω να κλάψω....Θα πάω αύριο για γενικές εξετάσεις, θυρεοειδή κτλ που μου έγραψε ο καρδιολόγος....Πραγματικά δεν ξέρω τι έχω.....

Jim θα συμφωνήσω με τους υπόλοιπους. Μην ανησυχείς για τίποτα, αλλά προσπάθησε με όλο σου το ΕΙΝΑΙ και το μυαλό σου να το αποβάλλεις...Άγχος και πάλι άγχος...Εγώ είμαι 40 ετών και έπαθα μια κρισάρα πανικού πριν από 3 περίπου μήνες....πρώτη φορά στη ζωή μου κάτι τέτοιο...δεν ήξερα καν τί θα πει ο όρος Κρίση Πανικού...μέχρι που το βίωσα για τα καλά στο πετσί μου...προσπάθησε να ηρεμήσεις όσο το δυνατόν κάνοντας πράγματα που ξεφεύγουν από τα τετριμένα και τα καθημερινά, που ενδεχομένως σε αγχώνουν. Δες από το Ίντερνετ πώς μπορείς να βοηθηθείς με αναπνοές και χαλάρωση. Να βγαίνεις έξω, να περπατάς και να κοινωνικοποιείσαι, όσο δυσάρεστο ή δύσκολο και αν είναι σε αυτή τη φάση...πολέμησέ το...αν νομίζεις ότι κάποιος ψυχολόγος θα σε βοηθήσει, κάντο...αυτά τα ''άσχημα'' σωματικά συμπτώματα εμένα μία με αφήνουν μία με ξαναβρίσκουν, ίσως όχι τόσο πολύ έντονα όσο στην αρχή. Το πιο σημαντικό όμως είναι να μάθεις σιγά σιγά να τα αντιμετωπίζεις...κάποιες φορές να τα προκαλείς κιόλας για να δεις ότι δεν πρέπει εν τέλει να φοβάσαι...διώξε το φόβο ότι κάτι έχεις...απασχόλησε το μυαλό σου με άλλες ασχολίες. Κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν, βγες με ανθρώπους που σε χαλαρώνουν, άκου μουσική, βρες ένα χόμπυ....Όλα είναι στο άτιμο μυαλό μας...μην ανησυχείς για τίποτα. Είσαι πολύ νέος και όλα θα δεις θα πάνε καλά...και μην ξεχνάς...από ΕΣΕΝΑ εξαρτάται...καλή δύναμη.

Quote:

---

Originally Posted by Jim

Παιδιά καλημέρα και συγχαρητήρια σε όλους. Σας παρακολουθώ καιρό και χαίρομαι που υπάρχει ένα ελληνικό forum υποστήριξης και βοηθάει ο ένας τον άλλο. Με λένε Δημήτρη και η περιπέτεια μου αρχίζει με μια ξαφνική κρίση πανικού πριν 1 χρόνο. Δεν το ήξερα τι μου συνέβει γιαυτό όταν άρχιζαν να "κόβονται" ξαφνικά τα χέρια και τα πόδια μου λέω αυτό ήταν πέθανα. Είχα ακούσει αυτό το "ένιωσε μια ξαφνική αδιαθεσία" κτλ. Πήρα το ασθενοφόρο με πήγαν νοσοκομείο και τελικά όλες οι εξετάσεις ήταν καθαρές. Είχα τσιμπημένη χοληστερίνη(κληρονομική δεν είμαι υπέρβαρος) αλλά την αντιμετώπισα. Το χειμώνα που μας πέρασε 4-5 μήνες με πονούσε αφόρητα το κεφάλι μου. Κάνω εξετάσεις όλα καλά. Πριν 1 μήνα άρχισε να με πονάει η καρδιά μου κάθε μέρα. Κάνω καρδιογράφημα,triplex και βιοχημικές όλα καλά. Και φτάνω σήμερα που σας γράφω....Πριν 3 μέρες άρχισε αυτό. Όλη μέρα νιώθω μια αδιαθεσία? ατονία? Δεν μπορώ να το περιγράψω. Μετά τις 10 τη νύχτα είμαι μια χαρά....Η πίεση μου 12 με 8 όμως οι σφυγμοί απο το πρωί μέχρι που θα κοιμηθώ είναι κολλημένοι 90-96. Μου είπε ένας καρδιολόγος να κάνω ένα τεστ κοπώσεως. Η ερώτηση που θέλω να σας κάνω είναι: Αξίζει να το κάνω και αυτό? Δεν μπορώ άλλο ρε παιδιά. Μέχρι τα 34(είμαι σχεδόν 35) είχα κάνει μόνο τα εμβόλια του στρατού. Ούτε έξω απ'το νοσοκομείο δεν είχα περάσει και τώρα όλα μαζεμένα. Έχει κανείς παρόμοια εμπειρία? Τι με συμβουλεύετε?
Ευχαριστώ.

---

Quote:

---

Originally Posted by sofia1980

Καλησπέρα σας και από μένα...Δεν είμαι καλά το τελευταίο καιρό...΄με πιάνει ε΄να πράγμα ανεξήγητο πως να σας το πω...Ιδρώνουν τα χέρια μου, οι πατούσες μου, με πιάνει ένας αφόρητος πονοκέφαλος σαν να έχει πάρει κάποιος μια τανάλια και να μου σφίγγει το κρεβάτι...Μετράω τη πίεση μου γύρω στο 14 με 15 και 85 παλμούς....πάω στο καρδιολόγο με εξετάζει και μου είπε ότι είμαι οκ αν και θα χρειαστεί να κάνω μια αξονική θώρακος για να δούμε τη αορτή καλύτερα, γιατί του λέω γιατρέ ε΄χω κάποιο πρόβλημα δεν είμαι καλά???Όχι μου λέει μια χαρά είσαι αλλά καλό είναι να το παρακολουθήσουμε.....Το πρόβλημα μου όμως δεν είναι αυτό....Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει, τα 3 τελευταία χρόνια δεν μπορώ να πω ότι είναι τα καλύτερα της ζωής μου με εξαίρεσητο γαμό μου το 2009....Τέλος πάντων τους 2 τελευταίους μήνες είμαι χάλια με αποκορύφωση τους 2 τελευταίους μήνες....Ζάλη, πονοκέφαλος ιδρώτας ρίγη......τρέμουλο και η φωνή μου να βγαίνει σαν να θέλω να κλάψω....Θα πάω αύριο για γενικές εξετάσεις, θυρεοειδή κτλ που μου έγραψε ο καρδιολόγος....Πραγματικά δεν ξέρω τι έχω.....

---

Σοφια , σε αυτες τις περιπτωσης πρωτα πρεπει να αποκλειστει η περιπτωση να ειναι κατι παθολογικο.
Αν λοιπον κανεις τις εξετασεις και αποδειχτει οτι δεν εχεις κατι και οφειλεται σε αγχος τα ξαναλεμε...

Παιδιά σας υπέρευχαριστώ για τις απαντήσεις! Απο μικρός πολεμάω με ΙΨΔ όχι τρελά πράγματα σκέψεις και τέτοια. Τώρα μου προέκυψε και αυτό. Είμαι κοινωνικός και έχω μια καλή σχέση αλλά είμαι πολύ ευάισθητος. Όλα τα παίρνω προσωπικά.
Γιατί αυτός να με κοιτάξει έτσι, γιατί να μου πουν αυτό κτλ. Κάθομαι και σκέφτομαι μια βδομάδα μια απλή παρεξήγηση. Όλα αυτά με φέρνουν πίσω. Αν έχετε να προσθέστε και άλλοι κάτι ευχαρίστως να το συζητήσουμε.
Έτσι για να βάλω και εγώ ένα λιθαράκι βοήθειας πιστεύω πως όλα είναι στο μυαλό μας. Εγώ προσωπικά ένιωσα για πολύ καιρό καλύτερα όταν κατέβηκα για μια δουλειά στο παρακαταθηκών στο κέντρο της Αθήνας και είδα άστεγους σε ένα παγκάκι να τρώνε και να γελάνε μεταξύ τους.
Είπα στον ευατό μου είσαι μ@λ@κας ρε! Αν την παλέυουν αυτοί 1 εσύ πρέπει να κάνεις σχέδια να κατακτήσεις τον κόσμο.
Καταλαβαίνετε πως το γράφω. Αν τα δούμε λίγο εγωιστικά όλα αυτά που μας συμβαίνουν είναι μια καλή αρχή να έχουμε την ψυχική μας υγεία.