καλησπερα παιδια!
απο τα 12 μου εχω ιδεοψυχαναγκασμους και υπερτατο φοβο για ασθενειες. Μετα τα 20 μου, επιδεινωθηκε το προβλημα. Τωρα ειμαι 24 και "παλευω" με τα φαντασματα μου.. Τωρα εχω φοβο κυριως για το aids. Εχω κανει 3 εξετασεις. Τις 2 σε ενα μεγαλο διαγνωστικο κεντρο και την 1 σε επισης μεγαλο αλλα διαφορετικο διαγνωστικο κεντρο. Ωστε να ειχα και απο τα δυο κεντρα την επικυρωση του αποτελεσματος. Ε βεβαια, συμφωνα με την "λογικη" μου πρεπει να εχω πολλες αποδειξεις για αυτο που καθε φορα με ενοχλει ή μου κολλαει στο χαζοκεφαλο μου! Θελω να γινω καλα, να συμπεριφερομαι σαν κοπελα της ηλικιας μου και οχι σαν γρια 90 χρονων. Γιατι ετσι νιωθω. Ακολουθω αγωγη φαρμακευτικη, με παρακολουθει ψυχιατρος καλος αλλα οι εμμονες εκει. Μπορει να ναι σε μικροτερο βαθμο αλλα δεν παυουν να υπαρχουν και το τελευτιο διαστημα πολυ εντονες παλι!. Λαμβανω seroquel, sofelin, anafranil,tranxene! Ο ψυχιατρος μου, μου ειπε πως θα με παει σε πιο βαρια θεραπεια επειδη υποτροπιαζω παλι δυστυχως! Εχω νοσηλευτει ηδη δυο φορες σε μια κλινικη στα μελισσια και δεν σκπευω να ξαναβρεθω εκει διοτι το δικο μου προβλημα φανταζει πολυ ανουσιο μπροστα σε οτι διαδραματιζεται εκει μεσα.! Για καποιο διαστημα αισθανομουν καλα, τωρα παλι χαλια! Δεν ειναι ζωη αυτο το πραγμα.. Επειδη καποιος μου πε οτι αυτο το δαγνωστικο που πηγα, δεν ειναι καλο σε καποιους τομεις, φοβαμαι απιστευτα πολυ μην κανει λαθος και στις αιματολογικες. πφφφφ.... η λεξη "κουραστηκα" ειναι λιγη για να περιγραψει πως νοιωθω και τι περναω καθημερινα! Και περισσοτερο αντεχω για τους ανθρωπους που με αγαπανε. Οχι για μενα!. Για μενα περνανε τα χρονια και ολα κυλουν στο ιδιο μοτιβο.. Σαν να λεμε : "ξημερωνει και βραδιαζει με τον ιδιο τον σκοπο".
ευχαριστω πολυ εκ των προτερων οσους ασχοληθουν, εστω να με διαβασουν. Βοηθαει στο να μην νοιωθω μονη σε αυτον τον κικεωνα βασανιστικων σκεψεων!
