Ελπιδα στις κρισεις πανικου τα φαρμακα? help.

Γεια σας.. ειμαι 23 και εδω και 6 χρονια μετα απο ενα μετατραυματικο σοκ απεκτησα κρισεις πανικου. Υπαρχουν διαστηματα που ειμαι οκ και κανω πολλες δραστηριοτητες και αλλα διαστηματα τα οποια ειμαι πολυ περιορισμενη λογω των φοβιων. Οταν με πρωτοεπιασαν κρισεις πηρα zoloft για 2 μηνες περιπου για να μπορεσω να δωσω πανελληνιες τοτε... Απο τοτε δεν ξαναπηρα τιποτα ηθελα να το παλεψω μονη μου...Τον τελευταιο καιρο λιγο η οικονομικη κριση λιγο διαφορα προβληματα που προκαλει αυτη εχουν εντεινει τις κρισεις και η ζωη μου εχει δυσκολεψει. Εχω διαρκως ταση για εμετο οταν αγχωνομαι κι αυτη η εμετοφοβια οτι θα γινω ρεζιλι αμα κανω εμετο μπροστα σε αλλους με αγχωνει πολυ.Ετσι δεν παω ουτε για ενα καφε ουτε σε κλαμπ ουτε γενικοτερα σε μερη με πολυ κοσμο. Αλλα δεν μου αρεσει αυτο..θελω τη ζωη μου πισω..Να μπορω να παω για ενα καφε χωρις ν ανακατευεται το στομαχι μου... πφφ.. :( Οι εντονες κρισεις ξαν αρχισαν το φλεβαρη με αφορμη ενα μαθημα που εδινα στο πανεπιστημιο. Ειχα αγχωθει πολυ και ο καθηγητης ηταν κι αυτος πολυ αγχωτικος. Η αιθουσα που διναμε ηταν φουλ σε κοσμο κι εγω αρχισα ν ανακατευομαι τραγικα. Φοβηθηκα οτι θα κανω εμετο και θα ρεζιλευτω κι ετσι εφυγα αρων αρων.. Επειδη παρακολουθω ψυχολογο μου ειπε οτι η φυγη μου αυτη μετατραπηκε απο εμενα σαν ηττα κι αυτο και με πηρε η κατρακυλα. το αποτελεσμα ειναι να μου χει δημιουργηθε φοβια για το πανεπιστημιο γι αυτο και δεν ξαναπατησα το επομενο εξαμηνο. Ομως τ αγαπαω αυτο που σπουδαζω και δεν μπορω να βλεπω τη ζωη μου να πηγαινει πισω. γι αυτους τους λογους λοιπον επειδη κουραστηκα αποφασισα να παρω μια φαρμακευτικη αγωγη για κανενα τριμηνο.Αυριο εχω ραντεβου μ εναν ψυχιατρο που με παρεπεμψε η ψυχολογος για να μου δωσει φαρμακα. Ηθελα ομως να σας ρωτησω, εσας σας βοηθησαν τα φαρμακα? Αν ναι σε τι βαθμο.. και για ποσο καιρο τα πηρατε? Η βοηθεια σας ειναι πολυτιμη...Και τη ζηταω γιατι με τα φαρμακα δεν τα παω καλα κι ειμαι ακομα διστακτικη. ευχαριστω προκαταβολικα.

Quote:

---

Originally Posted by nansyan89

Γεια σας.. ειμαι 23 και εδω και 6 χρονια μετα απο ενα μετατραυματικο σοκ απεκτησα κρισεις πανικου. Υπαρχουν διαστηματα που ειμαι οκ και κανω πολλες δραστηριοτητες και αλλα διαστηματα τα οποια ειμαι πολυ περιορισμενη λογω των φοβιων. Οταν με πρωτοεπιασαν κρισεις πηρα zoloft για 2 μηνες περιπου για να μπορεσω να δωσω πανελληνιες τοτε... Απο τοτε δεν ξαναπηρα τιποτα ηθελα να το παλεψω μονη μου...Τον τελευταιο καιρο λιγο η οικονομικη κριση λιγο διαφορα προβληματα που προκαλει αυτη εχουν εντεινει τις κρισεις και η ζωη μου εχει δυσκολεψει. Εχω διαρκως ταση για εμετο οταν αγχωνομαι κι αυτη η εμετοφοβια οτι θα γινω ρεζιλι αμα κανω εμετο μπροστα σε αλλους με αγχωνει πολυ.Ετσι δεν παω ουτε για ενα καφε ουτε σε κλαμπ ουτε γενικοτερα σε μερη με πολυ κοσμο. Αλλα δεν μου αρεσει αυτο..θελω τη ζωη μου πισω..Να μπορω να παω για ενα καφε χωρις ν ανακατευεται το στομαχι μου... πφφ.. :( Οι εντονες κρισεις ξαν αρχισαν το φλεβαρη με αφορμη ενα μαθημα που εδινα στο πανεπιστημιο. Ειχα αγχωθει πολυ και ο καθηγητης ηταν κι αυτος πολυ αγχωτικος. Η αιθουσα που διναμε ηταν φουλ σε κοσμο κι εγω αρχισα ν ανακατευομαι τραγικα. Φοβηθηκα οτι θα κανω εμετο και θα ρεζιλευτω κι ετσι εφυγα αρων αρων.. Επειδη παρακολουθω ψυχολογο μου ειπε οτι η φυγη μου αυτη μετατραπηκε απο εμενα σαν ηττα κι αυτο και με πηρε η κατρακυλα. το αποτελεσμα ειναι να μου χει δημιουργηθε φοβια για το πανεπιστημιο γι αυτο και δεν ξαναπατησα το επομενο εξαμηνο. Ομως τ αγαπαω αυτο που σπουδαζω και δεν μπορω να βλεπω τη ζωη μου να πηγαινει πισω. γι αυτους τους λογους λοιπον επειδη κουραστηκα αποφασισα να παρω μια φαρμακευτικη αγωγη για κανενα τριμηνο.Αυριο εχω ραντεβου μ εναν ψυχιατρο που με παρεπεμψε η ψυχολογος για να μου δωσει φαρμακα. Ηθελα ομως να σας ρωτησω, εσας σας βοηθησαν τα φαρμακα? Αν ναι σε τι βαθμο.. και για ποσο καιρο τα πηρατε? Η βοηθεια σας ειναι πολυτιμη...Και τη ζηταω γιατι με τα φαρμακα δεν τα παω καλα κι ειμαι ακομα διστακτικη. ευχαριστω προκαταβολικα.

---

Γεια σου !!!Καταρχην θελω να σου πω πως οι κρισεις πανικου ειναι ακινδυνες οσο και αν σου φαινεται <<παραλογο>>αυτο εκεινη την στιγμη !Δεν χρειαζεται να ανησυχεις γιατι απο οτι καταλαβαινω απο το ποστ σου,η κατασταση δεν προκειται να σε βασανισει αρκει και εσυ να προσπαθησεις ! (και φαινεται οτι εχεις θεληση γι αυτο !) Το γεγονος και μονο οτι υπαρχουν διαστηματα που εισαι καλα ,ειναι πολυ θετικο.Εγω να φανταστεις δεν μπορουσα να βγω να κανω το τετραγωνο,κοβονταν η ανασα μου,μεχρι και πανικους στον υπνο μου παθαινα.Και μενα μου χορηγησαν τ ζολοφτ αλλα δεν τα πηρα.Πηρα ομως τα γνωστα σε ολους μας ζαναξ (3 φορες την ημερα το μισο χαπακι των 0,25).Τα επαιρνα 1 μηνα και τωρα μονο παιρνω μισο το βραδυ. Εγω προσωπικα ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ τον ψυχοντοκτορα να μου δωσει καποια αντικαταθλιπτικα ή κατι τελοσπαντων που να με βγαλει απο ολο αυτο το τρυπακι.Αλλα δεν...απο οτι καταλαβα και μου εξηγησε δηλαδη,θεωρει οτι τα αντικαταθλιπτικα ναι μεν σε βοηθουν αλλα απο την αλλη δεν αντιμετωπιζουν το προβλημα καταματα,ενω καποια αλλα (πχ ηρεμιστικα σε ΛΙΓΗ ποσοτητα γτ ειναι και εθιστικα)απαλυνουν τ συμπτωματα και εχεις την δυνατοτητα να κανεις ψυχοθεραπεια για να βελτιωσεις την κατασταση σου και να δωσεις ενα τελος σε αυτην.Σε καμια περιπτωση ,δεν σου λεω να μην κανεις αυτο που θα σου πει ο γιατρος σου,γιατι σιγουρα εκεινος ξερει καλυτερα.Απλα σου λεω την αποψη μου! Δεν φθανει ομως μονο η αγωγη αλλα και η προσπαθεια σου και το πως βλεπεις τα πραγματα και τι θα αλλαξεις στον τροπο σκεψη σου κλπ . Και το πιο σημαντικο ειναι να μη παραιτεισαι,εστω με μικρα μικρα βηματακια να προσπαθεις ετσι .Κανε πραγματα π σ αρεσουν για να ξεχνιεσαι ! Μην καθεσαι και σκεφτεσαι ποτε θα περασει,τι θα κανω τωρα εγω και ο,τι αλλο ερχεται στο νου ! Ολα θα περασουν και θα γινεις καλα !!!:) Μην το αφηνεις να σε τρωει !!!

Πρωτα απ ολα θελω να σ ευχαριστησω που μπηκες στη διαδικασια να μου απαντησεις.. Αρχικα να σου πω οτι δεν τα παραταω..δηλαδη παρολο που εχω τις κρισεις πανικου παιρνω τ αμαξακι μου πηγαινω σε μεγαλες αποστασεις πηγαινω για μπανιο κλπ. Απλως το θεμα ειναι οτι ολα αυτα τα κανω με δοσεις αγχους.Δεν ειναι παντα οτι θα με πιασει κριση πανικου απλως εχω αυτο το εντονο αγχος και το σφυξιμο στο στομαχι. Ειδικα οταν πηγαινω σε κλειστους χωρους με κοσμο κλπ ασφικτυω!!! ο λογος που θελω να παρω τα φαρμακα ειναι γιατι δεν αντεχω αυτο το αισθημα αγχους διαρκως στη ζωη μου...Βεβαια στην αρχη οταν κανω κατι εχω αγχος και εχω κι αγχος προσμονης!! πχ αυριο θα δω τον ψυχιατρο που δεν τον εχω ξαναδει κι εγω αγχος απο τωρα!! αυτα τα μικρα πραγματα μου την εχουν βαρεσει και θελω να κανω κατι να τ αλλαξω..θελω να βγω εξω, να διασκεδασω να χαρω την ζωη οπως πρωτα χωρις αγχος!!!!!!!!!! και αφου απο μονη μου δεν μπορω να τ αντιμετωπισω θα στραφω εκει... τα zanax τα γνωριζω σαν χαπια εχει τυχει να παρω καποιες φορες μεμονωμενα βεβαια στο παρελθον αλλα τ αποφευγω οπως ο διαολος το λιβανι! ακριβως γτ ειναι εθιστικα και δεν θελω να χαπακωνομαι διαρκως και αφετερου γτ με κανουν και νυσταζω και δεν θελω επειδη οδηγαω...

Quote:

---

Originally Posted by nansyan89

Πρωτα απ ολα θελω να σ ευχαριστησω που μπηκες στη διαδικασια να μου απαντησεις.. Αρχικα να σου πω οτι δεν τα παραταω..δηλαδη παρολο που εχω τις κρισεις πανικου παιρνω τ αμαξακι μου πηγαινω σε μεγαλες αποστασεις πηγαινω για μπανιο κλπ. Απλως το θεμα ειναι οτι ολα αυτα τα κανω με δοσεις αγχους.Δεν ειναι παντα οτι θα με πιασει κριση πανικου απλως εχω αυτο το εντονο αγχος και το σφυξιμο στο στομαχι. Ειδικα οταν πηγαινω σε κλειστους χωρους με κοσμο κλπ ασφικτυω!!! ο λογος που θελω να παρω τα φαρμακα ειναι γιατι δεν αντεχω αυτο το αισθημα αγχους διαρκως στη ζωη μου...Βεβαια στην αρχη οταν κανω κατι εχω αγχος και εχω κι αγχος προσμονης!! πχ αυριο θα δω τον ψυχιατρο που δεν τον εχω ξαναδει κι εγω αγχος απο τωρα!! αυτα τα μικρα πραγματα μου την εχουν βαρεσει και θελω να κανω κατι να τ αλλαξω..θελω να βγω εξω, να διασκεδασω να χαρω την ζωη οπως πρωτα χωρις αγχος!!!!!!!!!! και αφου απο μονη μου δεν μπορω να τ αντιμετωπισω θα στραφω εκει... τα zanax τα γνωριζω σαν χαπια εχει τυχει να παρω καποιες φορες μεμονωμενα βεβαια στο παρελθον αλλα τ αποφευγω οπως ο διαολος το λιβανι! ακριβως γτ ειναι εθιστικα και δεν θελω να χαπακωνομαι διαρκως και αφετερου γτ με κανουν και νυσταζω και δεν θελω επειδη οδηγαω...

---

Μπραβο που δεν τα παρατας και τα κανεις ολα αυτα,αναγνωριζεις και εσυ η ιδια οτι ειναι πολυ σημαντικο! Οσο γι αυτο το εντονο σφυξιμο που λες και με την ασφυξια που νιωθεις αναμεσα σε πολυ κοσμο,δεν μπορεις να φανταστεις ποσο σε καταλαβαινω.ΑΚΡΙΒΩΣ τα ιδια,καρμπον...πανικο δεν θα παθω,αλλα αυτο το αισθημα προσμονης ,οτι δεν ειμαι ασφαλης κλπ ειναι εκει μαζι μου!!(ναι κ εγω εχω αγχος πριν δω τον ψυχιατρο μου σχεδον καθε φορα,μην σε ανυσηχει)αυτο το συναισθημα λοιπον,θα το ξεπερασεις με σταδιακη εκθεση...1,2,3,50 φορες (που λεει ο λογος)και θα μειωνεται ετσι ωστε να φθασει σε βαθμο που θα το αγνοεις και θα φυγει !Ολα θα γινουν,απλα περνας μια ασχημη φαση.Παντως γι αυτο που ανεφερες δεν νομιζω οτι τα χαπια ειναι μαγικα και θα δρασουν απο μονα τους και θα σου διωξουν ολο το αγχος αυτο το ξες και εσυ ! Εμενα με βοηθανε οι αναπνοες για να ελαφρυνω το βαρος που μου ειπε να κανω ο γιατρος μου και η γυμναστικη πια.Οσο αφορα τα ζαναξ των ποσο ειχες παρει ? Γιατι εχει διαφορα των 0,25 απο των 0,50 και παει λεγοντας...φυσικα ολα αυτα με την συνταγη γιατρου κ ποτε τιποτα απο μονοι μας ! Να εισαι σιγουρη οτι θα το ξεπερασεις ! Φαινεται οτι το θες και η θεληση παιζει τεραστιο ρολο σε αυτες τις περιπτωσεις !!!;)

Η αληθεια ειναι οτι κι εγω το χω ριξει στη γυμναστικη γιατι με ολα αυτα τα αρνητικα συναισθηματα ειχα παρει βαρος αρκετο και δεν μου αρεσα κι ειχα κι αυτο να μου ριχνει την διαθεση.. Εφαρμοσα να πηγαινω σ ενα μεγαλο παρκο κοντα στην περιοχη μου για περπατημα και προσφατως αγορασα και ποδηλατο μαζι με την κολλητη μου..ΕΙδικα το τελευταιο με κανει να νιωθω μεγαλη ελευθερια... Οσο για τα ζαναξ επαιρνα μισο του ενος. δλδ 0.50 αλλα σε πολυ σπανιες περιπτωσεις..Εχω να παρω εδω κι ενα χρονο. δεν τα προτιμω αλλα τα χω παντα μαζι στην τσαντα μου για ασφαλεια!

Quote:

---

Originally Posted by nansyan89

Η αληθεια ειναι οτι κι εγω το χω ριξει στη γυμναστικη γιατι με ολα αυτα τα αρνητικα συναισθηματα ειχα παρει βαρος αρκετο και δεν μου αρεσα κι ειχα κι αυτο να μου ριχνει την διαθεση.. Εφαρμοσα να πηγαινω σ ενα μεγαλο παρκο κοντα στην περιοχη μου για περπατημα και προσφατως αγορασα και ποδηλατο μαζι με την κολλητη μου..ΕΙδικα το τελευταιο με κανει να νιωθω μεγαλη ελευθερια... Οσο για τα ζαναξ επαιρνα μισο του ενος. δλδ 0.50 αλλα σε πολυ σπανιες περιπτωσεις..Εχω να παρω εδω κι ενα χρονο. δεν τα προτιμω αλλα τα χω παντα μαζι στην τσαντα μου για ασφαλεια!

---

Καλα κανεις και ξεσπας το αγχος σου αλλου ! Να συνεχισεις ετσι και θα φυγει σιγα-σιγα ! Μονο μια συμβουλη,μην ψαχνεσαι συνεχεια ειτε στ ιντερνετ ειτε γενικα και προσπαθεις να εξηγησεις το καθε συμπτωμα!!!!! πραγματικα αυτο να το προσεχεις !!! χαχαχα ναι και εγω τα εχω παντα στην τσαντα μου!! Δεν νομιζω οτι χρειαζεσαι φαρμακευτικη αγωγη βεβαια ,αλλα ο,τι σου πει ο ντοκτορ !

Καμια φορα το ν ακους και τον πονο του αλλου που ειναι ομοιος με το δικο σου σου δινει δυναμη να συνεχισεις..τωρα οσον αφορα το ψαξιμο για τα φαρμακα ηθελα να δω και σ αλλους ανθρωπους πως ειναι...αλλα ξερω οτι η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη οσο ιδια μπορει και να φαινεται..εχεις ενα point!

Πριν ξεκινήσω τα φάρμακα τα φοβόμουν πάρα πολύ.Ελεγα δεν θα πάρω ποτέ.Ελα όμως που έρχεται η στιγμή που δεν αντέχεις άλλο και αναγκάζεσαι να τα πάρεις.Δεν το μετάνιωσα.Πιστεύω ότι με βοήθησαν,αν και όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό και τόσο γρήγορα όσο περίμενα και όσο άκουγα από άλλους.Αλλά είπαμε,αυτό εξαρτάται από την περίπτωση,από το πόσο έντονο είναι το πρόβλημα,πόσο καιρό το έχεις.Πάντως επειδή κι εγώ είχα συχνά τάση για εμετό και πολλές φορές έκανα κι όλας,αυτό πέρασε με το φάρμακο.Αλλα δεν περασαν.Μακάρι να είναι καλός ο γιατρός που θα πας και να μπορείς να τον εμπιστευτείς.Θα σε βοηθήσει πολύ αυτό.

@korina12 σ ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου.. οι τασεις για εμετο ηταν κι εσενα απ το αγχος??? ειχε τυχει να κανεις εμετο ας πουμε ενω αγχωθηκες μεσα σε πληθος? κι αν ναι πως ενιωσες? σε ρωταω γτ αυτος ειναι ενας βασικος φοβος μου.!! οσο για τα φαρμακα νομιζω ηρθε και για μενα αυτη η στιγμη..

Quote:

---

Originally Posted by nansyan89

Καμια φορα το ν ακους και τον πονο του αλλου που ειναι ομοιος με το δικο σου σου δινει δυναμη να συνεχισεις..τωρα οσον αφορα το ψαξιμο για τα φαρμακα ηθελα να δω και σ αλλους ανθρωπους πως ειναι...αλλα ξερω οτι η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη οσο ιδια μπορει και να φαινεται..εχεις ενα point!

---

φυσικα βοηθαει και ο,τι χρειαζεσαι μπορεις να με ρωτας!:) Το καθε φαρμακο εχει διαφορετικη επιδραση στον καθενα γιατι ακριβως ο καθε ανθρωπος και περιπτωση ειναι διαφορετικη ! Μακαρι να υπηρχε μια κοινη συνταγη για ολους ,αλλα τελικα αυτη βρισκεται μεσα μας!

Ναι απο το αγχος ηταν η ταση για εμετο.Αυτο το ειχα απο το σχολειο ακομη.Πριν μου εμφανιστουν οι κρισεις πανικου,το πρωτο ψυχοσωματικο μου ηταν η ταση για εμετο.Τωρα φανταζεσαι μεσα στην αιθουσα και να αισθανομαι οτι θα κανω εμετο κ θα γινω ρεζιλι..Ευτυχως αυτο δεν εγινε ποτε.Αν και 1-2 φορες ειχε τυχει να βγω απο το μαθημα κ να παω να κανω εμετο στην τουαλετα,ευτυχως ομως δεν με καταλαβε κανεις.Για να καταλαβεις,το σχολειο καπως ετσι το εβγαλα..Ουτε να τα θυμαμαι δεν θελω..Βασικα τοτε περασαν μονο τους,χωρις φαρμακα μονο με ψυχοθεραπεια και για καποια χρονια ημουν καλα.Αλλα τωρα παλι πριν 2-3 χρονια αρχισαν ξανα συμπτωματα,πανικοι κλπ κ φυσικα κ η ταση για εμετο.Αυτη τη φορα ομως δεν το ενιωθα τοσο εξω,οσο τα βραδια στο σπιτι.Απο το αγχος της ημερας προφανως.Και ετσι κ με επιανε μου πηγαινε μεχρι το πρωι..Καθε φορα ελεγα "δεν την βγαζω αποψε τη νυχτα"..:P Απο τοτε που πηρα τα φαρμακα δεν με ξαναεπιασαν τετοια ευτυχως.

Νανσυ γεια σου και απο μενα.
Οτι πει ο νρόκτορ, αυτό είναι σίγουρο (αν τον εμπιστευεσαι πάντα).
Η δικη μου εμπειρία λέει οτι τα φάρμακα ναι μεν βοηθουν οταν δεν την παλευεις (παιρνω φαρμακα) αλλά επι της ουσιας καλύπτουν το προβλημα με αποτελεσμα να μην ειναι ορατο για να το πολεμησεις.
Απο την άλλη καλυπτουν μεν τα συμπτωματα του προβληματος αλλα οχι πάντα και οχι για πάντα.
Εγω παιρνω 14 χρονια φάρμακα για τις κρισεις πανικου, τωρα βρίσκομαι στην μικροτερη δοσολογία που εχω παρει ποτε αλλά συνεχίζω να εχω πανικους οταν ζοριζομαι.
Απλα ειμαι για περισσοτερο καιρο καλα.
Οσο για την εμετοφοβία, δεν προκειται να κανεις εμετο... αλλά και να κανεις, so f*ing what?
Ξέρω οτι είναι πολυ δυσκολο αλλά κι εγω που εχω λιποθυμικες τασεις πχ το μονο που κανω είναι να εκτίθεμαι σε αυτό που με φοβίζει ή μου προκαλεί κρίση πανικού.
Ακόμα και να μην την παλευω καθόλου, επιμένω. Οκ αν δω τα πολύ σκουρα κανω πισω αλλα συνηθως μολις φτασω στο ζενιθ της κρισης πανικου μετα ηρεμω.
Ελα μωρε... κρισουλες ειναι!Αν τις κανεις εχθρους την πατησες. Καντες φιλαρακια και όλα καλα θα πανε :)

Α Νανσυ,για να μην σε αγχωνω τζαμπα χωρις να το θελω..Εγω οσες φορες εκανα εμετο οποτε ειχα αυτη την ταση στην ουσια ηθελα κ εκανα γιατι νομιζα οτι ετσι θα μου φυγει αυτο το βαρος κ θα νιωσω καλυτερα..οχι οτι ενιωθα καλυτερα μετα αλλα τελοσπαντων..Γι'αυτο προφανως κ δεν εκανα ποτε μπροστα σε κοσμο.

nansy μου καλα εκανες και εκλεισες ραντεβου με ψυχιατρο.
τα χαπια οσο κι αν δεν τα θελουμε πολλες φορες αποδεικνυονται σωτήρια.
την δικη μου περιπτωση δεν στην αναλυω για να μην σε απογοητευσω(σε μενα η επιστημη σηκωνει τα χερια ψηλα :P) ομως μπορω να σου πω με βεβαιοτητα οτι υπαρχουν μοιριαδες ατομα που με την βοηθεια της ψυχοθεραπειας ή και των φαρμακων θεραπευτηκαν και απολαμβανουν πλεον την ζωη τους κ πραγματα που ειχαν στερηθει τοσο καιρο λογω του προβληματος τους.
ολα θα πανε καλα :)

fragile και σε σενα τα σηκωσε τα χερια η επιστημη?Και σε μενα επισης..Ειμαστε φαινόμενα! :P