Γεια σας
Έζησα πολύ άσχημες και δύσκολες εμπειρίες μέσα στην οικογένεια μου. Ο "πατέρας" μου άρχισε να με χαϊδεύει σε ευαίσθητα σημεία στο σώμα μου από τα 12 χρόνια μου. Δεν καταλάβαινα και δεν ήξερα τι γινόταν όταν συνέβαινε αυτό. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τα 14 χρόνια μου, μετά μία μέρα μου είπε πως θέλει να μου δείξει κάποια πράγματα για το σεξ και εγώ δέχτηκα, μου έδειξε τα γεννητικά του όργανα και μου είπε να ανεβώ πάνω του. Εγώ δεν το πολυσκέφτηκα και έκανα ότι μου είπε. Αυτός ευχαριστιόταν και εγώ έκανα ότι μου έλεγε αλλά μετά από τις πρώτες φορές, εγώ δεν ήθελα να γίνεται αλλο αυτό. Αυτός μου έλεγε ότι το κάνει για το καλό μου και να μη το πω στη μητέρα μου. Μετά από 8-9 μήνες το είπα στη μητέρα μου. Έπιασε τον "πατέρα" μου και του είπε τι είναι όλα αυτά που κάνει και αυτός μετά με μάλωσε που της το είπα. Μετά από 2 μήνες περίπου αρρώστησε βαριά η μητέρα μου, έπαθε πνευμονική εμβολή και ο "πατέρας" μου με κατηγόρησε ότι εγώ έφταιγα που αρρώστησε. Έκλαιγα συνέχεια και πονούσα αφόρητα. Μόλις συνήλθε η μητέρα μου το είπε και στην γιαγιά μου και στην μεγάλη μου αδελφή αλλά δεν κάνανε κάτι. Μετά από 1 χρόνο το έμαθε και ο μεγάλος μου αδερφός και του τα έψαλλε μπροστά του. Αυτός παραδέκτηκε ότι κάνει αυτό το πράγμα για να με προστατέψει και να μην αλητέψω...Για ένα χρόνο δεν με ακούμπησε. Το χειμώνα, όταν πήγαινα τρίτη λυκείου ξανασυνέχισε το ίδιο πράγμα αυτή τη φορά πιο έντονα και πιο βίαια. Εγώ βρισκόμουν στο δίλλημα ή να πάω να τον καρφώσω στην αστυνομία ή να του καθήσω. Δεν ένιωθα δυνατή να κάνω κάτι τέτοιο, δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω αυτήν την κατάσταση. Φοβόμουν... Έτσι αναγκάστηκα να του καθήσω και να προχωρήσει αυτή η διαστροφή (όπως μου την είπε μία ψυχολόγος) στην σεξουαλική επαφή. Από τα 17,5 μέχρι 25 χρόνια μου ήμουν η "ερωμένη" του "πατέρα" μου. Από τα 14 χρόνια μου σκεφτόμουν όλο το θάνατο. Ήμουν σε αδιέξοδο. Όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο ένιωθα πολύ άσχημα και πίστευα ότι εγώ έφταιγα για αυτήν την κατασταση, αυτός μου έλεγε ότι εγώ το θέλω για αυτό γίνεται, ότι δεν είναι κακό αυτό και ότι η κοινωνία είναι λάθος που το λέει αυτό. Και άλλα ψέμματα για να με κάνει να συνεχίσω να του κάθομαι. Συνεχώς μου έλεγε πως όταν πιάσω ένα φίλο θα σταματήσει να το κάνει αυτό, μετά μου έλεγε πως όταν τελειώσω τη σχολή μου θα το σταματήσει και την τελευταία φορά μου είπε πως όταν με το καλό παντρευτώ και θέλω σεξ να μη ντραπώ να του το ζητήσω. Τότε κατάλαβα πως δεν θα σταματήσει ποτέ να το κάνει αυτό. Το 2006 ήμουν πολύ χάλια και ήθελα να πεθάνω, με πήγε στον ψυχίατρο αλλά με φοβέρισε να μη πω τίποτα στον γιατρό επειδή θα έχω μπλεξίματα, ο γιατρός μου έδωσε 3-4 χάπια αλλά έτυχε να μη τα πάρω καθόλου επειδή ένας φαρμακοποιός με συμβούλευσε πως αν τα πάρω δεν θα μπορώ να συνεχίσω τις σπουδές μου. Τελικά δεν τα πήρα και όλο αυτό που ένιωθα το σκέπασα για μία ακόμη φορά ακόμη πιο βαθιά μέσα μου. Το 2009-2010 ήταν η χειρότερη χρονιά όλης της ζωής μου. Τον Μαϊο του 2010 έκανα αποπειράθηκα να αυτοκτονήσω αλλά ευτυχώς στο παραπέντε σώθηκα. Από τότε άρχισα τα αντικαταθλιπτικά. Μετά την ίδια χρονιά τον Σεπτέμβριο έπαθα τροχαίο με τον "πατέρα" μου και ήμουν 8 μέρες στο νοσοκομείο. Μετά από ένα εξάμηνο που ανάρρωσα άρχισα να διαβάζω για να περάσω τα τελευταία 2 μαθήματα που είχα και την πτυχιακή μου εργασία. Τα πέρασα και τον Νοέμβριο του 2011 έκοψα τα αντικαταθλιπτικά επειδή δεν μπορούσα να αγχωθώ για να τελειώσω πιο γρήγορα τη σχολή μου. Πήρα το πτυχίο μου το Φεβρουάριο του 2012. Επειδή είχα χαρεί που τελείωσα έκανα chat για να γνωρίσω άτομα και εκεί γνώρισα εναν που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση και του φανέρωσα όλη την αλήθεια και με βοήθησε να φύγω από το σπίτι μου. Τέλη Απριλίου έφυγα από το σπίτι μου και από τότε με φιλοξένησαν οι φίλες μου, η αδερφή μου και μετά αναγκάστηκα να πάω σε ένα ξενώνα στην Αθήνα για να μείνω. Κάθησα 1,5 μήνα περίπου και μετά έφυγα επειδή έζησα και εκεί άσχημες εμπειρίες και ήθελα να με στείλουν Θεσ/νίκη σε ένα ξενώνα και δεν με στέλνανε. Έτσι βρήκα λεφτά και έφυγα από εκει και τώρα φιλοξενούμαι από μία φίλη μου.
Ζητάω τη βοήθεια σας. Πού μπορώ να βρω δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη; Και το άλλο είναι ότι θέλω να συμβουλευτώ έναν δικήγόρο πως μπορώ να κινηθώ νομικά προς τους γονείς μου και πρώτα από όλα να κάνω ασφαλιστικά μέτρα. Που μπορώ να βρω, αν υπάρχει, δωρεάν νομική συμβουλή; Μήπως γνωρίζετε;
Σας ευχαριστώ.