επανάληψη συγκεκριμένης φράσης

Καλησπέρα! Τελευταία περνάω μια άσχημη φάση της ζωής μου που με έχει οδηγήσει στα άκρα. Ετοιμάζω αλλαγές για να ξορκίσω το κακό (π.χ. αλλαγή επαγγέλματος, που είναι στα σκαριά λόγω ευκαιριών που υπάρχουν). Κατά τα άλλα, προσπαθώ βλέποντας φίλους και κάνοντας απόπειρες για ερωτικές γνωριμίες να ξεπεράσω τον πρώην μου. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο χωρισμός, αλλά και πολλές αλλαγές που με αποσυντόνισαν (αλλαγές το τελευταίο 5μηνο). Επίσης, έχω σίγουρα κατάθλιψη (αυτό και πριν τις αλλαγές, απλά τώρα είναι πολύ χειρότερα). Κυρίως δεν έχω ύπνο. Τελευταία άρχισα να συνέρχομαι στο θέμα ύπνου (από τότε που άρχισα να αποδέχομαι την απόρριψη και να κάνω σεξ με νέα πρόσωπα, έστω και αν το αποτέλεσμα είναι κακό). Ένα πράγμα που με προβληματίζει είναι ότι μου ξεφεύγει ασυναίσθητα η εξής φράση: "θέλω να πεθάνω". Να τονίσω ότι δεν σκέφτομαι την αυτοκτονία. Θα ήθελα να μην είχα γεννηθεί, αλλά δεν κάνω κανένα προγραμματισμό για αυτοκτονία. Και ενώ ξέρω ότι μπορεί να με ακούνε και άλλοι, το λέω (έστω και συγκρατημένα, πχ. βάζοντας μπροστά το χέρι μου και με κλειστό το στόμα). Τ'ι να δηλώνει κάτι τέτοιο;;; Τόσο καταπιεσμένη είναι η επιθυμία μου για αυτοκτονία που μου ξεφεύγει;;;; Ή είναι κάτι άλλο;

Γιατί είναι κακό το αποτέλεσμα; Για εξήγησε μας.

Quote:

---

Originally Posted by sball

Γιατί είναι κακό το αποτέλεσμα; Για εξήγησε μας.

---

Σε όσες συνευρέσεις είχα, από ότι κατάλαβα απλά ανεχθήκαμε ο ένας τον άλλο. Κανένας δεν πέρασε πραγματικά καλά, ήταν πολύ επιφανειακά. Με έναν σταματήσαμε στη μέση (δεν ήθελε να συνεχίσουμε). Αυτό το είχα και παλιότερα, με το ζόρι έβρισκα σεξουαλική επαφή με άτομο που να γουστάρουμε αμοιβαία και να υπάρξει και επαναληψιμότητα.

Quote:

---

Originally Posted by Noname30

Σε όσες συνευρέσεις είχα, από ότι κατάλαβα απλά ανεχθήκαμε ο ένας τον άλλο. Κανένας δεν πέρασε πραγματικά καλά, ήταν πολύ επιφανειακά. Με έναν σταματήσαμε στη μέση (δεν ήθελε να συνεχίσουμε). Αυτό το είχα και παλιότερα, με το ζόρι έβρισκα σεξουαλική επαφή με άτομο που να γουστάρουμε αμοιβαία και να υπάρξει και επαναληψιμότητα.

---

Όλα αυτά είναι επιλογές συντρόφισσα. Μόνο την οικογένεια δεν διαλέγουμε.

Τώρα τι να σου απαντήσω δεν ξέρω. Έχεις σκεφτεί να κάνεις κάποιον από αυτούς τους κοινωνικούς ανθρώπους φίλο κανονικό, η δεν λέει;

Νοname ποσο χρονων εισαι?
Eιχες παρατηρησει και στο παρελθον , οταν ειχες στρες , κατι παρομοιο ?
Για παραδειγμα να κολλας σε μια φραση ή λεξη ή αριθμο χωρις να ξερεις γιατι?

Quote:

---

Originally Posted by Noname30

Καλησπέρα! Τελευταία περνάω μια άσχημη φάση της ζωής μου που με έχει οδηγήσει στα άκρα. Ετοιμάζω αλλαγές για να ξορκίσω το κακό (π.χ. αλλαγή επαγγέλματος, που είναι στα σκαριά λόγω ευκαιριών που υπάρχουν). Κατά τα άλλα, προσπαθώ βλέποντας φίλους και κάνοντας απόπειρες για ερωτικές γνωριμίες να ξεπεράσω τον πρώην μου. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο χωρισμός, αλλά και πολλές αλλαγές που με αποσυντόνισαν (αλλαγές το τελευταίο 5μηνο). Επίσης, έχω σίγουρα κατάθλιψη (αυτό και πριν τις αλλαγές, απλά τώρα είναι πολύ χειρότερα). Κυρίως δεν έχω ύπνο. Τελευταία άρχισα να συνέρχομαι στο θέμα ύπνου (από τότε που άρχισα να αποδέχομαι την απόρριψη και να κάνω σεξ με νέα πρόσωπα, έστω και αν το αποτέλεσμα είναι κακό). Ένα πράγμα που με προβληματίζει είναι ότι μου ξεφεύγει ασυναίσθητα η εξής φράση: "θέλω να πεθάνω". Να τονίσω ότι δεν σκέφτομαι την αυτοκτονία. Θα ήθελα να μην είχα γεννηθεί, αλλά δεν κάνω κανένα προγραμματισμό για αυτοκτονία. Και ενώ ξέρω ότι μπορεί να με ακούνε και άλλοι, το λέω (έστω και συγκρατημένα, πχ. βάζοντας μπροστά το χέρι μου και με κλειστό το στόμα). Τ'ι να δηλώνει κάτι τέτοιο;;; Τόσο καταπιεσμένη είναι η επιθυμία μου για αυτοκτονία που μου ξεφεύγει;;;; Ή είναι κάτι άλλο;

---

Επειδή κι εγώ κάνω τέτοιες σκέψεις μόνο που τα δικά μου είναι πιο προχωρημένα σε πιο έντονο βαθμό, χωρίς να κάνω κι εγώ σκέψεις για αυτοκτονία, νομίζω ότι πράγματι πρέπει να σε προβληματίσει. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο απλό. ίσως θα βοηθούσε να μιλήσεις με ειδικό. Δεν ξέρω πάλι πόσο σε επηρέασε ο χωρισμός και οι αλλαγές που λες. Δηλαδή σε τέτοιες φάσεις ακριβώς επειδή κάτι πεθαίνει ίσως να θέλουμε κι εμείς να πεθάνουμε. Για να μη σε μπερδεύω επειδή με έχει απασχολήσει το θέμα της επιθυμίας θανάτου θα σου έλεγα ότι είναι και δεν είναι ανησυχητικό. Δηλαδή μιλάς για κατάθλιψη κι επιθυμία θανάτου, ίσως θα έπρεπε να το ζητήσεις βοήθεια ειδικού πιστεύω. αλλά επειδή νομίζω ότι οι σκέψεις θανάτου περνάνε πάρα μα πάρα πολλά στάδια πριν καταλήξεις ότι πράγματι είναι επικίνδυνο και σοβαρό, έτσι όπως τα λες δε νομίζω ότι πρέπει να ανησυχείς πάρα πολύ. Ψάξτο μην το αφήσεις, δες ειδικό αν μπορείς αλλά τα στάδια νομίζω ώστε να καταλήξει σοβαρο και επικίνδυνο είναι πολλά. Επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια συγνώμη για την άστατη γραφή αλλά με τάραξε το μήνυμά σου επειδή κι εγώ κάνω τέτοιες σκέψεις και για πολύ καιρό και έχω καταλήξει εκεί. ότι η σκέψη του θανάτου κάπου υπάρχει μέσα μας αρκετά συχνά αλλά σίγουρα είναι και ένα καμπανάκι. μην το αφήσεις έτσι. Ψάξτο αλλά μην ανησυχείς υπερβολικά κατά τη γνώμη μου.

αυτη τη φραση πολλοι ανθρωποι την επαναλαμβανουν τελευταια.. ειναι η ευκολη λυση να ξεφυγουμε απο μια μεταβατικη - δυσκολη περιοδο που μας κουραζει κ θελουμε να την "τρεξουμε".. νομιζω κ το γεγονος οτι χωρισες κ εκτοτε δεν εχει προκυψει καποιος ερωτας σου δημιουργει αυτη την κουραση...

δεν χρειαζεται να προβληματιζεσαι κατα τη γνωμη μου, απλα περνας μια δυσκολη φαση, η οποια να ξερεις οτι θα περασει

σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας! betelgeuse, είμαι 31 ετών. Και να σημειώσω ότι δεν το λέω τώρα που χώρισα. εδώ και 3 χρόνια μου ξεφεύγει (π.χ. στο δρόμο, όταν δεν έχει κόσμο κτλ). Απλά τελευταία είναι χειρότερο και μου ξεφεύγει και με κόσμο (έστω σαν μουρμουρητό). Stirixi, καλή δύναμη και σε σένα! Να είστε καλά όλοι σας!

Δεν πιστευω πως σημαινει κατι βαθυτερο.
Μην δινεις σημασια , και προσπαθησε να μην λες την φραση εστω και σαν μουρμουρητο οποτε νιωθεις αυτη την επιθυμια.
Ορισε μια στιγμη την ημερα που θα αφηνεις τον εαυτο σου να λεει την φραση. Πχ το πρωι μολις ξυπνησεις. Την υπολοιπη μερα προσπαθησε να μην την λες, Οταν καταφερεις να μην την πεις μια φορα , παρολο που το θελεις πες μπραβο στον εαυτο σου. Και προσπαθησε μεχρι να φτασεις στο σημειο να λες την φραση μονο οταν εσυ το επιτρεπεις.

εμένα μ φαίνεται ότι προσπαθείς να τραβήξεισ την προσοχή γι αυτό τα λες μπροστά σε κόσμο είναι η κραυγή σου για βοήθεια μπορεί να κάνω κ λάθος δεν ξέρω

Betelgeuse, θα δοκιμάσω την πρακτική που λες. έχω παρατηρήσει ότι όταν είμαι οκ στη δουλειά ή όταν έχω εκτονωθεί από το γυμναστήριο, τη λέω λιγότερο.

Elis, δεν εχεις άδικο. Υποσυνείδητα αυτό πρέπει να συμβαίνει. Μου είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη να εκφραστώ (κανένας δεν ξέρει το πρόβλημα που έχω και σίγουρα όχι στο βάθος που το βιώνω, η εικόνα μου προς τα έξω είναι εντελώς διαφορετική), που μου ξεφεύγει από μόνη της...:(