Quote:
Originally posted by kostas1
καλησπερα σε ολους,
δεν ειμαι ψυχιατρος ουτε ψυχολογος ψυχαναλητης κλπ, ουτε και εχω κανενα ψυχολογικο προβλημα, ειμαι ενας νεος αντρας που με λενε Κωστα, τυχαια μπηκα στην ιστιοσελιδα αυτη και πραγματικα συγκινηθηκα με αυτα που γραφετε στα μηνυματα σας οι μεν και οι δε, και αποφασισα να σας γραψω τις σκεψεις μου, αν θελετε διαβαστε να δειτε τουλαχιστον εγω πως αντιμετωπσα την ζωη μεχρι σημερα και ειμαι πραγματικα ενα χαρουμενο κοινωνικο και αισιοδοξο ατομο.
Πιστευω οτι ολα ξεκινανε απο το μυαλο του ανθρωπου αν μας μπει μια ιδεα στο μυαλο μας οτι δεν ειμαστε καλα παραγματικα δεν θα νοιωθουμε καλα και οσο περναει ο καιρος αυτο μας γινεται βιωμα και τροπος ζωης.
Εγω προσωπικα εφηρμοζα και εφαρμοζω στην ζωη μου ορισμενα πραγματα αυτα θα σας πω, προσπαθηστε και εσεις να τα πιστεψετε και να τα εφαρμοσετε, γιατι ακραδαντα πιστευω οτι ενα πολυ μεγαλο ποσοστο απο εσας εχετε πεισει τον εαυτο σας οτι ειστε ψυχικα αρρωστοι ενω ειστε υγιεστατοι και αυτο το αποδεικνυει ο γραπτος σας λογος.
κατ αρχας επιδιωκα να εχω πολλες παρεες με κριτηριο ΠΑΝΤΑ να ηταν πολυ ευχαριστες και να γελω συνεχεια, απεφευγα ατομα μελαγχολικα και με οτιδηποτε προσωπικο ή αλλο προβλημα, δεν με ενδιεφερε αν ηταν πραγματικοι φιλοι αφου δεν ειχα καμμια απαιτηση απ αυτους, δεν με ενδιεφερε τι λεγαν για μενα, περνουσα καλα και ευχαριστα μαζι τους? συνεχιζα, δεν περνουσα καλα άλλαζα παρεα.
Δεν δεχομουν ποτε να συζητησω και να φορτωθω προβληματα αλλων (εννοειται σοβαρα προβληματα), ποτε δεν κλεινομουν στο σπιτι μου και απεφευγα να μενω με τις ωρες στο κομπιουτερ, προτιμουσα να βγαινω εξω, παντα αντιμετωπιζα τις οχι και λιγες δυσκολιες της ζωης μου με καλαμπουρι και αυτοσαρκασμο, στην στεναχωρια επειθα τον εαυτο μου που θα παει? αυριο ξημερωνει μια καινουργια μερα και θα περασει και πραγματι περνουσε, παρ ολο που ειμαι αγχωδης προσπαθω να ιεραρχησω τις υποχρεωσεις μου και απεφευγα οτι μου δημηιουργουσε αγχος και υπερενταση ακομη και εργα στην τηλεοραση ή κινηματογραφο, πραγματι στην ζωη υπαρχουν ανθρωποι ποι υποφερουν και ειναι δυστιχισμενοι, οποτε μπορουσα οικονομικα τουλαχιστον βοηθουσα αλλα μεχρι εκει εφευγα και δεν εκτιζα σπιτι στο μυαλο μου με τα προβληματα τους, στην εργασια μου την εκανα οσο καλυτερα θεωρουσα εγω και ποτε με αποδοση 100% αλλα εδειχνα οτι δουλευα με αποδοση 150% η αντιδραση μου σε παρατηρησεις σχολια κει σε ειρωνιες ακομη τηρουσα ο μπαινακης και ο βγαινακης, σχολωντας δε κατεβαζα μια κουρτινα και αφηνα τα προβληματα στην εργασια μου, ποτε μα ποτε δεν συζητουσα θεματα της εργασιας μου με την παρεα μου η οποια επισης ποτε δεν ηταν απο τον χωρο εργασιας μου, στις σχεσεις μου ποτε δεν προγραματιζα το αυριο, ουτε και που θα κατεληγε ή αν θα μου βγει καλη ή κακη, δεν θεωρουσα καμμια κοπελλα κτημα μου και δεν δεχομουν να γινω κτημα καμμιας, περνουσα καλα? συνεχιζα, δεν περνουσα? εφευγα, παντα εκανα και κανω θετικες μονο σκεψεις με αποτελεσμα να εκπεμπω και εισπρατω μονο θετικη ενεργεια, οποιος με πλησιαζε και μουλεγε ο ή η ταδε ειπαν για εσενα-τους εκοβα αποτομα και τους απαντουσα ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ σε παρακαλω μην μου λες τιποτε, το διο αντιδρουσα και στα κουτσομπολια ή στα ασχημα νεα (αρρωστιες-θανατους κλπ),αυτο δεν το εκανα απο αδιαφορια αλλα απο αμυνα να μην στενοχωρηθω.
Παντα ειχα διαφορα χομπυ και τα αλλαζα αναλογα με την διαθεση μου, παντα πηγαινα εκδρομες και απεφευγα τα πολλα ξενυχτια με ποτα κλπ προτιμω να ξυπναω νωρις το πρωϊ για να παω ειτε εκδρομη ή μπανιο στη θαλασσα ή ακομη και βολτα με τα ποδια, αν δεν μπορουσε κανενας φιλος μου πηγαινα μονος και ανοιγα κουβεντα, ευχαριστη παντα, με αγνωστους και την συζητηση την κατηθυνα εγω και οχι ο αλλος.
Θα με ρωτησετε αφασια εισαι? οχι σας λεω ειμαι αγχωδης αλλα το καταπολεμω, θα με ρωτησετε αναισθητος εισαι? σας απαντω ΟΧΙ ειμαι πολυ ευαισθητος και απο αμυνα προσπαθω και το ριχνω στην αναισθησια οτιδηποτε παει να επηρεασει την ψυχικη μου διαθεση ΑΝΤΙΔΡΩ, καποτε ειχα φοβια με το υψος και δεν σας κρυβω ανεβαινα συνεχεια στην ταρατσα της πολυκατοικιας και κοιτουσα συνεχεια κατω, καθε μερα, το ειχα βαλει πεισμα και το ξεπερασα, ειχα φοβια με τα φιδια και συνεχεια πηγαινα στο σπιτι ενος φιλου μου που ειχε ενα φιδι μεχρι που το συνηθισα και το ξεπερασα, αλλα ΗΘΕΛΑ να το ξεπερασω.
Οτι θελετε απ αυτα που σας γραφω κρατηστε τα, οτι δεν θελετε πεταξτε τα, αλλα ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ αλλαξτε συνηθειες, αλλαξτε σπιτι, αλλαξτε τροπο ζωης,μην περιμενετε απο τους γιατρους να σας βοηθησουν με χαπια καταστολης, βοηθηστε ΕΣΕΙΣ οι ιδιοι τον εαυτο σας, αν θελετε να θεραπευθειτε, πιστεψτε με μπορειτε.
σας ευχομαι το καλυτερο για εσας.
Κωστας:D
Φίλε Κώστα...κάποιες καταστάσεις που περιγράφεις αποτελούν ενεργητική αντίδραση απέναντι σε κάτι άσχημο πχ, φόβος για τα φίδια ή υψοφοβία κάποιες άλλες απλώς παθητική πχ αποφυγή καταστάσεων που σου χαλάνε τη διάθεση. 