Είμαι σε απόγνωση... Τι να κάνω???

καλησπέρα... είμαι 20 χρονών... μένω με τους γονείς μου... το πρόβλημα μου είναι ότι με θεωρούν κτήμα τους... αποφασίζουν για εμένα... αν και αδυναμία είχαν πάντα στον αδερφό μου... δώρα... φωτογραφίες παντού... και εγώ αγόραζα τα πάντα μόνη μου... δεν υπάρχω πουθενά... ούτε δικό μου δωμάτιο δεν έχω καθώς ζωγραφίζω και χρειάζομαι χώρο... είχα αρχίσει να συνηθίζω την κατάσταση... ώσπου γνώρισα το αγόρι μου.... στην αρχή έλεγα ψέματα για να πηγαίνω να τον βλέπω ( οι γονείς μου νομίζουν ότι ζούμε το '70... ότι θα έρθει κάποιος από το πουθενά που θα του αρέσω... από καλή οικογένεια με λεφτά για να με παντρευτεί... και αυτό θα είναι η ζωή μου.. σπίτι )
για να μην πολυλογώ το αγόρι μου ζήλευε και ήθελε οι γονείς μου να ξέρουν για να νιώθει ασφάλεια... όταν το είπα στην μάνα μου θύμωσε... άρχισε να μου λέει έμμεσα ότι είμαι τσουλάκι... ( αν επισημάνω ότι δεν είχα ξανά ολοκληρωμένη σχέση πριν... και είμαστε μαζί 6 μήνες... 19,5! είναι εντελώς φυσιολογικό... και μπορώ να πω ότι άργησα κιόλας ) .... δεν με άφησε ξανά να πάω να τον δω.... με απειλεί ότι θα πάθει εγκεφαλικό ο πατέρας μου ( είχε πάθει πριν 2 χρόνια και είναι ευαίσθητος... και η μάνα μου το χρησιμοποιεί ) ...
σήμερα έφυγα κρυφά από το σπίτι... και ξεκίνησα να πάω... στον δρόμο με πήρε τηλ και άρχισε τα ίδια... "αν δεν γυρίσεις πίσω τώρα θα σου σπάσω τα κόκαλα" ...
το αγόρι μου με περίμενε.... μου είπε να την αγνοήσω όμως είχα φοβηθεί... με είχε πιάσει πανικός....
τελικά γύρισα πίσω.... όμως το αγόρι μου έχει θυμώσει μαζί μου... και είμαι χάλια....
τι να κάνω? θέλω να κάνω την ζωή μου...! είναι κακό?

Xριστνα , εγω πιστευω πως θα πρεπει να φυγεις απο το σπιτι σου , αλλα δεν ξερω κατα ποσο ειναι εφικτο.
Δουλευεις? Σπουδαζεις?
Aν φυγεις και πας να μεινεις με το αγορι σου και στην πορεια τα πραγματα δεν πανε οπως τα περιμενες και δεν εισαι οικονομικα ανεξαρτητη , παλι "φυλακισμενη" θα εισαι.

δυστυχως ετσι ειναι τα πραγματα με τις κορες.. αν ησουν γιος θα καμαρωνανε κιολας

κανε την επανασταση σου, κατα τη γνωμη μου ειναι η ευκαιρια σου να σταματησεις να τους φοβασαι, αν δεν το κανεις τωρα κ μπεις στο τριπακι να κανεις μια ζωη τα χατηρια των δικων σου απο φοβο για την αντιδραση τους θα ειναι μια ζωη παρεμβατικοι μαζι σου κ εσυ μια ζωη φοβισμενη..

douleuw mono kalokairi... kai den spoudazw... perasa se mia sxoli makria kai den me afisan na paw... oute kan na kanw tin eggrafi... den mporw na fugw apo to spiti oso kai an to 8elw.... 8a me gdaroun... kai den mporw na vasistw se kapoion... apo anasfaleia mipws ksafnika minw xwris tpt...
me epoiase panikos.... den eprepe na gurisw pisw ;(

μην στεναχωριεσαι.. σε αυτα θα φανει κ η αξια του αγοριου σου, το ποσο θα σε στηριξει, ποσο θα σε καταλαβει, κλπ, οποτε δες το σαν μια δοκιμασια-ευκαιρια να δυναμωσεις τη σχεση σου κ τον εαυτο σου.. κ μονο απο το γεγονος οτι προτιμουν να σε εχουν στο σπιτι απο το να σπουδασεις μακρια τους ρε συ χριστινακι δειχνει το ποσο κολλημενοι ειναι.. μερικοι γονεις ζουνε πραγματικα στη δεκαετια του 70' κ πιο πισω.. δεν στα λεω για να τους μισησεις, αλλα για να αρχισεις να διεκδικεις τη ζωη σου

ο αδελφος σου μενει μαζι σας? ποσο χρονων ειναι? εχετε καλες σχεσεις?

χριστινακι...οσο ενδειδεις και φοβασε....δεν προκειτε να αλλαξει τιποτα.....δυστυχως εισαι σε μια κατασταση δυσκολη...που την γνωριζω πολυ καλα...να διεκδικεις την αυτονοητη ζωη που δικαιουται ενας νεος ανθρωπος...κι αντι για αυτο να τρως στα μουτρα καθημερινα τα σαπια μυαλα ανθρωπων που επειδη δεν καταφεραν να γεμισουν τις δικες τους ζωες...θα κανουν τα αδυνατα δυνατα ,να ποδηγετησουν και να πνιξουν και την δικη σου ζωη.....
αυτο μεσα στις οικογενειες το ονομαζουν αγαπη και προστασια....
δεν ξερω...τι διεξοδο μπορεις να βρεις δεδομενου...οτι ειναι δυσκολο να βρεις δουλεια και ενα σπιτι δικο σου.....σε διαφορετικη περιπτωση θα σου ελεγα ..καντο το συντομοτερο να γλυτωσεις...
προσπαθησε να εισαι ψυχραιμη,ηρεμη και να μη τους φοβασε....μη τους μιλας για τα προσωπικα σου...γιατι δεν θελουν να ακουσουν αλλα να κρινουν....
κρατα σταθερη την σταση σου....μεσα στο σπιτι....δειξτους με σοβαροτητα και ηρεμια πως εχεις ενηλικιωθει...και πως η διαθεση τους να σε ελεγξουν δεν εχει πια κανενα νοημα...
και πανω απο ολα...μην σταματησεις να ζεις....για να τους κανεις το χατηρι ή απο φοβο....τα νιατα σου ειναι τωρα και πρεπει...οφειλεις να τα ζησεις...κανεις δεν θα στα δωσει πισω ..ποτε ....χρονια μετα θα μετανιωνεις για καθε φορα που φοβηθηκες και υπακουσες και δεν εκανες αυτο που πραγματικα ηθελες.....
κανε προσπαθειες μηπως βρεις μια δουλεια...απο κει θα ανοιξει και ο δρομος για να απελευθερωθεις απο αυτη την κατασταση.....

μήπως λες μισή αληθεια..δεν πιστευω οι γονείς σου να μη θελουν το καλό σου!!!!

o aderfos mou einai fantaros twra.... kai einai to idio uperprostateutikoi mazi tou... alla oso na nai "san agori" ton exoun alliws... exw kales sxeseis me ton aderfo mou.. alla den ta vazei mazi tous gia emena.. to klassiko " kante oti 8elete egw den kserw tpt"
den grafw misi ali8eia.... grafw apla ta gegonota ws exoun... kai opws ta vlepoun kai oloi oi alloi gurw mou...

o aderfos mou einai 22 xronwn....
episis nomizw oti to agori mou 8a me afisei.... ;( pali moni mou 8a meinw...

ρε συ.. οπως τους φερεσαι θα σου φερονται! αν τους φερεσαι λες και εισαι κτημα τους ετσι θα σου φερονται σαν να εισαι κτημα τους! Δεν νομιζω να σε εφεραν σε αυτον τον κοσμο για να τους γεροκομησεις :Ρ
οποτε αγνοησε τους οπως σου λεει και ο δικος σου, στην τελικη δεν προκειται ουτε τα κοκκαλα να σου σπασουν ουτε να σε σκοτωσουν τα λογια ειναι λογια αερας και φευγουν!
δεν θα σου πω να κατσεις να τους μιλησεις εφοσον τοσα χρονια ζεις μαζι τους σιγουρα θα εχεις προσπαθησει να τους μιλησεις, οι ανθρωποι δεν αλλαζουν! Ζησε ρε! μην τους ακους! οσο για το εγγεφαλικο... Χλωμο το βλεπω. θεατριλικια ειναι αυτα.
Δεν ξερω τι αλλο να σου πω.. εγω οσο τους επαιρνα στα σοβαρα τους δικους μου, μου εκαναν και τη ζωη μου δυσκολη ανακατευονταν στις προσωπικες μου σχεσεις και με εβγαλαν και τρελλη! Τους ακουσα μια φορα και μου κατεστρεψαν οτι πασχιζα χρονια να φτιαξω.. δεν τους κατηγορω εχω κι εγω μεριδιο ευθυνης γιατι τους ακουσα. Οτι ηταν να κανουν για σενα το εκαναν τωρα πρεπει να κανεις εσυ πραγματα για σενα.. οσο στο επιτρεπουν οι συνθηκες δηλαδη

skeftomai na ksana paw.... alla auti tin fora den 8a tis ksana sikwsw to til gia na me tromokratisei!
an den me exei paratisei o allos mexri tote.... giati apo x8es to apogeuma exei eksafanistei ;(((

Quote:

---

Originally Posted by χριστινάκι

o aderfos mou einai fantaros twra.... kai einai to idio uperprostateutikoi mazi tou... alla oso na nai "san agori" ton exoun alliws... exw kales sxeseis me ton aderfo mou.. alla den ta vazei mazi tous gia emena.. to klassiko " kante oti 8elete egw den kserw tpt"
den grafw misi ali8eia.... grafw apla ta gegonota ws exoun... kai opws ta vlepoun kai oloi oi alloi gurw mou...

---

δηλ.αμα βαλεις κάτω τα πραγματα η μητέρα σου κ ο πατερας σου δεν σου εχουν σταθεί πουθενα?μήπως ξεφεύγουν καμια φορα γιατί κ εσυ ξευφέυγεις?τι σοι γονείς είναι που εχουν τοση αδυναμία στο ενα τους παιδί ώστε να δημιουργουν τέτοιου μεγέθους προβλήματα στη ψυχή σου?μας δείχνεις δυο ανθρωπους που φτανουν σε ακροτητες ..μήπως όμως εσυ θελεις να κάνεις την επαναστασή σου κ αυτοί βλεπουν πιο καθαρά για λογαριασμό σου κ προσπαθουν να σε προστατέψουν,με λιγα λογια μήπως είναι πολυ κοντα σου κ εσυ το μεταφράζεις σαν ασχημη καταπιεση γιατι τα θελω σου προέχουν οτι και αν σου λένε..σκέψου καλά γιατι αυτοι οι δύο ανθρωποι σ'εφεραν στη ζωή αν κάνω λάθος τι να πω...απο εμπειρια δικια μου μιλαω που η μητερα μου με αφησε κ δε μου σταθηκε πουθενα όμως ..ουτε το σαλιο της να ξοδεψει για μια συμβουλη.

koita... san goneis ok.... eimai melos tis oikogeneias.... me megalwsan ktl.... parapono epiviwsis den exw... kai tin adunamia ston aderfo mou kapia stigmi tous tin eixa xtupisei sta moutra me apotelesma na min to paradexohtai kai na kanoun mia prospa8ia gia liges meres.. meta pali ta idia...
simvoules apo tous goneis mou pote! to mono pou kanoun einai na me krinoun.... kai na mou lene ti na kanw opws 8eloun autoi...
twra ti na pw... lete na tous exw parekseigisei toso polu? gi'auto ka8omai oli mera kai klaiw? gi'auto 8a me paratisei o dikos mou? epidi tous exw pareksigisei?
anti na er8ei i mana mou na me rwtisei pws niw8w gia auto to paidi... pire to imerologio mou kai to diavase otan eleipa.... ( meta to petaksa.. kai den 8a ksana grapsw pote)
ir8e apo moni tis kai mou kanei " ti einai auta pou grafeis ekei mesa? egw se afisa na pigaineis stin 8ina na anoikseis ta matia sou kai esu piges kai ta evgales"

simvoules apo tous goneis mou pote! to mono pou kanoun einai na me krinoun


τι να πω μεγαλο λάθος τους ............τα λογια περισσεύουν αν μου λες κατι τετοιο...

Νομίζω ότι η κατάσταση σου θέλει μεγάλη υπομονή και επιμονή.

Δηλαδή, κάνεις υπομονή και ότι και να σου λένε δεν δίνεις καμία σημασία και τους γράφεις, ενώ υποκρίνεσαι ότι ακούς.

Επιμένεις μέχρι να βρεις μία δουλειά και να φύγεις από το σπίτι σου και να μείνεις μόνη σου στην Αθήνα, έστω και με κανέναν συγκάτοικο.

Βάλτο στόχο και κάντο, αλλιώς θα ζουρλαθείς εκεί μέσα.