8 χρόνια λείπεις μπαμπά.....

8 χρόνια λείπεις, ήμουν 33 χρονών και είμαι 41 χρονών. σαν να παγωσε ο χρόνος. σαν να εινια εκεινη η χρονιά κια πίσω, σε ζητάω παντού... μήπως είδες τον μπαμπά μου?
μήπως είδατε τον μπαμπά μου?
εφυγε...κλαιω...πονάω ντρέπομαι να το συζητάω...μου λένε κοίτα τον άντρα σου το παιδί σου σε έχουν ανάγκη ...μου λένε είσια αχάριστη τίποτα δεν σου λείπει...θα σε βρουν χειρότερα άν κάνεις έτσι....πονάω ρε παιδιά...θέλω να κλάψω δεν θελω να τον αποχωριστώ....έφυγε...δεν πιστευω οτι εφυγε...δεν εκλαψα πολυ τοτε γιατι πηρα αντικαταθλιπτικα ίσως φταίει αυτό αλλά έπρεπε 30 οκτωβρίου έφυγε 25 νοεμβρίου πήρα αντικαταθλιπτικά και σταμάτα ξεκίνα τα αντικαταθλιπτικά ήρθε το τώρα τα είχα σταματήσει από τον μάρτιο αλλά δεν παλευόταν άλλο έχω τρεις μέρες που τα ξεκίνησα πάλι πολύ μικρή δόση 1/4 ζολοφτ κι ότι κάνουν, παραπάνω δεν παίρνω θέλω να σκέφτομαι δνε μπορώ να είμια μες την τρελή χαρά και να μην δουλεύω τον πόνο...
εφυγες...με κοιτάς χαρούμενος από την φωτογραφία στο νεκροταφείο τόσο ζωντανή φωτογραφία τόσο ζωντανός εσύ ΄τωρα που γράφω είσια δίπλα μου φανταστικά ήρεμος και νηφάλιος η γυναίκα σου, η άλλη σου κόρη σε χάσανε, χάσανε το παλικάρι τους τον θεό τους αυτό ήσουν για μας ένας μικρός θεός που έβρισκες λύσεις για όλα κια σε έχασα ...δεν σε χόρτασα...δεν σε χαιδεψα δεν σε αγκάλιασα...έφυγα για σπουδές και δουλειά...βιαστικά πάντα δυό κουβέντες...μπαμπά δεν πρόλαβα να σε χορτάσω...δεν πρόλαβα να σε βοηθήσω όπως ήθελα..δνε πρόλαβα...δεν πρόλαβα...δεν πρόλαβα.

πολυ συγκινητικο. εχω και εγω αδυναμια στον μπαμπα μου και δεν μπορω να φανταστω μερα της ζωης μου χωρις αυτον. Ειναι ο μικρος μου Θεος, το παραδειγμα μου, το προτυπο μου. Δεν μπορω να σε καταλαβω και ουτε θελω αλλα σε νιωθω. Οταν χανεις καποιον τοσο κοντινο σου ανθρωπο (εχω χασει τον παππου μου ξαφνικα απο ανακοπη) θελει δυναμη, επιμονη και υπομονη. Μην περιμενεις πως θα σου γιατρευτει αυτη η "πληγη" ποτε. Και για μενα ειναι ακομα σαν να ζει, σαν να τον βλεπω να λυνει τα σταυρολεξα του καθημερινα στο τραπεζακι της κουζινας ή της εξοχης, σαν να μου μιλαει, να μου γελαει, να υπαρχει. Τον νοιωθω. Ο ανθρωπος, οι ανθρωποι γενικα πεθαινουν πραγματικα μονο οταν παψουμε να τους θυμομαστε. Μονο τοτε. Να μαστε χαρουμενοι πρεπει. Διοτι εστω και για καποια βασικα χρονια, εζησαν μαζι μας και πηραμε λιγη απο την σοφια τους!

Τον νιωθω τον πονο και την λαχταρα σου ..... Το κενο που νιωθεις .... Ειδικα στο σημειο εφυγες ... 8 χρονια και ο δικος μου , ποσο πολυ με στιγματισε ο χαμος του , δε προκειται να το ξεπερασω ποτε στη ζωη μου και ποτε δε θα γεμισω το κενο που νιωθω απο την απουσια του... Χαραγμενη βαθια μεσα μου η στιγμη που τον φιλησα στο μετωπο και του ειπα καλο ταξιδι πατερα.... Ηταν ακομα ζεστος .. Η τελευταια φορα που ενιωσα την ζεστασια του

Ki esena 8 xr;onia ;exei? νομιζα πως επρεπε να το ειχα ξεπερασει τοσο καιρο να ηταν μια γλυκια αναμηνση κλπ αλλα ο πονος ειναι τεραστιος ειδικα με ποναει πολυ που του φωναζα με νευρα για τα παντα τον εβλεπα αδυναμο κια του φωναζα απο στενοχωρια που τον εβλεπα ετσι κια με ποναει και η ψυχολογια που ειχε που ελεγε ολα σε εμενα ηρθανε αναπηρη κορη κια γυναικα και αδερφη ολα τα βαρη σε μενα ολοι οι αλλοι καλα κι εγω σαν σκυλι και κατι τετοια κια με πονουσε που ποναγε

Quote:

---

Originally Posted by katerina-zaf

Ki esena 8 xr;onia ;exei? νομιζα πως επρεπε να το ειχα ξεπερασει τοσο καιρο να ηταν μια γλυκια αναμηνση κλπ αλλα ο πονος ειναι τεραστιος ειδικα με ποναει πολυ που του φωναζα με νευρα για τα παντα τον εβλεπα αδυναμο κια του φωναζα απο στενοχωρια που τον εβλεπα ετσι κια με ποναει και η ψυχολογια που ειχε που ελεγε ολα σε εμενα ηρθανε αναπηρη κορη κια γυναικα και αδερφη ολα τα βαρη σε μενα ολοι οι αλλοι καλα κι εγω σαν σκυλι και κατι τετοια κια με πονουσε που ποναγε

---

O πατερας μου επασχε απο καρδια οταν εγω ημουν στην ηλικια των 6 ετων . Δε μπορουσε να δουλεψει και αναγκαστικα δουλευε η μητερα μου με αποτελεσμα να μεγαλωσω εγω με τον πατερα μου . Στα 19 μου διεγνωσαν οτι ειχε καρκινο στον αριστερο πνευμονα αλλα δε μπορουσαν να του τον αφαιρεσουν γιατι δε θα αντεχε η καρδια του την εγχειρηση . Το παλεψε σα παλικαρι για 4 ολοκληρα χρονια αλλα οι δυναμεις του τον εγκατελειψαν οταν εκανε μετασταση στο κεφαλι ....

φοβερο...λυπαμαι παρα πολυ!:(

πέρασες κι εσύ undetermined ουκ ολίγα! γιατί ρε γμτ γιατί κάποιοι άνθρωπο να είνια με φυσιολογικές οικογένειες κια κάποιοι να περνούν του χριστού τα πάθη? τέλος πάντων ότι και να πούμε κάθε σπίτι έχει το φορτίο του. κάθε άνθρωπος το σταυρό του ανάλογα με τις δυνάμεις του. αλλά αυ΄το που με εκνευρίζει πολύ και πνίγομαι κυριολεκτικά είνια η ότι δεν σε καταλαβαίνουν οι άλλοι λένε ε εντάξει μωρέ ή απλά σε λυπούντια αυτό κι αν είνια άδικο να σε λυπούνται.