η μοναξια με εχει τσακισει

καλησπερα σας...δε νομιζω το προβλημα μου να λυθει,αλλα μερικες συμβουλες θα ηθελα να τις ακουσω..λοιπον το θεμα μου ειναι οτι ειμαι μονη.τελειως μονη.λες και κανεις δε νοιαζεται για μενα.σαν να μην υπαρχω.σαν κανεις να μη με θελει.δεν εχω φιλες-φιλους δεν εχω κανεναν.σε ενα σπιτι καθομαι ολη μερα σα φυλακισμενη και δε κανω τιποτα.κλαιω ολη μερα.δεν αντεχω αλλο.πριν λιγες μερες εκανα αποπειρα αυτοκτονιας.προσπαθησα να κοψω τις φλεβες μου ομως το κοψιμο δεν ηταν βαθυ.αν συνεχιστει αυτη η κατασταση φοβαμαι οτι θα το ξανακανω γιατι πολυ απλα δεν αντεχω αλλο μονη μου.βλεπω αλλα παιδια στην ηλικια μου και εχω τις παρεες τους,τις σχεσεις τους,βγαινουν βολτες,εχουν καποιον να μιλανε.εγω δεν εχω κανενα.ακομα και οι γονεις μου που με βλεπουν οτι δεν ειμαι καλα,δε κανουν το παραμικρο για να με βοηθησουν.ουτε καν με ρωτανε τι εχω.μαλλον δε νοιαζονται ουτε αυτοι.το παραδεχομαι οτι φταιω κι εγω γιατι ειμαι καπως ντροπαλη και κλειστος χαρακτηρας ομως οσες προσπαθειες εχω κανει για να προσεγγισω τους αλλους εχου αποτυχει.λενε ολοι ''μη περιμενεις παντα τους αλλους.κανε εσυ το 1ο βημα'' .ε λοιπον το 1ο βημα το χω κανει εκατο φορες και δεν εγινε τιποτα.στελνω ας πουμε ενα μηνυμα σε καποιο και θα μου απανταει πολυ μονολεκτικα κι αποτομα..προτεινω σε καποιον να βγουμε και ολο εχει δουλειες(δικαολογιες μαλλον)και δε μπορει.τι εχουν παθει ολοι τους;κανεις δε με θελει;γιατι;τι εχω κανει;δεν αντεχω αλλο μονη μου θελω καποιον να μιλησω,χρειαζομαι λιγη παρεα.εν τω μεταξυ εχω οικογενειακα προβληματα τα οποια εχουν κανει ακομα πιο δυνατη την αναγκη μου για λιγη παρεα,βοηθεια,συμπαρασταση .παρηγορια..κι ομως δεν εχω κανεναν διπλα μου.δε μπορω αλλο να κανω υπομονη.κουραστηκα

ΓΙΑ ΣΟΥ ΡΟΥΛΑ. ΠΩΣΟ ΧΡΟΝΟΝ ΕΙΣΑΙ?
ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ FORUM?

ειμαι 19..οχι δεν ειναι η 1η φορα...εχω ξανα γραψει για κατι παρομοιο παλι..

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΡΟΥΛΑ!

Το γραμμα σου με στεναχορα πολυ! δεν μπορω να δεχτω ενας νεος ανθρωπος! μια νεα κοπελα! στα πιο ομορφα της χρονια να λεει τετοια πραματα!! μια κοπελα που εχει την υγεια της, εχει γονεις κι σπτι! ειναι κανονικος ανθρωπος κι να λεει τετοια??
Μην σε περνει απο κατω ρεσυ!!! το ξερεις οτι υπαρχουν ανθρωποι γυρο σου , στην πολυ η στο χωριο που μενεις (δεν ξερω που ζεις ) ,παιδια νεα σαν εσενα λοιπον που ζουν κι περπαταν με μια καρεκλα? παιδια με αναπιρια! ποσα αλλα παιδια εχουν την αναγκη να πηγαινουν καθε μερα στα νοσοκομεια για αιμοκαθαρση η αλλα !Εχεις σκεφτει ποσα αλλα νεα παιδια δεν εχουν να φανε? δεν μπορουν να σκεφτουν ουτε για πλακα το να βγουν εξω! γτ. τα λεφτα τους ειναι ισα ισα για να πληροσουν καποιους λογαριασμους τους!!
Ξερεις οτι τα προβληματα σου , τις στεναχωριες που εχεις, που ειναι οντος ασχημο να μην εχεις φιλους- ομως για αλλους θα παρακαλαγαν να εχουν αυτα μονο τα προβληματα!! κι οχι το να ειναι εξθλιομενοι, να ψαχνουν για ενα ευρο να τα μαζεψουν να παρουν την δοση ους! οπου ειναι το μονο που εχουν!
Ολοι αυτοι λοιπον που αναφερα πιο πανω παρα τα προβληματα τους δεν τους περνα ουτε για πλακα να αυτοκτονισουν! δεν θελουν να βαλουν τελος στην ζωη τους! παρα το οτι τους εχει πικρανει τοσο!
Ετσι λοιπον Ρουλα μου, παρα το οτι σε συμεριζομαι κι πικρενομαι με τα προβληματα σου απο την αλλη ειναι υπερβολη!! ειναι απιστευτο λαθος σου να θες να βαλεις τελος στο δωρο που σε εκανε η φυση! η ο θεος!! μην το σκεφτεις ξνα αυτο!! εχει τοσο ωραια πραματα η ζωη ! κι φιλους θα βρεις κι τα παντα! απλα σκεψου τροπους να γνει αυτο! δες τι κανεις λαθος μεχρι σημερα, προσπαθησε να αλλαξεις πραματα πανω σου ! δες το σαν δοκιμασια! αμα το πιστεψεις πραγματικα , θα βρεις τον τροπο να κανεις τα παντα!!

Quote:

---

Originally Posted by ρουλα 24

καλησπερα σας...δε νομιζω το προβλημα μου να λυθει,αλλα μερικες συμβουλες θα ηθελα να τις ακουσω..λοιπον το θεμα μου ειναι οτι ειμαι μονη.τελειως μονη.λες και κανεις δε νοιαζεται για μενα.σαν να μην υπαρχω.σαν κανεις να μη με θελει.δεν εχω φιλες-φιλους δεν εχω κανεναν.σε ενα σπιτι καθομαι ολη μερα σα φυλακισμενη και δε κανω τιποτα.κλαιω ολη μερα.δεν αντεχω αλλο.πριν λιγες μερες εκανα αποπειρα αυτοκτονιας.προσπαθησα να κοψω τις φλεβες μου ομως το κοψιμο δεν ηταν βαθυ.αν συνεχιστει αυτη η κατασταση φοβαμαι οτι θα το ξανακανω γιατι πολυ απλα δεν αντεχω αλλο μονη μου.βλεπω αλλα παιδια στην ηλικια μου και εχω τις παρεες τους,τις σχεσεις τους,βγαινουν βολτες,εχουν καποιον να μιλανε.εγω δεν εχω κανενα.ακομα και οι γονεις μου που με βλεπουν οτι δεν ειμαι καλα,δε κανουν το παραμικρο για να με βοηθησουν.ουτε καν με ρωτανε τι εχω.μαλλον δε νοιαζονται ουτε αυτοι.το παραδεχομαι οτι φταιω κι εγω γιατι ειμαι καπως ντροπαλη και κλειστος χαρακτηρας ομως οσες προσπαθειες εχω κανει για να προσεγγισω τους αλλους εχου αποτυχει.λενε ολοι ''μη περιμενεις παντα τους αλλους.κανε εσυ το 1ο βημα'' .ε λοιπον το 1ο βημα το χω κανει εκατο φορες και δεν εγινε τιποτα.στελνω ας πουμε ενα μηνυμα σε καποιο και θα μου απανταει πολυ μονολεκτικα κι αποτομα..προτεινω σε καποιον να βγουμε και ολο εχει δουλειες(δικαολογιες μαλλον)και δε μπορει.τι εχουν παθει ολοι τους;κανεις δε με θελει;γιατι;τι εχω κανει;δεν αντεχω αλλο μονη μου θελω καποιον να μιλησω,χρειαζομαι λιγη παρεα.εν τω μεταξυ εχω οικογενειακα προβληματα τα οποια εχουν κανει ακομα πιο δυνατη την αναγκη μου για λιγη παρεα,βοηθεια,συμπαρασταση .παρηγορια..κι ομως δεν εχω κανεναν διπλα μου.δε μπορω αλλο να κανω υπομονη.κουραστηκα

---

τα καταλαβαινω αυτα που λες.και λεω δοξα το θεο που εχω σπιτι,οικογενεια,την υγεια μου..ομως εχω περασει διαφορα που μου εχουν διαλυσει τη ψυχολογια...δε περασα ομορφα χρονια.τα παιδικα μου χρονια ηταν πολυ ασχημα.και ακομα ειναι ασχημα τα πραγματα.εκτιμω οσα εχω αλλα δεν μπορω αλλο τη κατασταση που επικρατει.ποτε δεν ειχα φιλους.παντα μονη μου ημουν.χρειαζομαι καποιον και κανεις δεν ερχεται

ρουλα κανει εντυπωση να λες , χτυπησα 100 πορτες και δεν ανοιξε καμια !
μηπως απευθυνεσαι σε λαθος ανθρωπους ;
μηπως να κατεβαζες λιγο τον πηχη σου πχ ;;

επισης οταν εισαι πνιγμενη στα προβληματα,
μην ελπιζεις τοτε εκεινη τη στιγμη να εισαι η καλυτερη παρεα για τους αλλους,
οι σχεσεις δομουνται σε ανυποπτο χρονο κ τις τρεφουμε κ για τις δυσκολες ωρες,,αλλα κυριως στεινονται οταν ειμαστε καλα κ εχουμε να ανταλαξουμε κ προβληματισμους ,αλλα κυριως συναισθηματα κ κεφι!!!
σκεφτηκες μηπως να συζητουσες τα προβληματα σου με εναν ψυχολογο, ας πουμε σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας.
και να κρατησεις ευχαριστα πραγματα, οσο λιγα κι αν ειναι αυτα, να τα μοιραστεις μ ενα φιλο η φιλη ;;;

εισαι πολυ μικρη ακομα για να στενοχωριεσαι τοσο. τι να πουν αλλοι που εχουν επιπλεον δεκα χρονια μοναξια ή και περισσοτερο ? θα επρεπε να εχουν αυτοκτονησει ηδη, αλλα αντιθετως ζουν μια χαρα και τα καταφερνουν μονοι τους. γι'αυτο προσπαθησε κι εσυ να γεμισεις τη ζωη σου με οσο το δυνατον περισσοτερα πραγματα, να εισαι κοινωνικη οσο μπορεις και να μη κλεινεσαι σπιτι, και οι φιλοι-σχεσεις κλπ πιστευω θα ερθουν συντομα. αν παλι δυσκολευεσαι, κι εδω διαδικτυακα μπορεις να βρεις καμποσους. και ποιος δεν ψαχνει για μια νεα κοπελα μονη ?

Ρουλα μου σε καταλαβαινω παρα πολυ.Καπως ετσι ημουν και ειμαι κι εγω,με τη διαφορα οτι στο σχολειο δεν με κοροιδευαν αλλα με αγνοουσαν εντελως!Εγω πιστευα και τοτε και αργοτερα στη σχολη οτι προσπαθουσα πολυ για να φαινομαι πιο ανοιχτη και να κανω παρεες αλλα δεν τα καταφερνα τελικα.Εχω ριξει κλαμα γι'αυτο το θεμα...

Quote:

---

Originally Posted by KENO

εισαι πολυ μικρη ακομα για να στενοχωριεσαι τοσο. τι να πουν αλλοι που εχουν επιπλεον δεκα χρονια μοναξια ή και περισσοτερο ? θα επρεπε να εχουν αυτοκτονησει ηδη, αλλα αντιθετως ζουν μια χαρα και τα καταφερνουν μονοι τους. γι'αυτο προσπαθησε κι εσυ να γεμισεις τη ζωη σου με οσο το δυνατον περισσοτερα πραγματα, να εισαι κοινωνικη οσο μπορεις και να μη κλεινεσαι σπιτι, και οι φιλοι-σχεσεις κλπ πιστευω θα ερθουν συντομα. αν παλι δυσκολευεσαι, κι εδω διαδικτυακα μπορεις να βρεις καμποσους. και ποιος δεν ψαχνει για μια νεα κοπελα μονη ?

---

Με αφορμή το μήνυμά σου θα καταχραστώ λίγο το τόπικ για να σε ρωτήσω κάτι που έχω απορία: Εσένα ποια, νομίζεις ότι, είναι η αιτία που απομονώθηκες από την κοινωνία; Ήταν αποτέλεσμα ψυχικών τραυμάτων από τα μπλεξίματα που είχες στην εφηβεία; Ήταν επειδή έμεινες άνεργος και ως εκ τούτου χωρίς κύκλο; Ήταν λόγω του δύσκολου χαρακτήρα σου που δε σου επέτρεπε να ταιριάξεις και να βρεις κατανόηση από τους άλλους ανθρώπους; Τι ακριβώς;

Η μοναξιά γίνεται πιο έντονη όταν διαστρεβλώνουμε τη σημασία της, σκεπτόμενοι με τους παρακάτω τρόπους: «η μοναξιά αποτελεί σημάδι αδυναμίας ή ανωριμότητας», «για να νιώθω μοναξιά κάτι δεν πάει καλά με εμένα», «είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που νιώθει έτσι».

”Μοναξιά είναι να έχεις πολλά να δώσεις αλλά κανέναν για να τα δώσεις.”

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

”Μοναξιά είναι να έχεις πολλά να δώσεις αλλά κανέναν για να τα δώσεις.”

---

Δυστυχώς αυτό πονάει πιο πολύ από το να είσαι μόνος και απλά να μην παίρνεις.

Ρούλα, μόνη δεν είσαι, νιώθεις μόνη έχεις τους γονείς σου τους συγγενείς και με λίγη καλή ενέργεια θα έρθουν και οι φίλοι, προσπάθησε να επενδύσεις στις σχέσεις που έχεις και θα έρθουν και άλλες. δεν θέλω να σου πω ότι υπάρχουν και χειρότερα καλύτερα να μην τα ξέρεις..

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Με αφορμή το μήνυμά σου θα καταχραστώ λίγο το τόπικ για να σε ρωτήσω κάτι που έχω απορία: Εσένα ποια, νομίζεις ότι, είναι η αιτία που απομονώθηκες από την κοινωνία; Ήταν αποτέλεσμα ψυχικών τραυμάτων από τα μπλεξίματα που είχες στην εφηβεία; Ήταν επειδή έμεινες άνεργος και ως εκ τούτου χωρίς κύκλο; Ήταν λόγω του δύσκολου χαρακτήρα σου που δε σου επέτρεπε να ταιριάξεις και να βρεις κατανόηση από τους άλλους ανθρώπους; Τι ακριβώς;

---

εγω δεν ειμαι κοπελα φιλε μου, να εχω τρακοσα παραθυρακια μολις ανοιγω το μσν, τρεις χιλιαδες φιλους στο φβ, να με λιγουρευονται ολοι και να μου την πεφτουν. και με αυτα εδω στο διαδικτυο μονο, καταλαβαινουμε γιατι εχουν περισσοτερες επιλογες απο εμας, περισσοτερες ευκαιριες, κι ετσι μπορουν πιο ευκολα να βοηθηθουν. κι εγω μικροτερος μπορει να ειχα τις επιτυχιες μου, αλλα μετα τα 25 και λογο κρισης τωρα τα βγαζω δυσκολα περα. και το εχω ξαναγραψει και σε αλλα θεματα στο παρελθον οτι μερικες φορες την επιλεγω κι ολας τη μοναξια. δλδ προτιμω να εχω το κεφαλι μου ησυχο και να ειμαι μονος σπιτι με μια καλη ταινια ή μουσικη, παρα να τρεχω ολη μερα στις καφετεριες και τα κλαμπζ μαζι με μια που ειναι κοινωνικη και γουσταρει κοσμο. εγω δεν ειμαι κοινωνικος, θελω λιγη και καλη παρεα, και το εξω εδω Αθηνα ειδικα δε μου αρεσει, με εχει κουρασει. οποτε καταλαβαινεις πως κι αυτο σε συνδιασμο μαζι με τα υπολοιπα που αναφερεις με εφερε στη θεση που ειμαι τωρα, να μην υπαρχει ενδιαφερον απ'τους αλλους να μπορω να επιλεγω, να πεις σημερα ειμαι με την ταδε αυριο τον ταδε κλπ. προσπαθω βεβαια κι εγω να μην ειμαι αρνητικος σε νεες γνωριμιες, δλδ αν μου προτεινει ενα ατομο που βλεπω οτι ταιριαζω να βγουμε, ευχαριστως κανονιζουμε. το αν θα κρατησει η παρεα μας ομως ειναι κατι που δεν εξαρταται μονο απο εμενα, αλλα οπως σωστα γραφεις στο τελος, απ'τη κατανοηση που θα δειξουν.

εχω απευθυνθει σε λαθος ανθρωπους πολλες φορες,αλλα ειναι ολοι οι ανθρωποι ετσι;το γιατι με πνιγει.γιατι δε με θελει κανεις;γιατι ειναι ολοι τοσο αδιαφοροι;ακομα κι οταν με χαμογελο,διαθεση και θετικη ενεργεια προσπαθω να προσεγγισω καποιον παλι δε γινεται τισποτα.λες και ειναι ολοι συννενοημενοι.επειδη παντα ημουν μονη μου υπηρχαν φορες που το επαιρνα πιο χαλαρα,πιο εγωιστικα.πλεον εχω πατησει κατω τον εγωισμο μου,γιατι δεν εχω αλλη δυναμη να κανω υπομονη.και το οτι εχω τους συγγενεις μου και τους γονεις μου τι σημαινει;ενδιαφερεται κανεις για μενα;τοσο καιρο που βλεπουν ποσο χαλια ειμαι ηρθε κανεις για να μου κανει λιγη παρεα,να μου μιλησει,να με βοηθησει;κανεις.

σε εχει τσακισει η μοναξια γιατι βλεπεις τα παντα γυρω απο τον εαυτο σου. δες σε τι κοινωνικες ομαδες ανηκεις. μετεχεις σε καποιο πολιτικο κομμα, σε καποιο αθλητικο, εισαι φοιτητρια, σχολειο, ανηκεις σε καποια εταιρια; αν εχεις απαντησει οχι σε ολα τοτε οντως εχεις καποιο προβλημα μοναξιας και ολα αυτα τα προβληματα ξεκινανε απο τη δικη μας αδιαφορια οχι απαραιτητα τη δικη σου αλλα την αδιαφορια μεταξυ μας. ξεκινα απο τη δουλεια. τι δουλεια θες να κανεις; εφοσον μαθεις σκεψου πως θα αποκτησεις αυτη τη δουλεια. αν ειναι κοινωνικη δουλεια θα νιωθεις λιγοτερο μονη. θες να παντρευτεις; δεν βρισκω καποιον λογο για να το κανεις. ζουμε εποχες δυσκολες με σχεσεις στη παρακμη. αν δεν μπορουν οι αλλοι να κανουν τη κινηση προς τα εσενα σκεψου το γιατι. ψαξου με τις δουλειες. ανοιξε ενα μαγαζι και πουλα ζωοτροφες λογου χαρη. καθε κυβερνηση επιβραβευει την πρωτοβουλια για εργασια. θα τρεξεις αλλα θα καλυψεις μερικα κενα απο τον χρονο σου. κι αν δεν παει καλα τουλαχιστον θα εχεις να λες οτι προσπαθησες. εφοσον βεβαια εχουν τελειωσει οι σπουδες.

Αχ βρε Ρουλα μου.Βλεπω ακριβως τον εαυτο μου στα μηνυματα σου.Και σιγουρα οχι μονο εγω.Πολλοι ειμαστε ετσι.