η παρανοια σε ολο της το μεγαλειο!

Καλησπερα! Ρε παιδια να σας ρωτησω: ειναι ποτε δυνατον να χει κανει καποιος/α κατι και να μην το θυμαται? ή να μην θυμαται στο περιπου εστω τι εγινε, τι ειπωθηκε, τι συνεβη? Ειμαι πολυ χαλια και ολη μερα με βασανιζει αυτη η ιδεα. Φανταστειτε ειμαι διακοπες και ειμαι συνεχεια μεσα στο δωματιο! Μου κολλαει οτι π.χ κερατωσα το αγορι μου το οποιο αγαπω και ειμαστε μαζι 7 μηνες και πως δεν το θυμαμαι οτι το εκανα και οτι μπορει να κολλησα καποια ασθενεια ανιατη (πχ aids) και πως θα του την μεταδωσω και στο τελος θα πεθανει και αυτος και εγω:(. Ειναι ποτε δυνατον? Γιατι παλι να λειτουργει το παραλογο? Γιατι να μην ειμαι 100% σιγουρη για οσα λεω και κανω, αλλα 99%.? Αυτο το 1% μπορει να φανταζει μηδαμινης ουσιας αλλα εμενα με ταλαιπωρει πολυ ολη μερα, καθε μερα!:(

υ.γ1: ασχημο πραγμα οι ιδεοψυχαναγκασμοι, δεν σε αφηνουν να χαρεις, να ζησεις, να γελασεις, να βρισκεις νοημα στην ζωη.
φανταστειτε οτι εχω κανει 4 φορες εξεταση για aids το τελευταιο 5 μηνο. Διοτι φοβαμαι αυτο που ειπα πιο πανω. Οτι θα εχω κανει κατι κακο πισω απο την πλατη του αγοριου μου. Σε αυτο το σημειο να πω πως ημουν και ειμαι πολυ ενοχικη και σαν παιδι και σαν ενηλικη αντιστοιχα! Και αυτο ειναι ο γολγοθας μου. Πραγματικα για την ζωη μου μπορω να γραψω βιβλιο το οποιο θα αγγιξει καθε ατομο με ιδεοψυχαναγκασμους και οχι μονο. Ξερω τι ειναι ιδεοψυχαναγκασμος, το χω βιωσει στο πετσι μου. Σε τρωει καθημερινα. Εκει που γελας, καις διοτι θεωρεις πως δεν εχεις το δικαιωμα να ευχαριστηθεις, να χαρεις, να ζησεις!

υ.γ2: ειναι η 5η φορα που εχω πεσει σε λαθος ψυχιατρο ο οποιος μου εδωσε ενα χαπι πολυ βαρυ, οχι για την περιπτωση μου με το οποιο ετρεχα στο νοσοκομειο γαιτι ειχα πρηστει σαν το ψαρι της αριελ:). (λεπονεξ για οσους ξερουν εκτος ολων των αλλων που επαιρνα σε πολυ μεγαλη δοσολογια -αναφρανιλ-σεροκελ-σοφελιν). Ευτυχως απο την παραλλη βδομαδα ξεκιναω ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ αλλη θεραπεια, με αλλον γιατρο τον οποιο εμπιστευομαι πολυ διοτι εχω παραδειγματα να πειστω οτι αυτη η κυρια βοηθαει πραγματικα σε περιπτωσεις αγχους, καταθλιψης και της οποιας ψυχικης νοσου. Σημαντικο για μενα αυτη η στιγμη θεωρω πως ειναι η ψυχοθεραπεια. Πρεπει το προβλημα να αντιμετωπιστει στην ριζα του. Τα φαρμακα απλα θεραπευουν την συμπτωματολογια. Η αιτια της δικιας μου νοσου ειναι πολυ βαθεια διοτι τιποτα επιφανειακο δεν υπαρχει σαν προβλημα. (ειμαι μεγαλωμενη σε υγιες περιβαλλον, με αγαπη, με φροντιδα, με αυστηρους γονεις εκει που πρεπει κτλ κτλ κτλ).

Ξερω πως υπαρχουν ατομα που με καταλαβαινουν εδω μεσα και ειναι λυπηρο αυτο απο την μια αλλα απο την αλλη εισαι σε θεση να ξερεις πως δεν παλευεις μονη σου τους δαιμονες σου.

ευχαριστω οσους θα με διαβασουν! Εχει πραγματικα σημασια για μενα η οποια απαντηση σας.

edim ποια ειναι η αιτια της ιψδ?

πληρωσε παπα να σου διαβασει προσευχες. πιο φθηνα και πιο αποτελεσματικα.

edim σου ευχομαι πραγματικα να σου κατσει αυτη η θεραπεια που ακολουθεις τωρα! μην ταλαιπωρεισαι αλλο! βασικα βγες εξω και μη βασανιζεις το μυαλο σου με τετοιες σκεψεις.. δεν εχω ιψδ και δεν ξερω πως ειναι, αλλα κουραγιο.. δεν εχεις παρεες εκει η κατι αλλο για να σου αποσπουν την προσοχη; να εκανες κατι και να μην το θυμασαι ειναι απιθανο! εκτος κι αν ηπιες το βοσπορο ολο, τι να πω..! μη βασανιζεσαι γι'αυτο το ρημαδι το 1%!!!

ευχαριστω παρα πολυ που μου απαντησατε! :) το εχω αναγκη! ναι λουσι εχεις δικιο, αυτο το 1% πρεπει να σταματησει! και εγω ευχομαι αυτη την φορα να βοηθηθω με αρκετα μικροτερη αγωγη αλλα πιο ουσιαστικη!

christos78# -> δεν εχω ιδεα ποια ειναι η αιτια του προβληματος μου. Αν το ξερα ισως να μην ηταν πια προβλημα! Αφορμες υπαρχουν πολλες. Η αιτια ομως αγνωστη! :(

Η αιτία είναι κυρίως βιολογική. Γενιέσαι δηλαδή με αυτή την ασθένεια. Το περιβάλλον ίσως υποβοηθάει στην εκδήλωση ή όχι της νόσου. Αλλά γενικότερα θεωρείται βιολογική και νευρολογική δυσλειτουργία. Εμπλέκονται ορμόνες του εγκεφάλου, και εγκεφαλικές συνδέσεις.

Η συμβουλή που σου δίνει η Lucy δηλαδή η απόσπαση δεν είναι σωστή. Πρέπει να ΜΗΝ αποφεύγεις τις σκέψεις σου, να τις αποκαταστροφοποιείς, δηλαδή να σκέφτεσαι "Πραγματικά πιστεύω αυτές τις σκέψεις?". Βάλε την λογική σου, και προσπάθησε να ηρεμίσεις. Φαντάσου ότι το προβλημά σου το έχει ένας άλλος φίλος σου. Τι συμβουλές θα έδινες?

Τέλος, δεν υπάρχει αυτό που λένε "Μην το σκέφτεσαι". Δεν γίνεται αυτό. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις σκέψεις μας. Μπορούμε όμως να τις αναλύσουμε πιο λογικά, ώστε να ηρεμίσουμε.

George T συμφωνω.. Γενικα τις ιδεοληψιες πρεπει απλα να μαθεις να τις αναγνωριζεις και να μην τις αφηνεις να σου προκαλουν φοβο . Οι ιδεοληψιες παντα θα ερχονται , απλα πρεπει να μαθουμε να τις αγνοουμε. Αλλα αυτο χρειαζεται πολλες φορες πολυ χρονο.. Εχω 10 χρονια με αυτο , και παρολο που γνωριζω καλα το προβλημα και ξερω να το διαχειριστω , μερικες φορες με ξεγελανε οι ιδεοληψιες μου.

Edim ξερεις οτι αυτες οι σκεψεις σου , δεν εχουν λογικη βαση. Δεν γινεται πχ να εχεις απατησει τον φιλο σου και να μην το θυμασαι .
Στο εχω ξαναπει , και ισως γινομαι κουραστικη , αλλα απο την στιγμη που βλεπεις οτι η φαρμακευτικη αγωγη δεν σε βοηθαει , κανε και ψυχοθεραπεια παραλληλα. Ειναι κριμα να βασανιζεσαι τοσο για ενα προβλημα που μπορει ως ενα βαθμο να ξεπεραστει.

Η αιτια δεν ειναι βιολογικη.

Η ιδψ ειναι καταθλιψη με εμμονες (συμφωνω),οπως ειχε πει μια κοπελα στo forum .Η εκδηλωση της συμπτωματολογιας μπορει να οφειλεται με ενα ποσοστο της ταξεως του 50 εως 70 % (κατ εμε) 100% σε καποιο τραυματικο γεγονος που διαταραξε την μεχρι τοτε ισορροπια στην ζωη του ατομου (wikipedia). Οk παιζουν ρολο και αλλα π.χ ηλικια(αλλο στα 16 και αλλο στα 26.. αυτο το τραυματικο γεγονος) κ.α Το ειχα γραψει πριν ενα τριμηνο

Χρηστο , η αιτια δεν ειναι σιγουρη , ουτε για τους επιστημονες ακομα. αλλες ερευνες λενε οτι εχει βιολογικη βαση , αλλες μονο ψυχολογικη , αλλες και τα δυο μαζι.
Το οτι η ιψδ ειναι καταθλιψη με ιδεοληψιες το εχω ακουσει και εγω , αλλα δεν εχω βρει πολλα αρθρα για να το υποστηριξω. Παντως απο την εμπειρια μου ειναι μαλλον διαφορετικο. Καταθλιψη ειχα δυο φορες σε διαστημα 10 χρονων ενω συμπτωματα ιψδ εχω καθε μερα.

Betelgeuse ειναι ψυχολογικη γιατι τα συμπτωματα της ειναι οι σκεψεις που εκανα οταν ειχα καταθλιψη (με απλα λογια).Δεν εννοω μονο τις ιδεοληψιες.

Κλασικη περιπτωση ιδψ edim.Το ποσοστο 1% το ανεφερα και εγω πολλακις στο γιατρο μου για να του περιγραψω την κατασταση μου.Ξερω τι θα πει να σε σκοτωνει αυτο το 1% που ειναι surebet πως δεν θα επαληθευτει ποτε.Δηλαδη αν υπηρχαν στοιχηματα βεβαιοτητας για το αν θα πραγματοποιηθει αυτη η ανυσηχια του 1% κανεις δε θα στοιχηματιζε σ αυτο και ολοι θα κερδιζαν.Ο ιδψ ασθενης ομως που δε θα συνηδειτοποιουσε το ανουσιο αυτης της σκεψης του παντα 1% χανει και καει ολη του τη ζωη.Στην ουσια 1% δεν ειναι.Ειναι 0,000.....00001% .αλλα ακομα και αυτο τρωει σαδιστικα ολοκληρη σου τη ζωη .Εμενα μου φαγε πολλη ενεργεια και πολλες κατακτησεις που ειχα κανει και πολλες αλλες σημαντικες παραμετρους της ζωης μου.Ξερω πως η συμβουλη "μην το σκεφτεσαι" ειναι ανεφαρμοστη και απλοικη σε εναν ιδψ ασθενη.Παρε ολα τα οπλα που εχεις στη φαρετρα σου και πιασου απο οπου μπορεις.Φαρμακα, ψυχοθεραπεια δεν το συζηταμε καν οτι βοηθουν.Κατα τ αλλα "ριξτο εκει που τη βρισκεις".Εγω το ειχα ριξει στο αλκοολ γιατι ημουν απαιδευτος πανω στο θεμα και δεν ειχα καταλληλη γνωση επι του θεματος.Ελπιζω να βρεις καλυτερες διεξοδους.Η ασθενεια σε κανει να απομονωνεσαι και να μην μπορεις να ανταποκριθεις στις κοινωνικες υποχρεωσεις-παλεψε το ομως να μην ξεκοπεις-σου μιλαει ενας καμμενος(απο το 1%) πανω στο θεμα.Ενα βιβλιο που μπορεις να ψαξεις ειναι το obsessive compulsive disorder the 4 steps.Στα αγγλικα ειναι αλλα θα σε βοηθησει θα σου προτεινει λυσεις.Κυκλοφορει στο ιντερνετ.Υπαρχουν και στα ελληνικα -αν αισθανεσαι πως δεεν ξερεις πολλα για την ασθενεια-νευρωση -ανεπιφυλακτα θα σου προτεινα να αγορασεις 1.Η γνωση για το τι σε τρωει σταματαει να κανει την ασθενεια τοσο τερας οσο μπορει να σου φαινεται σημεραΕλπιζω να βοηθησα καπως.Να ξερεις πως 99% ειναι αρκετο για να ζησεις μια φυσιολογικη ζωη.Μακαρι να βγεις εντελως απο την νευρωση εστω και κατα 99%.--Τωρα αν ειναι βιολογικα η ψυχολογικα η κοινωνιολογικα τα αιτια για μενα ειναι ενας συνδυασμος αυτων και στον καθενα ασθενη διαφορετικος.

Quote:

---

Originally Posted by james-dinami

Κλασικη περιπτωση ιδψ edim.Το ποσοστο 1% το ανεφερα και εγω πολλακις στο γιατρο μου για να του περιγραψω την κατασταση μου.Ξερω τι θα πει να σε σκοτωνει αυτο το 1% που ειναι surebet πως δεν θα επαληθευτει ποτε.Δηλαδη αν υπηρχαν στοιχηματα βεβαιοτητας για το αν θα πραγματοποιηθει αυτη η ανυσηχια του 1% κανεις δε θα στοιχηματιζε σ αυτο και ολοι θα κερδιζαν.Ο ιδψ ασθενης ομως που δε θα συνηδειτοποιουσε το ανουσιο αυτης της σκεψης του παντα 1% χανει και καει ολη του τη ζωη.Στην ουσια 1% δεν ειναι.Ειναι 0,000.....00001% .αλλα ακομα και αυτο τρωει σαδιστικα ολοκληρη σου τη ζωη .Εμενα μου φαγε πολλη ενεργεια και πολλες κατακτησεις που ειχα κανει και πολλες αλλες σημαντικες παραμετρους της ζωης μου.Ξερω πως η συμβουλη "μην το σκεφτεσαι" ειναι ανεφαρμοστη και απλοικη σε εναν ιδψ ασθενη.Παρε ολα τα οπλα που εχεις στη φαρετρα σου και πιασου απο οπου μπορεις.Φαρμακα, ψυχοθεραπεια δεν το συζηταμε καν οτι βοηθουν.Κατα τ αλλα "ριξτο εκει που τη βρισκεις".Εγω το ειχα ριξει στο αλκοολ γιατι ημουν απαιδευτος πανω στο θεμα και δεν ειχα καταλληλη γνωση επι του θεματος.Ελπιζω να βρεις καλυτερες διεξοδους.Η ασθενεια σε κανει να απομονωνεσαι και να μην μπορεις να ανταποκριθεις στις κοινωνικες υποχρεωσεις-παλεψε το ομως να μην ξεκοπεις-σου μιλαει ενας καμμενος(απο το 1%) πανω στο θεμα.Ενα βιβλιο που μπορεις να ψαξεις ειναι το obsessive compulsive disorder the 4 steps.Στα αγγλικα ειναι αλλα θα σε βοηθησει θα σου προτεινει λυσεις.Κυκλοφορει στο ιντερνετ.Υπαρχουν και στα ελληνικα -αν αισθανεσαι πως δεεν ξερεις πολλα για την ασθενεια-νευρωση -ανεπιφυλακτα θα σου προτεινα να αγορασεις 1.Η γνωση για το τι σε τρωει σταματαει να κανει την ασθενεια τοσο τερας οσο μπορει να σου φαινεται σημεραΕλπιζω να βοηθησα καπως.Να ξερεις πως 99% ειναι αρκετο για να ζησεις μια φυσιολογικη ζωη.Μακαρι να βγεις εντελως απο την νευρωση εστω και κατα 99%.--Τωρα αν ειναι βιολογικα η ψυχολογικα η κοινωνιολογικα τα αιτια για μενα ειναι ενας συνδυασμος αυτων και στον καθενα ασθενη διαφορετικος.

---

Αυτο προσπαθω και γω να εξηγησω στους δικους μου. Οτι ειναι δυνατο αυτο το 0,000000001% να με επηρεαζει ολοκληρη μερα. Ειμαι σε διακοπες με το αγορι μου αυτη την στιγμη και παλι με βασανιζει η σκεψη. "και αν ...."... Παιδια για οσους ξερουν και το βιωνουν αντιλαμβανονται την δυσκολια που εχει καποιος ιδεοψυχαναγκαστικος να βρει νοημα ωστε να ζησει παρεα με τις εμμονες του χωρις να τον επηρεαζουν! ή τουλαχιστον χωρις να τον επηρεαζουν πολυ!. Για οσους δεν ξερουν , καλυτερα να μην μαθουν ποτε πως ειναι να τυραννιεσαι μεσα στην αμφιβολια ενος τετοιου ποσοστου. Παντα υπαρχει αυτο το "και αν ηταν αλλιως, και αν δεν το θυμαμαι, και αν δεν...οτιδηποτε"....
Παρακαλαω τον Θεο καθημερινα να με λυτρωσει απο αυτο το βασανο...Αλλα δεν λυτρωνομαι. Ηρεμω προσωρινα και μετα παλι τα ιδια. Αναλυση σκεψεων ολη την ωρα και βασικα αναλυση των ιδιων συνεχεια σκεψεων και καταναγκασμων. Εχει γινει καθημερινη ιεροτελεστια ολο αυτο! Και το ξερω πως ειναι αμαρτια αλλα παιδια δεν εχει κανενα νοημα να ζεις ετσι. Οταν ειμαι χαλια, με πιανει αυτη η απογοητευση και ειμαι χαλια αυτη την στιγμη διοτι αδυνατω να χαρω τις 6ημερες διακοπες μου και κατέπεκταση ολη την ζωη μου διοτι αυτο συμβαινει οοοοολο τον χρονο. Και ειδικα τωρα που παιρνω τα φαρμακα με τις χουφτες και δεν βλεπω αποτελεσμα με πιανει ακομα περισσοτερο η απογοητευση :(...