Πως να ξεφύγουμε απο την θλίψη και την μελαγχολία,τρόποι αντιμετώπισης καταθλιψης

Καλησπέρα σε όλους!Ειμαι ολοκαινουρια στην παρέα!γραφω πρώτη φορά στο φορουμ(συγχωρεστε με για τα λάθη ειναι απο το κινητό)!αχ βρε παιδια τι εχω τραβήξει εγώ απο καταθλιψη πρεπει να τα εχω περάσει ολα(αγορά φοβία,το αλλο που νομίζεις οτι ονειρεύεσαι και πολλα αλλα). Η δική μου ιστορία ξεκινάει απο τα 14 μου χρονια όπου ανάμεσα σε μια παρέα δοκίμασα δυο τζουρες χάσισι(ούτε να το γράψω δεν θελω) και με έπιασε μια ζαλαδα του τύπου κόλλησε το μυαλό μου,δεν ήξερα που βρισκόμουν,σαν να τα έχασα αλλα είχα την συνείδηση μου. Τσπ πάω Σπιτι και αμέσως λέω τι μου εχει συμβεί σαν να συνερχομουν και μετα πάλι τα ίδια.με πήγανε οι δικοί μου σε μια ιδιωτική κλινική και μου έβαλαν όρο(είχα φάει και τις σφαλιάρες μου απο τον αυστηρό πατέρα μου) στεναχώρια οι δικοί μου και τι συνέβη και πως κτλ Έλα ομως που και την επόμενη μέρα με πιάσανε τα ίδια ταχυκαρδια αισθημα ζαλης φοβος
μούδιασματα....,ετσι ξεκινάει ο γολγοθας εξετάσεων.Διαγνωση τρελή αναιμια που φοβήθηκαν οι γιατροί για εσωτερική αιμοραγια.Τελικα ολα καλά!περναν τα χρονια σημερα ειμαι 28 χρονων και μεχρι τα 23 μου που παντρευτηκα και έκανα ενα γλυκύτητο παιδάκι ολα καλά.τελειωσα και ενα χρόνο μετα το πανεπιστήμιο και τελεια!ξεχασα να σας πως οτι έπαθα Κριση Πανικου στην γέννα που γέννησα με καισαρικη και δεν ήθελα καθόλου αλλα δεν γινόταν αλλιώς.
Με ειχε πιασει ένας φοβος στο χειρουργείο γιατι ήμουν ξύπνια με επισκληριδιο και τα καταλάβαινα ολα!απο τότε μεχρι σημερα παθαινω φοβερές κρισεις αυτά τα τελευταία 4 χρονια ειναι μαρτυριο!ειδικα τα δυο χρονια μετα την γέννα αφήστε μ
Κάθε μέρα νόμιζα οτι κάτι θα παθώ! Το παλεύω ομως δεν το βάζω κάτω ενω ξέρω τι εχω προσπαθώ να το πολεμησε αλλα δεν θελω να πάω σε ψυχολόγο και λυπάμαι που το λέω δεν εχω κάτι με τους ψυχολόγους απλά φοβάμαι γιατι νομίζω οτι θα με κανει να νιώσω χειρότερα ενω ξέρω πως δεν ισχυει κάτι τέτοιο.πειτε μου τη γνώμη σας.ευχαριστω εκ των προτέρων.

Ξεχασα να σας πω οτι ενα χρόνο αφότου γέννησα μετακόμισαν σε ενα μικρότερο σπιτι στο δικό μας γιατι νοικιαζαμε μεχρι τότε.εντωμεταξυ
μένω μακριά απο τους γονεις μου μισή ωρα απόσταση με το αμάξι και αυτο με στεναχωρεί πολυ.Επισης εκεί που δουλεύω ειμαι υπεύθυνη και δεν φαντάζεστε τι αγχος κουβαλαω να φανταστείτε επρεπε να κανω μια παρουσίαση και με έπιασε συνεχης ταση για εμετο ταχυκαρδια εφιδρωση γενικά αγχος αγχος αγχος νομίζω οτι δίπλα απο τη λέξη αγχος θα βλέπω το ονομα μου!καλα για να μην σας πω τι εξετάσεις εχω κανει μεσα σε τέσσερα χρονια το μονο που μου έχουνε βρει ειναι προωπτωση μιτροειδους βαλβιδα στην καρδια ενα φύσημα ταξί,σιδηροπενικη αναιμια την οποία την εχω απο 5 χρονων και αυχενικο σύνδρομο! Αυτά!

Να πω την αληθεια θεωρώ οτι γενικά απο μικρή είχα έντονες φοβίες όπως με την θαλασσα δεν κολυμπάει στα βαθειά απο μικρή,δεν οδηγώ μεγάλες αποστάσεις με το αμάξι αν και δω που μένω ειναι απαραίτητο μέσο μετακίνησης,το σκοτάδι το βράδυ δεν κοιμάμαι χωρις φωτακι, αυτο το εχω μεταδώσει και στο παιδι μου, στην φάση που ειμαι δεν μπορω να πάω ταξίδι με πλοίο η με αεροπλάνο παθαινω πανικό,τελευταία φορά μπήκα πριν ενα μηνα σε καράβι για τεσσερις ωρες νόμιζα οτι θα πεθάνω και έργα στον εαυτό μου"μπορείς να το παλεψεις,πρεπει να πας,χαλάρωσε" και πολλα τετοια!καλα αυτός ο αντρας μου απορώ πως με αντέχει βέβαια με αγαπάει παρα πολυ και τον ενοχλεί όλο αυτο αλλα δεν το δείχνει για να μην με κανει και νιώσω χειρότερα!τι να πω πιστεύω πως ο χρόνος ειναι γιατρός και οτι με τον καιρο τα πράγματα θα καλυτερευσουν!!!

αυτο που περνας εσυ εγω το περναω τ τελεταια 2 χρονια που εχω χασει τν μαμα μου...ολες οι ευθυνες το σπιτι ο αδερφος μκ ο πατερας μου ειναι στα δικα μ χερια,,επιπλεον δουλευω σπαστο ωραριο οποτε εχω γινει χιλια κομματια...στην αρχ καθε μερα ζαλιζομουνα ειχα ατονια φοβια ταχυκαρδια τρεμουλο τ παντα ολα,οταν εμπαινα σε ενα κλαμπ παθαινα κριση πανικου!!σμερα τοθς τελευταιους μνες ειμαι πολυ καλυτερα εχω βρει τροπους για ν πετυχαινω τ προγραμμα μ μ βοθανε οι φιοι κ πιο πολυ τ αγορι μου!!!!ζσε τν ευτυχια τ παιδιου σ πηγαινες βολτα μ τον αντρα σκ γενικα γεμισε τον χρονο σ πιστεψε μ θα περασουν ολα!!!!

Ευχαριστω για την συμβουλή πιστεύω οτι λιγο πολυ σε αυτες τις δύσκολες μερες που ζούμε με ολα όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν με αφήνουν να ευχαριστηθω τιποτα.το μυαλό μου ειναι συνεχεια στο τι μας ξημερώνει αύριο τι αλλα δύσκολα μας επιβάλλουν και πολλα τετοια.σιγουρα δεν μπορει να μην με αγγίζουν ολα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου αλλα τα παιρνω ολα και πολυ προσωπικά.οτι θα έρθει η καταστροφή για όλους. Πραγματικά δεν αφήνω τον εαυτό μου να ευχαριστηθεί τις όμορφες στιγμές που περναει,πάντα σκέφτομαι δεν γινεται να περνάω τόσο όμορφα.παντως νιωθω ηδη πιο όμορφα που τα λέω σε κάποιον.

Α!να γράψω κι ολας οτι θυμάμαι μου συνέβη έντονη κριση πανικου μη ελεγχόμενη οταν έδινα τελευταίο μάθημα στη σχολη!η καρδια μου να παει να σπάσει και επειδή ήμουνα στο μετρό μονη μου εκεί ητανε η Τρίτη κριση πανικου που είχα παθει(η πρώτη στα 14, η δευτερη στη γέννα) ήξερα οταν μου συνέβαινε οτι στο μετρό οτι ειναι ολα στο μυαλό μου θα περάσει και απο τότε δεν πάω πουθενά μονη μου ειδικα στο μετρό τρένο,θελω να εχω κάποιον πάντα μαζι μου που και πάλι μια μικρόκρισουλα θα την παθώ.τι πράγμα και αυτο αν μου πει κάποιος τωρα πάρε το πλοίο και πήγαινε στην Κρήτη διακοπές κι ολα πληρωμένα δεν υπαρχει περιπτωση θα πεθάνω!

και εγω τ ιδιο αποφευγω καποια πραγματα απο φοβο!!!ακομα και ν οδηγσω μονη μου και αλλα πολλα!!!!προσπαθω ν τα ξεπερασω πιστευω τ καταφερνω!!!!ξερω οτι για ν περασει κατι πρεπει ν πεφτεις κατα πανω του δηλ τ εννοω...φοβασαι ν εισαι μονη μεινε μον φοβασαι ν οδηγεις οδηγα!!!!κανε οτι φοβασαι θα δεις πωσ ετσι περναει!!!!δουλευει!!!

Ναι έχεις δίκιο οταν αντιμετωπίζεις τους φόβους σου εισαι πολυ καλυτερα αυτο ισχυει.ηδη νιωθω πολυ καλυτερα που υπάρχουν άτομα που αισθανονται το ίδιο με εμενα.

να σου κ κατι αλλο κ ποιος ειναι τελειως καλα?πιστεψε με ολοι οι ανθρωποι νιωθουν καπως απλα εμεις τ κανουμε χειροτερο μ την σκεψη μας.....σκεψου τολιγο....πριν τ αγορι μου βαριοταν που κ δεν ενιωθε πολυ καλα δεν πασχει ουτε απο αγχο ουτε τπτ απλα τον επιιασε δεν τ πηρε κατακαρδα κ τ περασε!!!εγω παλι οχι απο κακια αλλα μεσα μ ενιωσα καλα γιατι ειδα πως ο καθενας μας μπορει ν νιωσει καπως,ανθρωποι ημαστε λογικο ειναι!!!απλα εχουμε τον φοβο μεσα μας κ το κανουμε πιο εντονο πιστευω!!!

Αχ ποσο δικιο έχεις!

Μηπως τελικα έχουμε πολυ υψηλά ιδανικά για τον εαυτο μας και πρεπει να χαλαρώσουμε?εγω τον τελευταίο καιρο ψάχνω να βρω τι με χαλαρώνε παλιά πριν απο τις κρισεις όπως η γυμναστικη η αγορά φτηνών ωραίων πραγματων η μουσικη που πάντα με ανέβαζε η αναγνωση βιβλίων οι όμορφες μυρωδιές απο κεριά χαλαρωτικα κ.α μικροπράγματα που ομορφαιναν τη ζωη μου!λεω να τα να αρχίσω για να νιώθω καλυτερα!

Quote:

---

Originally Posted by mantis I

Μηπως τελικα έχουμε πολυ υψηλά ιδανικά για τον εαυτο μας και πρεπει να χαλαρώσουμε?εγω τον τελευταίο καιρο ψάχνω να βρω τι με χαλαρώνε παλιά πριν απο τις κρισεις όπως η γυμναστικη η αγορά φτηνών ωραίων πραγματων η μουσικη που πάντα με ανέβαζε η αναγνωση βιβλίων οι όμορφες μυρωδιές απο κεριά χαλαρωτικα κ.α μικροπράγματα που ομορφαιναν τη ζωη μου!λεω να τα να αρχίσω για να νιώθω καλυτερα!

---

Ρε παιδια..η κατασταση ειναι τραγικη!! Δεν αντεχω αλλο! Η ζωη μου ειναι μια χαρα.Γυρισα στους γονεις μου,επιασα μια δουλεια ,περναω καλα..τωρα εκλεισα μια αλλη δουλεια που αγαπαω πολυ και θελω να την κανω.ομως δεν μ αφηνου οι βλακειεσ!! εκει που ειμαι μια χαρα,το μυαλο μου ξεκιναει να κανει εκατομμυρια σκεψεις ασταματητες που μετα δεν τις θυμαμαι, καιγεται το στηθος μου μεχρι το λαιμο, η καρδια μου παει να σπασει ,δεν με χωραει ο τοπος, η καλυτερα η γη ολοκληρη ,το κεφαλι μου σφιγγεται και ζαλιζομαι, δεν εχω επαφη μ το περιβαλλον και μετα με πιανει υπνος ! σαν να πεφτουν οι διακοπτες μου..οσο παει και προστιθεται νεο συμπτωμα! 3 μερες ημουν καλα!! και μετα ηρθε παλι να μεαποτελειωσει! δεν αντεχω!!!!! Γιατι συμβαινει αυτο?? βεβαια εχω περασει τοσα τελευταια και τα εχω αναφερει σε πολλα θεματα μου,αλλα φτανει!! γιατι δεν φευγει??????

πιστευω πως όλα ειναι στο μυαλό μας ,δινουμε δυναμη σε αυτα που φοβομαστε και αυτα που σκεφτομαστε με το να τα πιστευουμε.Πρεπει να λεμε και να πιστευουμε πως είμαι καλα ειμαι καλά τιποτε δεν θα με βλάψει .Αυτο προσπαθω να κανω και εγω γιατι και εγω συνεχεια σκεφτομαι αρνητικά κανω σκεψεις που μου ρίχνουν την διαθεση .Διαβαστε το secret θα σας βοηθησει και εγω προσπαθω να το καταπολεμησω προσπαθω να μην δηλητηριαζω τις στιγνες μου απο την στιγμη που όλα πάνε καλα..ξερω γω τι να πω ..

Πραγματικά μετά από ένα χρόνο σκέφτηκα ποσο "μαλακιες"χωρις παρεξήγηση είμαστε ολοι.Εχουμε διπλα τόσο όμορφα πράγματα και ασχολούμαστε με blogs και μας ρίχνει πιο πολυ ενω νομίζουμε οτι νόσουμε ψυχικα!Οχι δεν νόσουμε ψυχικά με Κρισαρες πανικου και αγχη νοσεί το περιβάλλον μας αυτο πρεπει να αλλάξουμε γιατι εαυτος μας δεν αντέχει την μιζέρια γύρω του!Χαρειτε με την ομορφιά που υπάρχει γύρω σας,με τον κοσμο που σας περιβάλλει δειτε με άλλη πλευρά "μια μεθυστικη" ματιά τα σκατα που συμβαίνουν γύρω μας.Μην με παρεξηγειτε αλλα ο καθένας απο εσάς ξεχωριστά ειναι οκ!Δεν εχει τιποτα,η κυβέρνηση κι ο κόσμος γύρω του ειναι γαματα και μπορει να τον αλλάξει αν την δει αλλιώς.Ειμαι μητέρα ενος κοριτσιού και ειμαι ευτυχισμένη που κάθομαι η μαλακό και ψάχνομαι με τη δουλειά με το τι ειπε ο ενας για μένα και ο άλλος να πανε να μπιπ.....,Αυτοί να κοιτάξουν τα χάλια τους και οχι εγω.Απλα εγω δεν εχω αυτοπεποίθηση αλλα θα την απόκτησω και οχι με ψυχολόγο να μου τρώει τα λεφτα που δεν εχω αλλα με την φράση "η ευτυχία δεν ειναι πραγματα"Γεια σας φίλοι μου!!!!