ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Καλησπέρα, είμαι καινούργια στο φόρουμ. Πολλές φορές σκέφτηκα να γράψω αλλά πάντα κάτι με σταματούσε. Θα με ρωτήσετε γιατί σήμερα???
Γιατί σήμερα νιώθω πιο έντονα από ποτέ ότι είμαι μόνη, ότι δεν με καταλαβαίνει κανείς. Περνάω τις μέρες μου κλεισμένη στο σπίτι σκέφτομαι συνέχεια,αγχώνομαι
πως δεν είμαι καλή για τίποτα,μια απογοήτευση, μια δειλή που τα παρατάει μπροστά στις δυσκολίες, που δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτα από τη ζωή. Είναι μέρες που δεν
έχω όρεξη να μιλήσω.Κάποιες στιγμές νιώθω ότι είμαι ένας ψυχρός μονόχνοτος άνθρωπος που διώχνει τους άλλους από δίπλα του. Κάποιες στιγμές νιώθω ότι δεν έχω αισθήματα αλλά αν είναι έτσι γιατί νιώθω τόσο πόνο ρε γαμώτο???? γιατί????
Πιο πάνω μίλησα για απογοήτευση, αυτό είναι που με χαρακτηρίζει, αυτό που νιώθω συνέχεια δεν είμαι αρκετά καλή όσο και να προσπαθώ θα απογοητεύω τους άλλους.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ αυτή η λέξη έχει κολλήσει στο μυαλό μου.
Σε έναν άνθρωπο τα έχω πει αλλά δεν καταλαβαίνει. Μου λέει ότι είμαι άρρωστη και πρέπει να πάρω τη ζωή στα χέρια μου να βγω έξω αλλά δεν μπορώ .Δεν είναι εύκολο δεν μπορώ να αλλάξω. ΔΕΝ με ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ελπίζω να το κάνετε εσείς.

Καλησπερα ada. Θελεις να μας πεις πιο πολλα πραγματα για εσενα?
Ποσο καιρο αισθανεσαι ετσι? Ποσο χρονων εισαι?

Υῆρξε μηπως καποιο γεγονος που εριξε την ψυχολογια σου?

Eίμαι 24. Πάντα ήμουν ντροπαλή, κλειστός άνθρωπος.Τα τελευταία 5 χρόνια όμως η κατάσταση έχει γίνει χάλια. Ζω για το τι θα πουν οι άλλοι. Πάντα προσπαθώ υπερβολικά ποτέ δεν θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Όταν επιστρέφω από μια έξοδο(σπάνια) πάντα σκέφτομαι ήμουν καλή μήπως είπα καμιά βλακεία πέρασε καλά ο άλλος, μήπως ήμουν βαρετή μήπως τον απογοήτευσα.Όλο αυτό είναι τόσο ψυχοφθόρο που τελικά κλείνομαι περισσότερο στον εαυτό μου. Έχω φτάσει να είμαι ένα μήνα κλεισμένη στο σπίτι να μην έχω βγει καθόλου να μην έχω όρεξη για τίποτα.Κάθομαι και σκέφτομαι συνέχεια ότι άσχημο μπορεί να έχει συμβεί στο παρελθόν.Κουράζομαι ακόμα και να μιλήσω μερικές φορές

και γω ετσι ακριβως αισθανομαι ...και γω δυστυχως εχω παραιτηθει απο πολλα καταλαβαινω ακριβως πως αισθανεσαι γιατι ετσι ακριβως αισθανομαι και γω και η αληθεια ειναι οτι δεν ανοιγομαι να το πω σε δικο μου ανθρωπο γιατι ξερω πως δεν θα με καταλαβει αλλα και πως αυτα που θα του πω θα τα θεωρησει βλακειες χαζομαρες ...δυστυχως τα κραταω χρονια αυτα τα συναισθηματα και απλα εχουν διογκωθει πλεον και πολυ απλα δεν ξερω τι να κανω...σου εχω στειλει κ προσωπικο μηνυμα αν θελεις δες το

Καλησπέρα, ada8 έχεις σκεφτεί να επισκεφτείς κάποιον ψυχολόγο, για να συζητήσετε όλα αυτά?

Same here...αστα..δεν παλευετε

νομίζεις νοιάζει κανέναν αμα θα πεις καμία βλακεία αν πεις κ τον ενοχλήσει θα στην πει αν δεν στην πει μια χαρά επίσης μπορεί να στη λέει κάποιος γτ βλέπει ότι δεν την παλεύεις μη δίνεις σημασία κ κανε τα δικα σου στην πραγματικότητα δεν τον νοιάζει στα τέτοια του σε γράφει γραφτόν κ εσυ

εχετε σκεφτει καθολου πως μηπωσ τα ατομα που σασ περιτριγυριζουν ειτε ειναι οικογενειακα η φιλικα ειναι κατα μια εννοια ψυχικα διαταραγμενα,εχουν τα ιδια ψυχολογικα προβληματα και σασ τα εχουν μεταφερει? γ αυτο οχι δεν μπορουν αλλα δεν θελουν να σας καταλαβουν?

ευχαριστώ όσους με σκέφτηκαν και απάντησαν. δυστυχώς δεν έχω την οικονομική κατάσταση για ψυχολόγο.Ο άνθρωπος στον οποίο το είχα πει
ήταν η μητέρα μου.Είχε σοκαριστεί μου έλεγε συνέχεια γιατί της το έκανα αυτό πως θα έβγαινε έξω στην κοινωνία και άλλα χειρότερα. Εκείνη την στιγμή το κατάλαβα, είμαι μόνη μου.

sofi12 δεν το είχα σκεφτεί αυτό αλλά νομίζω το πρόβλημα είμαι εγώ.Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μου και τους διώχνω. Και τσαντίζομαι με τον εαυτό μου γι αυτό. Αρχίζω και πιστεύω ότι είμαι ένας κακός άνθρωπος απαθής αδιάφορος.

elis δεν ξέρεις πόσο θα ήθελα να το κάνω αυτό απλά να είμαι ο εαυτός μου και να μην με νοιάζει ο άλλος, να πω ελεύθερα τη γνώμη μου αλλά αλλά......

Quote:

---

Originally Posted by ADA8

ευχαριστώ όσους με σκέφτηκαν και απάντησαν. δυστυχώς δεν έχω την οικονομική κατάσταση για ψυχολόγο.Ο άνθρωπος στον οποίο το είχα πει
ήταν η μητέρα μου.Είχε σοκαριστεί μου έλεγε συνέχεια γιατί της το έκανα αυτό πως θα έβγαινε έξω στην κοινωνία και άλλα χειρότερα. Εκείνη την στιγμή το κατάλαβα, είμαι μόνη μου.

---

Υπάρχουνε και κέντρα ψυχικής υγείας.Κοίτα στην περιοχή σου αν υπάρχει κανένα εκεί κοντά.Επίσης, κάποιοι δήμοι προσφέρουνε δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη.

mariafil αυτό σκεφτόμουν και εγώ σήμερα. Δεν περιμένω θαύματα αλλά αρχικά θα ήθελα κάπου να μιλήσω να τα βγάλω από μέσα μου σε κάποιον που δεν θα με κριτικάρει. έστω και για λίγο να νιώσω καλύτερα.

Δεν εισαι μονη, Πρεπει να γνωρισεις ομως τον εαυτο σου και να μαθεις να του φερεσαι καλυτερα...

Quote:

---

Originally Posted by ADA8

mariafil αυτό σκεφτόμουν και εγώ σήμερα. Δεν περιμένω θαύματα αλλά αρχικά θα ήθελα κάπου να μιλήσω να τα βγάλω από μέσα μου σε κάποιον που δεν θα με κριτικάρει. έστω και για λίγο να νιώσω καλύτερα.

---

Εγώ θα σου πρότεινα να το ψάξεις λίγο περισσότερο για δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη, και να μην το καθυστερήσεις.Αν βρείς κάποιον ψυχολόγο θα νιώσεις καλύτερα απ' την πρώτη συνεδρία. ::)