Πως καταφερνεις να αποκτησεις συντροφους και φιλους και γενικα αυτο που θελεις?

Διαβαζοντας λοιπον πολλα στο ιντερνετ εχω μερικες αποριες.Για να αποκτησουμε φιλους η συντροφους θα πρεπει να προσπαθουμε συνεχεια να αναζηταμε και ας τρωμε πολλες απορριψεις?
Βασικα ετσι και αλλιως αυτο δεν μπορουμε μονο να κανουμε?Γινεται να ερθει μονος του ο φιλος η ο συντροφος?Αμα δεν προσπαθησουμε και εμεις λιγο να βελτιωσουμε τον εαυτο μας και νιωσουμε ανεξαρτητοι δεν νομιζει να ερθει κανεις ουρανακατεβατος και ενω εμεις καθομαστε και κλαιμε την μοιρα μας.Σηκωνεσαι και προσπαθεις να βρεις αυτο που θελεις.
Το θεμα ειναι οταν μας τελειωνουν οι επιλογες εκει τι κανουμε που ψαχνουμε?Εναν συντροφο νομιζω θα βρεις ευκολα θα πας σε ενα κλαμπακι μια καφετερεια θα κοιταχτειτε θα μιλησετε θα γνωριστειτε η ακομα και απο το facebook.Με τους φιλους ομως?Αμα εκει που δουλευεις,σπουδαζεις εκει που πας για το χομπι σου δεν βρισκεις κανεναν τοτε τι κανεις που αλλου μπορεις να ψαξεις αμα σου εχουν τελειωσει οι επιλογες??
Ενταξει θα μου πειτε σκεφτεσαι καχυποπτα πρεπει να σκεφτεσαι πιο θετικα οτι εκει που θα πας θα βρεις καποιο-α ατομο-ατομα να ταιριαξεις,αλλα λεμε τωρα αμα μας εχουν τελειωσει οι επιλογες τοτε τι κανουμε?


Και κατι αλλο δεν ξερω για καποιο λογο απο τοτε που εφυγα απο το φορουμ εδω ενιωσα πολυ καλυτερα και εχω ανεβει ψυχολογικα καλο θα ηταν να κανατε το ιδιο η να μην ειστε συνεχεια εδω!Γνωμη μου παιδια!:)

Κι εγώ νομίζω πως η συνεχής αναζήτηση σε κάνει να έχεις περισσότερες παρέες. Αρκεί φυσικά να μην σου γίνει έμμονη ιδέα...
Και φίλους βρίσκεις και συντρόφους, παντού. Οπουδήποτε. Αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να έχεις και όρεξη να μιλήσεις και να εκτεθείς.

Το φόρουμ εμένα μου αρέσει πολύ. Δεν με ρίχνει, ίσα ίσα...

Κανονες στη δημιουργια παρεων ΔΕΝ υπαρχουν. Ολα αυτα π κυκλοφορουν στο διαδικτυο κ σε περιοδικα κ δεν ξερω που αλλου ειναι μουφες. Απλα να εισαι ο εαυτος σου. Κ να προσπαθεις κι εσυ, αμα καθεσαι ολη μερα σπιτι σ δν θα ερθει ο φιλος να σ χτυπησει το θυροτηλεφωνο κ να σου πει "Ελα ρε Χρηστο παμε για κανα καφε?"
Ειδικα οταν σπουδαζεις κ εχει η σχολη 200-300 ατομα καινουργια το χρονο, ειναι δυνατον να μν υπαρχει ουτε ΕΝΑ ατομο απο τα τοσα να ταιριαξεις? Ε μην τρελαινομαστε..

Και εγω μια βδομαδα που εμεινα εκτος φορουμ λόγω διακοπών ούτε μου έλειψε, ούτε έννοιωσα αναγκη να μπω στο χωρο.
Το αν θα ανεβεις ή όχι ψυχολογικα εξαρταται από τι κανεις εκεί έξω που εισαι και όχι από το αν μπαινεις ή όχι στο φορουμ.
Ως προς το ζητημα φιλιας και συντροφου που θιγεις, άμα εισαι ανεβασμένος ψυχολογικα τα πράγματα ειναι πολύ πιο εύκολα, στα ματια των άλλων εισαι θετικό άτομο και έτσι είναι πιο δεκτικοι στο να συναναστραφουν μαζι σου.

αυτο το θεμα παραμενει μυστηριο και για μενα. δε μπορω ακομα να καταλαβω πως καταφερνεις να κανεις τους ανθρωπους να κολλαν επανω σου. ειτε φιλικα να σε καλουν να βγαινετε τακτικα και να δειχνουν ενδιαφερον, ειτε ακομα περισσοτερο ερωτικα να σε ποθουν και να σε θελουν συνεχεια κανωντας σου ολα τα χατηρια με προθυμια.

τις πιο πολλες φορες παντως που ημουν ο εαυτος μου, πιστευω πως αυτο που καταφερα ηταν να παρεξηγηθω. ειτε λογο καφριλας τρομαζωντας τους, ειτε λογο οτι αλλο καταληγωντας να σκεφτονται ασχημα για μενα. δε ξερω πλεον, απ'τη μια προσπαθω να μη δειχνω απ'το ξεκινημα κατι ασχημο, απ'την αλλη ετσι καταντω να νιωθω πως υποκρινομαι, και τελικα κουραζομαι και τα παραταω προτιμωντας να αφεθω ελευθερος ξαναγυρνωντας στη μοναξια.

με τις σημερινες συνθηκες παντως, λαμβανωντας υποψη φτωχεια κι ανεργεια, σε συνδιασμο με τη μοναξια κι αντικοινωνικοτητα (που οι περισσοτεροι αντιμετωπιζουμε εδω), αν δεν εχεις φεησμπουκ ειναι σαν να μην υπαρχεις καθολου πουθενα. οποτε πως περιμενεις μετα να βρεις οχι απλα γκομενα, αλλα εστω ενα ατομο να σου μιλησει ?

κοιτα εγω οταν δεν εβγαινα καθολου απο το σπιτι και καθομουν μπροστα απο εναν υπολογιστη αρχιζα να τα χανω πραγματικα.Οταν εβγαινα εξω για καμια δουλεια που ειχα ενιωθα πολυ καλυτερα!!Που να γνωρισεις ατομα?βρες κανα χομπι και κανε αυτο π σ αρεσει αυτο που γουσταρεις,εγω οταν βγαινω εξω αλλαζει ολη μου η ψυχολογια βασικα αμα εισαι απασχολημενος με πραγματα και θα εισαι πιο ωραια με τον εαυτο σου και δεν θα λες να δεν εχω με ποιον να βγω η σημερα δεν θα βγω κτλ και οι αλλοι θα σε βλεπουν ως ενδιαφερον ατομο αμα εισαι πολυασχολος

Χρήστο, έκανες άλμα βρε συ από τοτε που σε πρωτοδιάβασα εδώ. Συνέχισε στον ίδιο ρυθμό. Πας πολύ καλα. Δεν εισαι πια το κλειστο, απομονωμένο παιδί που δεν ηξερε πως να συναναστραφεί και του διναμε συμβουλες. Άλλαξες!

Νομίζω πως ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες είναι αυτό που λέει παραπάνω ο Γιάννης, να έχουμε θετική προδιάθεση. Έτσι και στους άλλους είμαστε πιο ελκυστικοί και εμείς είμαστε πιο ανοιχτοί στο να ανακαλύψουμε και να κατανοήσουμε τους άλλους και να βρεθούν σημεία επαφής.

Εννοείται βέβαια πως χρειάζεται και αναζήτηση και όρεξη για ειλικρινή επικοινωνία. Δεν νομίζω ότι τελειώνουν ποτέ πραγματικά οι δυνατότητες κι οι επιλογές, απλά δεν είναι το ίδιο σε κάθε φάση της ζωής μας. Όταν δεν είμαι σε πολύ καλή διάθεση, έχω δει ότι βοηθάει τελικά απλά να δίνω χρόνο και στον εαυτό μου και στους γύρω μου, χωρίς να βιάζομαι να επιλέξω ή να απορρίψω.

Τώρα, το να βρούμε ανθρώπους που θα κολλάμε πολύ, είτε ως φίλοι είτε ως σύντροφοι, ναι δεν είναι το πλέον συνηθισμένο... αλλά γίνεται πολύ ευκολότερο όταν τα βρίσκουμε με τον εαυτό μας.