Originally Posted by
ioannis2
Μήπως είναι αποτέλεσμα ενοχών που σε έχουν φορτώσει σε πιο μικρές ηλικίες? πχ μην το κανεις αυτο, μην πεις εκεινο, αμα συμβει αυτο θα γινει μεγαλο κακο κλπ και αυστηρης κριτικής και επιπληξης για το καθε λαθος που εκανες και της μεγαλοποίησης του απ αυτους που σε επέπλητταν και της υποσυνείδητης από εσενα αφομοίωσης της μεγαλοποίησης αυτης με αποτελεσμα να προσπαθεις συνεχως να κανεις τα παντα στην εντελεια σε συνδυασμό με φοβο/εμμονή ότι το παραμικρό που θα πάει στραβα θα προκαλέσει μεγάλη ζημια?
Πόσο προσπάθησες αυτη την περίεργη σκέψη να την εκλογικεύσης? μέσα από τα αποτελέσματα των πράξεων σου (όχι από τη λόγω της σκέψης απραξία) να δεις αν ανταποκρίνεται η σκέψη στην πραγματικότητα δλδ αν οντως τελικα συνεβη αυτο το σοβαρό που σκεφτοσουν? η τελική απόδειξη ότι το σοβαρό που ανέμενες από την πράξη σου τελικά δε συνέβη συμβάλλει τα μέγιστα στο να απαμβλύνει και να λύσει το πρόβλημα.
Μου φαινεται για τη μορφη της ΙΨΔ, μορφη διαστρεβλωμενης σκεψης που λέγεται καταστροφικότητα δλδ αμα κανω αυτο μετα θα συμβει εκεινο και αυτο θα φερει το αλλο και τελικα θα συμβει κατι παρα πολύ άσχημο. Όσες φορες μου περασαν τετοιες σκεψεις ειδα πως στο τελος δεν γινόταν τιποτα απ όλα αυτα. Το μονο που προσφερει ειναι αδρανεια χωρις όμως να σημαινει ότι στη ζωη μας δε θα μαστε προσεκτικοί.
Cina, αμα οι σκέψεις σου ειναι εντονες σε τετοιο βαθμο που ουσιαστικά σε αφαιρούν από την πραγματικότητα, σκέφτεσαι σε βαθμό που να χανεις την αισθηση του τι πραγματικα συμβαινει γυρω σου, νομίζω διεγειρει σε τετοιο βαθμο τη φαντασια σε σημειο που να γινεται πεποίθηση ότι συνέβηκαν πραγματα τα οποια μόνο φανταστικες. πχ προχθες ειχα την πεποιθηση ότι μια συναδελφο την ειδα στη δουλεια το πρωι και μετα εφυγε επειδη ηταν αδεια ενώ δεν ειχε παει καθόλου.