Κατάθλιψη και σχιζοειδή διαταραχή

Γειά σας. Είμαι 31 χρονών και πάσχω από κατάθλιψη και σχιζοειδή διαταραχή. Ειδικά τον τελευταίο χρόνο τα πράγματα πήγαν πολύ άσχημα με την κατάστασή μου, υποτροπίασα σε βαρύ επεισόδιο πριν 2-3 μήνες και πλέον νομίζω ότι είμαι σε μια κατάσταση ανάρρωσης. Είμαι με φαρμακευτική αγωγή και ο γιατρός μου μού δήλωσε ότι δεν μπορεί λόγω των αναγκών μου να με παρακολουθήσει θεραπευτικά, παρά να μου ρυθμίζει αραιά και μόνο την αγωγή. Μου συνέστησε ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία, ομαδική αν δεν κάνω λάθος και για τον λόγο αυτό μου πρότεινε 3 κέντρα που δύνανται να κάνουν κάτι τέτοιο. Δυστυχώς ο ίδιος από ότι καταλαβαίνω, δεν μπορεί ή δεν ξέρει να με παραπέμψει σε κάποιο συγκεκριμένο.

Στο Αιγινήτειο νοσοκομείο έχουν κάποιες ομάδες, στο Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής http://www.hcmhr.gr και στο Ανοιχτό Ψυχοθεραπευτικό κέντρο http://www.opc.gr .

Δεν έχω πια το κουράγιο να τα πάρω με την σειρά να ψάξω να μάθω τι και πώς δουλεύουν σε αυτά τα κέντρα, ούτε και κάποιον κοντά μου να με βοηθήσει. Έχω κουραστεί να ασχολούμαι με γιατρούς και με νοσοκομεία. Αν έχετε την ευγενή καλοσύνη και έχετε κάποια ψυχοθεραπευτική εμπειρία σε κάποιο από αυτά τα κέντρα θα ήθελα την συμβουλή σας.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Προς το παρρόν δεν έχει χρειαστεί να συμμετάσχω σε κάποια απο αυτές.
Οταν λες δεν έχεις κάποιον δίπλα σου;Η οικογενειά σου;

Προσπαθώ να καταλάβω πώς είσαι ...έχω το 1 απο τα 2 που έχεις και η μητέρα μου και τα 2!

Στην έσχατη κάνε ένα τηλ. πιστεύω οτι θα είναι σοβαρές προσπάθειες.Ο ψυχίατρος μου είναι στο Αιγινήτειο και μου φαίνεται πως θα κάνουν σοβαρή δουλειά!

Μή τα παρατάς!

Quote:

---

Originally Posted by Θεολόγος

Προς το παρρόν δεν έχει χρειαστεί να συμμετάσχω σε κάποια απο αυτές.
Οταν λες δεν έχεις κάποιον δίπλα σου;Η οικογενειά σου;

Προσπαθώ να καταλάβω πώς είσαι ...έχω το 1 απο τα 2 που έχεις και η μητέρα μου και τα 2!

---

Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον Θεολόγε. Οι σχέσεις μου με την οικογένειά μου είναι κάπως μεγάλη ιστορία. Εν ολίγοις, οι γονείς μου άφησαν ανάπηρη την ψυχή μου και με έκαναν αυτό που έχω γίνει. Τους έχω συγχωρέσει, αλλά δεν μπορούν, και ούτε θέλω να ασχοληθούν άλλο με την ζωή μου. Νομίζω έκαναν ήδη αρκετά. Τον αδερφό μου δεν θα ήθελα να τον μπλέξω με τις αρρώστιες μου. Αρκετά έχει και ο ίδιος. Και εδώ που τα λέμε, καλύτερα να έχει μια καλύτερη εικόνα για τον μεγάλο του αδερφό από αυτή του ψυχασθενή.

Αλήθεια, είσαι κοντά με την μητέρα σου και εκείνη μαζί σου; Πώς είναι οι σχέσεις σας έχοντας αυτό το πρόβλημα; Νιώθω πως είναι ιδιαίτερα δύσκολο να έχω ανθρώπους κοντά μου σε αυτήν την κατάσταση. Πώς το διαχειρίζεστε;

Quote:

---

Στην έσχατη κάνε ένα τηλ. πιστεύω οτι θα είναι σοβαρές προσπάθειες.Ο ψυχίατρος μου είναι στο Αιγινήτειο και μου φαίνεται πως θα κάνουν σοβαρή δουλειά!

Μή τα παρατάς!

---

Να προσπαθήσω, να πάω κάπου. Μετά από τόσα χρόνια νομίζω πως το μόνο που πια με παρακινεί είναι η περιέργεια. Αλλά εδώ μιλάμε για 3 κέντρα και αν καταλαβαίνω καλά, χρειάζομαι ψυχοθεραπεία για αρκετό καιρό, ίσως χρόνια. Πώς να επιλέξω πού θα πάω; Και τηλέφωνο να τους πάρω, με ποιό κριτήριο να αποφασίσω; Δεν ξέρω.. Ίσως χάνομαι στις σκέψεις μου ή απλά έχω κουραστεί και μου φαίνονται όλα βουνό. Δεν ξέρω πια.

Σου έχω στείλει προσωπικό μήνυμα

Παιδιά, εγώ είμαι 31 χρόνων, θεωρώ πως έχω σχιζοειδή διαταραχή απ' τα 18 μου. Δεν βρίσκω νόημα στις ανθρώπινες σχέσεις, δεν κάνω φίλους ούτε μιλάω με τους ανθρώπους, μένω πολύ συχνά μόνος στο σπίτι και έχω κατάθλιψη, περνάω ατελείωτες ώρες στον υπολογιστή μου και παράλληλα, έχω έντονο άγχος θανάτου και υπαρξιακό κενό. Έχω ζήσει πολύ άσχημες στιγμές τα προηγούμενα χρόνια καθώς είχα μηδενίσει τα πάντα και βρισκόμουνα σε κατάσταση νιρβάνας και απάθειας. Είναι καλό να ξέρεις ότι δεν είσαι ο μοναδικός σ' αυτό τον κόσμο με τέτοια διαταραχή αλλά απ' την άλλη, ποιος σου εγγυάται ότι κάποια στιγμή θα ξεφύγεις απ' αυτό; Έχω κάνει κάποια βήματα τα τελευταία χρόνια, προσπάθησα να εκφραστώ στους ανθρώπους, να νιώσω πώς είναι να σου λείπει ένας άνθρωπος αλλά θεωρώ πως προχωράω αρκετά αργά και θα πάρει χρόνο. Και είναι κρίμα να περνάς τόσα χρόνια της ζωής σου για να καταφέρεις κάτι που για την πλειοψηφία του κόσμου είναι αυτονόητο! Πιστεύω, όμως, ότι αν κάποια στιγμή καταφέρω να βγω απ' αυτό, θα βγω ιδιαίτερα δυνατός! Γιατί ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό!
Δεν έχω ζητήσει ποτέ υποστήριξη από ειδικό, θέλω όμως πολύ να βοηθήσω τον εαυτό μου και να τελειώνω μ' αυτό το θέμα, αν και απ' όσο ξέρω η θεραπεία είναι χρόνια και οι πιθανότητες επιτυχίας σχεδόν ανύπαρκτες. Βρίσκομαι σε μια φάση της ζωής μου κατά την οποία συνειδητοποιώ ότι αν δεν απαλλαγώ απ' αυτό, δε θα με κάνει τίποτα άλλο ευτυχισμένο. Και όταν ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα, μπορείς να βρεις τον τρόπο να το πολεμήσεις και να το χτυπήσεις στη ρίζα του.
Δε θα έπαιρνα ποτέ φάρμακα, είμαι πολύ προκατειλημμένος, και γενικά θεωρώ πως καλύτερος γιατρός-ψυχολόγος είναι ο εαυτός μας ή κάποιο κοντινό πρόσωπο-φίλος μας.