Ενώ όλα είναι καλά,γιατί κάνω άσχημες σκέψεις και δηλητηριάζω όμορφες στιγμές.;

Καλησπέρα σε όλους σας
πρώτη φορα ασχολούμε με forum ,απλά θεωρω οτι όλοι σας κατι θα μου πείτε και θα με βοηθήσετε ,γιατι λίγο πολύ όλοι θα το έχετε νιώσει και περάσει αυτό..
είναι ενας χρόνος που έχω χωρίσει με τον συζυγό μου ,δεν αντεδρασα σπαμωδικά και ας έφυγε εκείνος ,κράτησα την ψυχραιμία μου για να φανώ οσο μπορούσα κυρία.
Ενω ήμουν χάλια γνωρισα έναν εξαισιο άνθρωπο που τον γνωρίζουν και οι γονείς μου και μετα απο 4 μηνες καναμε δεσμό.Απο την αρχη ήμουν καπως και ένιωθα ανασφάλεια γιατι δεν είχα στην πλάτη μόνο ένα διαζύγιο αλλά , δεν ηταν και ο συντροφος ο νυν πολύ ανοιχτος , με συνέπεια να νομίζω οτι εγω τον θέλω πιο πολύ.
Ο καιρος εχει περάσει και εχει γίνει αυτό που ήθελα από την ΑΡΧΗ εκδηλωτικος τρυφερος και ετοιμος πάντα να μου συγχωρεί ανοητες πράξεις και λόγια μου από τις ανασφάλειες μου με πλημμυρίζουν ..Πρωτα είχα ως δικαιολογια οτι είναι κλειστος και με τον χωρισμό που είχα ειναι λογικό να νιωθω έτσι .. τώρα ¨;;; τι έχω να πω;; ο άνθρωπος είναι άψογος ουτε γυναικάς(δεν μου έχει δωσει ποτέ δικαιωμα ) ούτε νευρικός, και συνεχεια μου κάνει κοπλιμέντα οτι είμαι ταλέντο και όμορφη και άλλα.
Εγώ όμως κάνω σεναρια άσχημα στο μυαλό μου άθελα μου ..δηλητηριάζω τις όμορφες στιγμες μας με το να σκέφτομαι αρνητικά ,πως θα με πληγώσει κάποια στιγμή ,ότι θα θέλει καποια άλλη και τετοια .Ζηλευω εαν κοιτάξει μια γυναικα εστω και καταλάθος άνθρωποι είμαστε και εγω μπορει να κοιτάξω.Προσπαθω να το ελέγχω αλλά κάποιες φορες δεν γίνεται ..το συναισθημα που μου δημιουργούν οι σκέψεις μου αυτες είναι πιο δυνατό.
Πως να διωξω αυτες τις ασχημες ασχημες σκέψεις; αφού περνάμε τοσο καλά γιατι πληγωνω πρωτα εμένα και μετα εκείνον ..εαν συνεχίσω έτσι θα φυγει ,δεν θα αντέξει.. είμαι όμορφη και με πολλά προτερήματα και υποβαθμίζω συνεχεια τον εαυτό μου ... δεν πιστευω σε μένα και στο οτι μου αξίζει η απόλυτη ευτυχία μάλλον
Θέλω να είμαι και να νιώθω καλά απο την στιγμή που στην πραγματικότητα.. όλα πάνε τέλεια..

Δες, άσκημες σκέψεις κάνουν όλοι. και όταν είσαι με κάποιον που θέλεις και αγαπάς είναι και λογικό να ζηλεύεις,μέχρι ενός σημείου όμως.Εφόσον είσαι πληγωμένη από τον χωρισμό με τον σύζυγό σου, λογικό είναι να είσαι επιφυλακτική και με τον τώρα σύντροφό σου. Απλά πρέπει να το ελέγξεις γιατί όπως είπες, πληγώνεις και πληγώνεσαι.Όλα αυτά στο μυαλό σου είναι,και μπορείς να περιορίσεις αυτές τις σκέψεις.Σκέψου απλά το ότι είσαι με έναν άνθρωπο που θες και σε θέλει,περνάτε καλά. Ζήσε το παρόν και μην ανησυχείς για το μέλλον σου.Άμα είναι κάτι να πάει στραβά θα πάει, αλλά δεν βοηθάς καθόλου τον εαυτό σου με το να σκέφτεσαι αρνητικά.Κοίτα να περνάς υπέροχα και να απολαμβάνεις κάθε στιγμή. Ελπίζω να βοήθησα λίγο :)

φυσικά και βοήθησες και έχεις δίκιο ,συμφωνώ με όλα όσα έχεις πει !το θέμα μου είμαι μάλλον εγω ενω εχω όλα τα καλά και εμφανιση και ταλέντα νιωθω διαρκως πιο κάτω απο οποιαδήποτε για αυτο ζηλευω μάλλον .. τι να κάνω όμως να μην σκέφτομαι αρνητικά; πως θα σταματησω να κάνω ανοήτες σκέψεις;

προσπάθησε για αρχή τις θετικές σκέψεις...να σταματάς να ζηλεύεις τελείως ,είτε πρόκειται για τον σύντροφο σου,είτε για άλλες κοπέλες που είναι ας πούμε πιο εμφανίσιμες ,ή σ αρέσει κάτι πάνω τους και θα το ήθελες και εσύ,αυτό να σταματήσει δεν γίνεται. έτσι είμαστε οι άνθρωποι.ανικανοποίητοι έχοντας μια ζήλια ίσως και κακία μερικές φορές απέναντι στους άλλους. Απλά εσύ ελέγχεις το κατά πόσο το αφήνεις να σε επηρεάσει. Δοκίμασε αυτό, δοκίμασε να επικεντρωθείς στον φίλο σου και σε σένα όταν είστε μαζί, ή να σκεφτείς κάτι θετικό για κάποια/ον που θα δεις στον δρόμο. Από ότι καταλαβαίνω το πρόβλημα είναι η χαμηλή σου αυτοπεποίθηση ?

Το δικό σου θέμα νομίζω δεν έχει να κάνει με τις άσχημες σκέψεις γενικά, αλλά με μία συγκεκριμένη άσχημη σκέψη ειδικά. Κάτι ανάμεσα σε ζήλια και ανασφάλεια, κάτι από απόρριψη και κόμπλεξ ίσως. Ήσουν πάντα έτσι και με προηγούμενες σχέσεις σου?

Πάντως η γνώμη μου γενικά στο θέμα της απιστίας είναι ότι δεν πρέπει να το έχεις στο μυαλό σου καθόλου. Ότι και να κάνεις εσύ, ο άλλος αν θέλει να το κάνει, θα βρει τρόπο. Το να ζηλεύεις λίγο είναι χαριτωμένο και κολακευτικό, αλλά η υπερβολή καταπιέζει τον άλλον και τον απομακρύνει από σένα, παρά τον φέρνει πιο κοντά σου.

Μπορείς την επόμενη φορά που θα θελήσεις να του την πεις επειδή κοίταξε μία γκόμενα που πέρασε από δίπλα,να σκεφτείς την συνέπεια που θα έχει η δική σου πράξη στην σχέση σας. Τότε ίσως να το ξανασκεφτείς πριν πράξεις.

Δοκίμασέ το. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα, ίσα ίσα.:)

νοιωθεις οτι εφαγες απορριψη απ τον πρωην;

οι σκεψεις παντα θα δηλητηριαζουν στιγμες.. το ζητημα ειναι να ορισεις σαν σκεψη αρχικη.. ΝΑ ΖΕΙΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ! σημερα εισαι με αυτον τον ανθρωπο, τωρα μπορεις να εισαι μαζι του! τι κ αν στο μελλον?????? εχει νοημα? απλα χαλας το παρον!
με λιγα λογια, ζησε το τωρα που μπορεις!
κανε σχεδιο ή προγραμμα δεν μπορει να ορισει τη ζωη..

Ο ανθρωπος για να σου εκδηλωθει τελικα (μαλλο λόγω χαρακτηρα, συγκρατημενος στην αρχη και αμα γνωρισει καλα τον αλλο να εκδηλωνεται) αφου στις αρχες ήτανε κλειστος, και μαλιστα με τροπο που τον περιγραφεις ως τον πιο άψογο πάει να πει ότι σε θέλει, τα δικα του αισθηματα ανταποκρινονται στα δικα σου, οποτε γιατι ανησυχεις? ούτε η συμπεριφορα του σου έδωσε δικαίωμα για τις τετοιες σου σκέψεις, αλλά κάθε άλλο, καμιά σχέση η σταση του εναντι σου με τις σκέψεις σου. οποτε όλα ειναι στη φαντασια σου και δεν εχουν την παραμικρη σχεση με την πραγματικότητα. κι όλα αυτα πιστευω ειναι ενα άγχος επειδη πραγματικα τον αγαπησες και φοβασαι μήπως τον χάσεις.
Τις σκεψεις αυτες τις διωχνουμε αμα κατανοησουμε πρωτα το παραλογο τους, την υπερβολή, το ότι δεν ανταποκρινονται σ αυτο που πραγματι συμβαινει. Μετα να μαστε σε θεση να τις διακρινουμε στη σκεψη μας ως τετοιες απο τις υγιεις και λογικες σκεψεις, σαν εσωτερική παρατηρηση και να μπορουμε μετα την αναγνωριση και τη διακριση αυτη να τις διωχνουμε απο τη σκεψη μας. Κανε το σαν ασκηση.
Κι όπως σωστα σου λεει ο Ν.007 ζησε το παρον, τη στιγμη και μη σε νοιαζει για το αυριο.