¨Εχετε νιώσει ποτέ ότι δεν κάνετε κάτι σημαντικό στη ζωή σας;Κατά πόσο συμβάλλουν σ'αυτό τα λεγόμενα και η γνώμη τρίτων προσώπων;
Printable View
¨Εχετε νιώσει ποτέ ότι δεν κάνετε κάτι σημαντικό στη ζωή σας;Κατά πόσο συμβάλλουν σ'αυτό τα λεγόμενα και η γνώμη τρίτων προσώπων;
Ναι το εχω νιωσει και το νιωθω κατα περιοδους, οταν κυριως δεν ειμαι στα καλα μου. Παρατηρω οτι συμβαινει οταν συγκρινομαι με αλλους η επειδη υπεραναλυω το τι κανω και το τι δεν κανω.. Σιγουρα παιζει ρολο και το περιβαλλον, πχ αν ζεις σε οικογενεια που σου λεει συνεχως ποσο αναξιος εισαι, λογικο ειναι να νιωθεις μονιμως οτι τιποτα απο οσα κανεις δεν ειναι αρκετα..
Nοιωθεις οτι δεν κανεις κατι σημαντικο η οτι αυτο που κανεις ας πούμε ειναι λιγοτερο σημαντικο απ αυτο που σου αξίζει , σου ταιριάζει κλπ ;;Quote:
Originally Posted by pitsirika72
Αχχ ποσες φορες το εχω σκεφτει ποιος ειναι ο σκοπος της ζωης κ τι νοημα εχει να ζουμε κ τι ειναι η ζωη κτλ κτλ.. καλυτερα μν μπλεκεις με φιλοσοφικες αναζητησεις ακρη δν θα βγαλεις.. εκτος κ αν δν εχεις κατι καλυτερο να κανεις.. αμα θες just for your information μπορεις να διαβασεις το βιβλιο "Ο Κοσμος της Σοφιας" (2 τομοι) ισως σε βαλει σε μια διαδικασια φιλοσοφησης της ζωης καθως επισης κ τι υποστηριζε καθε φιλοσοφος (Αριστοτελης, Ντεκαρτ, Καντ, Πλατωνας, Σπινοζα κτλ).
Τα τελευταια δυομισι χρονια που δουλευω καθε μερα και απεκτησα μια καθημερινοτητα το σκεφτομαι καθε μερα.Γιατι ζουμε,γτ δουλευουμε , γτ γινοντε ολα αυτα που γινοντε , γτ κοσμος σε αλλες χωρες υποφερει ενω αλλοι ζουν ζωη και κοτα.Γιατι τοση ταλαιπωρια αφου τελικος προορισμος ειναι ο θανατος για ολους ανεξερετος.Η ζωη ειναι ενα ψεμα.Εγω ειμαι 21 και απο τοτε που γεννηθηκα δεν στεριθηκα ποτε τπτ.Ημουν κολοφαρδος και γεννηθηκα απο οικογενεια που ειχε λεφτα και μεχρι τωρα οτι θελω το εχω. Αλλα πλεον δεν ειμαι ευτυχισμενος , ενω θα μπορουσα να πω " τι με νοιαζει εμενα αν στην αφρικη δεν εχουν να φανε , αν ο γειτονας δεν εχει λεφτα να ταισει τα παιδια του, αν στο ιρακ εχουν πολεμο.. τι με νοιαζει εγω ειμαι μια χαρα και εχω την υγεια μου" πραγματικα με εχει απογοητευσει παρα πολυ η ζωη και ειδικα ο ανθρωπος.Ευτυχως δεν με εχει παρει απο κατω και εχω αποδεκτει οτι δεν μπορω να αλαξω τπτ...
οταν απογοητεύομαι πχ δουλευω κ τα λεφτα γινονται αερας ,μονολογο ΓΙΑΤΙ ΔΟΥΛΕΥΩ?τωρα αν καποιος τριτος μου πει ..οπως εστρωσες κοιμήσου (κ το θεωρω σωστο)διπλη πικρα γιατι επιβεβαιώνεται οτι ειμαι ενα σωμα που η χρήση του ειναι εισπνοη εκπνοη..αυτα οταν γκριζαρουν τα γύρω μου γιατι ειμαι κ χαμελαίων αλλαζω χρωματα επειδη το προσπαθω για το καλο μου..οποτε στη ζωη μου υπαρχει συχνα το εναλαξ πεφτω-σηκώνομαιQuote:
Originally Posted by pitsirika72
Το αν κανεις ή δεν κανεις κατι σημαντικό στη ζωη σου, το αν σε γεμίζει ή όχι αυτο που κανεις, το νοιωθεις εσύ από μόνος, μια ανεξήγητη χαρά ή απογοήτευση ανάλογα, και δε χρειάζεται κανείς άλλος να στο υποδείξει.
Το "ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης" το χετε ακουσει? Ελπιζω να μην το πιστευετε παντως!!
Εσύ το πιστευεις?Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Αυτο το ρητό Ειρήνη είναι η κλασική δικαιολόγηση όσων επέλεξαν να μείνουν στάσιμοι στη ζωη τους και η μέσω της παράθεσης του ρητού έκφραση επιφανειακής ηρεμίας στα μάτια των άλλων για τη ζωη τους. Χαρακτηριζει ανθρωπους που εμπέδωσαν στη ζωη τους την απαισιοδοξία και τη μιζέρια και αυτο κατευθυνε κάθε πλευρα της ζωης τους. Ειναι φτηνη διέξοδος ηρεμίας μέσα στη δυστυχια που τους δερνει. Ανθρωποι που εμαθαν να βολευονται στην ανασφάλεια τους και να θεωρούν τη μοίρα τους κατευθυνόμενη από τους άλλους.
Ετσι ειναι Γιαννη συμφωνω με καθε λεξη π εγραψες! Οχι, φυσικα κ δν το πιστευω! Εμεις το λεγαμε για πλακα με τα παιδια στο πρωτο ετος τοτε που ειχαν βγει τα emo αμα θυμασαι! Επισης εχω ακουσει απο ατομο το εξης "Μα γιατι να διαβασω/σπουδασω, αφου μια μερα θα πεθανω" μιλαμε για την απολυτη χαζομαρα................
Τολμας και δηλωνεις κατι τετοιο οταν εισαι 21 χρονων???Και με ποιους πλεον θα διαπληκτιζονται οι 50αριδες οι οποιοι ειναι πεπεισμενοι οτι ο κοσμος δεν αλλαζει??Επιβαλλεται στην ηλικια μας να πιστευουμε οτι μπορουμε να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα έστω κι αν ζουμε στην ελλάδα, έστω κι αν πρεπει να μεταναστευσουμε για να αξιοποιησουμε τα πτυχια μας!Δεν πρεπει να χασουμε την ελπιδα μας...(Λυπαμαι που βγηκα λιγο εκτος θέματος.)Quote:
Originally Posted by Nothingless
η χειρότερη φυλακή στην οποία ζούμε είναι ο φόβος για το τι σκέφτονται οι άλλοι γι εμας...γι αυτό σημαντικό ρόλο παιζει η αυτογνωσία και να βγούμε από αυτο το τριπάκι που ελεγχει τη καθε μας κινηση,συναισθημα ακομη και τη λογική μας.
ναι δεν υπαρχει πραγματικος σκοπος στη ζωη που ζουμε. ολα ειναι ψευδαισθησεις φτιαγμενα απο ανθρωπους, και μπαινωντας στη διαδικασια να συγκριθουμε με τους αλλους, αναγκαζομαστε κι εξελισομαστε (ή τουλαχιστον το προσπαθουμε). πχ ο ταδε εκανε οικογενεια στα 30 του, αρα θα πρεπει να το βαλω σαν σκοπο να κανω κι εγω. αλλιως τι ? θεωρουμαι καθυστερημενος ? δεν μετραω ? δεν εξελιχθηκα ? δεν περασε ο χρονος ? ειμαι απ'αυτους που πιστευουν το "ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης" γιατι αυτο μου δειξε η ζωη. σημασια βεβαια εχει να περνας και να νιωθεις καλα με οτι κανεις ή δε κανεις. οποτε προτιμοτερο ειναι να αφεθουμε ελευθεροι και να μη πολυσκεφτομαστε οτι το καθε λεπτο που περναει, περναει τζαμπα.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι όσο κι αν αυτό που θεωρούμε σκοπό της ζωής μας μπορεί να μας οδηγήσει στην ευτυχία πάντα θα είναι ευάλωτο σε τρίτους, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Το μόνο που θα μπορούσε ίσως να μείνει αλώβητο είναι το πως θέλουμε να νοιώθουμε.. έτσι οι επιλογές που κάνουμε, αυτά που θέλουμε και όπου αυτά μας οδηγούν πάντα θα είναι επίκαιρα, με το πως είμαστε την κάθε στιγμή και όχι με το πως αποφασίσαμε χρόνια πριν ή ακόμα κι αν δεν αποφασίσαμε να νοιώθουμε ότι "έπρεπε" να το κάνουμε. Δύσκολα αγνοείς το σφίξιμο που έχεις όταν κάνεις κάτι που δεν θα σε οδηγήσει εκεί που θες, εκεί που θα νοιώθεις καλά με το εαυτό σου δηλαδή.
Τι ειπες τωρα κοπελια!!!!! Το κλεβω!!!!Quote:
Originally Posted by πίστη
+1000000 ολο το νοημα σε 2 προτασεις!!