τι ειναι αυτο παλι?

Ειμαι 18 ετων και αυτο το παιρναω σχεδον ενα χρονο.
Στην αρχη της εφηβειας το ειχα ανα διαστηματα αλλα τωρα,στο τελος της ειναι ακομα πιο εντονο.
Με πιανει συνεχως και κλαιω,πολλες φορες χωρις λογο.Θυμαμαι πως ηταν τα πραγματα παλια,οταν πρωτοπηγα σχολειο κτλ σαν νοσταλγια ενα πραγμα,ακουγετε αστειο αλλα ετσι ειναι.Με πιανει και μπορει να κλαιω με τις ωρες,εχω περασει μερα που εκλεγα χωρις σταματιμο.Μου χε κοπει η ορεξη,προσπαθησα οταν το παθαινα να βγαινω με φιλους,με την οικογενια μου αλλα δεν μπορουσα μου ερχοταν παντα ενας λιγμος και το βραδυ δεν μπορουσα να κοιμηθω.
Προσπαθω να μην τα σκεφτομαι αλλα δεν γινετε,ερχονται απο μονα τουςΔεν ξερω γιατι με πιανει καν.
Εχετε ιδεα τι μπορει να ειναι κι πως αντιμετοποιζετε?Δεν το χω ολη μερα!Μπορει το πρωι να πεταω απο τη χαρα μου ακι μετα απο 2 ωρες να με πιασει να το χω για ενα 2ωρο και μετα παλι καλα...

Δηλαδή έχεις μια νοσταλγία για τα χρόνια σου στο σχολείο και σε παίρνει από κάτω? Αυτό σε επηρεάζει τόσο πολύ ή είναι και κάτι άλλο?
Μπορεί να είναι επειδή μεγαλώνεις και αντιμετωπίζεις περισσότερα προβλήματα,και σου λείπουν τα πιο ανέμελα σου χρόνια.Μεταβατική φάση δηλαδή...Μήπως συμβαίνει και τίποτα άλλο? Μήπως δεν είσαι καλά ψυχολογικά για κάποιο λόγο,και νομίζεις ότι τα αίτια βρίσκονται στη νοσταλγία που νιώθεις για τα σχολικά σου χρόνια?

Πολλα με επιρεαζουν,οχι μονο το σχολειο!Και το πρωτο μου ραντεβου,και οι μερες που εμενα στη θεια μου,γενικα τα παντα απο το παρελθν ερχονται στο μυαλο μου,σαν μια νοσταλγια.Νμζω οτι ειναι αυτο που λες,εχω πολλα προβληματα τωρα...

Κοιταξε δεν ειναι κακο να ερχονται οι αναμνησεις στο μυαλο σ κ να κανεις που κ που αναδρομες στο παρελθον! Κι εγω το κανω με τις φιλες μ κ γελαμε ασε εχουμε κατι τρελα inside jokes οπως κ με την αδερφη μ! Το θεμα ειναι να μν μας επηρεαζουν κ γινονται τροχοπεδη για το μελλον μας! Δυστυχως η ευτυχως ο,τι περναει δν επιστρεφει! Πρεπει να κοιταξουμε μπροστα! Κ μην εχεις τυψεις για τυχον λαθη του παρελθοντος, αυτα ειναι π σε ωριμασαν! Απλα προσεχεις να μν τα επαναλαμβανεις! Δν ειναι δυσκολη υποθεση αμα το καλοσκεφτεις!!

Πολλοί στρέφονται στα ωραία παιδικά και εφηβικά τους χρόνια όταν τους ζορίζει μια κατάσταση...μην αγχώνεσαι,θα περάσει ...θες να μας πεις τι προβλήματα αντιμετωπίζεις?

εχω μια σχεση που με πιεζε και την τελιωσα,ωσπου δεν αντεξα και αποφασισα να γυρισω σε αυτον και δεν ξερω αν εκανα το σωστο.Οταν ειμασταν μαζι ηταν ασχημα τα πραγματα αλλα τον αγαπουσα

Quote:

---

Originally Posted by frozen_heart

Ειμαι 18 ετων και αυτο το παιρναω σχεδον ενα χρονο.
Στην αρχη της εφηβειας το ειχα ανα διαστηματα αλλα τωρα,στο τελος της ειναι ακομα πιο εντονο.
Με πιανει συνεχως και κλαιω,πολλες φορες χωρις λογο.Θυμαμαι πως ηταν τα πραγματα παλια,οταν πρωτοπηγα σχολειο κτλ σαν νοσταλγια ενα πραγμα,ακουγετε αστειο αλλα ετσι ειναι.Με πιανει και μπορει να κλαιω με τις ωρες,εχω περασει μερα που εκλεγα χωρις σταματιμο.Μου χε κοπει η ορεξη,προσπαθησα οταν το παθαινα να βγαινω με φιλους,με την οικογενια μου αλλα δεν μπορουσα μου ερχοταν παντα ενας λιγμος και το βραδυ δεν μπορουσα να κοιμηθω.
Προσπαθω να μην τα σκεφτομαι αλλα δεν γινετε,ερχονται απο μονα τουςΔεν ξερω γιατι με πιανει καν.
Εχετε ιδεα τι μπορει να ειναι κι πως αντιμετοποιζετε?Δεν το χω ολη μερα!Μπορει το πρωι να πεταω απο τη χαρα μου ακι μετα απο 2 ωρες να με πιασει να το χω για ενα 2ωρο και μετα παλι καλα...

---

πωπω..σαν να ακουω τν εαυτο μ πριν ενα χρονο..τωρα ειμαι 17 κ το χα κ γω αυτο πλ συχνα δν ξερω αν γντ κ σε σενα αλλα εγω εκλαιγα επειδη ειχα πληγωθει πλ επδ ας πουμε ειχα φιλες π τωρα δεν εχω κλπ...προσπαθησε να τ ξεχασεις κ να απασχολεις τ μυαλο σ με αλλα πραγματα κ να λες ευχαριστω π εζησες αυτα τ πργμτ:)