Printable View
Γειά,
Ήθελα να ρωτήσω απο εμπειρία-γνώση σας...αν ξεπερνιέται πλήρως η μείζων κατάθλιψη και κατά πόσο έχεις τον κίνδυνο να την ξαναεμφανίσεις...
Ξέρω οτι δεν υπάρχει συνταγή και είναι υποκειμενικό το θέμα.Θα το συζητήσω και με την ψυχολόγο...
Αλλά ήθελα να πάρω κάποια γνώμη.
Γενικότερα, που πιστεύεις ότι οφείλεται η καταθλιψή σου?
Το ξέρω.Αλλά μου το έχει πει και η ψυχολόγος..είναι μετατραυματική,λόγο πολλών και μακροχρόνιων οικογενειακών προβλημάτων.
Απλά είναι παράξενο...δέν μπορώ να το πω επεισόδιο αλλά κάτι που με ταλαιπωρεί πάνω απο ένα χρόνο.Απλώς με τα φάρμακα μειώνονται τα συμπτώματα.
Θεολογε εχω περασει 2 φορες καταθλιψη. Η δευτερη ηταν πολυ σοβαρη , με αποπροσωποποιηση που κρατησε ενα χρονο . Η αληθεια ειναι οτι αργησα πολυ να συνελθω , αλλα τωρα εχω επανελθει σχεδον πληρως .Για να παρεις μια ιδεα απο τοτε που εφυγαν τα βαρια συμπτωματα της καταθλιψης χρειαστηκα αλλον ενα χρονο για να νιωσω παλι φυσιολογικα.
Τωρα για τον κινδυνο επανεμφανισης δεν ξερω , αλλα φανταζομαι εξαρταται απο πολλους παραγοντες.
Ξερω οτι αν δεν αντιμετωπιστει πληρως, υπαρχει κινδυνος επανεμφανισης. Τωρα στην πληρη αντιμετωπιση δν ξερω τι εννοουν...
Τα προβλήματα στο οικογενειακό σου περιβάλλον υπάρχουν ακόμα?Quote:
Originally Posted by Θεολόγος
Ναί υπάρχουν,ίσως και σε χειρότερο βαθμό. Το θετικό είναι οτι ζώ πλέον μόνος μου και πηγαίνω ως επισκέπτης.
Νομίζω απ' την στιγμή που συνεχίζουν να υπάρχουν αυτά τα προβλήματα απλά πρέπει να συμβιβαστούμε μαζί τους.Και εγώ έχω προβλήματα (συννενόησης κυρίως) με το σπίτι, έκανα μια προσπάθεια να χτίσω μια καλή επικοινωνία με τους δικούς μου αλλά είδα ότι δεν γίνεται.Επομένως, νομίζω ότι απλά πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτό.Quote:
Originally Posted by Θεολόγος
mariafil Συμφωνώ οτι τα προβλήματα συννενόησης μέσα στην οικογένεια είναι ένα σημαντικό και σοβαρό θέμα.Αλλά για μένα αυτό είναι το πιο light...μιλάω για άλλα προβλήματα....
Διαφωνω με τον συμβιβασμο.. Δειχνει παθητικοτητα κ θυματοποιηση κ σιγουρα δν μας κανει να νιωσουμε καλυτερα κ να απαλλαγουμε.. Δεν ειναι η καλυτερη επιλογη.. Αλλα να υψωσουμε το αναστημα μας κ να επιχειρησουμε μια ανατροπη..
Lacry μου δεν διαφωνώ με το να προσπαθούμε συνεχώς μια ανατροπή, αλλά όταν οι γονείς είναι 45 + είναι πολύ δύσκολο να τους αλλάξεις.Έχουνε πάρει μια πορεία στην ζωή τους τόσα χρόνια και είναι δύσκολο να τους δείξεις έναν διαφορετικό δρόμο.Εγώ προσπαθώ βέβαια κάθε μέρα.:DQuote:
Originally Posted by Lacrymosa
Θεολόγε, τα τωρινά συμπτώματα που πιστεύεις ότι οφείλονται?Είναι μόνο το οικογενειακό σου περιβάλλον ή είναι και κάτι άλλο?
Θεολόγε μάλλον..:cool: Πιστεύω είναι ο τρόπος ζωής που ''διδάχτηκα'' στην οικογένεια μου...αυτό το μοντέλο ζωής το διαιωνίζω στην καθημέρινότητά μου πλέον....δέν μιλάω μόνο για γεγονότα του παρελθόντος...προφανώς έχουν αντίκτυπο στο παρρόν και συνεχίζω να είμαι σε αυτό το φαύλο κύκλο...
Θεολόγε θα σου πώ το εξής: και γω είχα προβλήματα απ' τον τρόπο ζωής που "διδάχτηκα" απ' την οικογένεια μου, αλλά σιγά σιγά πήρα τον δρόμο μου και άφησα πίσω τον παλιό τρόπο ζωής που με χαλούσε.Πόσο καιρό έκανες ψυχοθεραπεία και μετά ψυχανάλυση?Quote:
Originally Posted by Θεολόγος
Εχω αρχίσει απ'το Νοέμβρη,και την ψυχανάλυση απο το Μάρτη.