Οι γονείς μου δεν εγκρίνουν με τίποτα τη σχέση μου

Γεια σας,
γράφω για ένα θέμα που κατά καιρούς απασχολεί αρκετά άτομα(τελικά δεν είμαι ο μόνος-έτσι το έβλεπα στην αρχή).
Συγκεκριμένα είμαι σε μια σχέση εδώ και 5,5 χρόνια με μια κοπέλα και από τον πρώτο κιόλας καιρό που δημιούργησα τη σχέση(στο πρώτο έτος της σχολής μου) οι γονείς μου είναι απίστευτα αρνητικοί και στα τόσα χρόνια δε λένε με τίποτα να την εγκρίνουν ή έστω να συμπαθήσουν.
Η γνώμη μου-πραγματική κατάσταση:Η σχέση μου δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε υγιής σχέση καθώς είμαστε απίστευτα προσκολλημένοι ο ένας στον άλλο και έχουμε όλα αυτά τα χρόνια αποξενωθεί από τους γονείς μας και τους φίλους μας(σε βαθμό που σχεδόν τους χάνουμε-μας έχουν βαρεθεί).Το είχαμε δεχτεί αυτό και το καταλαβαίναμε και κάναμε κάποια βήματα επανένωσης με τους φίλους που παραμελήσαμε.Το βασικό πρόβλημα είναι με τους γονείς καθώς δεν μου αφήνουν περιθώριο/χώρο στη σχέση μου (ακόμη και αν δεν είναι τόσο υγιής) να αποφασίζω εγώ και να καταλάβω μόνος μου αν έκανα λάθος.Με την κοπέλα το βλέπουμε αρκετά σοβαρά και γενικά δε θέλω να τη χάσω αν και γενικά έχουμε πολύ συχνά καβγάδες λόγω ζήλειας κτλ...Οι γονείς μου πιέζουν όλα αυτά τα χρόνια να χωρίσω και να κάνω τη ζωή μου καθώς μονίμως η σκέψη μου είναι σ'αυτή(τελευταία σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε δυσλειτουργώ σε διάφορους τομείς της καθημερινότητας-νιώθω ανασφάλεια).Ζω σε μικρή επαρχιακή πόλη και η κοπέλα σε ένα χωριό που απέχει 20 χιλ,οπότε αναγκαζόμαστε να ταξιδεύουμε με αυτοκίνητο για να βρεθούμε.Αυτό που έχει κουράσει τους γονείς μου είναι ότι στην ουσία ξοδεύω με τον τρόπο αυτό αρκετά λεφτά σε βενζίνη(το καταλαβαίνω κ ο ίδιος).
Η γνώμη των γονιών μου:Η κοπέλα προέρχεται από οικογένεια που κοιτάει μόνο να βολευτεί οικονομικά,με εκμεταλλεύεται προς αυτή την κατεύθυνση και γενικά με κάνει ότι θέλει(εν μέρει είναι αλήθεια γιατί είναι πιο ισχυρός χαρακτήρας απο εμένα).Οτι πρέπει να έχω προσωπική ζωή να μην είμαι με κάποια που με ζηλεύει τόσο και πνίγομαι.


Τον τελευταίο καιρό οι καβγάδες και με την οικογένεια και με την κοπέλα φτάσανε στο απροχώρητο σε βαθμό που η μητέρα μου λέει ότι θα πάθει εγκεφαλικό και η κοπέλα με βρίζει και χωρίζουμε συχνά/τα ξαναβρίσκουμε υπό όρους κτλ...
Θα ήθελα να ακούσω διάφορες γνώμες...
Ευχαριστώ πολύ

Πόσο χρονών είσαι?Δουλεύεις?

γεια σου φιλε axl
πολλα προβληματα δημιουργουνται συχνα απο γονεις. Γενικοτερα, γνωμη μου ειναι οτι ο καθενας πρεπει να κανει τις δικες του επιλογες (τις οποιες λουζεται κιολας)
Στη δικη σου αποφαση μπορεις να συμπεριλαβεις σαν παραγοντα την αποψη των γονιων, ομως καλο θα ηταν να αποφασισεις εσυ ο ιδιος.
Βεβαια, ουτε εσυ φαινεσαι να εισαι σιγουρος εντελως για τη σχεση σου.
Προσπαθηστε να συζητησετε το προβλημα, αν ηταν επιλογη σας να αποξενωθειτε απο τους υπολοιπους (πχ επειδη περνουσατε τελεια) ή αν αποξενωθηκατε για να αποφυγετε συγκρουσεις ζηλιας.
Δειτε αν θελετε και τι μπορειτε να κανετε ετσι ωστε να εχετε ο καθενας και μια ξεχωριστη ζωη (οχι μαζι στα παντα) , αν φυσικα το θελετε...
Προσπαθησε αν θελεις να βρεις το πως νιωθεις εσυ (αλλο να νιωθεις οτι πνιγεσαι, και αλλο να αναρωτιεσαι συνεχεια αν πνιγεσαι επειδη το ακους απο τριτους)

ευχομαι οτι καλυτερο.....

συνηθως οι γονεις μπορει να κρινουν τι ειναι το καλο για το παιδι τους..αλλα η ζωη ειναι μια και σαν ενηλικες πια αποφασιζουμε εμεις για τον εαυτο μας. Το αν εσυ εισαι προσκολλημενος στην κοπελα και εκεινη σε σενα, αυτο δεν αφορα κανεναν παρα μονο εσας τους δυο. Και εγω ειμαι κολλημενη με το αγορι μου και εκεινος μαζι μου..Και οντως εχουμε χαθει απο φιλους κτλ.Εφοσον δεν πειραζουμε κανεναν και δεν προξενουμε σε καποιον/α κακο, το θεμα ειναι καθαρα προσωπικο και δικο μας! Εγω ας πουμε δεν θα μπορουσα να ειμαι με καποιο αλλο αγορι διοτι ο χαρακτηρας μου συναδει με το παιδι που ειμαι τωρα. Εχουμε τις ιδιες αποψεις, τα ιδια κολληματα, την ιδια αποψη για την εννοια της ζωης και κοινα ονειρα! Οι γονεις δεν μπορουν πια να ελεγχουν την ζωη σου ! Στην τελικη ας σε αφησουν να επιλεξεις λαθος. Απο τα λαθη μαθαινουμε και πιστεψε με η αναγνωριση του λαθους ειναι ο καλυτερος τροπος να παμε μπροστα.

axl87, σου έχω στείλει πμ.