πολλές προβληματικές συμπεριφορές μαζεμένες?

Καλησπέρα σε όλους/όλες θα ήθελα να σας ρωτήσω για το πρόβλημα μου... για να πω την αλήθεια για τα προβλήματα μου γιατί είναι περισσότερα από ένα...
δεν ξέρω αν είναι η κατάληλη κατηγορία να τα βάλω εδώ πέρα χίλια συγνώμη αν δεν είναι και παρακαλώ να το μεταφέρει ο admin στην κατηγορία του σωστού θέματως....επειδή είδα άλλο θέμα ότι όταν λέμε ένα πρόβλημα πρέπει να λέμε το φύλο μας κτλ το φύλο μου είναι άντρας και είμαι 24με 25 χρονών ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα μου είναι ότι θυμώνω πολύ εύκολα με το παραμικρό χωρίς στην ουσία να έχει αξία για εμένα δηλαδή ένα παράδειγμα μπορεί κάποιος στο δρόμο να μου κορνάρει ενώ είμαι με το αμάξι και φταίω και να μου γυρίσουν τα μυαλά ανάποδα και να νευριάσω απίστευτα και να αρχίσω να βρίζω ή να κάνω διάφορα άλλα επίσης όταν είμαι σπίτι μου μπορεί να δώ κάτι στην τηλεόραση που θα με νευριάσει και να αρχίσω να χτυπάω τον τοίχο μπουνιές ( συνήθως τρείς μπουνιές μια με το ένα χέρι δεύτερη με το άλλο χέρι και τρίτη με το χέρι που βάρεσα την πρώτη μουνιά ) μερικές φορές πονάει το χέρι μου απο τις μπουνιές ή κοκκινίζει και φουσκώνει αλλά αδιαφορώ... τι θα μπορούσα να κάνω ώστε να διώξω αυτό τον θυμό ? και ποτέ μου δεν μπορώ να χαλαρώσω και να ηρεμήσω να πώ ότι μέσα μου θα είμαι άνετος... ποτέ δεν γίνεται αυτό... τι μπορώ να κάνω για να διώξω αυτό τον θυμό ?


επίσεις άλλο ένα θέμα που με προβληματίζει είναι ότι πρίν λίγο καιρό άρχισε πλέον να μην με ενδιαφέρει τίποτα... δεν με νοιάζει να κάνω πράγματα που ήθελα παλιά να κάνω όπως το να προσπαθήσω να βρώ μια κοπέλα ή παλιά μου άρεζαν τα γρήγορα αμάξια και οι μηχανές ε τώρα όλα αυτά δεν μου κάνουνε καμία αίσθηση και να μου πεί κάποιος πάρε βόλτα την μηχανή μου ε ούτε που θα θέλω.... επίσεις το ποτό και το φαγητό δεν με νοιάζουνε τρώω κανονικά λίγο λιγότερο απο πρίν αλλά σχεδόν το ίδιο τρώω απλά η διαφορά είναι ότι δεν με ευχαριστεί και έχει τύχει φορές που λέω ότι ε και να φάω και να μην φάω το ίδιο είναι...


το άλλο πρόβλημα μου είναι ότι νομίζω ότι έχω σύνδρομο κατωτερότητας... τι εννοώ εννοώ ότι γενικά νιώθω ότι είμαι ο τελευταίος των τελευταίων με την κυριολεκτική έννοια πιστεύω ότι μέχρι και οι ρακοσυλέκτες είναι καλύτεροι απο εμένα σε όλα τα πράγματα (θέλω να βάλω τα κλάματα) όλο αυτό το θέμα με την κατωτερότητά μου μπορεί να πηγάζει απο διάφορα πράγματα όπως ότι όταν ήμουνα μικρός πάντοτε άκουγα από τους γονείς μου ότι τα άλλα παιδιά πώς πέρνουνε άριστα και εγώ είμαι μέτριος μαθητής ? άλλος λόγος μπορεί να είναι ότι τα ρούχα που έπαιρνα ήτανε από το παζάρι και αυτό κατά κάποιο τρόπο ίσως με κόμπλαρε και με έκανε να σκεύτομαι ότι είμαι φτωχός ( ενώ είχαμε εισόδημα μέσης οικογένειας ) άλλος λόγος μπορεί να είναι ότι γενικά με τις γυναίκες δέν τα πήγαινα καλά έχω φάει πάρα πολλές χυλόπιτες και βαριές χυλόπιτες και γενικά όταν ανοιγόμουν σε κάποια κοπέλα πολλές φορές αυτή γύριζε τα λόγια μου εναντίων μου... επίσεις πρότυπο πατέρα δεν είχα ήθελα να γίνω απο μικρός το ακριβώς αντίθετο από αυτόν... και γενικά ακόμα και να είχα δίκιο ο πατέρας μου έδινε στους άλλους το δίκιο.... νομίζω κατά την ταπεινή μου άποψη ότι σαν αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είχε το να έχω την τάση του να σκεύτομαι ότι είμαι κατώτερος από όλους τους άλλους ανθρώπους για να σας δώσω να καταλάβετε όταν περπατάω στον δρόμο και δίπλα μου περνάει άλλος άνθρωπος σκύβω το κεφάλι μου όλες τις φορές γίνεται αυτό εκτώς άν κάποιος μου μιλήσει τότε δεν είμαι με σκυμένο το κεφάλι γιατί προσπαθώ να μιλήσω και εγώ... επίσεις να σας αναφέρω ότι αισθάνομαι πολύ άσχημα όταν είμαι μέσα σε κόσμο σε καφετέριες κτλ οπότε δεν πάω πουθενά όλη την ημέρα τις περισότερες ημέρες πηγαίνω για ψάρεμα σε μέρη όπου δεν υπάρχει άνθρωπος σε πολύ απόμερα μέρη....



θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής : οκ το παραδέχομαι ότι έχω πρόβλημα, μεγάλο πρόβλημα , τι μπορώ να κάνω για να γίνω κανονικός άνθρωπος ? (αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα)


συγνώμη αν σας κούρασε το μεγάλο κείμενο...

σου στελνω μυνημα !!:)

παντως κ εγω θυμωνω μ τ παραμικρο.....προσπαθησε ν γινεις πιο ηρεμος και ευγενικος θα δεις πως θα αλλαξει ολο αυτο που νιωθεις!!!!οσο για τον μπαμπα σ στο χερι σ ειναι ν μην τ μοιασεις.....

μια καλη ιδεα ειναι να γραφτεις σε καποιο αθλημα πυγμαχιας. εκει πιστευω θα σου φυγουν τα πολλα νευρα.

για το προβλημα κατωτεροτητας δεν ξερω τι να σε συμβουλεψω. πολλοι αντρες ειναι μονοι χωρις κοπελα. κανε καποια φιλια με γυναικα θα μαθεις πολλα.

Εχεις την πεποίθηση ότι είσαι κατώτερος, την οποία σου φόρτωσαν σε πιο μικρή ηλικία, όταν δεν ειχες ακόμη αναπτυξει την κριτική ικανότητα και αφομοίωνες ευκολα και ειναι η πεποίθηση αυτή που κατευθύνει τις σκέψεις σου. Παρατηρήσεις τις οποίες εσυ τωρα αναγνωριζεις ότι δεν ήταν αντικειμενικές ή ειχαν το στοιχειο της υπερβολής μέσα από τις οποίες όμως σου καλλιεργηθηκε η πεποίθηση αυτη. Και σε μικρη ηλικια αυτα ριζωνουν ευκολα. Μια πεποίθηση για την οποία όμως ποτε σου δεν κάθησες να σκεφτεις αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και στις δυνατότητες σου. Κι όσοι σου συμπεριφέρονται σημερα σαν σε κατώτερο είναι επειδή λόγω της πεποίθησης σου αυτης τους συμπεριφερεσαι πρώτος ως κατώτερος τους. Nοιώθεις κατώτερος, χωρίς όμως να είσαι, κι αυτο σε ωθει στο να κάνεις πράγματα κατώτερα των δυνατοτήτων σου.
Προσπάθησε πρώτα να κατανοήσεις αυτο. Επειτα εκεί που ο εαυτος σου σε αποτρεπει να πράξεις δοκίμαζε. Μεσα από το αποτελεσμα, το οποίο θα ειναι καλύτερο από αυτο που ανεμενες θα αντλεις δυναμεις. Ετσι οι πραγματικες δυνατοτητες σου θα βγουν στην επιφανεια και συναμα θα μειωνεται η πεποίθηση αυτη.

Ίσως ο τόσο έντονος θυμός προκαλείτε από το γεγονός ότι έχεις καταπιεσμένα συναισθήματα. Είχε τύχει το ίδιο σε έναν φίλο μου, και όταν επισκέφθηκε ψυχολόγο του είπε ότι ο θυμός του είναι από διάφορα τραύματα που του έχουν μείνει τόσο έντονα,και δεν τα έχει εξωτερικεύσει,για αυτό και θυμώνει με το παραμικρό.Νομίζω πως το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι μια συζήτηση με τον εαυτό σου. Να κάτσεις να δεις τι γίνεται μέσα σου ρε παιδί μου. Όσο για την χαμηλή αυτοεκτίμηση, συμφωνώ με τον ιωάννη ,ότι όταν δεν είχες την απαραίτητη κριτική ικανότητα σε γέμισαν με αισθήματα κατωτερότητας. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να ξεπεράσεις εσύ ο ίδιος. ότι και να σου έλεγαν οι γονείς σου ή ο οποιοσδήποτε, είναι πλέον στο παρελθόν. Δεν πρέπει να αφήνεις,τουλάχιστον τώρα που καταλαβαίνεις,τους άλλους να σε επηρεάζουν τόσο πολύ σε ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως η αυτοπεποίθηση σου. Να μάθεις να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου,γιατί αυτός είσαι,γιατί δεν αλλάζεις για κανέναν.Γιατί είσαι ξεχωριστός άνθρωπος και καθόλου κατώτερος από τον οποιονδήποτε.Αυτό να θυμάσαι.Τέλος,όσο για το ότι δεν σε ενδιαφέρει τίποτα πλέον, αυτό ίσως είναι μια φάση.Πόσο καιρό συμβαίνει? Πρέπει να τα βρεις με τον εαυτό σου πάντως ...

ευχαριστώ όλους σας για τις απαντήσεις ξέχασα να αναφέρω ότι έχω κόψει το τσιγάρο πρίν 3 χρόνια περίπου κάπνιζα πολύ και εδώ και 3 χρόνια δεν έχω καπνίσει καθόλου... παίζει καθόλου ρόλο αυτό ?


αυτό που δεν με ενδιαφέρει τίποτα γίνεται εδώ και μισό χρόνο περίπου αλλά το θέμα είναι ότι πλέον νιώθω ότι η κατάσταση έχει φτάσει στα άκρα...