αγωνιζομαι, πεφτω, ανεβαινω, ελπιζω!!!

καλησπερα!
ισως με θυμαστε απο το τοπικ "αγχος-φοβιες".
ανοιγω ομως εδω καινουριο θεμα, γιατι αυτο που νιωθω φερνει πιο πολυ σε καταθλιψη...θα τολμουσα να πω απελπισια...
δεν θα αναφερθω στα οικογενειακα μου προβληματα-παρολο που φερουν μεγαλο μεριδιο ευθυνης για την κατασταση μου-
γιατι θελω να επικεντρωθω σε αυτο που με βασανιζει.
την θεραπευτικη μου σχεση με την ψυχολογο μου.
δεν εχω κουραγιο να γραψω πολλα γιατι ειμαι χαλια ψυχολογικα γι' αυτο θα προσπαθησω να ειμαι οσο πιο επιγραμματικη γινεται.
η ψυχολογος στις αρχες και για ενα περιπου χρονο, ηταν περαν του δεοντος δοτικη.
την επαιρνα τηλ. για ψιλου πηδημα και με ενθαρρυνε να την παρω τηλ και την επομενη μερα να δει τι κανω.
το θεμα ειναι οτι εχει πλεον αλλαξει εντελως.
αλλα εντελως!!!
με εχει πλεον κανονικα γραμμενη.
τον αυγουστο την πηρα τηλ. 3 φορες ολες κ ολες και δεν απαντησε.
σημερα που ημουν σε βαρια καταθλιψη και την πηρα τηλ. μου ειπε ενα ξερο "θα τα πουμε τη δευτερα".
με διαλυει που πλεον δεν την νιωθω διπλα μου.

παιδια ηταν το μοναδικο μου στηριγμα και πλεον νιωθω σαν να μην την εχω.
προσωπικη ζωη ανυπαρκτη, απολυτα δυσλειτουργικο οικογενειακο περιβαλλον και διεγνωσμενη με σοβαρη ψυχιατρικη ασθενεια.
ηταν η σανιδα σωτηριας μου.
ποσο ακομα θα αντεχω να αντεχω?

Μια σωστη ψυχολογος οφειλει να σε μαθει να στεκεσαι και λιγο στις δυναμεις σου.

δεν εχεις και αδικο mnimonio.
ειχα εξαρτηθει τρομερα μαζι της.
απλα μου εκοψε "το βηχα" πολυ αποτομα.

Quote:

---

Originally Posted by fragile

δεν εχεις και αδικο mnimonio.
ειχα εξαρτηθει τρομερα μαζι της.
απλα μου εκοψε "το βηχα" πολυ αποτομα.

---

Καταλαβαινω οτι βαθια μεσα σου θες να τις σπασεις τα μουτρα ομως πιστευω οτι αργοτερα θα την ευχαριστεις..Λαθος της βεβαια η προσεγγιση αυτη και μετα η αποτομη διακοπη!Θα σου προτεινα να της μιλησεις και να της πεις πως αισθανεσαι και να σου εξηγησει και αυτη με την σειρα της.
Ειναι παρα πολυ συνηθισμενο φαινομενο το κολλημα με τον ψυχολογο,πρεπει ομως να απαγκιστρωθεις :)

ναι θα το συζητησουμε τη δευτερα αυτο το θεμα οπωσδηποτε.
σε ευχαριστω πολυ για την αμεση απαντηση.
να εισαι καλα :)

Ίσως η ψυχολόγος να το κάνει επειδή μπορεί να έχετε υπεραναλύσει κάποια θέματα και να θεωρεί πως το να επαναλαμβάνεις τις ίδιες ερωτήσεις κι εκείνη τις ίδιες απαντήσεις δεν θα σε πάει μπροστά, αλλά θα σε καθηλώσει στους ίδιους άσκοπους και βασανιστικούς κύκλους σκέψεων και συναισθημάτων.

καλημερα παιδια!
εξακολουθω να νιωθω πολυ πεσμενη, ισως επειδη -μεταξυ αλλων- σημερα ειναι το ραντεβου με την ψυχολογο μου.
νιωθω οργη επειδη ολο τον αυγουστο με αφησε στο ελεος της μοιρας μου και επειδη μου μιλησε παρα πολυ αποτομα στο τελευταιο μας τηλεφωνημα.
απο την αλλη την εχω απολυτη αναγκη αφενος γιατι νιωθω αφατη καταθλιψη και αφετερου επειδη δεν μπορω να παραγνωρισω το γεγονος οτι εχω εισπραξει πολλα οφελη απο αυτη την ψυχοθεραπευτικη συνεργασια.
αυτα τα δυο αντικρουομενα συναισθηματα μου εχουν φερει πολυ μεγαλη αναστατωση κ αγχος.
απο τη μια θελω να της τα χωσω και απο την αλλη θελω να "πεσω στην αγκαλια της" και να της πω "υποφερω!!!βοηθησε με!!!"
ΥΠΟΦΕΡΩ...

Καλημέρα fragile μου,
παλαιότερα είχα διαβάσει ότι τα άτομα που υποφέρουν από κατάθλιψη δεν πρέπει ν' αντιμετωπίζονται με συμπόνια, γιατί έτσι
τονίζεται περισσότερο το αίσθημα του ότι είναι ανάξια, κάτι που τα κάνει να υποφέρουν και να στεναχωρούνται περισσότερο.
Ίσως λέω τώρα και γι' αυτό η ψυχολόγος σου κρατάει αυτή την στάση.., για να σε αναγκάσει σιγά-σιγά να πάρεις την ευθύνη
της ζωής σου στα χέρια σου. Εξάλλου αυτή είναι κι η θεραπεία για όλα τα ψυχολογικά προβλήματα, η ανάληψη ευθύνης.
Δύναμη και καλή συνέχεια σου εύχομαι. :)

Fragile,σε καταλαβαινω απολυτα.Ομως σκεψου οτι και η ψυχολογος σου,εχει δικη της προσωπικη ζωη.Φαντασου και οι υπολοιποι "πελατες-ασθενεις" της να εχουν την ιδια αναγκη να μιλανε μαζι της συνεχως.Σιγουρα οφειλει να κανει οσο το δυνατον καλυτερα τη δουλεια της,ομως ισως να το εγινε απομακρη γιατι θεωρει οτι δεν την "απασχολεις" για κατι σοβαρο.
Αν μπορεσεις σιγα σιγα να καλυψεις το "κενο" της προσωπικης σου ζωης,δε ξερω αν εχεις φιλους πχ,θα δεις οτι θα εχεις λιγοτερο την αναγκη της ψυχολογου και θα αρκεισαι στα ραντεβου σας. Πρεπει να βοηθησεις και εσυ λιγο τον εαυτο σου,μην την χρησιμοποιεις ως "δεκανικι" γιατι καποια στιγμη θα διακοπει η σχεση σου μαζι της και τοτε τι θα κανεις? Οσο πιο γρηγορα τακτοποιησεις τη ζωη σου και την βλεπεις καθαρα ως ψυχολογο και οχι σαν ενα ατομο που θα σε καλυψει συναισθηματικα πχ,θα δεις μεγαλη βελτιωση.
Επειδη οπως διαβασα απο το κειμενο σου,εχουμε τα ιδια προβληματα πανω κατω,και αν δεν ξερω τι ειδους οικογενειακα προβληματα εχεις,σκεφτηκες να φυγεις απο το σπιτι σου και να ανεξαρτητοποιηθεις(εκτος αν ζεις ηδη μονη σου)? Εργαζεσαι? Ολα αυτα πιστευω,εργασια,δικη σου ζωη κτλ,θα σε βοηθουσε πιστευω να παρεις λιγο τα πανω σου.

κοριτσια σας ευχαριστω θερμα για τις απαντησεις σας.
θα σας ενημερωσω για την εκβαση της σημερινης συνεδριας λιαν συντομως!

καρμεν μου δυστυχως δεν υπαρχει δυνατοτητα να φυγω απο το σπιτι γιατι δεν ειμαι σε θεση να εργαστω.
πασχω απο καταθλιψη πολυ βαριας μορφης και απο κρισεις πανικου.
τα οικογενειακα προβληματα που αντιμετωπιζω, ειναι η απαξιωση απο τη μητερα μου, η υπερμετρη απαισιοδοξια απο την πλευρα του πατερα μου και η ψυχικη νοσος της αδερφης μου.

τελικα καταφερα να μετριασω το αγχος μου μεχρι να ερθει η ωρα της συνεδριες, πινοντας αλκοολ.
λαθος μου το ξερω...

fragile μια από τα ίδια κι εγώ!Σε καταλαβαίνω πάρα πολύ γιατί κι εγώ έχω αυτή την ανάγκη να στηρίζομαι στον ψυχίατρό μου.Ακόμη κι αν ξέρω ότι δεν είναι καλό αυτό.

κορινα μου διαβασα προσφατα σε ενα βιβλιο, οτι ενα απο τα κλασικα συμπτωματα της καταθλιψης, ειναι οι εξαρτητικες σχεσεις που εχουν την ταση να αναπτυσουν τα καταθλιπτικα ατομα με τους παντες (δεσμο, γονεις, φιλιες, θεραπευτικες σχεσεις και δεν συμμαζευεται...)
ισχυει...
δυστυχως...

Εμένα μου έχουν πει ότι αυτές οι εξαρτητικές σχέσεις είναι κ στοιχείο διαταραχής προσωπικότητας..Αντε βγάλε άκρη τώρα..Τεσπα..Το κακό είναι ότι εγώ δεν θέλω να αλλάξω αυτή την εξαρτητική σχέση με τον ψυχ μου παρόλο που το καταλαβαίνω ότι δεν είναι υγειές αυτό.