Δεν παει αλλο.

Καλησπερα,ειμαι 17 χρονων και 8α σας εξηγησω τι μου συνεβη τον τελευταιο καιρο,αν καποιος ειχε η εχει τα ιδια συμπωματα θελω να μου το πει οσο πιο γρηγορα μπορει.Φετος λοιπον ειμαι γενικως σπιτι και δν πολυβγαινω, δεν νιω8ω καλα ψυχολογικα για κατι προσωπικα πραγματα.Αυτο ομως το ξεπερναω,καποιες στιγμες ειμαι ετσι αλλες ειμαι παρα πολυ καλα ψυχολογικα,αυτο εχει να κανει με την δια8εση μου,δν εχω να τονισω κατι για αυτο..Τελευταια με πιανουν ημικρανιες,τεραστιεσς ζαλαδες,ολη μερα ζαλιζομουν πριν 1 μηνα κυριως,Ειχα βγει για καφε,εκει που μιλουσα συνεχεια και ημουν μια χαρα,αρχιζω να ζαλιζομαι,λεω σε εναν φιλο μ λοιπον"παμε εξω ζαλιζομαι"ζαλιζομουν τοσο πολυ,η καρδια μ χτυπουσε παραα πολυ γρηγορα,ενιω8α να χανομαι απο τον κοσμο,ετρεμα ολοκληρος,τα εβλεπα ολα να χανονται και ενιω8α πως 8α λυποθημουσα.(μεσα μου ελεγα,μην πεσω μπροστα στον κοσμο,κυριολεκτικα τα ειχα παιξει)ετρεξα σε μια καφετερια που ηταν ολοι φιλοι μου και με βοη8ησαν,κρατησε περιπου 20λεπτα αυτο,μεχρι να σταματησουν ολα.Μετα ζαλιζομουν αλλα οχι τοσο πολυ και φωναξα τους γονεις μ να ερ8ουν να με παρουν απο ενα μερος,πηγα λοιπον εκει με το παιδι που ηταν απο την αρχη μαζι μου και φοβομουν,με κα8ε κινηση που εκανα ζαλιζομουν,βλεπωντας τον κοσμο,οπου ειχε πολυ κοσμο με επιανε εντονα η ζαλαδα,αρχισε να χτυπαει η καρδια μ παλι και επειδη αργησαν λιγο οι γονεις μου πηγαμε πιο κατω που δν ειχε κοσμο και μετα οταν ηρ8αν πηγα στο αμα3ι και εκατσα,μολις μπηκα μεσα εγινα καλα.Φτασαμε σπιτι μετα και αρχισα να ζαλιζομαι παλι,γενικως οτι κ να εκανα ζαλιζομουν..φοβομουν να βγω εξω!Πηγα και σε γιατρο με το ζορι(αφου 3αναεπα8α το ιδιο πραγμα στο λεωφορειο μεσα) και ενιω8α οτι 8α λυπο8υμησω παλι,με το ζορι περπατουσα οταν κατεβηκα!εκανα κ ε3ετασεις και ολα βγηκαν μια χαρα!δν βγηκα για 10-11 μερες,μες στο πασχα,(α ξεχασα,στο σχολειο το επα8αι παλι πριν κλεισουμε για πασχα και εφυγα 3 φορες,δν μπορεσα να κατσω.)Οταν αρχιασ να βγαινω παλι το πασχα λοιπον με επιαναν εντονες ζαλαδες και μπορουσα να παω μονο σε μερη που δν ειχε πολυ κοσμο,δν ξερω αλλα οταν ειχε πολυ κοσμο με επιανε αυτο,αλλα μερικες φορες κ οταν δν ειχε.Σιγα σιγα το συνη8ηζα,μα σημερα Πηγα στο σχολειο,αρχισα να ζαλιζομαι πριν καν μπω στην ταξη,δν μπορουσα να βλεπω κανενα,η8ελα να πε8ανω,ζαλιζομουν τοσο πολυ,ωρες ωρες εχανα τον ελεγχο τελειως,σε μια φαση με ρωτησε κατι ο κα8ηγητης και πας να απαντησω και κατακοκκινισα,μεσα μου ενιωσα κατι παραξενο,προσπα8ουσα να προσεξω στο μα8ημα,ματαια ομως,επρεπε να φυγω αλλα δν μπορουσα,εχω πολλες απουσιες,κα8ομουν ολη μερα μεσα στην ταξη φοβισμενος μην με πιασει,προσπα8ουσα να μην το σκεφτομαι μα δν γινοταν ρε γμτ δν γινοταν:(οταν σχολασα λοιπον αρχισε να με πιανει,εβγαινα απο το σχολειο και περπατουσα σαν τρελος δν εβλεπα μπροστα μου καλα,τα εβλεπα ολα να χανονται και να μην μπορω να ελεξω τον εαυτο μου,παλι ενιωθα οτι 8α λυπο8υμησω μα προσπα8ησα να στα8ω ορ8ιος,ετρεμα κυριολεκτικα...και πηγα απο ενα μερος που δν ειχε κοσμο στον κολλητο μου,εκατσα λιγο εκει και εγινα καλυτερα...δεν μπορω αλλο αυτη την κατασταση,πως 8α παω αυριο σχολειο?Και δν ξερω τι ειναι,απλα το εκανα ποστ μηπως ειναι ψυχολογικο γτ οι ε3ετασεις αιματος βγηκαν μια χαρα..!Δν μπορω να βλεπω το ρολοι να γυρναει,τι 8α κανω αυριο...Ο πατερας μ δν ειναι εδω και λεφτα για ψυχολογο δν εχω μεχρι το Σαββατο.Αυτα για τωρα,Ευχαριστω οσους διαβασαν το Post μου.

Γεια σου.Αφού έχεις πάει σε γιατρό και έκανες εξετάσεις οι οποίες ήταν καλές τότε μάλλον είναι ψυχολογικά αυτά που έχεις.Αλλωστε όπως τα περιγράφεις σε πιάνουν περισσότερο μέσα σε πολύ κόσμο,στο σχολείο κλπ.Και από ότι λες δεν ήσουν καλά ψυχολογικά τελευταία οπότε δικαιολογούνται τα ψυχοσωματικά σου.Εχω κι εγώ ψυχοσωματικά εδώ και καιρό και τα έχω νιώσει αυτά που έχεις κι εσύ.Είναι πολύ δύσκολα όλα αυτά αλλά να ξέρεις ότι δεν κινδυνεύεις από αυτά και δεν είσαι ο μόνος που τα παθαίνει.Προσπάθησε να πας σε κάποιον ψυχολόγο όσο πιο σύντομα μπορείς.Μην το αφήσεις.
Σε πρόσθεσα στο msn μου αν θέλεις να μιλήσουμε κι εκεί.

Κάτι από κοινωνική φοβία μου θυμίζει το όλο θέμα με τις σχετικές κρίσεις πανικού που την συνοδεύουν.......... Σαν να βλέπω τον εαυτό μου όταν πρέπει να βρεθώ μπροστά σε μεγάλο κοινό και πρέπει να κριθώ.........:(:(

Brave μιας και παθολογικά βρε παιδί είσαι οκ......το θέμα του ψυχολόγου το έχεις αποκλείσει?:)

Αγοραφοβία,κοινωική φοβία...δεν ξέρω πως λέγεται ακριβώς αλλά και επειδή δεν είμαι γιατρός σαφώς δεν μπορώ να σου πώ εγώ τι έχεις!είμαι σχεδόν σίγουρη οτι αυτές οι ζαλάδες και τα τρέμουλα που παθαίνεις είναι κρίση πανικού.Καο σου λέω σχεδόν σίγουρη γιατί εγώ τις κρίσεις πανικού τις πάθαινα πάντα όταν ήμουν μόνη μου ενώ έχω διαβάσει οτι τα άτομα που πάσχουν απο αγοραφοβία παθαίνουν κρίσεις πανικού όταν βρίσκονται με κόσμο.Ακόμη και αυτή η ερώτηση σου:Θεέ μου πώς θα πάω αύριο στο χολείο μου θυμίζει πολύ αγοραφοβία.Πήγαινε σε κάποιον ψυχολόγο και περιέγραψέ του τι σου συμβαίνει.Προσπάθησε να το πολεμήσεις,να ξέρεις οτι είναι κάτι που μπορείς να το νικήσεις(αν πρόκειται για αγοραφοβία πάντα).Κι εσύ απο μικρός στα βάσανα όπως εγώ..κουράγιο και θέληση για ζωή..το πρώτο σου βήμα θα είναι να ψάξεις να βρείς τι έχεις...ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει σίγουρα..

Hi,nai oloi auto m lene..kai xtes shkw8ika ston pinaka kai me epiase pali kai ta epe3a: (prospa8w na mhn to skeftomai alla dn ginete..8a prospa8hsw na mazepsw lefta na paw s psuxologo i 8a parw tilefwno se kanena kentro alla exw rwthsei kai alous pou to exoun,me peira3e polu oti krataei kairo auto..etsi lene: (

Ηι με λενε Κωνσταντινα. Μιχαλη μ απλα ηθελα να σου πω οτι πιστευω οτι ειναι αγοραφοβια. Επίσης νομίζω πως για αρχη να βγαιενις με φιλους σε ανοιχτους χώρους , με καθαρο αέρα. Εμ αργοτερα να αρχιζεισ να πηγαινεις με λιγο κοσμο και σιγα σιγα σε κανονικο ,, ξερεις, Εαν μεσα σου θελεις να το καταπολεμησεις θα τα καταφερεις. Ξερεις οτι πιστευω σε σενα και απλα να ξερεις οτι αξιζεις πολλα. Μέσα μου ξερω οτι μπορεις και θα το κανεις. Μην απογοητεύεσαι γιατί η λυπηση που σου δημιουργει σε κάνει να τα βλεπεις ολα ετσι. Αν αντιμετωπίσεις αυτη τη λυπηση , πιστευω θα τα καταφερεις να βγεις απο αυτον ( τουλαχιστον για εμενα) εφιαλτη. Είσαι πολυ πολύ καλό παιδί και αν χρειαστεί κατι ,,,,ξερεις.
Σου ευχομαι τα καλυτερα....γιατί ΑΞΙΖΕΙΣ...