Πήρα θάρρος από προηγούμενο θέμα
Πήρα θάρρος από προηγούμενο θέμα και θέλω τη γνώμη σας. Νιώθω πνιγμένη στο γάμο μου χωρίς να συμμβαίνει κάτι ιδιαίτερα άσχημο.
Έχω ένα παιδί. Από μικρή αισθανόμουν μια συμπάθεια για τις γυναίκες που την απέδιδα στη δειλία μου προς το άλλο φύλο και στη σοβαρότητα του χαρακτήρα μου. Αργότερα, για πολλά χρόνια ένιωθα τρελλή αγάπη για μια καθηγητριά μου, με την οποία είχαμε και φιλικές σχέσεις. Τελικά παντρεύτηκα....Τώρα νιώθα ακατανίκητη επιθυμία να κάνω μια σχέση με το ίδιο φύλο αλλά νιώθω ότι θα ανατραπεί όλη η ζωή μου. Παράλληλα είναι και το πρακτικό θέμα, πως να γνωρλισεις μια γυναίκα που να ενδιαφέρεται χωρίς να σε παρεξηγήσουν.Νομίζω πως δε μου φτάνει μια στενή φιλία γιατί έχω αρκετές φίλες και δε με ικανοποιεί αυτό το συναίσθημα.