Originally Posted by
ioannis2
Εξαρτάται τι έχει αποκρυσταλλωθει στη σκέψη του καθενός/μιάς ως ο/η σύντροφος που επιθυμει στη ζωη του/της. Kuxumuxu, δεν διαφωνω καθόλου με τα όσα γραφεις, το ζητημα ειναι αν εφαρμοζουν αυτα στην πραξη διοτι καθε τι που απέχει αρκετα από αυτο που εχει με τα χρονια αποκρυσταλλωθει είναι συμβιβασμός και τοτε οι συζητησεις περί θετικων και αρνητικων, καταδεκτικότητας κλπ δεν εχουν κανενα νοημα. Και φαντασου να εισαι με εναν ανθρωπο που εσυ μεν αγαπας για εκεινον όμως κατα βαθος αποτελεις συμβιβασμό. Αμα νοιωθεις μέσα σου ένα ανεξήγητο εντονο συναίσθημα χαράς για τον άλλο που δεν επισκιαζεται από αμφιβολίες τοτε εισαι με το καταλληλο πρόσωπο και οι λοιπες συζητησεις ειναι περιττές.