Βοήθεια...

Καλησπέρα στο φόρουμ

Η ανάγκη για βοήθεια στο πρόβλημα μου είναι τεράστια.Και αυτό γιατί έχω γυρίσει εκατό γιατρούς(ψυχολόγους,γαστρε ντερολόγους) και δυστυχώς δεν υπάρχει καμία βελτίωση.Το θέμα έχει ως εξής και θα παρακαλούσα να απαντήσουν μόνο όσοι γνωρίζουν λόγω της σοβαρότητας του.

Είμαι 24 χρονών και πριν από 3 χρόνια είχα ενοχλήσεις στο στομάχι.Ότι έτρωγα το έβγαζα και αν όχι θα ανέβαιναν όλα και θα είχα καψίματα και πόνο στο στήθος.Αυτό δεν γινόταν όμως συνέχεια.Μετά από ένα σημείο δυσκολευόμουν στη κατάποση υγρών και στερεών.Έκανα γαστροσκόπηση και τα αποτελέσματα έδειξαν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και διαφραγματοκήλη. Ακολούθησα τη θεραπεία για 2 μήνες δίχως όφελος λέγοντας μου ότι δεν είναι τίποτα το ανησυχιτικο.Έτσι ο γιατρός μου έδωσε τα saroten(αντικαταθληπτικά) όπου έπαιρνα ένα κάθε βράδυ.Επανήλθα γρήγορα.Στο θέμα του φαγητού, αλλά και στο θέμα του άγχους που μέχρι τότε δεν γνώριζα ότι υπήρχε.Και λέω δεν γνώριζα γιατί θυμάμαι τον εαυτό μου να πηγαίνει στη σχολή και πριν το μάθημα να αισθάνομαι πάλι χάλια και μόνο αν τα εβγαζα ενιωθα καλυτερα και ετσι εβαζα δαχτυλο.Και αυτό γινοταν και πριν βγω σε μαγαζια και γενικα να ερθω σε επαφη με κοσμο.Με τα saroten που τα επαιρνα εναμιση χρονο αυτά όλα τα ειχα σε πολύ μικρο βαθμο.Όμως τα σταματησαν να τα κυκλοφορούν και έτσι τα σταματησα και εγω αποτομα.Ώσπου μετα από ένα μηνα που τα ειχα σταματησει ειχα συνεχως ταση για εμετο,δεν ηθελα κοσμο,δεν ηθελα να βγαινω για να μην με πιασει εμετος μεσα στο κοσμο,εκανα χιλιες αρνητικες σκεψεις.Πηγα σε γαστρεντερολογο μηπως φταιει το στομαχι,εκανα θεραπεια και τιποτα.Μου ειπε είναι ψυχολογικο και μου εδωσε τα xanax.τα παιρνω ακομα.Με βοηθάνε ελαχιστα.Πηγα σε ψυχολογο 2 μηνες αλλα δεν γινοταν δουλεια ενώ προσπαθουσα παρα πολύ.και ετσι τα παρατησα.Σημερα, δεν τρωω πολύ,αν φαω θα εχω ταση για εμετο,και εχω αγχος για το παραμικρο οπου βγαινει με σωματικα συμπτωματα δλδ ταραχη και ταση για εμετο ακομα κ αν δεν εχω φαει τιποτα.Δεν μπορω να βγω με τη παρεα μου δεν μπορω να ζησω με τη κοπελα που αγαπω, δε μπορω να κανω αυτά που θελω γιατι η ταραχη και το μπουκωμα που νιωθω με απομονωνει από ολους. Αν κάνω την εγχειρηση για τη διαφραγματοκηλη θα φυγει ολο αυτό?Αν γνωριζει κανεις κατι ας με συμβουλεψει , έχω κουραστει να μη ζω τη ζωή μου..

Η ψυχανάλυση και γενικά η βοήθεια από ψυχολόγο μπορεί να πάρει μεγάλο διάστημα για να σου δώσει αποτελέσματα. Αυτό εξαρτάται και από τη δική σου προσωπική προσπάθεια και κατά πόσο είναι κάποιος ανοικτός σε όλη αυτή τη διαδικασία. Θα σου πρότεινα να επισκεφθείς εξειδικευμένο ψυχολόγο στις τροφικές διαταραχές και δώσε του λίγο περισσότερο χρόνο ,και σε εκείνον και σε εσένα.

Quote:

---

Originally Posted by original21

Καλησπέρα στο φόρουμ

Η ανάγκη για βοήθεια στο πρόβλημα μου είναι τεράστια.Και αυτό γιατί έχω γυρίσει εκατό γιατρούς(ψυχολόγους,γαστρε ντερολόγους) και δυστυχώς δεν υπάρχει καμία βελτίωση.Το θέμα έχει ως εξής και θα παρακαλούσα να απαντήσουν μόνο όσοι γνωρίζουν λόγω της σοβαρότητας του.

Είμαι 24 χρονών και πριν από 3 χρόνια είχα ενοχλήσεις στο στομάχι.Ότι έτρωγα το έβγαζα και αν όχι θα ανέβαιναν όλα και θα είχα καψίματα και πόνο στο στήθος.Αυτό δεν γινόταν όμως συνέχεια.Μετά από ένα σημείο δυσκολευόμουν στη κατάποση υγρών και στερεών.Έκανα γαστροσκόπηση και τα αποτελέσματα έδειξαν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και διαφραγματοκήλη. Ακολούθησα τη θεραπεία για 2 μήνες δίχως όφελος λέγοντας μου ότι δεν είναι τίποτα το ανησυχιτικο.Έτσι ο γιατρός μου έδωσε τα saroten(αντικαταθληπτικά) όπου έπαιρνα ένα κάθε βράδυ.Επανήλθα γρήγορα.Στο θέμα του φαγητού, αλλά και στο θέμα του άγχους που μέχρι τότε δεν γνώριζα ότι υπήρχε.Και λέω δεν γνώριζα γιατί θυμάμαι τον εαυτό μου να πηγαίνει στη σχολή και πριν το μάθημα να αισθάνομαι πάλι χάλια και μόνο αν τα εβγαζα ενιωθα καλυτερα και ετσι εβαζα δαχτυλο.Και αυτό γινοταν και πριν βγω σε μαγαζια και γενικα να ερθω σε επαφη με κοσμο.Με τα saroten που τα επαιρνα εναμιση χρονο αυτά όλα τα ειχα σε πολύ μικρο βαθμο.Όμως τα σταματησαν να τα κυκλοφορούν και έτσι τα σταματησα και εγω αποτομα.Ώσπου μετα από ένα μηνα που τα ειχα σταματησει ειχα συνεχως ταση για εμετο,δεν ηθελα κοσμο,δεν ηθελα να βγαινω για να μην με πιασει εμετος μεσα στο κοσμο,εκανα χιλιες αρνητικες σκεψεις.Πηγα σε γαστρεντερολογο μηπως φταιει το στομαχι,εκανα θεραπεια και τιποτα.Μου ειπε είναι ψυχολογικο και μου εδωσε τα xanax.τα παιρνω ακομα.Με βοηθάνε ελαχιστα.Πηγα σε ψυχολογο 2 μηνες αλλα δεν γινοταν δουλεια ενώ προσπαθουσα παρα πολύ.και ετσι τα παρατησα.Σημερα, δεν τρωω πολύ,αν φαω θα εχω ταση για εμετο,και εχω αγχος για το παραμικρο οπου βγαινει με σωματικα συμπτωματα δλδ ταραχη και ταση για εμετο ακομα κ αν δεν εχω φαει τιποτα.Δεν μπορω να βγω με τη παρεα μου δεν μπορω να ζησω με τη κοπελα που αγαπω, δε μπορω να κανω αυτά που θελω γιατι η ταραχη και το μπουκωμα που νιωθω με απομονωνει από ολους. Αν κάνω την εγχειρηση για τη διαφραγματοκηλη θα φυγει ολο αυτό?Αν γνωριζει κανεις κατι ας με συμβουλεψει , έχω κουραστει να μη ζω τη ζωή μου..

---

Για τη διαφραγματοκηλη μόνο ο γιατρός σου μπορεί να σου δώσει πληροφορίες.:)Απο 'κει και πέρα, δώσε μια δευτερη ευκαιρια στην ψυχοθεραπεία. Δυο μηνες ειναι πολυ μικρό διαστημα.Αν ξεμπερδεύαμε σε δυο μηνες, οι ψυχολογοι θα ηταν άνεργοι...
Βασικά, δώσε τον εαυτό σου μια δευτερη ευκαιρία.Κατανοω το πρόβλημα που έχεις και πόσο ενοχλητικό ειναι (το έχω περάσει ΚΑΙ αυτό), αλλά αποστασιοποιήσου λίγο, ασ'το στην ακρη για λιγο. Υπαρχουν καποια θεματα που πρεπει να σχοληθεις μαζί τους, δηλ. τι σου προκαλει άγχος και εσυ επικεντρωνεσαι στην γ.ο.π. που ειναι ουσιαστικα ενα σύμπτωμα του άγχους σου.Το μυαλό μας μάς παιζει πονηρά παιχνίδια, προκειμένου να τον αφήσουμε στην ησυχία του, να μην τον ζορίσουμε να σκεφτεί λίγο παραπάνω.Μας ξεγελάει πολύ εύκολα. Κι εμεις χάνοι. Ειναι σαν να τσιμπαμε το δόλωμα, κατάλαβες;...
Ασε τα συμπτωματα λιγο στην ακρη και επικεντρωσου στις αιτίες.

Ο γιατρός για ποιο λόγο σου έδωσε από την αρχή αντικαταθλιπτικά?
Μήπως το πρόβλημα υγειας με το στομαχι όπως αρχικά σου παρουσιαστικε σου έγινε στη συνεχεια στη σκέψη σαν εμμονή και η εμμονη αυτη ανατροφοδοτούσε το πρόβλημα υγειας?
Μου αρεσε αυτο που ειπε ο Σουέλ, ότι το μυαλο μας μας παιζει πονηρα παιχνίδια.
Με τον ψυχολογο αμα νοιωθεις ότι δε σε βοηθα, κι αμα λεω βοηθα εννοω να νοιωθεις ότι σε καταλαβαίνει και ότι αυτα που σου λεει βοηθουν στο να κατανοησεις το προβλημα σου και να το ξεπερασεις, να τον αλλάξεις. Κι αυτο συνηθως διαφαινεται μετα από 5-6 συνεδριες το πολύ. Διαφορετικα πας αλλού μεχρι να βρεις τον καταλληλο.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Με τον ψυχολογο αμα νοιωθεις ότι δε σε βοηθα, κι αμα λεω βοηθα εννοω να νοιωθεις ότι σε καταλαβαίνει και ότι αυτα που σου λεει βοηθουν στο να κατανοησεις το προβλημα σου και να το ξεπερασεις, να τον αλλάξεις. Κι αυτο συνηθως διαφαινεται μετα από 5-6 συνεδριες το πολύ. Διαφορετικα πας αλλού μεχρι να βρεις τον καταλληλο.

---

5-6 το πολύ λες ε;