Printable View
πραγματικα πως? εχω ξεπερασει στο παρελθον μια εμονη που χα για τα μικροβια, εντελως μονη μου, τωρα ομως η καινουρια μου εμμονη με επηρεαζει πολυ περισσοτερο, σχεδον καταστρεφει την εξελιξη μου. τι να κανω? πως μπορω να παιρνω το μυαλο μου απο κει? για χαπια δε το συζηταω, ειμαι μονο 18 χρονων και θεωρω πως πραγματικα μπορω να το ξεπερασω μονη μου..
δυστυχως ή ευτυχως στην ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη θεραπευεται με φαρμακευτικη αγωγη σε συνδυασμο με ψυχοθεραπεια. Δεν ειμαι γιατρος απλα η εμπειρια μου αυτο μου διδαξε. Ειμαι 24,5 και παιρνω χαπια απο τα 21. Δεν εχει σημασια η ηλικια, σημασια εχει η ενταση της ασθενειας! Και η δικια μου καθοριζε ολη μου την ζωη σε ασχημο βαθμο! . Συζητησε με τους γονεις σου να πατε σε καποιον συστημενο ψυχιατρο εστω αρχικα για ψυχοθεραπεια και υστερα αν θεωρησει οτι κατι πρεπει να σου χορηγησει, εχει καλως! Μην το παιρνεις βαρεως οτι "δεν παιρνω χαπια απο τα 18 μου" διοτι ειναι καλυτερα να γιατρευεις σε μικρη ηλικια παρα να περασεις χρονια ετσι!
Καλημέρα! Θα σου πω τη δική μου περίπτωση. Στην αρχή όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στη ζωή μου οι εμμονές είχα πολύ άγχος και νόμιζα ότι τρελαινόμουν , δεν ήξερα για ιδψχ και τέτοια. Εγώ είχα και κρίσεις πανικού έντονες εξαιτίας των εμμονών, πεταγόμουν τα βράδια από το κρεβάτι μου και έτρεχα στο μπαλκόνι να πάρω αέρα. Με τη βοήθεια ψυχολόγου έμαθα γι' αυτό που είχα - που δεν ήξερα τι είναι- και καθησυχασμένη πια προσπάθησα να το αντιμετωπίσω με προσωπική προσπάθεια και χωρίς φάρμακα που δεν τα συστήνω προσωπικά. Βέβαια να σου πω , κάθε φορά που απομυθοποιώ - ξεπερνώ μία εμμονή , έρχεται μία άλλη στη θέση της, και εκεί που θεωρώ ότι έχω εξαντλήσει όλη την γκάμα των περίεργων- παράλογων -" ό, τι να 'ναι" εμμονών , πάλι κάτι θα εμφανιστεί στη σκέψη μου που θα με αναστατώσει. Σαν την Λερναία Ύδρα, κόβεις ένα κεφάλι και στη θέση του εμφανίζεται άλλο. Άρα τελειωμό δεν έχουν οι εμμονές, όσο και να προσπαθώ. Προσπαθώ όμως να ζω τη ζωή μου όσο γίνεται καλύτερα, να μην βγαίνω από τους ρυθμούς μου, από το πρόγραμμά μου, και απλά να αφήνω τις εμμονές να υπάρχουν που και που , να μου κάνουν" παρέα ", ως εκεί όμως, να τις βάζω όρια, να μην τις αφήνω να "ξεθαρρεύουν". Υπάρχουν φορές που νιώθω καλά με αυτήν την διευθέτηση, υπάρχουν και φορές που πέφτει η διάθεση μου πολύ, όταν νιώθω ότι ξοδεύω πολύ ενέργεια για να τις πολεμήσω.Το καλό είναι ότι το παλεύω χωρίς φάρμακα , είμαι γενικά εναντίον των φαρμάκων, μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Και το depon το παίρνω με το σταγονόμετρο. Οτιδήποτε χημικό για μένα ισοδυναμεί με βλαβερό.
Και κάτι ακόμα: μου είχε πει ο ψυχολόγος ότι οι ιδεοληψίες είναι κάτι σαν ασπίδα προστασίας, προστατεύουν από κάτι χειρότερο, ο οργανισμός αναζητά αυτή τη διέξοδο στο άγχος ,γιατί αλλιώς θα πάθει burn out.
Kalapatria ayto den einai ideo.... diataraxh,cina pws sou ksekinhse auth h as8eneia?
Είχα αρρωστήσει από μία σοβαρή αρρώστια και νοσηλευόμουν στο νοσοκομείο για μερικές μέρες, όταν επέστρεψα σπίτι άρχισα να έχω έντονες εμμονικές σκέψεις. Βέβαια αυτό ήταν η αφορμή , η αιτία κατ' εμέ ήταν το υπερβολικό μου άγχος που εξωτερικεύτηκε με τέτοιο τρόπο.
dn nomizw oti to yperboliko agxos mporei na prokalesei thn ideo.. diatataxh ektos an htan xronio...alla kai pali xreiazontai kai alla "pragmata" gia thn "enarksh" ths as8eneias.eyxaristw
Ποια είναι αυτά τα πράγματα, τα γνωρίζεις; Γιατί εγώ δεν τα ξέρω, αν μπορείς να μου πεις σε παρακαλώ.Quote:
Originally Posted by christos78
Dystyxws, dn kserw poia einai ayta ta pragmata...,h "xamhlh" aytoektimhsh gia kapoio xroniko diasthma,piesh,enoxopoihsh ,mono gia mena mporw na mai sigouros sto pws mou ksekinhse... pantws einai epikthto
Quote:
Originally Posted by kalaptria
Κοριτσάκι μου,
εννοείται πως μπορείς να το ξεπεράσεις χωρίς φάρμακα!! Για ν' αντιμετωπίσουμε λοιπόν την εμμονή χρειάζεται να βρούμε τις αιτίες της..,
έτσι ώστε να ξεπεράσουμε σιγά-σιγά τις όποιες ανασφάλειές μας, που όμως δεν υφίστανται στο παρόν και που ευθύνονται για την εμμονή!
Π.χ. αν "φοβάσαι" πάλι για μικρόβια κ.λπ. τότε η σκέψη δεν είναι ρεαλιστική, γιατί ένα ισχυρό ανοσοποιητικό δεν κινδυνεύει από ιούς και
μικρόβια, που καλώς ή κακώς υπάρχουν.., γιατί τότε οι άμυνες του οργανισμού μπορούν κι αντιμετωπίζουν κάθε εισβολέα-απειλή. :)
ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις!οχι αυτο το χω ξεπερασει ευτυχως με τα μικροβια..μονη μου..
cina σαν κι εσενα ειμαι κι εγω με τα φαρμακα.κι επισης αυτο που λες απο πρωτη γυμνασιου μεχρι τωρα αυτη ειναι η τριτη εμμονη που εχω αναπτυξει.τα αλλα τα ξεπερασα.
απλα δε μπορω να καταλαβω που οφειλεται ωστε να το ξεπερασω.τοτε που ξεκινησαν κι ολας δεν υπαρχε καποιος λογος,πραγματικα.. :S