Καλησπερα κ καλως σας βρηκα στο φορουμ..:o:o
θα μπω κατευθειαν στο θεμα που με απασχολει..
Ειμαι 31 χρονων.Εχω σχεση μ ενα παιδι 5 χρονια.Το τελευταιο διαστημα συγκατοικουμε κιολας.Το περιεργο που συμβαινει ειναι το εξης.. υπαρχουν περιοδοι στη κοινη μας ζωη που περναμε τελεια χωρις το παραμικρο προβλημα,αλλα υπαρχουν κ φασεις που τσακωνομαστε παρα πολυ ασχημα..δεν μπορω να προσδιορισω τι φταιει για τους καβγαδες..Δεν ειναι ο ιδιος λογος καθε φορα ,τισ περισσοτερες δε φορες οι λογοι ειναι αστειοι,ωστοσο φτανουμε σε ασχημα επιπεδα καβγα..Η σχεση μας ειναι απο την αρχη στα ακρα,,ειτε περναμε παρα πολυ καλα ειτε ζορικα..
Εγω θελω εδω κ πολλους μηνες να προχωρησουμε τη σχεση,αυτος εχει πει οτι συμφωνει κ οτι θα κανει κινηση,αλλα εχουμε μεινει στα λογια..πραξη καμια..Προσπαθω με τον τροπο μου να ανιχνευσω τις προθεσεις του αλλα δεν μπορω να βγαλω ακρη.και απλα περιμενω κ οσο περιμενω κ δε γινεται κατι απογοητευομαι..:confused:
Υπαρχουν στιγμες που με κανει πραγματικα ευτυχισμενη κ γεματη,υπαρχουν στιγμες που με αδειαζει τοσο μα τοσο πολυ που αναρωτιεμαι αν εχω τον ιδιο ανθρωπο καθε μερα διπλα μου η καποιον διαφορετικο μερα με τη μερα..Δεν ξερω τι να κανω πραγματικα..Αναρωτιεμαι αν ολοι αυτοι οι προβληματισμοι ειναι κουδουνακια που χτυπανε ,οτι δλδ πρεπει να χωρισω γιατι ετσι δε θα βγαλω ζωη η αν ειναι δικες μου υπερβολικες σκεψεις που καθομαι ολη μερα κ υπεραναλυω χωρις λογο...
Βλεπω ζευγαρια φιλους μας που γνωριζονται πολυ λιγοτερο απο εμας κ που προχωρανε τις ζωες τους με οικογενεια κ μεις εκει..κολλημενοι λες κ μας εχεις βαλει σε Pause..Ολα αυτα με παγωνουν με αποτελεσμα να μην μπορω να λειτουργησω ουτε σεξουαλικα πλεον καλα..Δεν ξερω αν το προβλημα το δημιουργω εγω με την φαντασια μου η αν οντως υφισταται..Οι φιλοι -γνωστοι συνεχως με βομβαρδιζουν με ερωτησεις του τυπου "αντε τοσα χρονια ειστε μαζι,τι περιμενετε?γιατι δεν προχωρατε?"Εγω απο την αλλη εχω χασει τα αυγα κ τα πασχαλια..Αγαπω αυτον τον ανθρωπο αλλα τη θετικη του οψη μονο..
Οποιος μπορει ας μου ριξει τα φωτα του.. ευχαριστωωωω
