100 κιλα απο 55 σε χρονο dt

Ως γνωστον εχω διεγνωσμενη ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη εδω και 3,5 χρονια, τα 3 εξ'αυτων λαμβανω φαρμακευτικη αγωγη. Τα πρωτα 2 χρονια το βαρος μου ειχε επιβαρυνθει σταδιακα με 20 κιλα και τους τελευταιους μηνες με αλλα 25 σε χρονο που δεν υπαρχει, σε απιστευτα μικρο χρονικο διαστημα. Υπηρξα ανορεκτικη και βουλιμικη για 3 χρονια πριν τους ιδεοψυχαναγκασμους. (ιδεοψυχαναγκασμους ειχα ανεκαθεν απο τα 12 μου, η βουλιμια-ανορεξια ηταν απλα ενα "διαλειμμα"). Εχω φτασει λοιπον, αισιως τα 100 (+κατι ψιλα) κιλα. Δεν βγαινω σχεδον καθολου απο το σπιτι μου , μονο για να παω δουλεια και στην ψυχιατρο που ειναι 1 φορα/εβδομαδα. Εκτος απο εμενα , κλεινω μεσα και το αγορι μου το οποιο με αγαπαει πολυ και δεν μου κανει κανενα παραπονο αλλα μεσα μου ξερω οτι ειμαστε σε ηλικια να βγαινουμε εστω ενα σινεμα ρε παιδια. Κανενας απο τους 2 μας δεν ειναι παρτυ ανιμαλ αλλα 1-2 εξοδους την εβδομαδα, για ενα ποτο, για ενα σινεμα, για ενα φαγητο σε ενα ομορφο εστιατοριο ειναι απαραιτητες!
Απο μικρη ειχα κοπλεξ με το βαρος μου αλλα τωρα εχω υπερβολικο. Απο την μια λεω πως "αλλοι ανθρωποι δεν εχουν να φανε και εσυ ασχολεισαι με το βαρος σου το οποιο ευκολα χανεται αν θες". Δεν ειναι ετσι ακριβως ομως. Οπως και να το κανουμε οταν εχεις μαθει τον εαυτο σου μια ζωη αδυνατο ή κανονικο και ξαφνικα φτασεις τα 100 κιλα, σε χαλαει. Και για ολο αυτο φταιει ενας αχρηστος ψυχιατρος ο οποιος ηταν απο 'τους καλους και εμπειρους". Με χαπακωσε για τα καλα (20 χαπια την μερα λεμε τωρα) και τα κιλα πηραν την ανηφορα. Ετρωγα και γω ψιλοβλακειες, περιπου 1800-1900 θερμιδες/μερα αλλα δεν νομιζω πως αυτη η ποσοτητα φαγητου ωθει στο να παρω τοσα κιλα!

εχω τους ιδεοψυχαναγκασμους μου που πρεπει να αντιμετωπισω και τωρα εχω και επιπλεον 40 κιλα.! Κριμα ρε παιδια. Διοτι την ζωη μου την παω απο αναβολη σε αναβολη. "θα βγαινω λιγο οταν ξεπερασω την ανορεξια, θα βγαινω πιο πολυ οταν ξεπερασω την βουλιμια γιατι τωρα ντρεπομαι, θα ζησω ποιοτικοτερα οταν ξεπερασω τους ιδεοψυχαναγκασμους ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΖΙΦΟΣ. Ειμαι εδω, η ιδια, με προβληματα ψυχολογικα που δεν ειναι ευκολα ξεπερασιμα και παλευω να ζω την καθε μερα οσο πιο καλα γινεται αλλα δεν τα καταφερνω. :(

καταρχην μη σε παιρνει απο κατω...τιποτα σε αυτη την ζωη δεν ειναι οριστικο και μη αναστρεψιμο οταν περναει απο το χερι μας....
δεν ξερω ποσο σε επιβαρυνουν τα φαρμακα που παιρνεις τωρα...αλλα δεν ειναι ακατορθωτο να χασεις 40 κιλα...δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο..
μη το βλεπεις σαν βουνο..βαζε μικρους στοχους...και θα το πετυχεις...

βεβαια πρεπει να σου πω και σιγουρα το ξερεις κι εσυ..οτι το να κλεινεσε σπιτι δεν βοηθαει καθολου την ψυχολογια σου...
καταλαβαινω οτι αισθανεσε ασχημα γιατι γενικα ζουμε σε ενα κοσμο που δικα του προβληματα εχει αλλα δεν παραμελει να πληγωσει και να κρινει τους γυρω του...αλλα ολοι αυτοι που ενδεχομενως θα σε κοιταξουν καπως μια χαρα ζουν την δικια τους ζωουλα και ουδολως τους νοιαζει τι σκεφτεσε εσυ γιαυτους....

γιαυτο..βαλε κατι ανετο και ομορφο και αρχισε να κυκλοφορεις!!!!παρε την ζωη σου πισω!!δεν την χρωστας σε κανεναν την ζωη σου...
το οτι εχεις εναν ανθρωπο που σε αγαπαει ειναι μεγαλο συν....
ξεκινα απο σημερα ...απο τωρα...ολα αλλαζουν στο τωρα...σε αυτη την στιγμη...δεν αλλαζουν ποτε στο αυριο....

+++στο ποστ της φλου...
Το έχω περάσει κι εγω αυτό.Στην αρχή 12 κιλά...Σταματούσα τα φάρμακα, έχανα τα κιλά.Άρχιζα πάλι τα φάρμακα, ξαναφόρτωνα τα κιλά.
Τα 12 έγιναν 19 και τα 19 έγιναν 28...Και αφήνεσαι δυστυχώς.Εγώ σκεφτόμουν "είμαι άρρωστη ψυχικά, τί πειράζει να ειμαι και σωματικά;;;Ας φάω δυο σοκολάτες για να με παρηγορήσω..."
Είναι φαύλος κύκλος. Και όσο το σκέφτεσαι, τόσο πιο πολύ στεναχωριέσαι και παραιτείσαι...Έχεις πολλά μέτωπα ανοιχτά και εισαι απλά ακινητοποιημένος..Γιατί απο που να αρχίσεις;
Λοιπόν, αρχίζεις απο το πιο εύκολο.Για μενα το πιο εύκολο ήταν να αρχίσω να προσέχω τη διατροφή μου..Στην αρχή εχασα 8 κιλά χωρίς πολύ κόπο.Μετά μου άρεσε και άρχισα να νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου.Δειλά δειλά, άρχισα και να βγαίνω...Εε, δεν θέλει και πολύ να "κολλήσεις" με το μέλι :))).Σταδιακά έχασα όλα τα κιλά που είχα πάρει.Κατα τη διάρκεια, έκοψα και τα φάρμακα.Γιατί απο ένα σημείο και μετά, δεν τα χρειαζόμουν.Θα μου πεις γιατρεύτηκες απο την κατάθλιψη επειδή αδυνάτισες;Όχι.Αλλά ήταν ένα πολύ καλό κόλπο αυτό που έκανα.Το γεγονός ότι ένιωθα καλά με τον εαυτό μου, με έκανε να πολεμάω στα άλλα μέτωπα με άλλα όπλα...
Βρες την ακρη του νήματος, αυτό που σου φαινεται πιο ευκολο και ξεκινα να ξετυλιγεις.Δοκιμασμενο:P

Αχ, πως σε καταλαβαινω!! Εχω βάλει 20 κιλά μετά αφού είχα αδυνατίσει 10 κιλά και ντρέπομαι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ να βγαίνω έξω. Νομίζω ότι όλοι θα σχολιάζουν πως ήμουν και πως έγινα... Εχω πέσει παλι σε κατάθλιψη και ειμαι "αστα να πανε"...

Αφού όμως δεν ντρέπεσαι τον φίλο σου γιατί δεν θες να βγαίνετε οι δύο σας? Φοβάσαι μήπως συναντήσεις κάποιον γνωστό, ή ντρέπεσαι και τους ανθρώπους που δεν σε ξέρουν?

Γιατι ντρεπεστε ρε παιδια!!!!!
γιατι η καθε Κιτσα με το βαμμενο ξανθο μαλλι και την πεμπτουσια της υπαρξης της στον κ@λο της θα σε κοιταξει καπως?
ή γιατι ο καθε Κιτσος που ταϊστηκε σαν χαπατο απο νωρις...τον κ@λο της καθε Κιτσας σαν προτυπο γυναικειας ομορφιας ...επισης θα σε κοιταξει καπως....

εχετε παραπανω κιλα...εεε και!!!! με λιγη διαιτα και προσπαθεια χανονται!!!
αυτοι ολοι που σας κανουν να αισθανεστε ασχημα...τι διαιτα να κανουν οι κακομοιρηδες για να αποκτησουν πιο εξελιγμενα εγκεφαλικα κυτταρα????
εγω θα ντρεπομουν να κυκλοφορησω αν ημουν ενα ηλιθιο ον που αντι να κοιταει τα μουτρα του ...ασχολειτε με τα κιλα και την εμφανιση των αλλων.....

Φλου, θα μιλήσω για μενα.Στα παπακια μου η κιτσα, ο κιτσος και το κιτς γενικά.Τα 30 ή 50 κιλά παραπάνω ήταν για μενα μια εμφανέστατη υπενθύμιση ότι ειμαι άρρωστη.Καταθλιψη-->χαπια-->κιλα.Δεν σκεφτόμουν "εχω κατάθλιψη, έχω παραπάνω κιλα" αλλά ΕΙΜΑΙ καταθλιπτικη, ΕΙΜΑΙ χοντρη, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ αυτή που ημουν ή αυτή που θα ήθελα να ειμαι".Δεν ξερω αν με καταλαβαίνεις...

σε καταλαβαινω Σουελ πολυ καλα κοριτσι μου...εχω περασει κι εγω ενα αρκετα μεγαλο διαστημα στην ζωη μου που πηρα κιλα που ποτε δεν ειχα και ξερω πως ειναι....ξαφνικα βρεθηκα να ειμαι ενας αλλος ανθρωπος....20 κιλα πανω απο αυτο που ημουν παντα
οταν τα μεγαλα προβληματα που ειχα τοτε στην ζωη μου προσπερασαν...και ηρεμησα μπορεσα να κοιταξω καλυτερα τον εαυτο μου και να επανελθω...
ειδα ομως και μπροστα μου την πραγματικοτητα απο την αλλη πλευρα....
σιγουρα..τα κιλα θελεις και πρεπει να τα χασεις για σενα...για να εισαι εσυ καλα..και αυτο ειναι το σωστο!
αλλα εκει που ειμαι καθετη ειναι στο θεμα της ντροπης...δεν σταματας να εισαι ο ανθρωπος που ησουν και οφειλεις να συνεχισεις να ζεις την ζωη που ζουσες πριν...
ξερεις πολυ καλα ..οτι την ντροπη στο να βγεις εξω την προκαλουν ολοι αυτοι που θα σε κοιταξουν επικριτικα...ειδικα αν δεν εχεις συνηθησει τον εαυτο σου με αυτη την εικονα ειναι ακομα πιο δυσκολο...
αυτο ομως ειναι το τελευταιο που χρειαζεσε.....


ωραια...εισαι οπως λες χοντρη..αλλα ειναι ενα δικο σου προβλημα που θελεις τον χρονο σου για να το αντιμετωπισεις και δεν χρειαζεσε κανεναν να σε κρινει γιαυτο....
γιαυτο λεω...δεν χρειαζεται η ντροπη...οσα κιλα κι αν εχεις ή δεν εχεις δεν παυεις να εισαι ο ανθρωπος που ησουν παντα...και πρεπει να αισθανεσε ομορφα και ανετα με τον εαυτο σου...γιατι περα απο τα κιλα εισαι ακομα εσυ....

Φλου, τα πραγματα ειναι ακριβως οπως τα λες, απλά όταν βρισκεσαι σε αυτη τη φαση ειναι όλα τόσο διαστρεβλωμενα.Και εγω τα καταλαβαίνω τωρα που εχασα τα κιλά που ειχα παρει και εκοψα και τα γ@μ@μενα τα φαρμακα.Ναι, εισαι ο ανθρωπος που ησουν, αλλα δεν το καταλαβαινεις, γιατι εχεις βαλει τόοοοοσες ταμπελες και τις εχεις καταπιει αμασητες, δεν ξεχωριζεις το "ειμαι" απο το "εχω".Σε καθοριζει η "ασθενεια" και εισαι πλεον αυτο.Δεν το εχεις απλά, εισαι...Και πιστευω οτι το να ντρεπεσαι για τα εαυτο σου, δεν ειναι κατι που εμφανιζεται επειδη πηρες καποια κιλά.Υπαρχει κατι αλλο βαθυτερο, πισω απο αυτο, που φυσικα σχετιζεται με την καταθλιψη, την ιδψ, τις κρισεις πανικου κ.λ.π.Και αυτα που φοβασαι οτι οι αλλοι για σενα, ειναι αυτα που πιστευεις εσυ για τον εαυτο σου.
Ξερω ανθρωπο που πηρε 20 κιλά λογω καταθλιψης+φαρμακων και δεν μασησε ποτε.Ουτε κομπλεξ ουτε ντροπες ουτε τιποτα.αλλά ηταν σε ολα διαφορετικη απο εμενα.Δηλαδη ελεγε "οκ, ετυχε αυτο, θα το παλεψω όσο μπορω και θα γινω καλα.τιποτα δεν θα κρατησει για παντα, δεν ειναι στο χερι του".Δεν ειχε ομως ποτε της προβλημα αυτοπεποιθησης γενικα και πιστευε στον εαυτο της ακομα και όταν λυγιζε....Εμενα το σκεπτικό μου ηταν αλλιως σε ολα...

ναι...οπως τα λες ειναι....
εσυ πρωτα απορριπτεις και ντρεπεσε για τον εαυτο σου κι αυτο μετα βλεπεις και στα ματια ολων... αλλα σιγουρα υπαρχει κι ο ρατσισμος για τα παχυσαρκα ατομα...
κι οσο πιο ευαισθητος εισαι..τοσο πιο γρηγορα και ευκολα βουλιαζεις στο προβλημα μεχρι που σε καταπινει....
το ξερω οτι ειναι δυσκολο...και θελει μεγαλη προσπαθεια ειδικα αν μεσα σου εισαι χαλια....
αλλα εκει ειναι που κατι πρεπει να σε ταρακουνησει...να σε κανει να γυρισεις πισω στον εαυτο σου..και να τον βοηθησεις..

Ο μονος τροπος να γινεισ 55 κιλα απο 100 σε χρονο ντετε, ειναι να το πιστεψεις οτι οντως εισαι οσο θες, και να χαρεις για αυτο.. Και θα φτασεις 55 κιλα χωρις να το καταλαβεις καν :) Χρονος dt. ;)

Quote:

---

Originally Posted by nflu

ναι...οπως τα λες ειναι....
εσυ πρωτα απορριπτεις και ντρεπεσε για τον εαυτο σου κι αυτο μετα βλεπεις και στα ματια ολων... αλλα σιγουρα υπαρχει κι ο ρατσισμος για τα παχυσαρκα ατομα...
κι οσο πιο ευαισθητος εισαι..τοσο πιο γρηγορα και ευκολα βουλιαζεις στο προβλημα μεχρι που σε καταπινει....
το ξερω οτι ειναι δυσκολο...και θελει μεγαλη προσπαθεια ειδικα αν μεσα σου εισαι χαλια....
αλλα εκει ειναι που κατι πρεπει να σε ταρακουνησει...να σε κανει να γυρισεις πισω στον εαυτο σου..και να τον βοηθησεις..

---

Αυτο που θα μας ταρακουνησει ειναι να κανουμε κατι, τιποτα αλλο.
Γι' αυτο, ghost και edim,βγειτε εξω για να νιωσετε καλυτερα και μετα όλα θα ερθουν μονα τους.πρεπει να γινει η αρχη, κι αμα γινει, όλα θα κυλησουν.

ασχετο.......αλλα Σουελ η φραση στην υπογραφη σου ειναι απο τον Μεγαλο Γκατσμπυ?

Quote:

---

Originally Posted by nflu

ασχετο.......αλλα Σουελ η φραση στην υπογραφη σου ειναι απο τον Μεγαλο Γκατσμπυ?

---

Δεν ξερω απο πού είναι και αν ειναι απο καποιο βιβλιο του.
εντιτ -->Καποιος μου το ελεγε συνεχεια παλια. Ο Φρανσις ελεγε αυτο και αυτο.Και δωστου ξανα... Εε, το εμπεδωσα..
Σου θυμιζει κατι απο τον Μεγαλο Γκατσμπυ εσενα;Γιατι εχω λυσσαξει να το βρω :Ρ

Quote:

---

Originally Posted by nflu

ασχετο.......αλλα Σουελ η φραση στην υπογραφη σου ειναι απο τον Μεγαλο Γκατσμπυ?

---

ΒΙΒΛΙΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

nflu, δεν ντρεπομαι τους ασχετους που δεν με ξερουν, αλλα τα δικά μου άτομα, όπως τους γονείς μου και τους φίλους μου. Τους γονείς μου ειδικά. Πωωω και μόνο που το σκέφτομαι με πιάνει άγχος! Ντρέπομαι γιατί είχα γίνει τόσο κομψή και είχα ορκιστεί στον εαυτό μου "ποτέ ξανά" και τώρα έχω γίνει ακόμα πιο παχία απ ότι ήμουν...
Σεούλ, με εκφράζει απόλυτα αυτό που είπες "ΕΙΜΑΙ καταθλιπτικη, ΕΙΜΑΙ χοντρη, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ αυτή που ημουν ή αυτή που θα ήθελα να ειμαι".
Αχ, ανάθεμα... Μακάρι το πρόβλημά μου να ήταν τα φάρμακα: θα τα έκοβα και θα ησύχαζα...