τα έχασα όλα...

πριν 2χρόνια άνοιξα ένα μαγαζί με τον αρραβωνιαστικό μου.είχαμε τόσα όνειρα!αφήσαμε δύο καλές δουλειές,χρεωθήκαμε ,πουλήσαμε το αυτοκίνητό μας για να πάρουμε επαγγελματικό.και όλα αυτά για κάτι καλύτερο.κι αντί γιαυτό,φάγαμε δύο χρόνια από τη ζωή μας,δουλεύαμε τζάμπα,κλειστήκαμε μέσα και χρεωθήκαμε και παραπάνω αντί να ξεχρεώσουμε.τώρα....πουλήσα� �ε το αμάξι μας,έδωσα τα λεφτά που μάζευαν οι γονείς μου με τόσο κόπο για μένα,αφήσαμε το σπίτι μας και γυρίσαμε στους γονείς μου.
αυτό είναι που λένε έμεινα στον άσσο!έχω φτάσει στα όρια μου........κρατιέμαι τόσο καιρό και σήμερα λύγισα.πόσα ακόμα??

Quote:

---

Originally Posted by alis

πριν 2χρόνια άνοιξα ένα μαγαζί με τον αρραβωνιαστικό μου. είχαμε τόσα όνειρα! αφήσαμε δύο καλές δουλειές, χρεωθήκαμε,
πουλήσαμε το αυτοκίνητό μας για να πάρουμε επαγγελματικό. και όλα αυτά για κάτι καλύτερο. κι αντί γιαυτό, φάγαμε δύο χρόνια από τη ζωή μας,
δουλεύαμε τζάμπα, κλειστήκαμε μέσα και χρεωθήκαμε και παραπάνω αντί να ξεχρεώσουμε.
τώρα.... πουλήσαμε το αμάξι μας, έδωσα τα λεφτά που μάζευαν οι γονείς μου με τόσο κόπο για μένα, αφήσαμε το σπίτι μας και γυρίσαμε στους γονείς μου.
αυτό είναι που λένε έμεινα στον άσσο! έχω φτάσει στα όρια μου........ κρατιέμαι τόσο καιρό και σήμερα λύγισα. πόσα ακόμα??

---

Γειά σου alis,
η αλήθεια είναι ότι το κείμενο σου δεν "φάνηκε" ολόκληρο, γιατί ανάμεσα σε κόμμα και τελεία, χρειάζεται ν' αφήνεις "διάστημα".
Το θέμα θάπρεπε μάλλον να μπει στην ενότητα Οικογένεια, σχέσεις, κ.λπ. αλλά δεν πειράζει.. ίσως το μεταφέρουν..
Αυτό λοιπόν που χρειάζεται προς το παρόν να κάνεις είναι ν' αποδεχτείς την κατάσταση και να την δεις αντικειμενικά. Σκέψου πως
δεν είστε ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι, ειδικά αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο, που βρισκόμαστε σήμερα!.. Δεν θέλω να σε
παρηγορήσω, αλλά καταλαβαίνω την κατάσταση, που αντιμετωπίζετε.. Είναι μεγάλη δοκιμασία μόνο που τώρα δεν θα σταματήσουμε
και δεν θα παραιτηθούμε με τίποτα, αλλά θα πεισμώσουμε περισσότερο και ξανά θα σταθούμε στα πόδια και θα συνεχίσουμε!
Θα δεις ότι με το χρόνο και τη προσπάθεια όλα ξεπερνιώνται! Αυτό το πιστεύω απόλυτα!! Εύχομαι καλό κουράγιο και δύναμη! :)


υ.γ. Ακόμα ήθελα να πω ότι τίποτα δεν χάνεται όσο έχουμε εμάς! Αυτή είναι κι η βάση μας για ν' αρχίσουμε πάλι να ξαναχτίζουμε..

Οι χρόνοι που διανύουμε είναι τραγικοί, να περισώσετε εαυτούς

...τι λόγια να βρεί να πεί κανεις?...

σας ευχαριστώ παιδιά . το ξέρω ότι δεν είμαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία αλλά και αυτό είναι κάτι που με στεναχωρεί πολύ . στεναχωριέμαι όταν σκέφτομαι πως υπάρχουν άνθρωποι που τα περνάνε αυτά και έχουν και παιδιά ... προσπαθώ να σώσω τον εαυτό μου και την σχέση μου αλλά ώρες ώρες σκέφτομαι πως τον εαυτό μου τουλάχιστον τον έχω χάσει εδώ και καιρό.

Quote:

---

Originally Posted by alis

σας ευχαριστώ παιδιά . το ξέρω ότι δεν είμαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία αλλά και αυτό είναι κάτι που με στεναχωρεί πολύ . στεναχωριέμαι όταν σκέφτομαι πως υπάρχουν άνθρωποι που τα περνάνε αυτά και έχουν και παιδιά ... προσπαθώ να σώσω τον εαυτό μου και την σχέση μου αλλά ώρες ώρες σκέφτομαι πως τον εαυτό μου τουλάχιστον τον έχω χάσει εδώ και καιρό.

---

Είδες λοιπόν το λες κι εσύ ότι υπάρχουν και τα χειρότερα!..
μην σε παίρνει λοιπόν από κάτω.. σιγά-σιγά όλ' αυτό θα δεις θα γλυκάνει, απλά χρειάζεται
και λίγο υπομονή!.. Μετά λένε: πως όλα για κάποιο σκοπό γίνονται κι όχι τυχαία!
κι ακόμα, ότι "Αυτό που δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς!"

σε ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου. η αλήθεια είναι ότι και τα 2 πράγματα που είπες τα πίστευα πάρα πολύ απλά τον τελευταίο καιρό τα είχα ξεχάσει...σήμερα ξύπνησα πολύ καλύτερα.το καλό στην ιστορία είναι ότι έχω δύο υπέροχους γονείς.χωρίς αυτούς θα ήμουν χαμένη σίγουρα.

Quote:

---

Originally Posted by alis

σε ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου. η αλήθεια είναι ότι και τα 2 πράγματα που είπες τα πίστευα πάρα πολύ απλά τον τελευταίο καιρό τα είχα ξεχάσει...σήμερα ξύπνησα πολύ καλύτερα.το καλό στην ιστορία είναι ότι έχω δύο υπέροχους γονείς.χωρίς αυτούς θα ήμουν χαμένη σίγουρα.

---

Καλημέρα alis,
σ' ευχαριστώ κοριτσάκι μου και χαίρομαι, που αρχίζεις σιγά-σιγά να βλέπεις πιο ξεκάθαρα! Οι αστοχίες μας είναι μαθήματα ζωής κι ας μας είναι δυσάρεστα πολλές φορές!
Από την άλλη μεριά είσαι και τυχερή! Λίγο είναι νάχεις τον ενθαρρυντικό λόγο και την ζεστή αγκαλιά του γονιού να χωθείς, όταν κάτι δεν πάει καλά? Φροντίδα θες τώρα! :)

υ.γ. Θα σου αφιερώσω ένα κείμενο που διάβασα χτες και σε θυμήθηκα.. σΤο θέμα της ημέρας στην ίδια ενότητα..

η αλήθεια είναι πως οι γονείς μου είναι το τέλειο ζευγάρι και οι τέλειοι γονείς και δεν είναι καθόλου λίγο, έχεις δίκιο. και τώρα που γυρίσαμε σπίτι είναι πολύ παρήγορο που τους έχω συνέχεια. αλλά όταν σου πέφτουν όλα μαζί και χάνεις όλα τα υλικά αγαθά ξεχνάς ότι τα άυλα είναι αυτά που έχουν περισσότερη σημασία. και πάλι σευχαριστώ πολύ !

Ξεκουράσου στη θύμηση, στην απαρχή όλων αυτών, σε όσα ρίσκαρες όταν τον πρωτοείδες, στο γέμισμα της ψυχής όταν τον είχες. Οι δυό μαζί αξίζετε όλα τα πλούτη.


Κράτησα τη ζωήν μου - Γιώργος Σεφέρης (ΕΠΙΦΑΝΙΑ, 1937)

Τ' ανθισμένο πέλαγο και τα βουνά στη χάση του φεγγαριού
η μεγάλη πέτρα κοντά στις αραποσυκιές και τ' ασφοδίλια
το σταμνί πού δεν ήθελε να στερέψει στο τέλος της μέρας
και το κλειστό κρεββάτι κοντά στα κυπαρίσσια και τα μαλλιά σου
χρυσά τ' άστρα του Κύκνου κι εκείνο τ' άστρο ο Αλδεβαράν.
Κράτησα τη ζωή μου,
κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας
ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής
σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξυάς,
καμμιά φωτιά στην κορυφή τους βραδυάζει.
Κράτησα τη ζωή μου στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή
μια χαρακιά στο γόνατό σου, τάχα να υπάρχουν
στην άμμο τού περασμένου καλοκαιριού τάχα
να μένουν εκεί πού φύσηξε ό βοριάς καθώς ακούω
γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή.
Τα πρόσωπα πού βλέπω δε ρωτούν, μήτε η γυναίκα
περπατώντας σκυφτή, βυζαίνοντας το παιδί της.
Ανεβαίνω τα βουνά μελανιασμένες λαγκαδιές o χιονισμένος
κάμπος, ώς πέρα ο χιονισμένος κάμπος, τίποτε δε ρωτούν,
μήτε o καιρός κλειστός σε βουβά ερμοκκλήσια, μήτε
τα χέρια που απλώνονται για να γυρέψουν, κι οι δρόμοι.
Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή,
δεν ξέρω πια να μιλήσω, μήτε να συλλογιστώ ψίθυροι
σαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνη
σαν την ανθρώπινη φωνή της νυχτερινής θάλασσας στα χαλίκια
σαν την ανάμνηση της φωνής σου λέγοντας «ευτυχία».
Κλείνω τα μάτια γυρεύοντας το μυστικό συναπάντημα των νερών
κάτω απ τον πάγο το χαμογέλιο τής θάλασσας τα κλειστά πηγάδια
ψηλαφώντας με τις δικές μου φλέβες τις φλέβες εκείνες πού μου ξεφεύγουν
εκεί πού τελειώνουν τα νερολούλουδα κι αυτός ό άνθρωπος
πού βηματίζει τυφλός πάνω στο χιόνι τής σιωπής.

Κράτησα τη ζωήν μου

Κράτησα τη ζωή μου, μαζί του, γυρεύοντας το νερό πού σ' αγγίζει
στάλες βαρειές πάνω στα πράσινα φύλλα, στο πρόσωπό σου,
μέσα στον άδειο κήπο, στάλες στην ακίνητη δεξαμενή,
βρίσκοντας έναν κύκνο νεκρό μέσα στα κάτασπρα φτερά του,
δέντρα ζωντανά και τα μάτια σου προσηλωμένα.
Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει, δεν έχει αλλαγή, όσο γυρεύεις
να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια, εκείνους πού έφυγαν, εκείνους
πού χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους πελαγίσιους τάφους,
όσο ζητάς τα σώματα πού αγάπησες να σκύψουν
κάτω από τα σκληρά κλωνάρια τών πλατάνων εκεί
πού στάθηκε μια αχτίδα τού ήλιου γυμνωμένη
και σκίρτησε ένας σκύλος και φτεροκόπησε ή καρδιά σου,
ο δρόμος δεν έχει αλλαγή κράτησα τη ζωή μου.
Το χιόνι και το νερό παγωμένο στα πατήματα των αλόγων.

Ο Γιώργος Σεφέρης έφυγε από κοντά μας σαν σήμερα το 71

Φόρος τιμής το να σταθούμε λιγο στους στιχους του, βαλσαμο για τις κουρασμένες ψυχές...

Alis όλα τα πράγματα στην ζωή μας είναι θέμα επιλογών και πάντα πρέπει να σκεφτόμαστε πριν πάρουμε μια απόφαση τόσο μεγάλη όσο αυτή... Ίσως δεν εκτιμήσατε σωστά κάποιες καταστάσεις ή δεν καταφέρατε να τα συντονίσετε με σωστή οργάνωση, εσύ ξέρεις καλύτερα βάβαια!

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

... μια απόφαση τόσο μεγάλη όσο αυτή... Ίσως δεν εκτιμήσατε σωστά κάποιες καταστάσεις ή δεν καταφέρατε να τα συντονίσετε με σωστή οργάνωση, εσύ ξέρεις καλύτερα βάβαια!

---

Αυτή η (...τεχνητή!...) κρίση στην αγορά έθιξε και καλούς επαγγελματίες. Πολύ λίγοι γνώριζαν αυτό που μας επιφυλασσόταν και δέν υπάρχει λόγος να κατατρώγουμε τις σάρκες μας αναζητώντας ευθύνες. Το κρίμα είναι μεγάλο γιά αυτούς που δέν πρόλαβαν να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων και της οικονομικής επένδυσής τους και δή αυτών που δέν θα ξαναβρεθούν ποτέ ξανά στην γόνιμη ηλικία της επαγγελματικής τόλμης των 25 και 30 ετών αφού θα χρειαστούν αρκετά χρόνια μέχρι η αγορά να δώσει υγιή δείγματα. Τουλάχιστον η μοίρα να τους δώσει την δύναμη να κρατήσουν όρθια τα κεφάλια σαν άνθρωποι αξιοπρεπείς και τις μεταξύ τους σχέσεις σε συνέργεια

Quote:

---

Originally Posted by carry

Αυτή η (...τεχνητή!...) κρίση στην αγορά έθιξε και καλούς επαγγελματίες. Πολύ λίγοι γνώριζαν αυτό που μας επιφυλασσόταν και δέν υπάρχει λόγος να κατατρώγουμε τις σάρκες μας αναζητώντας ευθύνες. Το κρίμα είναι μεγάλο γιά αυτούς που δέν πρόλαβαν να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων και της οικονομικής επένδυσής τους και δή αυτών που δέν θα ξαναβρεθούν ποτέ ξανά στην γόνιμη ηλικία της επαγγελματικής τόλμης των 25 και 30 ετών αφού θα χρειαστούν αρκετά χρόνια μέχρι η αγορά να δώσει υγιή δείγματα. Τουλάχιστον η μοίρα να τους δώσει την δύναμη να κρατήσουν όρθια τα κεφάλια σαν άνθρωποι αξιοπρεπείς και τις μεταξύ τους σχέσεις σε συνέργεια

---

Δεν θέλησα και ούτε είχα κανένα σκοπό να κατακρίνω ή να δώσω κάποιο φταίξιμο στην Alis.. Ήθελα να πω οτί τα πάντα είναι θέμα επιλογών και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα και προετοιμασμένοι όσον αφορά τις μεγάλες αποφάσεις ζωής που παίρνουμε. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε και τα θετικά αλλά και τα αρνητικά έστω συνέπειες των ενεργειών μας είτε φταίμε εμείς ή άλλοι παράγοντες... Οι αποφάσεις κουβαλούν ευθύνηες!

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

... πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα και προετοιμασμένοι όσον αφορά τις μεγάλες αποφάσεις ζωής που παίρνουμε. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε και τα θετικά αλλά και τα αρνητικά έστω συνέπειες των ενεργειών μας είτε φταίμε εμείς ή άλλοι παράγοντες... Οι αποφάσεις κουβαλούν ευθύνηες!

---

Συμφωνώ !

Σόρυ που εξέλαβα λάθος νόημα

Quote:

---

Originally Posted by carry

Συμφωνώ !

Σόρυ που εξέλαβα λάθος νόημα

---

:D Σιγά βρε λογικό δεν είναι? Εντάξει δεν το έγραψα και εγώ ολοκληρωμένα..