Εχω ορεξη να γραψω ,αλλα δεν ξερω τι να γραψω αλλα ας κανω μια προσπαθεια.
Μερικες φορες αισθανομαι οτι δεν υπαρχει μελλον και ειμαι απαισιοδοξος. Αλλες φορες παλι , ολα φανταζουν τοσο ευκολα και ειμαι υπεραισιοδοξος.
Μερικες φορες αισθανομαι τοσο μονος . Αλλες φορες ειμαι μονος και αισθανομαι επαρκεια και απολαμβανω την μοναξια μου.
Καποιες φορες ειμαι σε παρεα και δεν διασκεδαζω. Καποιες φορες , λεω τι ωραια που περασα.
Μερικες φορες ειμαι αδρανης , αλλες φορες παιρνω φωτια. Ειμαι ενεργητικος σε συγκριση με αλλους και ανενεργος σε συγκριση με καποιους αλλους.
Μερικες φορες βλεπω ποσο καλυτερος ειμαι σε ορισμενα πραγματα , και αλλες παλι φορες βλεπω ποσο ανεπαρκης ειμαι σε ορισμενα θεματα.
Μερικες φορες μου αρεσει να λιαζομαι , αλλα αλλες φορες με στραβωνει ο ηλιος και με ενοχλει.
Μερικες φορες αισθανομαι μελαγχολια και οτι εγω μενω σε κατι που εχει πεθανει , ενω οι αλλοι απλως προχωρανε στη ζωη τους και τοτε με πιανει μια μελαγχολια , οπως ακριβως τωρα.
Τι παραξενη που ειναι η ζωη και ποσο μικρη , σαν ενα ποταμι που κυλα μονο προς μια κατευθυνση και καποτε φτανει στον προορισμο του , παρασερνοντας στο διαβα του χαλικια και πετρες. Θελω να παρασυρω οσα περισσοτερα μπορω.
Αυτα ηθελα να γραψω κατι , αλλα δεν ηξερα τι....
