Καλησπερα σας! εχω σχεση εδω και ενα χρονο περιπου..με το αγορι μου τα πηγαιναμε τελεια και ενωθα πραγματικα πολυ τυχερη..μετα απο ενα διαστημα καυγαδων και γκρινιας..επαθε μια κριση οτι εχει κανει πολλα για μενα και επειδη με ερωτευτηκε δεν ασχοληθηκε οσο ηθελε με τη δουλεια και τους στοχους τ..φτασαμε στ σημειο να θελει να χαλαρωσουμε..να μη βλεπομαστε πολυ για να δουλευει..να μη μιλαμε πολυ στ τηλ για να μην το αποσπω..να μη θελει να με σκεφτεται συνεχεια για να αποδιδει καλυτερα...ειχε σκεφτει μεχρι και αν χωρισουμε ενω νιωθει πολλα για να μην τον αποσπα η σχεση του και αυτα που νιωθει..τελικα δεν μπορει θελει να μαστε μαζι αλλα υπο τετοιες συνθηκες...δεν ξερω τι να κανω..τον αγαπαω και το θεμα ειναι πως δουλευει σε εταιρεια με ποσοστα π σημαινει οχι σταθερος μισθος,δεν εχει ωραριο,ολη μερα τηλεφωνα,κι ενω εκεινος οριζει ποια μερα θα εχει κενο επιλεγει να μην εχει γιατι εχει τυψεις αν δε δουλευει...τον εκμεταλλευονται και δεν το βλεπει..δν ξερω τι τους κανουν εκει αλλα εχει τρελαθει..σκεφτεται συνεχεια αυτο..μεχρι και στον υπνο του βλεπει τη δουλεια...αγχωνεται εχει τρελαθει..νομιζει πως ειναι το μονο π πρεπει ν κανει στη ζωη του...δεν βγαινει με φιλους,δεν κανει κατι αλλο μονο δουλευει..και προτιμα να αφησει τη σχεση μας απτο να χαλαρωσει..νομιζω πως ειναι εθισμενος..προσπαθω να τον συνετισω και δεν καταλαβανει νομιζει πως απλα τον θελω μονο για μενα...στεναχωριεμαι πολυ και δεν μπορω να κανω τιποτα..δεν ξερω αν θα αντεξω μεσα σ ολο αυτο...