Δεν τελειώνει ποτέ...

Καλησπέρα!

Διαβάζω πολύ καιρό το forum σας χωρίς να ήμουν χρήστης και σήμερα πήρα την απόφαση να γίνω και εγώ μέλος.

Είμαι 21 ετών και έχω θεματάκια με την Ιδψ...

Από την εφηβεία ξεκίνησε. Με τα κλασσικά, να ελέγξω αν όλα είναι ok στο σπίτι, αν κλείδωσα τα παράθυρα, αν κλείδωσα την πόρτα, αν είναι κλειστό το μάτι της κουζίνας κλπ...Μέχρι εδώ όλα ήταν ok. Τα θεωρούσα normal αυτά. Όμως με τα χρόνια έχω φτάσει πλέον στο σημείο να έχω τρομερές ιδεοληψίες και τρομερούς ψυχαναγκασμούς. Το μυαλό μου έχει αρχίσει και τα χάνει. Φτάνω σε σημείο να έχω ιδεοληψίες μέσα στις ιδεοληψίες και όλο αυτό έχει καταντήσει κουραστικό.

Έχω κουραστεί πάρα πολύ. Πολλές φορές νιώθω αχάριστος. Αντί να ζω την ζωή μου όπως όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι γύρω μου, κάθομαι και βασανίζομαι τόσα χρόνια σε σκέψεις που δεν οδηγούν πουθενά και με πάνε πίσω σε πολλά πράγματα. Δεν θέλω να επισκεφτώ ψυχολόγο, ούτε ψυχίατρο, γιατί ξέρω πολύ καλά ότι είναι πεταμένα λεφτά! Θέλω να ξεκινήσει αυτή η επαναστάση από μέσα μου χωρίς την βοηθεία κάποιου άλλου, αλλά μόνο με την βοήθεια του εαυτού μου.

Είναι στιγμές που τα χάνω τελειώς, λέγοντας, ok, αφού το σκέφτηκα αυτό, πάει. Θα γίνει όντως και δεν έχει νόημα και τρελαίνομαι...
Είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο;

Ευχαριστώ για την προσοχή σας εκ των προτέρων και συγνώμη αν τυχόν δεν είχαν κάποια δομή όλα αυτά που σας έγραψα. Φταίει ότι ακόμα και κατά την διάρκεια που έγραφα όλα αυτά πάλι το μυαλό μου δεν ήταν καθαρό.

dreams
http://www.youtube.com/watch?v=Yam5uK6e-bQ

Ξεπέρνα τον εαυτό σου και αποδέξου ότι χρειάζεσαι βοήθεια. Δεν είναι κακό αυτό (το να χρειάζεσαι βοήθεια). Γιατί να είναι κακό; Πρέπει όλα τα πράγματα να τα κάνουμε μόνοι μας;
Λες πως οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι είναι πεταμένα λεφτά - το ξέρεις πολύ καλά. Μπορεί να άκουσες από κάποιον πως δεν βοηθήθηκε αλλά δεν άκουσες από κανέναν το αντίθετο;

Εγώ σα συμβουλή θα σου πω ότι οι νευρώσεις δεν περνάνε από μόνες τους. Χρειάζεσαι βοήθεια και την στερείς από τον εαυτό σου. Και φάρμακα να πάρεις αν στα γράψει γιατρός και ψυχοθεραπεία να κάνεις αν πρόκειται να βοηθηθείς. Αν ήσουν σωματικά άρρωστος δε θα πήγαινες σε γιατρό; Δε θα έπαιρνες φάρμακα; Δε θα έκανες θεραπείες (φυσιοθεραπείες πχ);

Αγάπησε τον εαυτό σου και μην τον αφήνεις στην τύχη του!

Τέλος έχω να σου πω ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τρελαθείς αλλά και το μήνυμά σου ήταν μια χαρά δομημένο...!

Απλά είναι ώρες ώρες που λέω, εντάξει, δεν γίνεται πολύ απλά να αφήσω να κυλούν τα πράγματα χωρίς αρνητικές σκέψεις συνέχεια;
Είμαι κάθετος στο να πάω σε κάποιον ψυχίατρο γιατί δεν θέλω σε καμία περίπτωση να πάρω αυτά τα φάρμακα. Τώρα αν είχα κάποια σοβαρή ασθένεια, σαφώς και θα πήγαινα στον γιατρό, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Προτιμώ να ακολουθήσω άλλες θεραπείες, όπως έχω διαβάσει και εδώ. Όπως για παράδειγμα την συμπεριφορική θεραπεία της έκθεσης.

Μπορεί κάποιος που ακολουθεί τρόπους αυτοβοήθειας να μου δώσει τα φώτα του;
Ευχαριστώ.

Quote:

---

Originally Posted by dreams

Μπορεί κάποιος που ακολουθεί τρόπους αυτοβοήθειας να μου δώσει τα φώτα του;
Ευχαριστώ.

---

Dreams εχω ιψδ εδω και αρκετα χρονια, δεν εχω κανει ατομικη θεραπεια και δεν εχω ολοκληρωσει ποτε φαρμακευτικη αγωγη , αλλα ειμαι σε ομαδα αυτοβοηθειας εδω και ενα χρονο.
Πριν σου απαντησω θελω να σου κανω μερικες ερωτησεις.

Λες οτι δεν θελεις να πας σε καποιον ειδικο. Εχεις παει ποτε ?
Aν οχι πως κατεληξες στο οτι εχεις ΙΨΔ.?
Θελεις να δωσεις ενα παραδειγμα καταναγκασμου και ιδεοληψιας?

Πιστευεις πως αυτο που βιωνεις εχει αρχισει να εμποδιζει την ζωη σου?

Είχα πάει παλαιότερα λόγω του υπερβολικού άγχους που είχα και έχω, όμως μετά από κάποιες συνεδρίες σταμάτησα επειδή δεν με βοήθησαν τόσο.
Κατέληξα ότι έχω ΙΔΨ επειδή έχω διαβάσει πάρα πολλά φόρουμ και ένα βιβλίο είχε πέσει στα χέρια μου παλαιότερα. Έχω σχεδόν όλα τα συμπτώματα..
Για παράδειγμα, κατά την διάρκεια της ημέρας σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνω κάτι με συγκεκριμένο τρόπο, όπως για παράδειγμα να κοιτάξω κάτι και να αλλάξω το βλέμμα μου χωρίς να σκεφτώ κάτι αρνητικό γιατί αν δεν γίνει έτσι τότε ή θα πάθω κάτι εγώ, οι δικοί μου. Φτάνω και σε σημείο να νομίζω ότι θα καταστραφεί το μέλλον μου, δεν θα μπορέσω να τελειώσω τις σπουδές μου και άλλα πολλά.

Τέλος, ναι, πιστεύω ότι χρόνια τώρα εμποδίζεται η ζωή μου από αυτούς τους "δαίμονες" που έχω στο κεφάλι μου γιατί ακόμα και για ένα απλό καφέ να θέλω να βγω, όλα περνούν από μία διαδικασία σκέψης, πολλές φορές χωρίς να καταλήγω στο ότι τελικά δεν θα συμβεί τίποτα κακό και έτσι όλο σκέφτομαι απίστευτες ασυναρτησίες στον δρόμο.

Εγινε κατι στην εφηβεια , που να δικαιολογει την ιδψ.

Δηλαδή όσοι βρίσκονται εδώ και έχουν διαγνωσθεί με ΙΔΨ, κάτι τους είχε συμβεί στην εφηβεία;
Μερικά post που έχω διαβάσει, λένε ότι είχαν κάποια ήπια συμπτώματα αλλά στην πορεία της ζωής τους έγινε πιο σοβαρό το θέμα.

Dream απο αυτα που εγραψες δεν φαινεται η κατασταση σου να ειναι δραματικη , χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν ειναι κατι απο το οποιο πρεπει να απαλλαγεις .
Αν δεν θελεις να πας σε ειδικο θα πρεπει να προσπαθησεις μονη σου να περιορισεις τα συμπτωματα σου.
Πιο πρακτικα , μπορεις να προσπαθησεις να μην αφηνεις τις ιδεοληψιες σου να σε εμποδιζουν σε αυτα που θελεις να κανεις .
Αν για παραδειγμα πιστευεις πως αν δεν τακτοποιησεις κατι με την "σωστη σειρα" θα συμβει κατι κακο , απλα σκεψου οτι αυτο ειναι παραλογο και προσπαθησε να μην το κανεις. Πες οτι ειναι αδυνατο .
Μερικες φορες βοηθαει να στρεφουμε την προσοχη μας αλλου οταν εχουμε ιδεοληψιες , πχ διαβαζοντας ενα βιβλιο ή μιλωντας στο τηλεφωνο.
Στην αρχη θα δυσκολευτεις πολυ να μην κανεις εναν καταναγκασμο που σου επιβαλλει μια ιδεοληψια , αλλα στην πορεια γινεται πιο ευκολο.
Επισης να επαναλαμβανεις στον εαυτο σου οτι οι ιδεοληψιες και οι καταναγκασμοι σου δεν φανερωνουν τιποτα για εσενα ή τον χαρακτηρα σου και οτι ειναι απλως ο τροπος με τον οποιο αντιδρας στο αγχος.

Υ.Γ: Αν δεις οτι περναει ο καιρος και αντι να βελτιωνεσαι χειροτερευεις ή οτι τα πραγματα ξεφευγουν απο τον ελεγχο σου καλο θα ηταν να πας σε εναν ειδικο ( κατα προτιμηση ψυχολογο )

Βρες ένα καλό ψυχολόγο, ρωτώντας ειτε εδω ειτε αλλου, της γνωστικής συμπεριφορικής μεθόδου η οποία ασχολείται μεταξύ άλλων με την ΙΨΔ. Έχω ξαναγράψει παλαιότερα στο φορουμ για την μέθοδο της εσωτερικής παρατήρησης την οποία μαθαίνεις από αυτη τη μέθοδο ψυχολογίας. Δεν θα συζητας με τον ψυχολόγο περιπτωσιολογικά για την Χ και Ψ περίπτωση σκέψης αλλά με τη μέθοδο αυτη όλες οι διαστρεβλωμένες σκέψεις θα φιλτράρονται και έτσι θα μπορεσεις με λίγη θεληση παραπάνω να λύσεις το πρόβλημα ή τουλάχιστο να ξέρεις πως αυτο αντιμετωπίζεται.
Η μεθοδος ειναι συνοπτικά, να μάθεις να αναγνωρίζεις τις διαστρεβλωμένες σκέψεις ως τετοιες (λογικό από παραλογο, φανταστικό από πραγματικο, υπερβολη, φανταστικα σεναρια), να τις αναγνωριζεις ως τετοιες όταν αυτες ειναι σε εξελιξη στη σκεψη σου (σαν εσωτερικη παρατηρηση, ως εαν να βλεπεις καποιον τριτο που σε πλησιαζει) δλδ να τις διακρινεις/ξεχωριζεις ως τετοιες από τις λογικες, αφού τις αναγνωρισεις εκει να τις σταματας στη σκεψη σου ή να μειωνεις την ενταση τους ή να εισαι εκει σε θεση να κατανοήσεις το παράλογο τους και αμεσως να βαζεις στη θεση τους καποια θετικη σκέψη ή να κανεις κατι πχ μια δραστηριοτητα που σε βοηθα να απομακρυνθεις απ αυτες.
Βεβαια βοηθα στο μεταξυ το να κανεις και λιγα πραγματακια από μονος σου, πχ επεβαλλε στον εαυτο σου να μην ελέγξει δυο και τρεις φορες το ίδιο πράγμα ή εκ των υστερων βλεπε ότι ο φοβος για κατι δεν ανταποκρινόταν τελικά στην πραγματικότητα, δλδ αυτες τις "δουλειές" που σε βαζει να κανεις προσπαθα οσο μπορεις να τις αποφευγεις. Να ξερεις ότι την ΙΨΔ τρεφει η αδρανεια, το να καθεσαι και να μην κανεις τιποτα και η απομόνωση από τους άλλους, εκει ειναι που οι σκεψεις πολεμουν.