Printable View
έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία με νέο θεραπευτή εδώ και τρεις εβδομάδες. Η αλήθεια είναι ότι τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει αρκετά. Χθες μετά τη συνεδρία, είχα μια φανταστική μέρα. Το βράδυ όμως με κυρίευσαν εφιάλτες και ξύπνησα 3-4 φορές. Το πρωί σηκώθηκα με ένα ψυχοπλάκωμα και μία ανεξήγητη στενοχώρια.Είναι δυνατόν να προέρχεται αυτό λόγω της ψυχανάλυσης? Μπορεί επειδή κάνω αναδρομές στο παρελθόν μέσω της ψυχανάλυσης , να μου βγαίνουν όλα αυτά τα συναισθήματα και οι εντάσεις?
Δεν νομιζω οτι εχει να κανει τοσο με τις αναδρομες , οσο με την ιδια την διαδικασια της ψυχαναλυσης.
,η ευφορια αυτη που πετυχες προκαλεσε την αντιθετη αντιδραση αργοτερα ,,
,πρεπει να μαθεις να το συνηθιζεις μαλλον καθως θα επαναλαμβανεται καθε φορα που θα επιτυγχάνεις κατι ουσιαστικο !
,αλωστε αυτο ειναι και ο σκοπος , να περιορίσεις σιγα σιγα αυτα τα στοιχεια που ελοχευουν να σε αποδιοργανωνουν!
υπομονη κ επαναληψη νομιζω ειναι η μεθοδος !!
Δεν κατάλαβα τίποτα από την ερώτηση της katpir (και υποτίθεται ότι έχω κάνει 6 χρόνια ψυχοθεραπεία). Εγώ ΠΟΤΕ δεν απέδωσα το πως αισθανόμουν στις συνεδρείες... αλλά από την άλλη ποτέ δεν κατάλαβα τι γινόταν στις συνεδρίες!!!
Επίσης δεν κατάλαβα ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα από την απάντηση του/της path. Μπορώ να πω οτι ο μόνος λόγος που απαντώ στο θέμα αυτό είναι οτι αισθάνθηκα παντελώς βλάκας :confused:
σε ευχαριστώ path.αυτό μάλλον συμβαίνει γιατι υπάρχει κάποια εσωτερική μάχη, πάνε να λυθούν τα θέματα,υπάρχει η ευφορία και μετά εμφανίζονται τα άσχημα συναοσθήματα για να δείξουν αφενός ότι δεν έχει λυθεί το προβλημα τόσο εύκολα αλλά και για να βρει δύναμη η ψυχή να αλλάξει γενικά ως προς την αντιμετωπιση κάποιων καταστάσεων .Ουσιαστικά έτσι γίνεται δουλειά,πρέπει να καθαρίσω βγάζοντας τα αρνητικά .Quote:
Originally Posted by path
Μα μέσα από τις συνεδρίες βγαίνουν κάποια συμπεράσματα. Και δεν αποδίδω το πως αισθάνομαι στις συνεδρίες.Είναι γεγονός όμως πως μετά από κάθε συνεδρία νιώθω ξαλαφρωμένη και πιο δυνατή. ομως μέχρι να λυθούν όλα τα θέματα, ο οργανισμός και η ψυχή υποβάλλονται σε μία μάχη.πχ. θέλω να νιώθω καλά, ναι έβγαλα αυτό το συμπέρασμα σήμερα για τον χαρακτήρα μου και για το πως πρέπει να αντιμετωπίζω κάποιες καταστάσεις, που μπορει να είναι και καθημερινές, οπότε μάχεσαι ουσιαστικά να αλλάξεις και να αντιδράσεις σε κάτι που σε ενοχλεί και δεν σου αρέσει αλλά από την άλλη έχει γίνει ρουτίνα και δυσκολεύεσαι να συμβιβαστείς με την ιδέα της αλλαγής ή να βρεις τη δύναμη που πρέπει για να προχωρήσεις στην αλλαγή.Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα περισσότερο.:)Quote:
Originally Posted by xart
{...οπότε μάχεσαι ουσιαστικά να αλλάξεις και να αντιδράσεις σε κάτι που σε ενοχλεί και δεν σου αρέσει αλλά από την άλλη έχει γίνει ρουτίνα...}
-εχει γίνει μια ρουτίνα ,,ακριβώς !
-και καθως λένε : η συνηθεια ειναι Δεύτερη φύση ! ,,καταλαβαίνουμε οτι δεν ειναι και το απλουστερο πραγμα να το αντιστρεψεις ολο αυτο .
Προυποθετει προσπαθεια ,υπομονη , μα πανω απ'ολα Θέληση !!!!
Όταν λέτε "συνήθεια" εννοείτε κάτι του στυλ "ακούω μια σπόντα π.χ. για τα κιλά μου και κάνω, όπως πάντα, πως δεν το άκουσα και συνεχίζω να μιλάω με τους υπολοίπους μες στην τρελή χαρά ουσιαστικά παίζοντας θέατρο ότι δεν άκουσα ενώ το έχω ακούσει και με έχει πληγώσει και απλά το έχω πνίξει μέσα μου";
Η μήπως εννοείται κάτι του στυλ "μου είπανε να πάμε για καφέ αλλά εγώ προκειμένου να μην πάω και ακούσω κανένα σχόλιο για τα κιλά μου χρησιμοποιώ ως δικαιολογία στον εαυτό μου την αγοραφοβία μου και αρνούμαι λέγοντας την πρώτη δικαιολογία που θα περάσει από το μυαλό μου";
Διευκρίνηση: στην 1η περίπτωση συνήθεια είναι το "κάνω ότι δεν άκουσα" στην 2η συνήθεια είναι η "αγοραφοβία"
όταν λέω συνήθεια εννοώ ότι πηγαίνω στη δουλειά που πρέπει να αντιμετωπίσω κάποια προβλήματα και με ενοχλούν κάποια πράγματα. Αλλά αντί να τα κουβεντιάσω αυτά και να προσπαθώ να τα λύσω, έχω μάθει να τα υπομένω για να μην στεναχωρήσω η φορτώσω το πρόβλημά μου σε άλλον λόγω συμπόνοιας περισσότερο και όχι λόγω άλλων παραγόντων. έτσι φορτώνομαι εγώ ψυχολογικά και καταπιέζομαι και ουσιαστικά ρουτινιάζει ο οργανισμός μου στο να καταπιέζεται. όταν πρέπει να αντιδράσω, που είανι αυτό που πραγματικά θέλω, υποχωρώ λόγω των προηγούμενων συναισθημάτων.
Γεια κι απο μενα.
Εχω την αισθηση οτι για να εχεις τετοια αποτελεσματα μαλλον η θεραπεια παει καλα.
Ειναι γεγονος οτι η ψυχοθεραπεια ειναι πολυ επωδυνη διαδικασια οταν γινεται σωστα.
Δες το σαν τις οδυνες πριν τον τοκετο. Τις υπομενεις (τι αλλο μπορεις να κανεις αλλωστε!) και το αποτελεσμα - η νεα ζωη, η δικη σου σε αυτην την περιπτωση - σε αποζημιωνει.
Γεια σου Blue9791.Τι καλή ψυχή που είσαι! Πάντα με τον λόγο τον καλό και ενθαρρυντική αντιμετώπιση.Να είσαι πάντα καλά.Σε ευχαριστώ πολύ. τις οδύνες του τοκετού δεν τις έχω βιώσει, αλλά υπομένω ψυχικές οδύνες. Φαντάσου τι θα πάθω στις κανονικές:D.Ελπίζω μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή, να πηγαίνω τόσο καλά ώστε να αντιμετωπίζω κάθε ''οδύνη'' με δύναμη.Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω ότι η ψυχανάλυση για να είναι αποτελεσματική,πρέπει να πονάει και να χτυπάει τις ευαισθσίες μας.Μέγαλος και δύσκολος δρόμος αλλά τί είναι εύκολο τελικά?Quote:
Originally Posted by Blue9791
{...Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω ότι η ψυχανάλυση για να είναι αποτελεσματική,πρέπει να πονάει και να χτυπάει τις ευαισθσίες μας.Μέγαλος και δύσκολος δρόμος αλλά τί είναι εύκολο τελικά? }
καλα , δεν νομιζω οτι είναι κ ο κανονας ...
το να πονας ειναι παντα ενα προβλημα.. Μη επιθυμητο !
Προσωπικα δεν θα παρομοιαζα την ψυχοθεραπεια με τον Τοκετο ,, (Ισως εσεις οι γυναικες το εχετε ποιο προχειρο αυτο το παραδειγμα ?? :) )
,,Θα παρομοιαζα την ψυχοθεραπεια με ενα μπερδεμενο κουβαρι ,που πρεπει αργα ,σταθερα , μεθοδικα ,και κυριως ΜΕ Απαλες κινησεις να το ξεμπερδεψεις .
,οταν θα βρεθεις σε εναν κομπο πχ, στην βιασυνη να τελειωνεις με αυτο , το τραβας κ σπαζεις το σπαγγο,, ε τοτε θα πονεσει ! βεβαια θα χεις ξεμπερδεψει με αυτο το σημειο , αλλα θα ταν ποιο συνετο να χαλαρωσεις να εχεις υπομονη τοτε ,κ να προσπαθησεις να λυσεις τον κομπο με ανωδυνο τροπο ..
Βεβαια οτι δεν λυνεται κοβεται ετσι; κ καλες αντοχες !!!!
Ο πονος παντως ειτε ψυχικος ειτε σωματικος ειναι απο τα δημιουργικοτερα συναισθηματα - αισθησεις.
Σκεψου μονο οτι πιο πολυ εχει τραγουδηθει ο πονος και η θλιψη απο τη χαρα πχ.
Προσωπικα προτιμω να μην ποναω και ας μην ειμαι δημιουργικη αλλα προσπαθω να αντλω απο τον πονο οταν αυτος ερχεται.
Επισης ετσι για την ιστορια, δεν εχω ιδεα πως ειναι οι οδυνες του τοκετου αλλα ειναι αισθητικα καλυτερη παρομοιωση απο τον κολικο του εντερου πχ ο οποιος ειναι επισης ανυποφορος :P
στις απαντησεις εισαι φοβερη!!!Quote:
Originally Posted by Blue9791
- εχω 4 μηνες που κανω ψυχοθεραπεια και ειλικρινα αναλογα την φορα το πως νιωθω. επιπλεον εγω προσωπικα τους 2 πρωτους μηνες ενιωθα οτι δεν εκανα τιποτα.. στην πορεια φανηκαν τα αποτελεσματα ..μην σου πω την τελευταια εβδομαδα νιωθω αλλαγη πανω μου.
Τα πας καλα οποτε . Υπομονη . ΑΓΩΝΑ περναμε.. εντελως προσωπικο ο καθενας μας...
Συμφωνω οτι η ψυχοθεραπεια σε κανει να βγαζεις τα εσωψυχα σου αλλα γιατι να ποναει τοσο ?
εκανα ψυχοθεραπεια για 3,5 χρονια ξερετε τι εγινε κοντεψα να πηδηξω απο το παραθυρο,ημουν ετοιμη .ευτυχως η δυστυχως πηρα χαπια .τωρα δεν θελω να πηδηξω .
προσοχη μεγαλη στους ψυχολογους δενξερω σε ποσο καιρο πρεπει να δεις αποτελεσματα αλλα οταν βλεπετε οει κατι δεν παει καλα πεστε το .
εγω το ελεγα και δεν με ακουγαν .και αφου δεν ηξερα απο ψυχοθεραπεια ελλεγα ετσι πρεπει να ειναι .
δεν ειναι ολες οι μορφες ψυχοθεραπειας για τον καθε ανθρωπο ,πρεπει να διαλεξουμε τι μας ταιριαζει καλυτερα .....
όντως η blue είναι φοβερή στις απαντήσεις. το έχει δουλέψει πολύ το θέμα και φαίνεται.Οπότε πιστεύεις ότι δεν πρέπει να ανησυχώ για τις ψιλοεντασούλες που νιώθω και για τις μεταπτώσεις στην διάθεση? Είναι αναμενόμενα μέχρι να αρχίσει να έχει αποτέλεσμα η ψυχοθεραπεία.Quote:
Originally Posted by gossamer