ατομα με κοινωνικη φοβια η οποιαδιποτε αλλη διαταραχη ανγχους για παρεα

παιδια ψαχνω ατομα με κοινωνικη φοβια η οποιαδιποτε αλλη διαταραχη ανγχους για να κανουμε παρεα.εχω κοινωνικη φοβια και πολυ ανγχος τον τελευταιο διαστημα ισως και μετρια καταθλιψη.ειμαι απο επαρχια και θα ανεβω αθηνα για να κανω ψυχοθεραπεια.εχω κανει ψυχοθεραπεια κ στο παρελθον ατομικη και ομαδικη και το λεω αυτο γιατι αν καποιος που θελει να γνωριστουμε και να κανουμε παρεα ενω θελει δεν μπορει λογω του ανγχους να ξερει οτι τον καταλαβενω απολυτα.αυτη η παρεα που ζητω ειναι κ αυτη μες στο παιχνιδι κ ενα σκαλοπατι για την γιατρεια.ετσι πιστεω.πρεπει να το παλεψουμε παιδια κ πιστευω πως στο τελος θα νικησουμε.πρεπει ρε γαμωτο επιτελους να βρουμε την χαμενη μας γαληνη και ευτυχια γιατι υπαρχει καπου μεσα μας απλα εχει καλυφτει απο σκουπιδια και πρεπει να τα καθαρισουμε.δυστυχως δεν εχω κανεναν γνωστο η φιλο στην αθηνα παρα μονο την θεια μου που μενει μονη της κ θα με φιλοξενησει ενα διαστημα για να κανω την ψυχοθεραπεια.οποιος θελει να γνωριστουμε κ να κανουμε παρεα να ξερει οτι δεν εχω προβλημα να πηγενουμε βολτες σε μεροι που νιωθει ανετα χωρις πολυ κοσμο κ τετοια.αν κ εγω το παλευω κ πηγενω κ σε πολυσυχναστα μεροι οπως για εναν καφε για παραδειγμα.ελπιζω πως καποιος θα δεχτει την προταση μου και ισως γινουμε κ κολλητοι.οποιος θελει ας το προσπαθησει οπως το κανω κ εγω τωρα με αυτην την προσκληση που κανω.το ιδιο ημαστε. :-)

Γεια σου Δημήτρη.Κατ΄αρχήν να σου ευχηθώ καλή επιτυχία στο νέο σου ξεκίνημα. Μπράβο σου! Προσωπική μου γνώμη είναι να γνωρίσεις κόσμο και μέσα από εδώ αλλά και εκτός φόρουμ. Είναι λίγο μπερδεμένο το πως το σκέφτομαι αλλά θα στο περιγράψω όσο το δυνατόν απλούστερα μπορώ. Ειναι καλό να μοιράζεσαι το πρόβλημα που όλοι αντιμετωπίζουμε και να αντλλάσουμε απόψεις αλλά θεωρώ ότι στην αντιμετώπιση του προβλήματος θα πρέπει να δουλέψεις μόνος σου σε συνεργασία με τον θεραπευτή σου. Αν δυο άτομα που έχουν το ίδιο πρόβλημα,πχ αγοραφοβία, κάνουν παρέα και αποφασίζουν να βγουν έξω για να αντιμετωπίσουν τον φοβο τους, ίσως να μην τα καταφέρουν.Πρέπει να πιέζεις τον εαυτό σου να βγαίνει με άτομα ''δυνατά'',δηλαδή χωρίς αντίστοιχα προβλήματα, για να αντλείς κι εσύ δύναμη.Εξάλλου ο καθένας έχει διαφορετικούς λόγους για τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίσει κάποιες φοβίες και ίσως οι φοβίες οι δικές σου να μην συμβαδίζουν με τις φοβίες κάποιου άλλου.Στην περίπτωση αυτή, και μιλάω σαν ομοιοπαθούσα, μέχρι να δυναμώσει η ψυχή σου, μπορεί να επηρεάζεσαι από τις φοβίες του άλλου και να μεγαλώνει το δικό σου πρόβλημα ή και αντίστρροφα. Προσωπικά, σε στιγμές τέτοιες αδυναμίας, αναζητώ πιο δυνατούς από μένα γιατί έτσι ταρακουνιέμαι κι εγώ και δεν το βάζω κάτω. Εξάλλου,όταν είμαστε σε αυτή τη φάση ,θέλουμε να μιλάμε συνεχώς για το πρόβλημα .έτσι κάνοντας παρέα και εκτός φόρουμ με κάποιον από εμάς, η κουβέντα θα περιστρέφεται γύρω από αυτό,ασυνείδητα,κι ας θέλουμε να μιλήσουμε για κάτι άλλο. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ με αυτά που λέω, η δύναμη που βρίσκει κανείς εδώ στο φόρουμ είναι απίστευτη λογω του ότι συμπάσχουμε ο ένας στον άλλο. όμως δεν αποκλείεται και η επιρροή. Εμένα η ψυχολόγος μου, που της ανέφερα ότι έχω γραφτεί σε ένα φόρουμ και μιλάω με άτομα που έχουν το ίδιο πρόβλημα και στην οποία ανέλυσα την σκέψη μου όπως ακριβώς κάνω σε εσένα, δεν μου είπε ούτε να σταματήσω να επικοινωνώ ,ούτε τίποτα, απλά μου επιβεβαιώσε ότι λόγω μη καθαρότητας της σκέψης ,μπορεί και να επηρεαζόμαστε κάποιες φορές. Σου προτείνω λοιπόν, όταν με το καλό έρθεις, να γραφτείς σε κάποιο γυμναστήριο,να πηγαίνεις για τρέξιμο σε κάποιο πάρκο, ή να κάνεις ποδήλατο στις διάφορες εκδηλώσεις που γίνονται σε τακτά χρονικά διατήματα. Ξέρω ότι σου ακούγεται δύσκολο,αλλά μόνο έτσι θα το αντιμετωπίσεις.Να το πηγαίνεις βήμα βήμα,και σταδιακά θα θέλεις να βγαίνεις όλο και περισσότερο,και έτσι θα κάνεις και νέες γνωριμίες.Θα σε συμβουλεψει βέβαια και η ψυχολόγος σου. Αυτή, το επαναλαμβάνω ,είναι η προσωπική μου άποψη και πως βλέπω εγώ τα πράγματα με το φτωχό μου το μυαλό.Ξέχασα να σου πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που μου συμβαίνει επειδή ακριβώς λόγω αδυναμίας έχω επηρεαστεί. Εμένα μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια και δεν φοβάμαι καθόλου το αεροπλάνο. Από τότε που με πρωτοέπιασαν οι κρίσεις πανικού και οι αγχώδεις διαταραχές, έχω κάνει αρκετά ταξίδια, και οπου πήγαινα ως δια μαγείας δεν είχα κανένα σύμπτωμα. Ο φίλος μου, που πέρασε και εκείνος από αυτό το στάδιο πριν πολλά χρόνια, πριν δυο χρόνια είχε μία άσχημη πτήση και έκτοτε φοβάται το αεροπλάνο. Δηλαδή, όταν τον γνωρισα και του είπα πόσο μου αρέσει να ταξιδευω μου είπε ότι δυστυχώς δεν μπρορει να ακολουθήσει γιατί φοβάται και δεν ξέρει πότε θα το ξεπεράσει. Στο διάστημα των δύο χρονων σχεδόν που είμαστε μαζί, εγώ δεν έχω πάει πουθενά γιατί φοβάμαι μήπως με πιάσει κρίση πανικού όπου πάω. Αυτό δεν το είχα πριν, οπότε ουσιαστικά υποσυνείδητα μου έχει μεταφερθεί η φοβία του. Στηρίζω δηλαδή τη φοβία του και την έχω υιοθετήσει κι εγώ. Ειπά πολλά και δεν θέλω να σε κουράζω άλλο.

θα συμφωνησω στο οτι πρεπει να κανουμε παρεα κ με αυτους που δεν εχουν καποιο θεμα οχι οτι ειναι ποιο δυνατοι οπως λες απλα δεν εχουν περασει αρνητικες εμπηριες επηδει ειχαν την [τυχη] το βαζω σε παρενθεση γιατι δεν υπαρχει τυχη απλως πηραν περισοτερα εφοδια απο την οικογενεια τους και ετσι απεκτησαν μια ποιο καλα δομημενη σκεψη που τους εκανε να εχουν αυτοπεπιθεση και ποιο καλη κρητικη σκεψη με αποτελεσμα να μην επιρεαζονται ευκολα απο αρνητικες καταστασεις.οχι οτι εγω ειχα κακους γονεις αλλα δεν μου εδωσαν τα εφοδια που επρεπε.δεν μιλαω για βαριες ψυχολογικες ασθενειες που πεζει ρολο και η προδιαθεση και ενα σωρο αλλες οπως η χημεια του εγκεφαλου η οργανικες αιτιες.για αυτο που λες οτι η κουβεντα θα περιστρεφεται γυρω απο το προβλημα συνεχεια πιστευω πως δεν εχει σημασια τι συζητας η μπορει και μην γινεται συζητηση για τιποτα αλλα αυτο που γινεται ειναι η εξικιωση με καποιον αλλο ανθρωπο ασχετα αν εχεται το ιδιο προβλημα η οχι.στην ψυχοθεραπεια αυτο δεν γινεται ειτε ειναι ατομικη ειτε ειναι ομαδικη τα προβληματα σου συζητας συνεχεια.οποτε αν ειναι ετσι οπως τα λες και η ψυχοθεραπεια ειναι αχρηστη.αλλα πιστευω πως δεν ειναι ετσι.με εναν ανθρωπο που εχεις κοινα προβληματα κ συζητας πιστευω πως βοηθαει γιατι υπαρχει μια σχεση με κατανοηση και αγαπη ειδικα αν εχουν περασει κ απο ψυχοθεραπεια.οσο για αυτο που λες οτι η φοβια μεταφρεται υποσυνειδητα αυτο το αποκλειω εντελως.δεν γινεται αυτο.οι φοβιες προερχονται απο τραυματικες εμπηριες που ξεκινανε οπως ειπα παραπανω καταρχας μεσα απο την οικογενεια.και τραυματικη εμπηρια μπορει να ειναι η αδιαφορια των γονιων για ποιο συναισθηματικη επικοινωνια χωρις κρητικες κ διαφορα αλλες συμπεριφορες που νομιζουμε οτι δεν μας κανουν κακο και ομως κανουν πολυ μεγαλο.δεν σε παραξηγω την αποψη σου λες κ εγω την δικη μου katpir.ευχαριστω για την απαντηση -:)

έχεις δίκιο σε αυτά που λες και εσύ. κι εμένα η οικογενειά μου μια χαρά είναι και με έχει στηρίξει,απλά με έμαθε να ζω σε μια προστατευτική γυάλα κι έτσι στην παραμικρή δυσκολία λυγίζω και έχω τις διαταρχές αυτές. οσον αφορά στην ψυχοθεραπεία, όντως συζητάς συνέχεια το πρόβλημα ,απλά ο θεραπευτής ξέρει να σε καθοδηγήσει για το πως να το διαχειριστείς και να το λύσεις κάτι που δεν μπορεί να το κάνω εγώ ή κάποιος άλλος με αντίστοιχα προβλήματα, αφού και οι ίδιοι δεν έχουμε λύσει τα θέματα μας. Πάντως είναι γεγονός ότι ο καθένας μας διατηρεί την προσωπική άποψη και το πως βλέπει τα πράγματα και είναι δεκτές όλες οι απόψεις, γι αυτό και επέμενα ότι είναι καθαρά προσωπική μου άποψη.Εγώ έτσι το βιώνω και το εκφράζω, δεν θέλω να θίξω κανέναν. Εσύ το βλέπεις διαφορετικά οπότε είναι πολύ πιθανό, επειδή είσαι τόσο ανοικτός και δεκτικός ,να σε βοηθήσει η συναναστροφή με κάποιον από εμάς σε προσωπικό επίπεδο.

Συμφωνώντας μαζί σας θα προσθέσω και την δίκη μου άποψη η οποία είναι λίγο πιο πρακτική και απλή.
Είναι προτιμότερο πιστεύω να κάνεις παρέα και να μιλάς έστω και με άτομα που αντιμετωπίζουν το ίδιο θέμα, από το να κάθεσαι κλεισμένος στο σπίτι και να βγαίνεις μια φορά την εβδομάδα π.χ για να πας στον ψυχολόγο. Τουλάχιστον είναι ένα επιπλέον βήμα πιο κοντά στην λύση του "προβλήματος" πέραν της ψυχοθεραπείας η των φαρμάκων. Άλλωστε όταν συναναστρέφεσαι μόνο άτομα τα οποία δεν έχουν παρόμοιο θέμα, όσο δυνατά και αν είναι αυτά και όσο και να θέλουν να βοηθήσουν δεν μπορούν να αντιληφθούν ακριβώς πως νιώθεις για να σταθούν σωστά δίπλα σου.

katpir θα συμφωνησω απολυτα με αυτα που λεει ο δημητρης.ειναι προτιμοτερο να πας μια βολτα με καποιον που εχει τα ιδια θεματα με σενα η παρομοια παρα να καθεσαι ολη μερα κλησμενος μεσα.και μεσα να μηνεις οι ιδιες σκεψεις θα σε βασανιζουν.εχεις επαναπαυτει νομιζω στην παρεα της οικογενειας σου.εγω που τωρα θα ανεβω αθηνα για να ξαναξεκινησω ψυχοθεταπεια και εχω παρα μονο την θεια μου που θα με φιλοξενησει και δεν εχω κανεναν μπηκα στην διαδικασια να βρω ανθρωπους που εχουν το ιδια θεματα με μενα η παρομοια.ειναι θετικο αυτο και οχι αρνητικο.μην φοβασε οτι θα σου μεταδωθεο η φοβια υποσυνειδητα γιατι δεν μπορει με τιποτα αυτο να γινει.αυτο νομιζω φοβασαι περισσοτερο.

Quote:

---

Originally Posted by dimitris333

αυτη η παρεα που ζητω ειναι κ αυτη μες στο παιχνιδι κ ενα σκαλοπατι για την γιατρεια.ετσι πιστεω.πρεπει να το παλεψουμε παιδια κ πιστευω πως στο τελος θα νικησουμε.πρεπει ρε γαμωτο επιτελους να βρουμε την χαμενη μας γαληνη και ευτυχια γιατι υπαρχει καπου μεσα μας απλα εχει καλυφτει απο σκουπιδια και πρεπει να τα καθαρισουμε.

---

Συμφωνώ μαζί σου Δημήτρη. Μερικά σχόλια για την αντίθετη άποψη, παρακάτω.

Quote:

---

Originally Posted by katpir

Πρέπει να πιέζεις τον εαυτό σου να βγαίνει με άτομα ''δυνατά'',δηλαδή χωρίς αντίστοιχα προβλήματα, για να αντλείς κι εσύ δύναμη.
Στην περίπτωση αυτή, και μιλάω σαν ομοιοπαθούσα, μέχρι να δυναμώσει η ψυχή σου, μπορεί να επηρεάζεσαι από τις φοβίες του άλλου και να μεγαλώνει το δικό σου πρόβλημα ή και αντίστρροφα.

---

Αν κάποιος ανακαλύψει ποιά είναι η αιτία των προβλημάτων του, τότε θα ξέρει και τι να κάνει, δεν θα χρειάζεται τη γνώμη των άλλων (τη βοήθεια θα τη χρειάζεται πάντα). Υπάρχουν "λάθος" άνθρωποι και ανάμεσα στους "δυνατούς" και ανάμεσα στους "αδύναμους". If you know where insecurity is, you are secure (αν γνωρίζεις που είναι η ανασφάλεια -με την έννοια του κινδύνου-, τότε είσαι ασφαλής).

Το αντίθετο,δεν έχω επαναπαυτεί καθόλου στην παρέα της οικογένειας. το αποφεύγω κιόλας δεδομένου ότι οι γονείς μου δεν μπορούν να καταλάβουν το πρόβλημα μου και με φορτίζουν περισσότερο με τις απόψεις τους και την αντιμετώπιση τους. Απλά , σαν χαρακτήρας λόγω των φοβιών που έχω, και λόγω του ότι επηρεάζομαι εύκολα , υποσυνείδητα γίνεται αυτό, ναι φοβάμαι μήπως επηρεαστώ. Εξάλλου,εδώ δεν κατακρίνουμε κανέναν απλά ο καθένας μας εκφράζει την προσωπική του άποψη, σωστή ή λάθος.

Quote:

---

Originally Posted by dimitris333

katpir θα συμφωνησω απολυτα με αυτα που λεει ο δημητρης.ειναι προτιμοτερο να πας μια βολτα με καποιον που εχει τα ιδια θεματα με σενα η παρομοια παρα να καθεσαι ολη μερα κλησμενος μεσα.και μεσα να μηνεις οι ιδιες σκεψεις θα σε βασανιζουν.εχεις επαναπαυτει νομιζω στην παρεα της οικογενειας σου.εγω που τωρα θα ανεβω αθηνα για να ξαναξεκινησω ψυχοθεταπεια και εχω παρα μονο την θεια μου που θα με φιλοξενησει και δεν εχω κανεναν μπηκα στην διαδικασια να βρω ανθρωπους που εχουν το ιδια θεματα με μενα η παρομοια.ειναι θετικο αυτο και οχι αρνητικο.μην φοβασε οτι θα σου μεταδωθεο η φοβια υποσυνειδητα γιατι δεν μπορει με τιποτα αυτο να γινει.αυτο νομιζω φοβασαι περισσοτερο.

---

Σίγουρα δεν θα χρειάζεται τη γνώμη των άλλων. Και δεν εννοούσα άτομα ''δυνατά'', αυτά που θα ακολουθώ τη γνώμη τους. απλά τέτοια άτομα προσωπικά με βοηθάνε να θέλω να προσπαθώ να βγώ από το τέλμα που έχω φτάσει και να αποκτήσω ξανά αυτοπεποίθηση , ώστε να ξεπεράσω αυτό που μου συμβαίνει.

Αν κάποιος ανακαλύψει ποιά είναι η αιτία των προβλημάτων του, τότε θα ξέρει και τι να κάνει, δεν θα χρειάζεται τη γνώμη των άλλων (τη βοήθεια θα τη χρειάζεται πάντα). Υπάρχουν "λάθος" άνθρωποι και ανάμεσα στους "δυνατούς" και ανάμεσα στους "αδύναμους". If you know where insecurity is, you are secure (αν γνωρίζεις που είναι η ανασφάλεια -με την έννοια του κινδύνου-, τότε είσαι ασφαλής).[/QUOTE]

το θεμα ειναι katpir αυτα τα ατομα τα εχεις βρει ?και αν ναι θα ηθελα να μου πεις σε εχουν βοηθησει να βγεις απο το μαγκανοπηγαδο? σε καταλαβενουν? σε εχουν εμπνευσει? σου εχουν δωσει αυτοπεποιθηση? τους ανοιχτηκες τοσο πολυ οσο θα επρεπε? δεν σε βαρεθηκαν και ξεκοψαν? δεν κουραστηκαν? δεν δεν δεν.

με έχουν βοηθήσει ώστε να μην το βάζω κάτω και να συνεχίζω να προσπαθώ. με έχουν βοηθήσει στο να μην κλείνομαι σε ένα σπίτι και να κλαίω τη μοίρα μου. με παροτρύνουν να βγαίνω έξω μαζί τους και με στηρίζουν ώστε να αποβάλλω τους φόβους μου. την αυτοπεποίθηση θα πρέπει να την δουλέψω μόνη μου. δεν μπορεί να μου τη δώσει κάποιος άλλος. αυτό θα γίνει μέσα από την ψυχανάλυση. πάντως έχουν παρατηρήσει ότι έχω βγάλει μια επιθετική συμπεριφορά , δηλαδή έχω περιορίσει το να λέω σε όλα ναι και να καταπίνω συναισθήματα που πιθανόν με καταπιεζουν. αυτό είναι μια αρχή. και δεν με βαρέθηκανούτε με ξέκοψαν.

Quote:

---

Originally Posted by dimitris333

το θεμα ειναι katpir αυτα τα ατομα τα εχεις βρει ?και αν ναι θα ηθελα να μου πεις σε εχουν βοηθησει να βγεις απο το μαγκανοπηγαδο? σε καταλαβενουν? σε εχουν εμπνευσει? σου εχουν δωσει αυτοπεποιθηση? τους ανοιχτηκες τοσο πολυ οσο θα επρεπε? δεν σε βαρεθηκαν και ξεκοψαν? δεν κουραστηκαν? δεν δεν δεν.

---

Εγώ να δείτε τι φοβίες έχω από τις πιο γελοίες εως τις πιο σοβαρές: φοβία ύψους, π.χ ανέβηκα χθες για πρώτη φορά στη ζωή μου στον μύλο του λούνα πάρκ και σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα σε ύψος και μου ήρθε να βάλω τις φωνές πανικόβλητη,έχω κλειστεί πιο μικρή σε ταράτσα πολυκατοικίας και ούρλιαζα, δεν πλησιάζω σε κάγκελα πολυκατοικίας όταν φυσάει, γιατί φοβάμαι τον αέρα μήπως με ρίξει κάτω, ούτε τινάζω από ύψος γιατί φοβάμαι, κλειστοφοβία σε ασανσέρ , φοβάμαι τα αεροπλάνα, φοβάμαι τους γιατρούς, φοβάμαι τους ανθρώπους, ή μάλλον είμαι καχύποπτη απέναντι σε ανθρώπους, φοβάμαι τα άγρια ζώα, φοβόμουν παλιά το σκοτάδι, φοβάμαι τα φαντάσματα, φοβάμαι τους σεισμούς, φοβάμαι την φωτιά, φοβάμαι μήπως πάθουν κακό αγαπημένα μου πρόσωπα, φοβάμαι τους τρελούς , φοβάμαι μήπως τρελαθώ από τους φόβους μου , φοβάμαι ...... παρόλαυτα συνεχίζω να ζω και να παλεύω. Μήπως τελικά δύναμη είναι το "παρόλαυτα";;;

Quote:

---

Originally Posted by katpir

με έχουν βοηθήσει ώστε να μην το βάζω κάτω και να συνεχίζω να προσπαθώ. με έχουν βοηθήσει στο να μην κλείνομαι σε ένα σπίτι και να κλαίω τη μοίρα μου. με παροτρύνουν να βγαίνω έξω μαζί τους και με στηρίζουν ώστε να αποβάλλω τους φόβους μου. την αυτοπεποίθηση θα πρέπει να την δουλέψω μόνη μου. δεν μπορεί να μου τη δώσει κάποιος άλλος. αυτό θα γίνει μέσα από την ψυχανάλυση. πάντως έχουν παρατηρήσει ότι έχω βγάλει μια επιθετική συμπεριφορά , δηλαδή έχω περιορίσει το να λέω σε όλα ναι και να καταπίνω συναισθήματα που πιθανόν με καταπιεζουν. αυτό είναι μια αρχή. και δεν με βαρέθηκανούτε με ξέκοψαν.

---

εισαι πολυ τυχερη που εχεις τετοια ατομα. ειναι φιλοι σου απο παλια; απο τα πεδικα σου χρονια η τους γνωρισες αργοτερα και ενω ειχες αυτο το θεμα με την ψυχολογια σου;
και κατι αλλο να ρωτησω. σου εχουν ανοιχτοι αν εχουν και οι ιδιοι καποιο θεμα;

από τα παιδικά ,μάλλον μαθητικά χρόνια είναι η μία φίλη. όλοι οι υπόλοιποι δεν είναι φίλοι πολλών ετών αλλά τους έχω μιλήσει για το πρόβλημα μου ανοικτά. Και φυσικά μέσα σε αυτούς υπάρχουν και κάποιοι που έχουν βιώσει αντίστοιχα προβλήματα και τα έχουν ξεπεράσει. Επίσης ο σύντροφός μου ,είχε διαταραχές άγχους και πανικού. έκανε ψυχοθεραπεία πριν τον γνωρίσω εγώ και το έχει λύσει το θέμα. εκείνος με στηρίζει πάρα πολύ και είμαι απίστευτα τυχερή που τον έχω στη ζωή μου.

καλησπερα κι απο μενα."χαιρομαι" που βρισκω συμπασχοντες και αντιμετωπιζουν ιδια προβληματα με μενα (φοβιες,αγχος,πανικοι).δεν θελω να γινω κουραστικος λεγοντας πολλα.θα πω λιγα και επι της ουσιας.ειμαι και γω συμπασχων (υπηρξαν περιοδοι που δεν εβγαινα καν απο το σπιτι) επειτα απο 4 χρονια ψυχοθεραπειας ατομικης κι επειτα απο πολυ ψαξιμο δυστυχως ανακαλυψα το εξης.οποιαδηποτε μορφη φοβιας,οποιαδηποτε μορφη αγχους κ.λ.π. προερχεται απο το dna (ερχεται και τα πυροδοτει ολα αυτα απο πισω χωρις καποιο λογο) στο οποιο δεν μπορουμε να παρεμβουμε.το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι καποιες ενεργειες οπως π.χ. αντιπαραθεση με το φοβογονο παραγοντα για να "κοιμησουμε τις φοβιες μας και τα αγχη μας".απο τοτε που τα ανακαλυψα αυτα εχω απελπιστει που δεν μπορω να κανω ριζικες αλλαγες και δεν μπορω να τα διωξω ολα αυτα απο πανω μου.δυστυχως η παρεμβαση στο dna δεν εχει βρεθει ακομα.υπομονη κουραγιο και δυναμη δεν μπορουμε να κανουμε κατι αλλο.