το καλο παιδι που παντα τελικα γινετε το θυμα στη σχεση....

Αν εξερεσω το γαμο μου που χωρισα και απλος εφυγε ενα βαρος απο πανω μου...στις δυο επομενες σχεσεις μου νιωθω οτι ημουν θυμα και κοροιδο...

Κρατησα την πρωτη σχεση μετα το γαμο μου πολλα χρονια. Παντα ενιωθα οτι δινω δινω δινω και περνω ψιχουλα. Ηταν τοση μεγαλη η αγαπη που ενιωθα που τα δεχομουν ολα...η εκανα πως δεν καταλαβενα...μεχρι και κερατο δεχτηκα και εκανα την χαζη για να μην χωρισω. Οταν καποια στιγμη εφτανε ο κομπος στο χτενι χωριζα...οχι μη ξεγελαω τον εαυτο μου, με χωριζε απλος δεν το ελεγε ποτε, το ελεγα εγω οταν πια δεν αντεχα αλλο. Και αυτος ξαναγυριζε μηνες μετα και εγω δεχομουν την επανασυνδεση...αυτο εγινε πολλες φορες και για πολλα χρονια. Ενα χρονο μαζι τρεις μηνες χωρια...δυο χρονια μαζι, 9 μηνες χωρια...οσπου καποια στιγμη επιτελους βγηκε μπροστα ο εγωισμος και εδωσα το οριστικο τελος, πολλα χονια μετα. Στις μηδαμινες προσπαθειες του να με προσεγγισει εκλησα την πορτα.
Πολυ κλαμα και πονος μεχρι να το ξεπερασω...μπορω να πω οτι ακομα με κεει μεσα μου....

Εμεινα μονη μου τρια ολοκληρα χρονια που δεν δεχομουν φλερτ η σχεση απο κανεναν....οσπου βρεθηκε καποιος που επιτελους μου εκανε κλικ και καναμε σχεση.
Εναμιση χρονο μαζι και ενιωθα επιτελους οτι εχω βρει τον ανθρωπο που με σεβεται με νιαζεται ειναι δοτικος, και σαν δοτικο ατομο κ εγω ανοιχτικα και τελικα τι ανακαλυψα? κερατο,απατη, ενιωσα οτι κατι δεν παει καλα παρακολουθησα και ανακαλυψα το ψεμα.....και μετα συνηδητοποιησα οτι κ σ αυτη τη σχεση μαλλον εθελοτυφλουσα....εδειχνα απιστευτη κατανοηση και εμπιστοσυνη και τελικα την πατησα.

Δεν ποναει τοσο πολυ αυτος ο χωρισμος ο οποιος ειναι φρεσκος μονο λιγων ημερων, μαλλον ολα τα αποθεματα για να πεσω στα πατωματα μου τα πηρε ο προηγουμενος, εκτος και αν δεν εχω ξεσπασει ακομα....οχι θεε μου δεν θελω να ξανανιωσω το συναισθημα ''χανω την γη κατω απο τα ποδια μου''...ουφ...τελος παντων ειναι αυτο το γαμοτο που λεμε!!! Ολοι λενε τι καλο, τρυφερο, ομορφο,δοτικο, υπομονετικο...κτλ παιδι ειμαι και τελικα δεν βρησκω καμια ανταποκριση. Χωριζω απο δικια τους υπαιτιοτητα και δεν κανουν καμια κινηση να με προσεγγισουν να μου ζητησουν εστω συγνωμη γι αυτο που ανακαλυψα εστω και να μου πουνε απλος οτι βαρεθηκαν οτι δεν θελουν αλλο. Εγω απογοητευομαι θυμωνω φευγω χωρις κουβεντα (η αξιοπρεπεια με εφαγε) και αυτοι ετσι απλα εξαφανιζονται σαν να μην υπηρξαν ποτε. Και μεσα μου ενα απιστευτο κενο, ενα μεγαλο γιατι.

Μηπως πρεπει να αλλαξω? Να παψω να ειμαι το καλο παιδι και ολα τα σχετικα?

Ειναι λιγες μερες που βρεθηκε καποιος που του αρεσω πολυ και ειναι προθημος να με βοηθησει να φτιαξω την ψυχολογια μου και να ξεπερασω τον χωρισμο μου. Με φλεταρει εντονα και με περιποιειται σε καθε ευκαιρια που του δινετε, και ειναι διαθετιμενος να με περιμενει και να περναει χρονο μαζι μου και οταν και αν νιωσω ετοιμη να ειμαστε μαζι. Δειχνει ωραιος χαρακτηρας σωστος ανθρωπος και τεριαζουν πολυ τα θελω μας......αλλα δεν μου εχει κανει το κλικ και δεν μου αρεσει εμφανισιακα.

Και λεω τωρα εγω....τι καταλαβα με τους τυπους που μου αρεσαν και μου εκαναν το κλικ????????? μια τρυπα στο νερο!!!!!!!!!!!!!
Μηπως λοιπον να μη βλεπω αυτο που δεν μ αρεσει και να δοκιμασω να ειμαι με αυτον που τουλαχιστον δειχνει οτι κανει τα παντα για να με διεκδικισει??????
Και μετα λεω παλι οτι δεν ειναι τημιο απ την πλευρα μου....αλλα παλι ποσες φορες καποιος που δεν μας αρεσε φιλος φιλη συνεργατης κτλ μας κερδισε τελικα με τον χαρακτηρα του και οχι με την εμφανιση του. και τον αγαπησαμε και τον βαλαμε στη ζωη μας....
Και το ονειρο μου???? να βρω τον ανθρωπω που θα εχουμε αμοιβαιο ερωτα και αγαπη κοινος το αλλο μου μισο, να το γκρεμισω?

Δεν ειμαι καλα.....μια κλαιω μια γελαω...νιωθω πολυ μελανχολικη, βαριεμαι να δουλεψω.....
Απ την αλλη παλι σαν αισιοδοξο ατομο νιωθω οτι αξιζω και σιγουρα θα βρω την μεγαλη αγαπη που ονειρευομαι και μετα παλι αλλαζω διαθεση και θελω να πιασω αυτους τους δυο αντρες της ζωης μου και να τους σπασω το κεφαλι....αλλα παλι λεω οτι δεν αξιζει ουτε αυτο να τους κανω.

Αυτο ειναι το κεφαλεο της ζωης μου οσον αφορα της σχεσεις....δεν ξερω τι θελω να ακουσω απο σας, δεν ξερω καν αν θα μπειτε στον κοπο να διαβαζετε ολο αυτο το κατεβατο, ηθελα καπου να μηλησω, καποιον με μαγικες λεξεις να με κανει να νιωσω ομορφα να με πεισει οτι οι πρωιν σχεσεις ηταν απλος λαθος επιλογη και να μου πει πως θα αναγνωρισω την σωστη επιλογη....πλισιαζοντας τα 40 απογοητευομαι οτι τελιωνει ο χρονος μου, σε λιγο δεν θα περναει η μπογια μου που λενε.......δεν θελω να μεινω μονη, τα παιδια μου μεγαλωνουν φευγουν, δεν θελω ομως να συμβιβαστω και με καποιον απλος για να μην νιωσω μοναξια.

Ευχαριστω οσους μπηκατε στον κοπο να διαβασετε, ευχαριστω εσας που εχετε κατι να μου πειτε!!!!

Εχεις παιδια απ το γαμο? Κ γτ χωρισατε?

ναι εχω και ειμαι πολυ ευτυχισμενη γι'αυτα!!!!
Αδιαφορια προς ολους μας και τεμπελια ειναι οι λογοι που εδωσα τελος στο γαμο μου. Αλλα μεσα μου δεν υπηρχαν πια συναισθηματα αν και καποτε υπηρξα πολυ ερωτευμενη μαζι του

για πολλουσ ανθρωπουσ φταει το γουστο τουσ γι αυτα που τραβανε δηλαδη αν εσυ τον βλεπεισ τον αλλο καλο κ τον παιρνεισ για μαλακα κ τον μαλακα σου κανει το κλικ κ τον βλεπεισ για καλο οτι κ να γινει την παπαρα θα την φασ

Κοιτα ολα τα ειδη των διαπροσωπικων σχεσεων δοκιμαζοντε στο χρονο. Σε μια ερωτικη σχεση το πρωτο διαστημα ειναι ανιχνευτικο. Δεν πρεπει να επενδυεις υπερμετρα και γρηγορα. Απ οτι καταλαβα εισαι συναισθηματικο ατομο και θες ολο το πακετο της σχεσης. Αρα πρεπει να συγχρωτιστεις με ατομα που επιθυμουν το ιδιο για να συμπλευσετε αρμονικα. Αν βρεις εναν τετοιο αντρα, ακομα κι αν εισαι καλο ή κακο παιδι μαζι του δε θα διαδραματισει καποιο ρολο. Καλο ειναι βεβαια να μη δινεσαι υπερμετρα ουτως ή αλλως παρα μονο σε ωριμα ατομα. Αυτο ομως ξαναλεω το δοκιμαζει ο χρονος, δε μπορεις να το γνωριζεις a priori. Και γενικα δεν πιστευω στην αποδοση δια βιου χαρακτηρισμων και ιδιοτητων. Μαλλον ο τροπος που ανατραφηκες σε οδηγησε στη διαμορφωση ενος δοτικου και καλοπροαιρετου ατομου. Μηπως ηταν η μανα σου ετσι?

Τωρα για τον τυπο που γνωρισες, επειδη εισαι φρεσκοχωρισμενη θα σου λεγα απλα να διατηρησεις μια επικοινωνια και ως εκει.
Τι εισαι καρκινος ή ζυγος?

ψαρι με οροσκοπο ζυγο....κοντα επεσες.
Αρα καλοπροερετα δεν πρεπει να βλεπουμε κανεναν!!!!!
Η ειρωνια ειναι πως απ την σχεση που μολις βγηκα στην αρχη ειχα κρατησει χαρακτηρα....μετα αλλαξα που σιγουρευτικα πως ολα ειναι καλα. Την προηγουμενη μερα πριν τον πιασω στα πρασα ελεγα ποσο ιδανικη και τελεια ειναι η σχεση που εχω...και ακριβως την επομενη μερα ανακαλυπτω απατη, πηθανη παραλληλη σχεση, καποια κομματια απο το παζλ που ενωθηκαν με κανει να καταληγω σ αυτο

Αν θες να μπουμε στους λογους για τους οποιους απιστει ο αντρας να το κανουμε αλλο βραδυ. Ο πιο βασικος ειναι οτι σ εχει δεδομενη. Υπαρχουν ομως και επιμερους κριτηρια.
Δε θεωρω οτι απιστησε επειδη αλλαξες εσυ χαρακτηρα.
Τον τωρινο τυπο πως τον βλεπεις? Τι ζηταει απο σενα?

αγαπη, κατανοηση, συντροφικοτητα........αλλα και οι αλλοι ετσι ελεγαν. Τι να πηστεψω τελικα?
Η διαφορα με αυτον ειναι οτι ξερει σε τι ψυχολογικη κατασταση ειμαι και επιμενει και θελει να ειναι διπλα μου, χωρις πιεση εχω ολο το χρονο δικο μου..λεει.
Και εγω ενω εχω φαει τα μουτρα μου καθομαι και λεω οτι εμφανησιακα δεν μου κανει......ενω παντα ελεγα οτι δεν με ενδιαφερει η εμφανιση τωρα το βαζω σαν εμποδιο. Ειμαι απαραδεχτη που σκεφτομαι ετσι...ισος τελικα αυτο ειναι που πληρωνω τωρα!!!!!

Γενικα ειμαι υπερ της αποψης αν δεν αποτοξινωθεις πληρως απο τις προηγοουμενες σχεσεις να μην κανεις κατι με αλλον. Μεχρι φλερτ ναι. Ερωτευμενη δε σε κοβω να εισαι. Αν ησουν τοτε θα ειχες εγκρινει την εμφανιση ή θα την εβλεπες σουπερ. Δε σ εχει εξιταρει εννοω με τον τροπο του. Αλλα και εσυ δεν εισαι ετοιμη για αλλη σχεση. Η γνωμη μου ειναι να εισαι ξεκαθαρη με τον τυπο και να μην το προχωρησεις ακομα και ο αναδιωτης να ηταν.

Και παψε να αυτομαστιγωνεσαι. Απο καθε σχεση μαθαινεις. Θα αξιοποιησεις το μαθησιακο κεφαλαιο που σου παρειχεαν οι παρελθουσες εμπειριες και θα πας καλα. Πρωτα ομως φτιαξε τους τομεις της ζωης σου και μεχρι να γινεις tabula rasa μην κανεις κατι ερωτικο.

Ειμαι ξεκαθαρη απεναντη του. Ειμαι ξεκαθαρη γενικος και αληθηνη. Γι αυτο στεναχωριεμαι, γιατι δεν εχω εισπραξει το ιδιο απο τις σχεσεις μου.
Σιγουρα κατι δεν κανω σωστα...αυτο το δεδομενη πρεπει να το αλλαξω. Μετα ομως δεν θα ειμαι αληθηνη, θα κρυβω τι νιωθω και τι θελω, η θα παψω να ειμαι πολυ τρυφερη και δοτικη για να μην με θεωρουν δεδομενη. Εκει πρεπει να δουλεψω μαλλον με εμενα...

Συμφωνώ οτι είναι καλό να μείνεις μόνη για ένα διάστημα για να ψάξεις μέσα σου τι είναι αυτά που θέλεις από τον εαυτό σου, απ' τη ζωή και από τη σχέση σου.
Το να δίνεις και να διεκδικείς είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής. Το παιχνίδι τακτικής (να κάνω το α ή το β για να δώσω την εντύπωση που θέλω και να πετύχω το στόχο που θέλω) μπορεί να έχει πρόσκαιρα οφέλη, μακροπρόθεσμα όμως γυρίζει σε βάρος σου.

Μιά σχέση στηρίζεται στις ειλικρινείς και ξεκάθαρες προθέσεις. Οταν προβάλλεις δυνατά, με σαφήνεια και ευθύτητα τα θέλω σου, όταν είσαι σίγουρη πως έκανες από τη μεριά σου αυτό που ήθελες και μπορούσες, δεν έχει νόημα να θεωρείς τον εαυτό σου υπεύθυνο για τις πράξεις και τις ενέργειες του άλλου.

Μη φοβάσαι να ζητάς εξηγήσεις, να δίνεις ευκαιρίες, αλλά και να ξέρεις πότε είναι καιρός να φύγεις από μια σχέση.
Μη φοβάσαι να δοκιμάζεις να μπεις σε μιά σχέση όταν δεν είναι όλα τέλεια, π.χ. το θέμα της εμφάνισης. Μπορείς στην πορεία να φύγεις. Μη φοβάσαι μήπως πληγώσεις τον άλλο. Οταν είσαι από την αρχή ξεκάθαρη και δεν στηρίξεις τη σχέση στο ψέμμα, ο άλλος θα καταλάβει...

Και τελικά, δεν έχει σημασία αν θα πληγωθείς. Σημασία έχει να ζήσεις...

Αστον αυτον αφου δε σε κανει κλικ. Θα βρεις εναν που να τα χει ολα.