χρειαζομαι συμβουλες για τα αντικαταθλιπτικα!
Γεια σας και παλι παιδια,συγγνωμη που ανοιγω θεματα καθε λιγο και λιγακι,απλα την τελευταια εβδομαδα νιωθω χαμενη. Οι πανικοι επεστρεψαν,προσπαθω οσο μπορω να το παλευω και να μην το αφηνω να με επηρεαζει ,αλλα δεν γινεται πραγματικα.Το αγχος αναμονης και η ταραχη δεν παλευονται. Χθες επαθα και εναν πανικο στον υπνο μου συνοδευομενο απο ταραχη και τρεμουλο μετεπειτα !!! Ε,αι σικτιρ !!! Δεν μπορω να εκλογικεψω τιποτα εκεινη την στιγμη και αυτοματως μπαινω στον φαυλο κυκλο των αρνητικων σκεψεων και η μονη μου η λυση ειναι τα καλα μας τα ηρεμιστικα.(0,25,ζαναξ).Κανω ψυχοθεραπεια και ειμαι παρα πολυ ευχαριστημενη,χρωσταω τα παντα σε αυτον τον ψυχιατρο και μεχρι την προηγουμενη εβδομαδα ημουν καλα και τωρα ειναι ΣΑΝ να επιστρεφουν ολα πισω.Αν δεν επροκειτο για απλα πισωγυρισματα ,μηπως πρεπει να αρχισω καποια αγωγη με αντικαταθλιπτικα ?? Ο ψυχιατρος μου επιμενει πως οχι ,οτι θα τα καταφερω,οτι αφου εχω φθασει ως εδω μπορω και παραπερα και παει λεγοντας.Ναι αλλα μπορω??? Ειναι πολυ ψυχοφθορο,θελω να κλαιω για να ηρεμω ή να παιρνω ζαναξ.Ρε παιδια,φερνουν κανενα αποτελεσμα τα αντικαταθλιπτικα??Κανουν τιποτα γι αυτο το ηλιθιο αγχος αναμονης ή ειναι ολα στο μυαλο μας ??επισης ξεχασα να αναφερω οτι ειμαι 16 χρονων και ισως και γι αυτο τον λογο μου φαινεται χαζο να παρω αντικαταθλιπτικο απο τετοια ηλικια,αλλα και παλι δεν ξερω,ειμαι μεσα στην αμφιβολια !! Σας ευχαριστω πολυ για την οποιαδηποτε συμβουλη :)
.