Η εθελοντική εργασία κάνει καλό ή κακό στην ψύχωση?

Υπαρχουν ψυχιατροι που ενθαρρυνουν τους ασθενεις τους ωστε να εργασθουν εθελοντικα (οταν δεν μπορουν να βρουν καποια "κανονικη" εγρασια) και μεσω αυτης της οδου να νιωσουν χρησιμοι, να ξεφυγουν απο τις σκεψεις της ψυχωσης και να βελτιωσουν την ψυχικη τους κατασταση γενικως.

Υπαρχουν ομως και ψυχιατροι που υποστηριζουν πως το να θελεις να εργασθεις εθελοντικα ειναι δειγμα χαμηλης αυτοεκτιμησης (αποκτας σκεψεις "δεν αξιζω να πληρωνομαι") και οτι ουσιαστικα δεν κανει καλο σε καποιον ασθενη με ψυχωση.

Ποια ειναι η δικη σας γνωμη?

Η εθελοντική εργασία πιστευω πως κάνει καλό είτε αντιμετωπίζεις κάποιο θέμα υγείας είτε όχι.

Δεν θεωρώ πως είναι δείγμα χαμηλής αυτοεκτίμισης, αλλά ακριβώς το αντίθετο: το να βοηθά κάποιος ανθρώπους που έχουν ανάγκη ειδικότερα όταν ο ίδιος περνά επίσς προβλήματα είναι δείγμα καλού χαρακτήρα και ποιότητας.
Δεν χρειάζεται να μπεις στα βαθιά και να βρίσκεσαι κάπου ως εθελοντής ατελείωτες ώρες.
Ξεκίνα με μια παρτ-ταιμ απασχόληση.
Εμένα μου λείπει πολύ η Κιβωτός που ήμουν εθελόντρια για καιρό, αλλά έτσι όπως έχει γίνει πλέον η κατασταση πρέπει να δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, οπότε που καιρός για εθελοντισμό.
Βρες αυτό που σου ταιριάζει και πήγαινε. Θα νιώσεις πολύ καλά...:)

Νομιζω πως ολοι θα συμφωνησουμε στη χρησιμοτητα του εθελοντισμου.
Ισως δεν το εθεσα σωστα το θεμα.

Δεν μιλω απαραιτητα για διαστηριοτητες οπως της Κιβωτου, που ειναι εξαιρετικες...
μιλω κυριως για το να εργασθεις καπου (σε εναν τυπικο καθημερινο εργοδοτη), ως αμισθος, για εργασιακη εμπειρια και μονο...

εκμεταλευση δλδ δεν μπορει να κανει καλο σε ενα νοημων ανθρωπο

Κοιτα Δημητρη... δεν ξερω κατα ποσο μπορει να θεωρηθει εκμεταλλευση οταν δεν υπαρχει αλλος τροπος να προσθεσεις στο βιογραφικο σου εγρασιακη εμπειρια ή οταν θελεις να ανοιξεις μια δικη σου επιχειρηση οποτε και θεωρεις σωστο να "μαθεις τη δουλειά" με αυτον τον τροπο, κοντα σε εναν επαγγελματία...

Παρ'ολ'αυτα η λεξη και μονο "εκμεταλλευση" εχει ενδιαφερον.

Η εργασια κανει καλο ειτε αυτη ειναι εθελοντικη. Ναι σε ενα ιδανικο κοσμο , ολοι θα επρεπε να πληρωνονταν για την προσφορα τους , αλλα αυτη τι στιγμη ως εχει η κατασταση ειδικα στην Ελλαδα απεχουμε πολυ απο αυτο. Η εργασια ειναι παραπανω απο το να σταθεις χρησιμος. Καμμια δουλεια δεν ειναι ευκολη και θα σε φερει πολλες φορες στα ορια σου. Θα μαθεις να διαχειριζεσαι καταστασεις , θα υπερβεις πολλες φορες τον εαυτο σου , θα αποκτησεις εμπειριες , θα κοινωνικοποιηθεις με τους υπολοιπους συναδερφους και θα γινεις ετοιμοπολεμος για την μετεπειτα ζωη ...με μια καλη εργασια ελπιζω...με πληρωμη:)

Εγω δεν θελω να κανω εθελοντικη εργασια προσωπικα , ημουν εργαζομενος για παρα πολλα χρονια . Το μονο που κανω τωρα ειναι αβαριες ισως για φιλους ,γνωστους κλπ. χωρις πληρωμη σχεδον παντα ,αλλα μετρον αριστον. Κανω και πολλα αλλα πραγματα και εχω φουλ 24ωρο. Ειναι δικη σου αποφαση το τι θα κανεις , αλλα ειδικα εαν κανεις τα πρωτα σου βηματα νομιζω θα οφελησει τα μεγιστα.

Εμένα ο γιατρός μου λέει συνέχεια να βρώ δουλειά, (πάντα για το καλό της υγείας μου) άλλα εγώ συνέχεια βρίσκω δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν δουλειές ενώ στην ουσία ούτε κάν ψάχνω...
Βασικά είχα δοκιμάσει στο παρελθόν (τηλεφωνικά κέντρα\πωλητής) άλλα δεν άντεξα πάνω απο δύο μέρες κυρίως λόγω φαρμάκου.
Εσείς ρε παιδιά πώς μπορείτε και δουλέυετε με τα φάρμακα; Kάπου αλλού διάβασα ότι μερικοί απο εσάς έχετε τελειώσει και σχολές. Πώς τα καταφέρατε με τα φάρμακα;

Quote:

---

Originally Posted by Richter

Εμένα ο γιατρός μου λέει συνέχεια να βρώ δουλειά, (πάντα για το καλό της υγείας μου) άλλα εγώ συνέχεια βρίσκω δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν δουλειές ενώ στην ουσία ούτε κάν ψάχνω...
Βασικά είχα δοκιμάσει στο παρελθόν (τηλεφωνικά κέντρα\πωλητής) άλλα δεν άντεξα πάνω απο δύο μέρες κυρίως λόγω φαρμάκου.
Εσείς ρε παιδιά πώς μπορείτε και δουλέυετε με τα φάρμακα; Kάπου αλλού διάβασα ότι μερικοί απο εσάς έχετε τελειώσει και σχολές. Πώς τα καταφέρατε με τα φάρμακα;

---

Richter... σε αυτου του τυπου τις εργασιες που αναφερεις (πωλητης/τηλεφωνικο κεντρο), περνας μια βασικη εκπαιδευση καποιων εβδομαδων που σου δινει τη δυνατοτητα να προσαρμοστεις. Που ακριβως ειχες προβλημα? Δεν αντεχες μετα τις δυο πρωτες μερες της εκπαιδευσης ή τις δυο πρωτες μερες μετα την ολοκληρωση της εκπαιδευσης, που επρεπε πλεον να αρχισεις να παραγεις?

Διαβασα λιγο τα post σου μιας και ειναι σχετικα λιγα και ειδα οτι παιρνεις risperdal. Επειδη το επαιρνα κι'εγω, δεν ειχα αισθανθει να μην μπορω να δουλεψω. Απλα κι'εγω δεν το κυνηγουσα. Και δε νομιζω οτι ευθυνοταν το risperdal γι'αυτο. Ευθυνοταν για αλλα πραγματα οπως την αυξηση της προλακτινης, με τα γνωστα αποτελεσματα στη λιμπιντο.

Γενικα δε νομιζω πως τα αντιψυχωσικα 2ης γενιας επηρεαζουν τη διαθεση καποιου να δουλεψει ή να διαβασει. Τουλαχιστον λιγο που το εχω ψαξει αυτες τις μερες, δεν εχω διαβασει για τετοιου τυπου "παρενεργειες". Αν καποιος γνωριζει κατι διαφορετικο, ας το μοιραστει μαζι μας, ισως με καποιο link για να διαβασουμε...

Δεν είναι ότι δεν είχα διάθεση αγαπητέ Angele απλά αισθανόμουν μία έντονη κόπωση...

Ναι, καταλαβα.
Η αληθεια ειναι οτι οσο επαιρνα risperdal δεν δουλευα, οποτε δεν ξερω αν θα αισθανομουν κι'εγω την ιδια κοπωση...

Δεν μου φαίνεσαι για ασθενής... Μήπως είσαι κάποιος κρυφογιατρός; :D

Να'σαι καλα ρε Richter.
Ειναι οτι καλυτερο εχω ακουσει απο αγνωστο ατομο, ever. :)

Λες να ημουν γιατρος και να καρφωνομουν τοσο εντονα?
Και καποια στιγμη θα φωναξω τη μανα μου, τον πατερα μου και την αδερφη μου, να το διαβασουν αυτο, μπας και αναθεωρησουν καμια αποψη περι του ατομου μου...

Μια λογικη εξηγηση παντως για να μην σου μεινει η απορια ειναι πως επαθα το πρωτο ψυχωσικο στα 31 μου.
Και αυτο απο μονο του ειναι αξιοπεριεργο, γιατι συνηθως αυτα ξεκινουν σε πολυ πιο μικρη ηλικια, οπως μου εξηγουσε μια εξαιρετικη ψυχιατρος.
Εκτος αν παιρνεις ουσιες/ναρκωτικα, πραγμα που δεν εχω κανει ποτέ.

Eγώ το έπαθα στα 21 μου.

Πάντως πρέπει να είσαι απο τους ελαφρά άρρωστους και ασυμπτωματικούς.
Έτσι είμαι εγώ.
Κάνω λάθος;

Quote:

---

Originally Posted by Richter

Eγώ το έπαθα στα 21 μου.

Πάντως πρέπει να είσαι απο τους ελαφρά άρρωστους και ασυμπτωματικούς.
Έτσι είμαι εγώ.
Κάνω λάθος;

---

Νομιζω πως δεν κανεις λαθος.
Αλλα εβαλα τη λεξη νομιζω, οχι τυχαια καθως μεχρι στιγμης εκανα σαν προβατο οτι μου ελεγε ενας γιατρος που μου ειχε επιβληθει απο το περιβαλλον μου, οποτε δεν εχω ακουσει πολλες διαφορετικες αποψεις.

Ποτε δεν ειχα ψαξει σοβαρα το θεμα της ψυχωσης, και αποφασισα τις τελευταιες μερες να το δω σοβαρα.

Και γι'αυτο εχω ξεκινησει και εναν... μαραθωνιο πληροφορησης του εαυτου μου, με διαφορους τροπους, ενας απο αυτους και τουτο δω το forum, στο οποιο οδηγουν πολλα αποτελεσματα του google.

Οι γιατροί είναι επιστήμονες,καλά θα κανουμε να τους ακούμε...
Τώρα το τι θα διαβάζεις απ'το internet και το υιοθετείς,είναι θέμα κριτικής σκέψης για εμένα...
Στο internet ανοίγει μία σελίδα ο καθένας και μπορεί να γράφει ότι μαλακία του κατέβει! (sorry για την έκφραση)